Ընտրության իրավունք

[dvgray]

Իհարկե կապ ունի: Հենց դա էլ կապ ունի: Եթե անմարդաբնակ կղզում 2 հոգի են ապրում, ապա իրանք իրանց համար կորոշեն մի քանի սահմանափակում, ու դրանով յոլլա կգնան - ով որտեղ ա որս անում, ով որտեղ ա ձուկ բռնում, ով որտեղ ա չիշիկ անում .....

Իսկ եթե հազար հոգի են մի տեղ ապրում, ապա սահմանափակումների թիվը ավելի շատ կլինի: Մի քանի միլիոնի դեպքում, առը քեզ սահմանադրություն, օրենսգրեքեր, օրենքներ ու տարատեսակ որոշումներ ու նորմատիվ ակտեր: Ինչքնա մեծ ա հասարակությունը, էնքան տարատեսակն են ու շատ են նախընտրություններն ու նախասիրությունները, ինչքան շատ են դրանք, էնքան շատ էլ կլինեն կանոնները, որոնք կկարգավոր են կյանքի էս կամ էն ոլորտը: Ու ամեն մի կարգավորումը, ըստ էության, կնշանակի մեր ընտրության բացարձակ իրավունքի որոշակի սահմանափակում:

սահմանափակումների մեխանիզմը, ու քանակը կապել մենակ հասարակության քանակի հետ, շատ պարզեցված մոտեցում է, ու ոչ միշտ ճիշտ եզրակացության բերող: նաև կապ ունի, թե ինչքանով է այդ մարդկանց խումբը գտնվում լարվածության մեջ: օրինակ հայտին գողական խարտիան ու իրանց "զակոնները ": իրանք շաաատ քիչ էին, բայց ուներին բավականին մեծ սահմանափակումների սահմանումներ:

[dvgray]

ահա մի ակընհայտ ու համեմատորեն պրիմիտիվ իրավունքի ձեռառնոցիի արտապատկերումը:

Հայաստանը ընտրությունների արդարությանը ամենաքիչը հավատացող երկրների եռյակում է: Ամենաքիչը ընտրությունների արդարությանը հավատում են Հայիթիում` կանանց ընդամենը 7 եւ տղամարդկանց 12 տոկոսը: Հայիթիից մի փոքր բարձր են Մոնղոլիայի արդյունքները, այնուհետեւ արդեն Հայաստանն է, որտեղ կանանց 13 տոկոսն է հավատում, որ ընտրություններն արդար են անցնում, տղամարդկանց` 12 տոկոսը. Հայաստանում կանայք, հակառակ ընդհանուր միտումի, ավելի լավատես են, քան տղամարդիկ:
http://www.azatutyun.am/content/article/24736282.html

ո՞նց կարելի ա ընտրություն համարել այն, ինչի կայացմանը հասարակության 10 տոկոսը հազիվ ա հավատում

[Տրիբուն]

ահա մի ակընհայտ ու համեմատորեն պրիմիտիվ իրավունքի ձեռառնոցիի արտապատկերումը:


ո՞նց կարելի ա ընտրություն համարել այն, ինչի կայացմանը հասարակության 10 տոկոսը հազիվ ա հավատում

չի կարելի
Բայց հասարակությունը չի վստահում մեխանիզմին, այլ ոչ թե չի վստահում ընտրության գաղափարին ընդհանրապես ..

[dvgray]

չի կարելի
Բայց հասարակությունը չի վստահում մեխանիզմին, այլ ոչ թե չի վստահում ընտրության գաղափարին ընդհանրապես ..

