Քո ասածը էն անեկդոտի նման եղավ, որ մեկը ընկնում է դրախտ, հարցնում է, թե ստեղ ոնց են պայմանները, հրեշտակը ասում է, որ քո բոլոր ցանկությունները կատարվում են։ Էս մարդը ցանկանում է երեկոյան լիքը խմիչք, աղջիկներ, կայֆավատ։ Տենց կայֆավատ է լինում, հետո սրան գալիս բռնում մի լավ ծեծում են։ Էս մարդը առավոտյան զարթնում, բողոքում է հրեշտակին, թե սենց էլ դրախտ լինի, ինչին հրեշտակը պատասխանում է՝ գիտես ստեղ մենակ քո ցանկություննե՞րն են կատարվում։Արէա-ի խոսքերից
Եղբայր, երբ ասում եմ որ ցանկացած մարդ իրավունք ունի կարծիք արտահայտելու ցանկացած երևույթի մասին, դա բոլորովին չի նշանակում, որ ես իրավունք չունեմ նրա ցանկացած կարծիքը հիմարություն համարել, արհամարհել, կամ համարժեք պատասխան տալ:
Բերածդ օրինակի իմաստը չեմ հասկանում (չնայած բացում ա), ու շարունակել էլ չեմ ուզում
Հիմա եթե ուշադիր նայենք հարցին, ես ասում եմ, որ որոշ մարդիկ որոշ հարցերի շուրջ բարոյական իրավունք չունեն որոշակի կարծիքներ ունենալու։ Ասենք, այն մարդը, ով չի պատրաստվում կռվի գնալ, բարոյական իրավունք չունի կարծիք հայտնել, որ մեզ պատերազմը ձեռնտու է։ Շեշտում եմ՝ բարոյական, քանի որ գիտակցում եմ, որ քրեական, ադմինիստրատիվ, և այլ տիպի գրված օրենքներով լավ էլ իրավունք ունի տենց կարծիք ունենալու։ Դա էլ իմ կարծիքն է։
Մեջբերել
Էջանիշներ