Միակ մարդը, որին ես համաձայն եմ, որ բացի Քոչարյանինց նախագահ լինի, Լֆիկ Սամոն ա:
Այո
Ոչ
Միակ մարդը, որին ես համաձայն եմ, որ բացի Քոչարյանինց նախագահ լինի, Լֆիկ Սամոն ա:
Չէ, ձյաձ: Հռետորական ձիրքդ յուղի, էլի, չես կարում համոզես ոչ մի կերպ: Մեկ ասում ես՝ սաղդ էլ Հայկո եք, չնայած հաստատ տենց չի, մեկ ասում ես՝ ձեզ Ստալին ու Ներոն ա պետք, որ գյամերդ քաշի, տեղներդ իմանաք էս գույնզգույն աշխարհում, չնայած կարգին լայնախոհ մարդ ես ու հեչ ազգայնազավր սադիստ չես, մեկ ասում ես՝ մենք Քոչարյանին ենք արժանի, չնայած էդ մենքի մեջ դու, ես ու ասենք Ձայնալար ձյան էլ ենք մտնում մեր ընտանիքներով, ու ընդհանրապես՝ չեմ հասկանում խի ես էսքանը ասում, մեկ ա՝ չես կարողանում վստահ ասես, ուր մնաց համոզես ինձ. արի կլինի համաձայնվի, որ հոգուդ խորքում չես ուզում, որ Քոչարյանը հետ գա կամ որ ինքը ընդհանրապես նույն օդը շնչի, ինչ որ դու ես շնչում, ու էսքանով բարիշենք, էլի
: Ես որ հաստատ համոզված եմ, որ կաթով վաննաների ու քառասուն կույսերի եմ արժանի, ի՞նչ Քոչարյանի մասին ա խոսքը, չեմ հասկանում
:
DIXIcarpe noctem
Դու Քոչարյանին ունակությունները գերագնահատում ես: Ինքը Ստալին ու Ներոն չի ապեր: Ինքը լավագույն դեպքում Սադամ ա կամ Ասադ:
Հայկո ջան, ես հոգուս խորքում ուզում եմ որ Հայաստանից ու ընդհանրապես աշխարհի երեսից մի 100 հոգի վերանան:
Ապեր, ավելի լուրջ հարցը հետևյալումն ա.
- Ինքնին խոսակցությունները այն մասին, որ Քոչարյանը կարա վերադառնա, խոսում ա էն մասին, որ մենք գտնվում ենք դեգրադացիայի ստորին աստիճանի վրա;
- Մի քանի լավ Հայկոն, ըստ էության, իրավիճակը չեն լավացնում;
- Հինգ տարի մենք մի հատ ոչխար ընդդիմության հետևից էինք գնում, որը առավոտից իրիկուն ավազակապետությունից էր խոսում, բայց իտոգում թքերից բերանից վազելով գնաց ու նստեց էտ ավազակապետության ԱԺ-ում;
- Էն նույն ոջլոտները ինչ-որ բաներ էին անում, որը արդարացնում էին Քոչարյանի վերադարձը կանխելու նպատակով;
- Էտ նույն ոջլոտները սիլի-բիլի են անում Քոչարյանի ծնած ու սնած դոդգլոխի հետ, ու իրանք իրանց ու մեզ համոզում են, որ Քոչարյանը կապ չունի դոդգլոխի հետ;
- Իտոգում, որ կողմդ նայում ես պոռնկություն ա. պոռնիկ իշխանություն ու ավելի պոռնիկ ընդդիմություն;
Ապեր, էս ֆոնի վրա, նախագահը պիտի արտացոլի երկրում տիրող ընդհանուր բարոյահոգեբանական վիճակը: Իսկ դա լավագույնս կարա անի միայն Քոչարյանը: Նույնիսկ Սերժը, ապեր, մեր համար սլիշկոմ լավն ա: Մի անգամ էլ կրկնեմ, որ բացի Քոչարյանից էտ դերակատարումը իրա վրա կարա վերձնի մեկ էլ Լֆիկը: Դեռ չեմ կողմնորոշվել որն ա ավելի ճիշտ:
Դե հիմա նայի եղբայր, ես չեմ ասում, թե ես ինչ եմ ուզում: Դու ինձանից լավ գիտես, թե ես ինչ եմ ուզում - երջանիկ ապագա, արդարություն, հավասարություն, եղբայրություն, ծովից-ծով Հայաստան: Ես քեզ ասում եմ էն ինչ կա:
keyboard (17.09.2012)
Հետո էլ ասում եք Անին սխալ արել որ ասել ա թե մեր ժողովուրդը ամնիզիայով ա տառապում…
Եթե էսօր քննարկվում ա քոչի քաղաքականություն վերադառնալու հարցը ուրեմն տառապում ենք ամնիզիայով…
քոչը առաջադրումը նույնն ա ինչ, ասենք բեն լադինը ամերիկայում առաջադրվի…
Աթեիստ (17.09.2012)
Ես ինձ հումանիստ եմ համարում, բայց ձեռս ճար լինել ես դրան ոչ թե քաղաքականություն, այլ ապրել չէի թողնի։ Բայց արագ մեռնել էլ հաստատ չէի թողնի։
artak.amDe gustibus et coloribus non est disputandum.