ի՞նչ ա նշանակում վստահել ընտրույթան մեխանիզմին, երբ մարդուն միշտ հետաքրքրել ա դրա պրակտիկ իրականացումը: սա այն դեպքը ա, որ իրա գաղափարի վրա բոլորն էլ թքած ունեն, եթե դա կյանքի հետ կապ չունի: մենակ երևի թե կառավարողը թքած չունի, քանի որ ինքը սրա հիման վրա արշտաքին շղարշ է ստեղծում, որի տակ թաքնված է ամբողջ ներքին կեղտը:

[Varzor]

ահա մի ակընհայտ ու համեմատորեն պրիմիտիվ իրավունքի ձեռառնոցիի արտապատկերումը:

ո՞նց կարելի ա ընտրություն համարել այն, ինչի կայացմանը հասարակության 10 տոկոսը հազիվ ա հավատում

Ու դու էլ էդ ինֆորմացիայիյն ես հավատում?
Հետաքրքիրա, թե էդ ինչպես են արզել. երբ են հարցում արել ու քանի հոգուց: Դրանք նույնպես տուֆտա թվեր են: Ժողովրդի գլուխը ուզում են լցնել, որ յանի ընտրույթուններին համարյա հավատացող չկա: Այնինչ որոշ տեղամասներում ընտրողների ակտիվությունը այլ բան է ասում:

[dvgray]

Ու դու էլ էդ ինֆորմացիայիյն ես հավատում?
Հետաքրքիրա, թե էդ ինչպես են արզել. երբ են հարցում արել ու քանի հոգուց: Դրանք նույնպես տուֆտա թվեր են: Ժողովրդի գլուխը ուզում են լցնել, որ յանի ընտրույթուններին համարյա հավատացող չկա: Այնինչ որոշ տեղամասներում ընտրողների ակտիվությունը այլ բան է ասում:

ահա: ամեն ինչ տուֆտայություն է: խաբեություն
ինչպես այս "հարցումն" է պատվիրված, այպես էլ "ընտրությունն" է պարտիրված "փողատրիորջ" կողմից :
իսկ պատվերը չի կարող լինել ուրիշի ազատությունը Չոտնահարող:
վերջին հաշվով ամեն մի "ընտրությունը" նկավում է "ուժի" պատվերով "ընտրատեղամասերում":

[Տրիբուն]

սահմանափակումների մեխանիզմը, ու քանակը կապել մենակ հասարակության քանակի հետ, շատ պարզեցված մոտեցում է, ու ոչ միշտ ճիշտ եզրակացության բերող: նաև կապ ունի, թե ինչքանով է այդ մարդկանց խումբը գտնվում լարվածության մեջ: օրինակ հայտին գողական խարտիան ու իրանց "զակոնները ": իրանք շաաատ քիչ էին, բայց ուներին բավականին մեծ սահմանափակումների սահմանումներ:

Դիվի ջան, մեխանիզմի բարդությունը կախված ա քանակից: Չեմ հիշում խելոքներից որ մեկն ա ասել, ու տոշնի չեմ հիշում ոնց ա ասել, բայց մոտավորապես սենց - ինչքան մեծ ա հասարակությունը, էնքան մեծ ու բարդ ա դրա կառավարման մոդելը, ու շատ մեծ հասարակության համար իդեալալական կառավարման մոդել մածելը կարող ա անիմաստ լինի, քանի որ իդեալական մոդելը կարող ա նույնքան մեծ լինի, որքան հասարակությունն ա:

Այսինքնս, չկա ընտրության իրացման իդեալական մեխանիզմ, որը հաշվի կառնի բոլորի նախասիրությունները: Դրա համար էլ ամեն մեկս հրաժարվում ենք մեր իրավունքների մի մասից հանուն ընդհանուր հարմոնիայի: Ամեն դեպքը պետք ա ուսումնասիրվի առանձին - եթե հասարակությունները կան, որտեղ որոշակի լարվածություններ կան (սոցիալական, էթնիկ, ռասսայական, կրոնական ... ) ընտրության մեխանիմզը հարմարեցվում ա էտ լարվածություններին: Ընտրության իրավունքից լրիվ հրաժարվելը ու ասենք բոլորի փոխարեն էտ իրավունը մեկին տալը (բացարձակ դիկտատուրա) էլի հասարակության ընտրությունն ա, որը լարվածության որոշակի պայմաններում, որոշել ա, որ էս ա լավագույն ընտրությունը:

[dvgray]

