Խնդրում եմ զվարճանքը թեմայում թույլատրելիի սահմաններից անց չկացնել, որ ադմինիստրացիան պատժամիջոցներ չկիրառի: Թեմայում տեղադրել լուրջ, իրոք քրիստոնեական, ոչ թե կրոնական ենթատեկստեր, այլ երկրպագության ու պրոպագանդայի տարրեր պարունակող երգեր: Եթե նույնիսկ այդ լուրջ արտահայտումները տարօրինակ ձևեր ընդունեն, իրենք պարտադիր պետք է լուրջ լինեն:
Կսկսեմ ես.
Анатолий Бугай - Армия Христа
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Jarre (25.10.2012)
Ինձ միշտ հետաքրքիր է եղել, թե ինչպես են տժում քրիստոնյաները (բացի այն դեպքերի, երբ հերթական հռոմեական կայսրը նրանց տապակում, խաշում կամ խորովում է): Փաստորեն, ինտերնետի շնորհիվ մենք կարող ենք դա տեսնել: Հետաքրքիր պրոցես է: Չհաշված մի քանի կադրում երևացած միաունք գեշ աղջկան, որին ամեն տեսնելիս սիրտս փորս էր ընկնում:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Jarre (25.10.2012)
Էս թեման «Կրոն» բաժնում բացելը նույնն ա, ոնց որ ասենք Վիկինգ մետալի մասին թեման բացվի «Պատմություն» բաժնում:
Ընդամենը շոու ա, իրա ֆանատներով: Կրոնի հետ կապ չեմ տեսնում:
Դու իրենցից հարցրուRammstein-ի խոսքերից
Էս թեման «Կրոն» բաժնում բացելը նույնն ա, ոնց որ ասենք Վիկինգ մետալի մասին թեման բացվի «Պատմություն» բաժնում:
Ընդամենը շոու ա, իրա ֆանատներով: Կրոնի հետ կապ չեմ տեսնում:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Իրենց կարծիքը ինձ քիչ ա հետաքրքրում:Դու իրենցից հարցրու
Քոնն էլ իրենցԻրենց կարծիքը ինձ քիչ ա հետաքրքրում:
Ցանկացած դեպքում, ինձ իրականում ավելի հետաքրքիր է հոգեբանական պրոցեսսը (երաժշտական լիտուրգիայի ու պատարագի երաժշտական մատուցման մեխանիզմից անցում պոպուլյարի, որն ընդհանուր առմամբ անկառավարելի է ու տարօրինակ ձևեր է ընդունում):
Ընդհանուր առմամբ, դեռ միջնադարում եկեղեցին պատարագները երաժշտական ձևով էր ներկայացնում (միջնադարյան ու վերածննդի շրջանի դասական երաժշտության մեծ մասը հոգևորական է): Դրան զուգահեռ կային կրոնական թեմաներով ժողովրդական երգեր (օրինակ՝ «Eg veit i himmerik ei borg», ուշ 16րդ դար, Նորվեգիա):
Ի միջի այլոց, «Eg veit i himmerik ei borg»-ի Trio Mediaeval-ի կատարումն առնվազն հրաշք է.
Բայց սա ֆորմալ կրոնական կառուցվածք ու պարունակություն չունեցող, լիարժեք ֆոլկ-երգ է. բառերը մոտավորապես այսպես են թարգմանվում.
Այն արտահայտում է հասարակ, աշխարհիկ մարդու հավատալիքներն, ապրումներն ու սպասումները: Որպես ժամանակակից համարժեք կարելի է վերցնել Simon & Garfunkel դուետի «Sparrow» երգը.Ես մի երկնային ամրոց գիտեմ,
Որ արևի պես փայլում է,
Այնտեղ ոչ մեղք կա, ոչ ափսոսանք,
Ու ոչ մի արցունք չի թափվում:
Ես հոգնած ճանապարհորդ եմ,
Թող իմ ճանապարհն ինձ տանի
Այստեղից իմ հոր երկիրը,
Աստված, պաշտպանիր ինձ ճանապարհին:
Մենք քեզ հավերժ շնորհակալ ենք,
Հայր Աստված, մեկը երեքի մեջ:
Քանզի դու քնքուշ ու մեղմ ես մեզ հետ
Որպես Հիսուս Քրիստոս: Ամեն:
Բայց հետաքրքիր ֆենոմեն է, երբ պոպուլյար երաժշտության ձևի մեջ տեղադրվում է ֆորմալ կրոնական կոնտեքստ ու պրոպագանդա: Հաճախ դա արվում է կոնկրետ կրոնական կառույցների ու եկեղեցիների կողմից. գտնել, թե մարդկանց ինչն է դուր գալիս ու իրենց պրոպագանդան այդ տեսքով մատուցել: Հասարակ կոնֆորմիզմ: Մյուս դեպքերում՝ նոր ձևավորվող կրոնական կառույցը/եկեղեցին վերցնում է իրեն ձևավորող հասարակական շերտի մշակութային տարրերը (գոսպել երաժշտության օրինակը սևամորթ ավետարանչական եկեղեցիներում): Հնարավոր են նաև երրորդ դեպքեր, որոնք դեռ չեն քննարկվել:
Երևի արդեն հասկացար, որ խնդիրը կոնտեքստն է. եթե վիկինգ մետալը չունի լուրջ պատմական կոնտեքստ ու արժեք, ապա այս երաժշտությունը բավականին լավ հնարավորություն է տալիս ուսումնասիրել կրոնի ազդեցության, գոյատևման ու տարածման մեխանիզմները:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Jarre (25.10.2012), Sambitbaba (22.10.2012)
Որքանով որ ես հասկացել եմ իմ ուսումնասիրություններից, երաժշտությունը իր կայուն դերը և տեղը ունի կրոնների մեջ։ Այն շատ հաճախ գործածվում է որպես այսպես կոչված երկրպագության մի մասնիկ։Էս թեման «Կրոն» բաժնում բացելը նույնն ա, ոնց որ ասենք Վիկինգ մետալի մասին թեման բացվի «Պատմություն» բաժնում:
Ընդամենը շոու ա, իրա ֆանատներով: Կրոնի հետ կապ չեմ տեսնում:
Ու այսօր մենք ականատեսք ենք լինում երաժշտական լիտուրգիայի ու պատարագի երաժշտական մատուցման մեխանիզմից անցում պոպուլյարի։ Այս դեպքում կապը կրոնի հետ առավել քան ակնհայտ ա։ Ընդհակառակը՝ դժվար ա չտեսնել այդ կապը։
Ուրիշ բան, որ այն կարող է թվալ անմակարդակ, ցածրորակ, ծիծաղելի և «տխուր»։ Բայց դա ոչ Rhayader-ի մեղքն ա, ոչ իմ, ոչ էլ որևէ մեկի։ Կան կրոններ որոնք գործածում են այդ երաժշտությունը։ Դա փաստ է։ Այստեղ քննարկում ենք այդ փաստը։
Ռեպ և պարային երաժշտությունը նույնպես շատ մեծ տարածում ունի քրիստոնեական խմբերում։ Մանավանդ մեր կողմերը (լատինական ամերիկա) մեկ-մեկ ընենց բաների ես ականատես լինում, որ մոտդ ցանկություն ա առաջանում Տիգրան Կարապետյանի Ադամանդներին դասելու կլասիկայի շարքը։
Rhayader (25.10.2012), Sambitbaba (21.01.2013)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