Ուլուանա (15.10.2012)
Ինձ հետաքրքիր ա ո՞նց ա եղել, որ մարդը սկսել ա ուտելիքը ջերմային մշակման ենթարկել: Ի՞նչն ա մեր նախնիներին դրդել այդ քայլին![]()
Նախընտրում եմ առնվազն առավել զգույշ լինել: Ենթադրում է, հո չի պարտադրում:
Այվ, ես կատեգորիկ դեմ չեմ ոչ բուսակերությանը, ոչ հումակերությանը, քանի դեռ մարդիկ ճիշտ դիետա են մշակում ու հնարավոր հետևանքները հաշվի են առնում: Օրինակ՝ բուսակերները կրեատինի դեֆիցիտ են ունենում, ինչի պատճառով նրանց մկաններում հյուծման պրոցես է սկսում: Դրա համար բուսակերները պետք է կրեատինային հավելումներ ստանան: Հումակերներն էլ պիտի հաշվի առնեն, որ հում միս ուտելն ամենայն հավանականությամբ կբերի երիզորդերի, ասկարիդների, էխինոկոկների և այլ բաների, իսկ բանջարեղենը, որոնց դեպքում պարազիտները ոչ թե հյուսվածքի մեջ են, այլ մակերևույթին, պետք է առնվազն նորմալ լվանալ: Քանի դեռ մարդն ամեն ինչ գրագետ է անում, այլ ոչ թե «հանուն գեղեցիկ գաղափարի», ես դրան ոչ մի դեմ բան չունեմ:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Freeman (15.10.2012), ivy (15.10.2012), StrangeLittleGirl (17.10.2012), Լուսաբեր (17.10.2012)
Ինձ թվում է, եղել է կրակի հայտնագործումը ու էն բանի բացահայտումը, որ միսը ավելի հարմար է ուտել/կծել/ծամել խորոված վիճակում, քան հում. դե մարդիկ ի վերջո չունեն գիշատիչին բնորոշ կարգին ատամնաշար, էն նախնադարյան վախտերն էլ էդքան մանրացնող գործիք-մործիք չի եղել, որ միսը մանրացնեն կամ առավել ևս՝ աղան: Ու մարդ գտել է ձևը՝ եփելով փափկացնել սնունդը, որ հեշտ ծամվի: Ես էդպես եմ կարծում, եսիմ:![]()
Moonwalker (17.10.2012), Rhayader (18.10.2012)
Հիտլերն ա չէ՞, ինքը բուսակե՞ր ա եղել:
Ասում են: Ասում են նաև, որ չէր խմում, չէր ծխում ու սիրում էր կենդանիներին:![]()
Հումակերությունը շատ քիչ դեպքերում ա պայմանավորված իրական ու խելքին մոտ պատճառներով: Գրեթե միշտ դա հիմնվում ա կրոնական, էզոտերիկ կամ նյու-էյջերական գաղափարների վրա: Նույնն էլ բուսակերությունը (ու դրա ամենավառ ու ամենամոլեռանդ ձևը` վեգանիզմը): Վեգանները ոչ միայն տառապում են զանազան հիվանդություններով B12-ի ու այլ վիտամինների պակասի պատճառով, այլ նաև չափազանց ագռեսիվ են: Էնքան որ մսակերներին որպես հիվանդների կամ սեփական թշնամիների տեղ են դնում: Հետաքրքրիրն ա, որ էս երևույթը միանգամից տոտալիտար ու ագռեսիվ բնույթ սկսեց կրել շատ կարճ ժամանակում:
Non-militant atheist.
"Хотите, я разбужу для вас кота?" И. Бродский
armen9494 (18.10.2012), Brian_Boru (20.10.2012), Rhayader (18.10.2012), Նաիրուհի (18.10.2012), Տրիբուն (20.10.2012)
Տխրեցնողը է, որ էսպիսի հաստատուն կարծիք կա մարդկանց մոտ:
Իրականում ամեն ինչ չի, որ մոդայի կամ կրոնական և էզոթերիկ գաղափարների վրա է հիմնված: Իմ իմացած մարդիկ դրանցից և ոչ մեկով չեն առաջնորդվում, ոչ էլ թե ինչ-որ ագրեսիվություն ունեն:
Էս դրածս հոդվածը փաստորեն ոչ ոք չկարդաց...