իսկ Լևոնի վերադառնալու՞ հարցը
ժողովրդի հիշողությունը կարճ է, շատ կարճ... դու դա չգիտես՞
ու դա լավ է, շատ լավ ու նորմալ: եթե ժողոցրդի հիշողությունը երկար լիներ, ապա կյանքը վաղուց Երկրի վրա վերացած կլիներ: գոնե մարդկության կյանքը, որից իհարկե Երկիր մոլորակի այլ շնչավոր ու անշունչ բնակիչներ բավականին կօգտվեիր:
Վերջին խմբագրող՝ dvgray: 17.09.2012, 04:30:
ռոբերտ-սերժիկ-լևոնի արանքում հավասարության նշան դնելը ամենամեծ ու ամենաֆունդամենտալ սխալն ա… սրանք տրամագծորեն տարբեր մարդիկ են… չտեսնել սրանց մեջ տարբերություն նշանակում ա նկարչության մեջ չտեսնել գույներ էլ չխոսած տոների մասին… ես ոչ մեկին գնահատական չեմ տալիս էս գրառման մեջ…
այս երեք գործիչները (իրականում նրանցից մեկն ա գործիչ) երբեք ասպարեզիչ չեն հեռանա քանի դեռ նորը չի եկել ու նրանց դուրս չի մղել… իրենք իրենց չեն հեռանա, տենց բան բնության ու քաղաքականության մեջ չի լինում… ու քանի դեռ մենք հավասարության նշան ենք դնում վերը նշված երեքի արանքում, նոր գործչի կամ ուժի առաջանալը շատ հեռու չի՝ մոտակա հորիզոնի վրա ա…
Այ էս էի ուզում կարդալ: Թե չէ «Կո՞ղմ եք, որ Ռոբերտ Քոչարյանը վերադառնա մեծ քաղաքականություն» հարցին առանց աչքդ թարթելու պատասխանում ես «ԱՅՈ», մարդկության հանդեպ հավատս փշրում ես ու սկսում գրել, թե ինչքան ես ուզում, որ ինքը դառնա իմ նախագահը: «Էն ինչ կա»-ն նենց էլ ա երևում, էլի, իսկ էն վերևի յոթ հատ «Այո»-ն լրիվ հերիք են, որ ես թեթև փսիխոզ ստանամ ու ամեն անգամ փողոցում մարդ տեսնելիս մտածեմ, որ կարող ա սա էլ ա մտածում, որ Քոչարյանից լավ մարդ մեկ էլ Քոչարյանն ա: Ինքնասպանության բուն ա: Քեզ հեչ չեն համոզե՞լ վախտին, որ Պապլավոկում էն մարդուն ծեծելով սպանելը աշխարհի ամենաճիշտ արարքն էր, իսկական տղա նախագեն տենց պտի անի, ով էլ իրա տեղը լիներ՝ տենց պտի աներ, ինքը որ հաստատ սպանել կտար, հալալ ա տղուն, մալաձեց: Ինձ փորձել են համոզել, ընդ որում՝ նենց մարդ, որ ինձնից իմ հինգ հազար դրամ ուսանողական թոշակն էր պարտք ուզում, որ լույսի փող տա, էդ մի ամիսն էլ ապրի: Բերանից փրփուր էր թափվում համոզելու ժամանակ: Վախենալու ա, ձյաձ, տենց մարդիկ պիտի քիչ լինեն, յոթ հոգուց էլ քիչ, ոչ թե երկրիս կեսը, էն նիկոլական պլյուս մեկ պլյուս մեկը սխալ տեղ ես անում:
Մնում ա հիմա քվեդ «ԱՅՈ»-ի տակից հանվի, տարվի «ՈՉ», ու լրիվ միռ, դռուժբա, ֆեսծիվալ:
DIXIcarpe noctem
Ու չի բացառվում, որ կլինի: Նեմեցն էլ:
Ես դպրոցական էի, որ Քոչարյանն առաջին անգամ առաջադրվեց: Չէի հավանել, որովհետև ծուռ ժպիտ ուներ, դպրոցում արտահայտվեցի, որ ինքը չար մարդ ա երևում: Հայոց լեզվի և գրականության ուսուցչուհիս պնդեց, որ նրա ժպիտը չափազանց բարի մարդու ժպիտ է: Այդ կինը դեռ դպրոցում դաս է տալիս:
Մենք արհեստավոր մարդիկ ենք, ամենաքիչը վարչակարգից մեզ նման մարդիկ կախում ունեն, մեր քրտինքով մեր հացը վաստակում ենք, ուղղակի օդը շատանա, մեր քրտինքը մի քիչ ավելի բարձր կգնահատվի: Մտավորական, կիրթ, խելացի, բարձրագույնավարտ, դասատու, դասախոս, նկարիչ, գրող, գրողուցավ, հաճելի, համակրելի, բարեկիրթ, նրբակիրթ մարդիկ, ում վրայից երբեք քրտինքի հոտ չի գալիս, առաջինը պետք ա ձգտեն ազատվել ստրկությունից չէ՞, որովհետև ստրկության պարտադրող կապանքները ամենածանր ու խորը իրանք են զգում, որովհետև իրանք ավելի կիրթ, բարեկիրթ, նրբակիրթ, զգայուն... են, չէ՞:
Ես ու իմ ընտանիքը չորրորդ, թե հինգերորդ անգամ վայելում ենք քաղաքապետի, ում ոչ մի անգամ ձայն չենք տվել: Ո՞վ ա լինելու մեր հաջորդ նախագահը, ես ընտրությունից մի ամիս առաջ կմտնեմ մեր դպրոց, հայոց լեզվի ու գրականությանս ուսուցչուհուն կհարցնեմ, նա հաստատ կիմանա, որովհետև որոշողը նա է: Ես մեկ-մեկ նեղվում եմ, որ աշխատող, խոտ հնձող, գաջ քաշող, փողոց ավլող մարդկանց մասին են ափռ-ցփռ խոսում, թե 1000 դրամի, 10.000 դրամի, 100.000 դրամի խաթեր: Տենց բան չկա, կա դպրոց, մանկապարտեզ, բուհեր: Հանրապետականի բազմամարդ միտինգները վկա, կրթության ոլորտն է կերտում մեր պետության ապագան, բառի բուն իմաստով:
Պատահաբար «այո» քվեարկեցի, սկսեցի գլխիս խփել, հետո էլ մտածեցի՝ իսկ ինչո՞ւ ոչ։
Էնպես չի, որ հիմա Քոչարյանը մեծ քաղաքականության մեջ չի, ուղղակի չի երևում։ Իսկ ի՞նչը կփոխվի, եթե կուլիսներից տիկնիկ խաղացնելու տեղը մեր աչքի առաջ դա անի։
իսկ մարդը
վախենում ա
որ իրան
չեն սիրի:
keyboard (17.09.2012)
Ժող, ախր սենց թեմա կար, մենք անցյալ տարի էլ էինք ուզում, որ ինքը չվերադառնա`Քոչարյանը պատրաստվում է վերադառնա՞լ ։ Ու չվերադարձավ, հիմա էլ էս տարի ենք ուզում, որ չվերադառնա... եկեք հլը ձևի համար ուզենք, որ ինքը վերադառնա, տեսնես կանի՞![]()
Si vis pacem, para bellum
Ապեր, իմ քվեն մնում ա «ԱՅՈ»: Չեմ հասկանում, ինչի՞ ես տենց ուզում իրականությունից կտրվես: Մեր իրականությանը լրիվ համապատասխանում ա Քոչարյանը, ու ինքը պիտի լինի: Էտ ա ճիշտը Հայկո ջան: Մենք պիտի գիտակցենք, թե ինչքան վատն ենք մենք, որ կարանանք լավին ձգտենք:
Գիտե՞ս ինչի պայքարը տապալվեց: Մի հատ ֆունդամենտալ սխալ գործոն կար էտ ամեն ինչի հիմքում - 2007-2008 թվերին մեր մտքով հանկարծ անցավ, որ մենք լավն ենք ու լավին ենք արժանի: Նիխտ ապեր: Մենք կեղտոտ ենք, կոմպլոսավորված ենք, գեղցի ենք, քցող ենք, տփող ենք, մեզանից դավոլնի ենք, մեզ լավ տղու տեղ ենք դրել, ու մեր նախագահն էլ պիտի մեր նման լինի: Կեցցե՛ Քոչարյանը:
keyboard (17.09.2012), One_Way_Ticket (17.09.2012)
Մոդերատորական։ Թեմայից դուրս և պոտենցյալ կոնֆլիկտային գրառումները ջնջվել են։ Մնացեք թեմայի և կոռեկտության շրջանակներում։
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