Դիվի ջան, մեխանիզմի բարդությունը կախված ա քանակից: Չեմ հիշում խելոքներից որ մեկն ա ասել, ու տոշնի չեմ հիշում ոնց ա ասել, բայց մոտավորապես սենց - ինչքան մեծ ա հասարակությունը, էնքան մեծ ու բարդ ա դրա կառավարման մոդելը, ու շատ մեծ հասարակության համար իդեալալական կառավարման մոդել մածելը կարող ա անիմաստ լինի, քանի որ իդեալական մոդելը կարող ա նույնքան մեծ լինի, որքան հասարակությունն ա:

Այսինքնս, չկա ընտրության իրացման իդեալական մեխանիզմ, որը հաշվի կառնի բոլորի նախասիրությունները: Դրա համար էլ ամեն մեկս հրաժարվում ենք մեր իրավունքների մի մասից հանուն ընդհանուր հարմոնիայի: Ամեն դեպքը պետք ա ուսումնասիրվի առանձին - եթե հասարակությունները կան, որտեղ որոշակի լարվածություններ կան (սոցիալական, էթնիկ, ռասսայական, կրոնական ... ) ընտրության մեխանիմզը հարմարեցվում ա էտ լարվածություններին: Ընտրության իրավունքից լրիվ հրաժարվելը ու ասենք բոլորի փոխարեն էտ իրավունը մեկին տալը (բացարձակ դիկտատուրա) էլի հասարակության ընտրությունն ա, որը լարվածության որոշակի պայմաններում, որոշել ա, որ էս ա լավագույն ընտրությունը:

արի վերադառնանք ռեալ աշխարհ /մի քանի րոպե /
ուրեմն, ամենահեշտ կառավարվոր հասարակությունը եթե համեմատական դնենք, ապա կարծում եմ Չինաստան/Հնդկաստան/Բանգլադեշ/...Ճապոնիա/...Պակիստան և այլն այս շարքում...
ամենադժվար կառավարվորղներից - կառանձնացնեի ասենք կովկասի փոքրաթիվ ազգերը:
Նաև նույն հայն ենք չէ՞, բայց ղարաբաղի հային շատ ավելի դժվար ա կառավարելը քան ասենք այլ տեղի հային: դրա համար էլ Ղարաբաղում համեմատական ավելի արդար ա եղել կառավարումը միշտ: սա իմ սուբեկտիվ կարծիքն ա

[Varzor]

արի վերադառնանք ռեալ աշխարհ /մի քանի րոպե /
ուրեմն, ամենահեշտ կառավարվոր հասարակությունը եթե համեմատական դնենք, ապա կարծում եմ Չինաստան/Հնդկաստան/Բանգլադեշ/...Ճապոնիա/...Պակիստան և այլն այս շարքում...
ամենադժվար կառավարվորղներից - կառանձնացնեի ասենք կովկասի փոքրաթիվ ազգերը:
Նաև նույն հայն ենք չէ՞, բայց ղարաբաղի հային շատ ավելի դժվար ա կառավարելը քան ասենք այլ տեղի հային: դրա համար էլ Ղարաբաղում համեմատական ավելի արդար ա եղել կառավարումը միշտ: սա իմ սուբեկտիվ կարծիքն ա

Ու փաստորեն ստացվում է, որ կառավարման մեխանիզմը կախված չի կառավարվողների քանակից, այլ որակից
Մի հատ կոնկրետ օրինակ բերեմ, մի քիչ կարող է կոպիտ լինի, ներող կլնեք
Ոչխարի հոտը մի հովիվը կարողանում է կառավարել, մի քանի շունը կարողանում եմ կառավարել, մի այծը հետևից տանում է, բայց իրենք իրենց առաջնորդ չեն ընտրում:
Բայց նույն քանակի շիմպանզեներին կառավարելու համար ավելի շատ հովիվ ու շուն է պետք, այն էլ արդյունքը էլի նույն մակարդակի չի լինի: Բայց այ իրենց առաջնորդը գլուխ հանում է:

Այսինքն զանգվածների կառավարման համար մեխանիզմ ընտրելու պարագայում անհրաժեշտ է հաշվի առնել երկու կարևոր հանգամանք` ում են կառավարելու և ովքեր: Նոր միայն դրանից հետո մեխանիզմը ընտրել:

[dvgray]

Ու փաստորեն ստացվում է, որ կառավարման մեխանիզմը կախված չի կառավարվողների քանակից, այլ որակից
Մի հատ կոնկրետ օրինակ բերեմ, մի քիչ կարող է կոպիտ լինի, ներող կլնեք
Ոչխարի հոտը մի հովիվը կարողանում է կառավարել, մի քանի շունը կարողանում եմ կառավարել, մի այծը հետևից տանում է, բայց իրենք իրենց առաջնորդ չեն ընտրում:
Բայց նույն քանակի շիմպանզեներին կառավարելու համար ավելի շատ հովիվ ու շուն է պետք, այն էլ արդյունքը էլի նույն մակարդակի չի լինի: Բայց այ իրենց առաջնորդը գլուխ հանում է:

Այսինքն զանգվածների կառավարման համար մեխանիզմ ընտրելու պարագայում անհրաժեշտ է հաշվի առնել երկու կարևոր հանգամանք` ում են կառավարելու և ովքեր: Նոր միայն դրանից հետո մեխանիզմը ընտրել:

ենթադրենք որ քո ասածը առաջին մոտավորությամբ ճիշտ է:
այսինք ուժեղը Ընտրում է: ու իր ընտրությունը կախված չէ իր կենսական ազատությունների "ազատագրման" հետ, այլ նա մտնում է այլոց "բախչեն" արածելու...

[Varzor]

ենթադրենք որ քո ասածը առաջին մոտավորությամբ ճիշտ է:
այսինք ուժեղը Ընտրում է: ու իր ընտրությունը կախված չէ իր կենսական ազատությունների "ազատագրման" հետ, այլ նա մտնում է այլոց "բախչեն" արածելու...

Ինչի հենց առաջին մոտավորությամբ? Ինչ ասել եմ իրականություն եմ ասել` փաստեր:
Այո, էս աշխարհում ընտրում են միայն ուժեղները և նրանք, ում որ էդ ուժեղները ընտրություն կատարելու հնարավորության տեղ են տալիս` արածելու համար բախչա են տալիս կամ բախչա են թողում: Ու սա չի վերաբերում մենակ քաղաքական ընտրույթուններին, այլ նաև այլ ոլորտների: Ու ըստ էության կենսական ասատություն կոչեցյալը ոչ այլ ինչ է, քան հնարավորությունների շրջանակ: Որքան մեծ է յադ շրջանակը, այդքան մեծ է ասատությունը, որքան փոքր է այդ հնարավորություննեի առաջացամն կախումը այլ անձանցից, այդքան մեծ է ազատության աստիճանը:

[dvgray]

Ինչի հենց առաջին մոտավորությամբ? Ինչ ասել եմ իրականություն եմ ասել` փաստեր:
Այո, էս աշխարհում ընտրում են միայն ուժեղները և նրանք, ում որ էդ ուժեղները ընտրություն կատարելու հնարավորության տեղ են տալիս` արածելու համար բախչա են տալիս կամ բախչա են թողում: Ու սա չի վերաբերում մենակ քաղաքական ընտրույթուններին, այլ նաև այլ ոլորտների: Ու ըստ էության կենսական ասատություն կոչեցյալը ոչ այլ ինչ է, քան հնարավորությունների շրջանակ: Որքան մեծ է յադ շրջանակը, այդքան մեծ է ասատությունը, որքան փոքր է այդ հնարավորություննեի առաջացամն կախումը այլ անձանցից, այդքան մեծ է ազատության աստիճանը:

