Մի անեգդոտ հիշեցի, պտի պատմեմ.
Սպերմատոզոիդները վազելով գնում են, ես արդեն մեռա, բացեց...
Մի խոսքով վազելով գնում են ու խոսում, մեկն ասում է ես եմ առաջինը հասնելու,մյուսը թե, չէ ես եմ հասնելու ու այդպես շարունակ, մեկ էլ մի չոլախ, որ հազիվ առքաշ գնում է, հետևներից կանչում է.
-Էհե~յ տղեք, մի շտապեք, մենք բոլորս պահպանակում ենք:
Ու երբ բոլորը, կանգ են առնում, էդ չոլախը գնում ու հասնում է նպատակակաետին ու արտաբերում
-Եվ այպես ծնվում են հանճարները
Հիմա ասածս ինչա, գեյա, գեյ չի, մարդ ա չէ՞, խի եք մտնում իրա անկողին, ինչի՞ չենք հասնում էն գիտակցության, որ մարդկային արժեքները վեր են անկողնային ու նյութական երևույթներից, ասենք մարդ կա հարդուկի հետա սեքս սիրում, ում ինչ գործնա դա, ինչի մենք մեր աչքի գերանը թողած ուրիշի փշի հետևից ենք ընկել:
Մինչև մենք չսովորենք չհաշվել հարևանի,ուրիշի փողերը, չմտնել հարըանի անկողին ու ստիպել ու պահանջել, որ բացի միսիոներական դիրքից հանկարծ շեղվածություն չցուցաբերեն սեքիս ժամանակ ու սեքսով զբաղվեն միայն 2-3 տարին մեկ անգամ ու սպասեն, եթե հղիություն չլինի, նորից կրկնեն, հղիության դեպքում էլի մի 3-4 տարի դադարեցնեն սեքսով զբաղվելը, չգիտակցենք, որ մեր հարևանի լավ լինելուց մեզ էլ լավ կլինի, որտև եթե մեր հարևանը լավ լինի, մենք հաստատ դրանից կօգտվենք, մինչև չհասկանանք, որ պիտի զիջենք միմյանց, չանտեսենք մեր կողքիններին ու սնեց լիքը անիմաստ բաները մեր գիտակցությունից չվերանան, մենք երբեք չենք ունենա հանդուրժողականություն:
Մենք սկի իրար թամամ չենք հանդուրժում ուր մնաց միասեռականներին: Դուռը բացում ես, որ ներս մտնես մեկը դուրսա գալիս, թեքվում ես հազար տակ չափում ես, մի հատ էլ վերջում, յանի ես խի՞ պտի դուռը բացեի ինքը դուրս գար որ: Փողոցում մեկին ճանապարհ ես զիջում, հետևիցդ նենց սիգնալ են տալիս, որ մեքենան կանգնացնում ես, սիգալը վրից հանում ես, տանում կապում ես էտ վիժվածքի ականջին ու կնոպկեն միացնում գնում ես քո գործին մինչև սատկի: Մի խոսքով ժողովուրդ ջան, ինչ ենք կորցրե ինչ ենք ման գալիս, էհե~ ասել Ֆռունզիկի...
Մեջբերել
Էջանիշներ