Ափսոս, որովհետև եթե կարդացած լինեիք, հարց կտայի, թե օրինակ էս 92 տարեկան պապիկը ինչ կրոնական կամ այլ տիպի ազդեցության տակ է ընկել, որ դարձել է հումակեր: Մի՞թե չի կարելի պարզապես ընդունել, որ մարդիկ դա համարում են առողջ ապրելակերպ և ուզում են լավագույնն անել իրենց մարմնի ու հոգու համար, որպեսզի ապրեն առողջ ու երկար, ինչպես և ապրում է տվյալ հոդվածի պապիկը:
Գուցե իրենք սխալ են իրենց առողջագիտական գաղափարների մեջ և հումակերությունը հեչ էլ օգտակար կենսակերպ չի (անկախ պապիկի աչք ծակող օրինակից), բայց դա արդեն այլ հարց է, և հենց դա էլ կուզենայի, որ էստեղ քննարկվեր, այլ ոչ թե էն, որ էդ մարդիկ յանները տարած են ինչ-որ հավատքի կամ եսիմ ինչի հողի վրա:
Վերջին խմբագրող՝ ivy: 18.10.2012, 12:03:
Ինձ թվում ա, եթե պապին ուզենա՝ կամուսնանա էլ...![]()
StrangeLittleGirl (19.10.2012)
Էկա
Ուրեմն էդ պապին էն հայտնի հումակեր Վահեն ա, որը տատիկիս հյուր ա գնում մեկ-մեկ, ու տատս սար ու ձոր ընկած՝ չի իմանում ինչով հյուրասիրի, որ նա չհրաժարվի: Ու մեկ էլ ինչքան գիտեմ՝ էդ Վահեն անընդհատ ամբաղ-զամբաղ խոսելու սովորություն ունի: Ասել կուզի՝ մեկ ա դեմենցիայի դեմը չի առել:
Իսկ հիմա մի քիչ լուրջ:
Իմ կարծիքով, սննդի (ու ընդհանրապես ցանկացած) հարցում ծայրահեղությունը շատ սխալ մոտեցում ա: Իհարկե, էդ ծայրահեղության պատճառները կարող են տարբեր լինել (կրոնաբարոյաառողջական կամ տոշատգիտեմինչական), բայց ամեն դեպքում ընկնելով որևէ ծայրահեղության մեջ՝ մենք մեր կյանքը ահագին սահմանափակում ենք: Դառնալով բուսակեր՝ արդեն պիտի հաշվի առնես, թե ամեն օր ինչ ես ուտում, ինչ չես ուտում, ինչն ա պակասում մոտդ, որ բալանսը պահես: Դառնալով վեգան՝ մի քանի անգամ ավելի ուշադիր պիտի լինես: Նույնն էլ հումակերությանն ա վերաբերում: Իհարկե, կան ուտելիքներ, որոնց կենսական արժեքն ավելի մեծ ա հում վիճակում, որովհետև որոշ նյութեր չեն հասցնում քայքայքվել: Ուղղակի հարցն էն ա, որ ամեն բան հում չես ուտի: Ու նաև էն ա, որ մյուս կողմից էլ հում սնունդն ինչ կենդանի ասես չի պարունակում, հետևաբար լիքը հիվանդություններ ձեռք բերելու հավանականությունը մեծ ա:
Իմ կարծիքով, չարժե էդպես հիվանդագին ընկնել առողջ ապրելակերպի հետևից: Կարելի ա առողջ ապրել նաև առանց վնասակար սնունդը չարաշահելու: Բացի դրանից, լիքը մարդիկ կան, որոնց կյանքում առաջնայինն առողջ ապրելակերպը չէ: Հետևաբար, կարելի ա թողնել, որ ուզածների չափ կանցերոգեն ձեթերում տապակած կարտոֆիլ ուտեն. էդ էլ էդ մարդու ընտրությունն ա:
Ի դեպ, ինչ ուտել-չուտելու հարցի մասին երկար մտածելուց հետո հասա նրան, որ սկսեցի թույլ տալ՝ օրգանիզմս ինքն ընտրի ինչ ուտեմ, ինչ չէ: Էդպես համ ես եմ միշտ գոհ կերածիցս, համ օրգանիզմս:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