...շարունակություն
Սոցիալական խնդիրներ
ա. Պետական և մասնավոր ապահովագրությունները սպասարկող անձը 'բժիշկը, չունի ապահովագրություն: Ինչի՞ է նման, երբ բժիշկը սեփական կամ հարազատի վիրահատության կամ լուրջ հիվանդության բուժման համար գումար չունի, կամ աշխատանքային պայմաններում բուժաշխատողի ստացած բոլոր տիպի վնասվածքների և հիվանդությունների, տուբերկուլյոզի, հեպատիտի և ՄԻԱՎ-ի վարակի դեպքում ինքը միայնակ պիտի կրի ամբողջ ծանրությունը: Պահանջում ենք բուժաշխատողների համար անմիջապես ներդնել առողջության պարտադիր ապահովագրություն:
բ. Բուժաշխատողի աշխատանքային գործունեության, հանգստի, սննդի և հիգիենիկ պայմանների իրական ապահովում (համապատասխան տարածք, գույք, աշխատանքային գրաֆիկ):
Առողջապահության որակի բարձրացում
ա) Բժշկի մասնագիտական շարունակական կրթությունը նրա անձնական պարտականությունն է: Այնուամենայնիվ բուժհիմնարկը պետք է բազմակողմանիորեն նպաստի այդ գործընթացին: ՊԱՀԱՆՋՈՒՄ ենք պահպանել աշխատողի աշխատավարձի վճարումը առանց ընդհատման, եթե վերապատրաստման կուրսի տևողությունը մեկ օրացուցային ամսից չի անցնում և մասնագիտական ուղղվածություն ունի, անգամ եթե վերապատրաստումը Հայաստանում չէ և պետական չէ: Պահպանել աշխատողի աշխատատեղն առանց աշխատավարձի վճարման, եթե վերապատրաստման կուրսի տևողությունը մեկ ամսից ավելի է, սակայն չի անցնում վեց օրացուցային ամսից:
Պետությունը պահանջում է մոտ 5 տարին մեկ անցնել վերապատրաստում 4 շաբաթով, որն արժե մոտ 54 հազար դրամ (բերված է ԲԿ ԱԻ-ի 4 տարի առաջ գործող գինը): Իսկ ինչու՞ պիտի բժիշկն ինքը միայն վճարի, երբ դա հիվանդի և հիվանդանոցի, նաև պետության համար է: Անհասկանալի է նաև այն տրամաբանությունը, որ այդ վերապատրաստումը բժիշկը պիտի անցնի իր իր արձակուրդի կամ չվճարվող արձակուրդի հաշվին (խոսքը չի վերաբերվում մեկ ամսից ավելի տևող և բուժհիմնարկի հետ չհամաձայնեցված վերապատրաստմանը): Նույնիսկ երբ բժիշկը իր ուժերով գտնում է միջազգային ծրագրեր և մեկնում է վերապատրաստման, փոխանակ դրա համար նա խրախուսվի, մի բան էլ իր հաշվից է վերցնում արձակուրդը, քանի որ պատճառաբանվում է, թե վերապատրաստումը ոչ պետական է: Ցավոք, պետությունը չի խրախուսում նման ձգտումները:
բ) դադարեցնել ձևական վերապատրաստումները' խիստ հսկողություն սահմանելով պայմանների իրական կատարման ուղղությամբ: Էական է ոչ թե թուղթը, այլ գիտելիքը:
գ) վերապատրաստումից և բժշկի գիտելիքներից ու հմտությունից բխող խրախուսումների' աստիճանակարգերի և լրացուցիչ վճարումների համակարգի ներդրում:
դ)Բժշկին հնարավորություն տալ հիվանդի բժշկմամբ պատշաճ զբաղվելու' վերջ տալով «ԴԻԲԱԶՈԼԱՅԻՆ» բժշկությանը: Դրանով պետականորեն վնաս է հասցվում բնակչության առողջությանը, ինչպես նաև' բժշկի վարկանիշին, քանի որ հնարավոր չէ նման ճահճացած մոտեցմամբ հաջողություն ունենալ, և բժշկի անունը բարձր պահել: Ստիպում եք բժշկին ակամայից ներգրավվել հիվանդին հիմարացնելու գործընթացի մեջ:
Այլ խնդիրներ
ա) Համակարգում կիրառվող դեղորայքի մի մասը վաղուց չի կիրառվում նորմալ երկրներում' դրանց ՎՆԱՍԱԿԱՐության պատճառով (այնինչ հիվանդանոցներում և հատկապես շտապ. օգնության համակարգում շարունակվում են դեռ կիրառվել նախնադարյան դեղորայքներ' անալգին, դիբազոլ, պապավերին...): Դեղորայքների մի մասն էլ, որ էժանագին են (վիտամիններ և այլն), որ ուղղված են նշանակման թերթիկը լցնելուն' ավելի շատ հիվանդի վրա տպավորություն թողնելու, քան իրական բժշկման համար: Միաժամանակ, արտասահմանում կիրառվող դեղորայքների մեծ մասը անհասանելի է մեր հիվանդների' ֆինանսական անհասկանալի "հասկանալի" պատճառներով:
բ) Անհասկանալի են մնում ստացիոնար բուժման, ինչպես նաև դժվարամատչելի հետազոտությունների ՊԵՏՊԱՏՎԵՐԻ «ժամանակից շուտ վերջանալու» երևույթը ' հատկապես ԱՆՀԵՏԱՁԳԵԼԻ բուժօգնության համար կոմպյուտերային տոմոգրաֆիայի, մագնիսառեզոնանսային տոմոգրաֆիայի և կորոնարոգրաֆիայի հարցում:
ԵՐԲԵՔ հնարավոր չէ արդիական բժշկությունով զբաղվել, առանց վերոհիշյալների: ՊԱՐՈՆԱՅՔ, ֆինանսական կառավարման թերությունը ՄԵՆՔ' բժիշկներս «կոմպենսացնել» չենք կարող, ինչքան էլ մեր էներգիան և ուշադրությունը կրկնապատկենք: Ի՞նչ անենք հիմա... հիվանդին ասենք, թե ԿՏի հնարավորություն չունենք, թե՞ ասենք, որ նրանք այն վճարովի անցնեն: Երկուսի իրավունքն էլ մենք չունե՛նք: Աստված ոչ անի, բայց փորձանք առաջանալու դեպքում ոչ մի իշխանավոր չի կանգնի բժշկի կողքին, այլ ՀԱԿԱՌԱԿԸ, կներկայացվի, որ իրականում ԿՏ-ի հնարավորություն կա, և բժիշկը պարզապես ոտնահարել է հիվանդի իրավունքները: Հասկանալի ՉԷ այդ փոքրոգիությունը... Չէ՞ որ հիվանդի թերհետազոտումը և թերբուժումը ՈՉ ՄԻԱՅՆ վնասում է հիվանդին, այլ նաև բուժող բժշկին' ոչ միայն իջեցնելով հիվանդների վստահությունը բժիշկի մասնագիտության հանդեպ, այլև բժշկին կանգնեցնելով իրավական խնդիրների առջև: Միաժամանակ արժե իմանալ, որ ճիշտ ախտորոշել և բուժել չկարողանալը' միջոցների պակասի պատճառով, բժշկի մոտ առաջացնում է մտավոր գերլարում և հոգեբանական լուրջ ապրումներ' խղճի և ափսոսանքի զգացման պատճառով:
գ) Ներկայումս խիստ անհրաժեշտ է հիվանդանոցային բժշկական սպասարկման մեջ վերականգնողական բժշկության դերը: Շատ դեպքերում հիվանդին վաղ ցուցաբերված ճիշտ վերականգնողական բուժումը ավելի օգուտ է տալիս, քան դեղորայքային ամենաթանկ բուժումը: Հետևաբար, խիստ անհրաժեշտ է հատկապես վնասվածքաբանական, նյարդավիրաբուժական և նյարդաբանական բաժանմունքներում ավելացնել ԱՐԴԻԱԿԱՆ կրթություն ստացած վերականգնողական մասնագետների հաստիքներ'կինեզոլոգ, ֆիզիոթերապիստ, ինչպես նաև լոգոպեդ: Նաև ծանր հիվանդների խնամքի ապահովման համար պետք է ավելացնել բուժքույրերի կամ հատուկ վերապատրաստում անցած մայրապետերի քանակը: Հարազատների սրտացավ վերաբերմունքը ԵՐԲԵՔ չի կարող փոխարինել մասնագետի ՃԻՇՏ աշխատանքին' հատուկ խնամք ունեցող հիվանդների խնամելու և վերականգնողական բուժման հարցում: Այդ հարցում մենք ԽԻՍՏ ուշացել ենք:
դ) Անհրաժեշտ է նաև լուսավորչական լայն աշխատանք կատարել բնակչության շրջանում' հատկապես հեռուստատեսությամբ, հիվանդների' ժամանակին պոլիկլինիկա կամ ստացիոնար դիմելու նպատակով:
Արդեն հայկական սովորություն է դարձել օրերով կամ շաբաթներով զսպել ցավն ու հիվանդությունը' հուսալով, որ այն կանցնի, և չգիտես ինչու, երկու շաբաթ հետո միայն գիշերվա ժամը 4-ին են հասկանում, որ իրենց մոտ բարելավում չի գնում: Դիմելով կեսգիշերին, երբ հիվանդանոցի մասնագետների և հետազոտման հնարավորությունների քանակը անհամեմատ սակավ է աշխատանքային ժամերից, հիվանդները զարմանում կամ ցասումով են լցվում, որ բժիշկները օժտված չեն աստվածային շնորհով' իրենց արագ բուժելու-փրկելու հարցում:
Բուժհիմնարկներում, ուր առկա է վերակենդանացման, վնասվածքաբանական, այրվածքային, ծննդաբերական, կամ սրտաբանական բաժանմունքներ, ՊԱՐՏԱԴԻՐ դարձնել շուրջօրյա ոստիկանական (կամ պարեկային) ծառայությունը: Բավակա՛ն է աչք փակել բուժաշխատողների հանդեպ տեղի ունեցող բռնությունների վրա:
Ելնելով վիճակի վերաբերյալ խոր մտահոգությունից' մենք, այս նախաձեռնությանը միացած բուժաշխատողներս, պահանջում ենք մեր պետությունից, մասնավորապես ՀՀ Ազգային Ժողովից և կառավարությունից, անհապաղ ձեռնարկել համապատասխան օրենսդրական փոփոխություններ, ուղղված վերոհիշյալ խնդիրների լուծմանը: Միաժամանակ խնդրում ենք բոլոր պետական և հասարակական կազմակերպություններին' զորավիգ լինել մեր կոչին և բոլոր հնարավոր միջոցներով նպաստել անհրաժեշտ քայլերի կատարմանը:
Պահանջում ենք արագ վերակառուցում առկա ռեսուրսների սահմանում' ձերբազատվելով անհասկանալի շոուներից և վնասակար դեղորայքներից, ինչպես նաև արագ կերպով ձեռնարկել արդիականացման քայլեր:
ՀԻՄՆՈՎԻՆ վերակառուցել ԱՐՀԵՍՏԱԿՑԱԿԱՆ ՄԻՈՒԹՅՈՒՆԸ' նրան ավելի լայն գործառույթներ շնորհելով:
Արհմիության գործունեությունը մարտի 8 և Նոր Տարի շնորհավորելուց, սգո ծաղկեպսակ տանելուց ՊԵՏՔ է անցնի նաև բուժաշխատողի շահերի ԻՐԱԿԱՆ պաշտպանությանը: Արհմիությունը պետք է իրական հակակշիռ լինի, որպեսզի կողմերի շահերի բախումներից ու կոմպրոմիսներից ծնվեն փոխշահավետ լուծումներ:
Պահանջում ենք խաղի կանոններից անցնել սահմանադրական օրենքներից բխող լիարժեք և ՀՍՏԱԿ մշակված օրենքների ընդունմանը և դրանց իրական կիրառմանը' ի պաշտպանություն մեր բուժաշխատողների և ի շահ մեր հասարակության:
Հարգանքներով' «Բժշկական Ազատ Անկախ Արհմիություն»-ում միավորված բուժաշխատողներ
Աղբյուր՝ hetq.am
Մեջբերել
Էջանիշներ