գիտես ինչի եմ ասում ենթադրենք, որովհետև ոճ ես ոչ դո ւչգիտենք իրականում թե ինչ ազատության աստիճան ունեն "աշխարհի ուժեղները": օրինակ, ամենահզոր մարդ հայտարարված Օբաման, կամ ամենահզոր կնիկը- Մեռկելը:
իմ խորին հավատով /հավատ, ոչ թե համուզմունք / նրանք ամենա - անազատ մարդիկ են ընտրության տեսակետից աշխարհում, անգամ բանտում մարհվան դատապարտյալից անազատ, ու ես երբևէ չէի ուզենա լինել նրանց տեղը /իհարկե , եթե ուզենայի էլ մեկ ա չէի լինի / նրանք անգամ իրանց տռուսիկը ընտրելու իրավունք չունեն
այդ դեպքում ինչ՞ ընտրության մասին է խոսքը
ո՞վ ունի այդ ընտրության հնարավորությունը:

[dvgray]

ես էն ձև եմ հասկանում, որ մարդը իրա կամքով, անգամ մեռնելու իրավունք չունի
դա համարվում է քրեական ու հոգևորական հանցանք:

[Varzor]

ես էն ձև եմ հասկանում, որ մարդը իրա կամքով, անգամ մեռնելու իրավունք չունի
դա համարվում է քրեական ու հոգևորական հանցանք:

Մարդու ինքնակամ մահը դատապարտելի է այլ մարդկանց կողմից ընդունված կանոններով, բայց եթե մարդն այնուամենայնիվ ընտրել է մահը, ապա իր ընտրության տարբերակը լիովին սահմանափակելը պրակտիկորեն անհնար է և նա կիրականացնի իր ընտրությունը ու դրանից հետո փատած կունենա բոլոր իրավական "սահմանափակումները":
Մարդու ընտրություն կատարելու բնական իրավունքը սահմանափակելն անհնար է, հնարավոր է սահմանափակել միայն ընտրելու տարբերակները, այն էլ մասսամբ: Կարաս ընդամենը սահմանափակես, ասենք այն, որ էդ մարդը չմեռնի ջրում խեղդվելուց` ջրից հեռու պահես, կամ ասենք պարան-մարան չտաս, որ չկախվի:

Ու ըստ այդմ, իրոք որ օրենք, կանոն, ուժի և բռնության կիրառում սահմանափակում են ոչ թե ընտրություն կատարելու ազատությունը, այլ ընտրության ենթակա տարբերակները:

[dvgray]

Մարդու ինքնակամ մահը դատապարտելի է այլ մարդկանց կողմից ընդունված կանոններով, բայց եթե մարդն այնուամենայնիվ ընտրել է մահը, ապա իր ընտրության տարբերակը լիովին սահմանափակելը պրակտիկորեն անհնար է և նա կիրականացնի իր ընտրությունը ու դրանից հետո փատած կունենա բոլոր իրավական "սահմանափակումները":
Մարդու ընտրություն կատարելու բնական իրավունքը սահմանափակելն անհնար է, հնարավոր է սահմանափակել միայն ընտրելու տարբերակները, այն էլ մասսամբ: Կարաս ընդամենը սահմանափակես, ասենք այն, որ էդ մարդը չմեռնի ջրում խեղդվելուց` ջրից հեռու պահես, կամ ասենք պարան-մարան չտաս, որ չկախվի:

Ու ըստ այդմ, իրոք որ օրենք, կանոն, ուժի և բռնության կիրառում սահմանափակում են ոչ թե ընտրություն կատարելու ազատությունը, այլ ընտրության ենթակա տարբերակները:

խոսքը չի գնում ակտի, կատարման մասին: եթե քո ասելով գնանաք. ապա մարդ ամեն ինչի էլ իրավունք ունի: քանի որ կարող է փաթթած ունենա ամեն ինչ ու փորձի իրա ուզած իրավունքը իրականացնե:՛

խոսքը այստեղ հենց հասարակական, բնական իրավունքի մասին: իրավունք, որը քեզ տրված է որպես իրավական, հոգևոր, բարոյական նորմ: ու դրա ռեալ իրականացման մասին:

եթե մարդ կատարի ինքնասպանույուն, ապա անկախ ամեն ինչից հարուցվում է քրեական գործ: այսիքն արարքը քրեորեն պատճելի արարք է: