Հարցին կարող եմ պատասխանել երկու տեսանկյունից. աշխարագրական և հոգոր: Առաջինի դեպքում դա պատմականորեն փոխանցված այն տարածքն է, որտեղ ապրում է տվյալ ազգը:Jarre-ի խոսքերից
Հոգևոր առումով դա ժողովրդի ինքնությունն է:
Հայրենիքն այն է, ինչից ես սերում եմ:
Հարցին կարող եմ պատասխանել երկու տեսանկյունից. աշխարագրական և հոգոր: Առաջինի դեպքում դա պատմականորեն փոխանցված այն տարածքն է, որտեղ ապրում է տվյալ ազգը:
Հոգևոր առումով դա ժողովրդի ինքնությունն է:
Հայրենիքն այն է, ինչից ես սերում եմ:
Վերջին խմբագրող՝ laro: 15.04.2014, 20:27:
ոնց ուզում եք սիրեք հայրենիքը, բայց պտի մարդկայինին չհակասի…
Որ ժամանակ ունենաս, խնդրում եմ, «բացի փակագծերը» ։ Որովհետև ահագին մարդ շնորհակալություն ա հայտնել, երևի կարևոր միտքա, իսկ ես չեմ հասկացել։
Շնորհակալություն։
John (16.04.2014)
փակագիծ չկա Բում ջան… ոնց լսում ես տենց էլ կա…
Խե՞ր լինի, դեմը ընտրություններ ե՞ն, թե ի՞նչ...
Հայերս մեր հայրենիքի մայրենիքը լացացել ենք արդեն, էնքան ենք սիրել… լավ իմաստով։
Si vis pacem, para bellum
Jarre (16.04.2014), Mephistopheles (16.04.2014), Նաիրուհի (15.04.2014), Տրիբուն (16.04.2014)
Լարո, շնորհակալ եմ պատասխանի համար։
Հայրենիքը ծովից ծով Հայաստանի տարածքն է՞, թե՞ էն տարածքը որը եղել է իմ ծննդյան պահին։ Թե՞ էն տարածքը որում հիմա տեղակայված է Հայաստանը։Առաջինի դեպքում դա պատմականորեն փոխանցված այն տարածքն է, որտեղ ապրում է տվյալ ազգը
Իսկ ո՞րն ա էտ ինքնությունը։ Ի՞նչ առանձնահատկություններ և արտահայտումներ ունի այն։ Ո՞վ է սահմանել այդ ինքնությունը։ Ի՞նչ չափանիշներով է այն սահմանվում։Հոգևոր առումով դա ժողովրդի ինքնությունն է:
Հարցերը անկեղծ եմ տալիս։ Ուղղակի հետագա քննարկումների համար ուզում եմ հասկանալ «հայրենիք» հասկացության քո ընկալումը։
Ու մի բան էլ։ Ես ցավով նկատեցի, որ քեզ համար հայրենիքը տարածքն է և ժողովուրդը, բայց ոչ մարդը՝ անհատը։ Իմ կարծիքով հենց էտ պատճառով էլ մենք սիրով ու պատրաստակամորեն ոչնչացնում ենք անհատներին ու մարդկանց հանուն ինչ որ վերացական ու ռացիոնալ սահմանում չունեցող հասկացությունների։
Իմ համար իմ հայրենիքը ծովից ծով Հայաստանի տարածքն է:
Ինքնությունը.... ցույց է տալիս թե որտեղից եմ ես սերում, ով եմ, որտեղից եմ եկել...
Ես էլ փորձում եմ անկեղծ պատասխանել, չնայած դժվարությամբ եմ պատասխանում. չեմ կարողանում մտածածս արտահայտել կամ ճիշտ արտահայտել
Ճիշտ ասած լավ չհասակացա ինչ էիր ուզում ասել...
Վերջին խմբագրող՝ laro: 16.04.2014, 20:08:
Jarre (16.04.2014)
Ոչ ավել, ոչ պակաս
Քու տունը շինվի, էս մի կտորը չենք կարում խելքի բերենք, սարքենք նամուսով հայրենիք, դու ուզում ես թազա պարտքերի տակ մտնես:
Մեր թեժ հայրենասերները նենց են արել, որ հայերի մեծ մասը սրտանց հիմա ծովից-ծովի փոխարեն հայրենիք համարում Վլադիվաստոկը՝ Խաղաղ օվկիանոսի ափին: Մարդ մեկ-մեկ մտածում ա, ոնց անենք էս հայրենասերներից պրծնենք, որ կարանանք երկիրը երկիր սարքենք, անունն էլ հայրենիքի փոխարեն դնենք Թոշիբա խոսքի:
boooooooom (16.04.2014), Mephistopheles (16.04.2014), Վիշապ (16.04.2014)
Ինձ համար իմ հայրենիքը իմ դիվանն ա իրա բարձերով ու ադյալով հանդերձ։ Շատ էլ որ ես իրենից չեմ սերում, բայց ես որ գործից կամ երկար ճանապարհորդությունից հոգնած տուն եմ գալիս, իմ հավատարիմ դիվանը միշտ սպասում է ինձ, հանգստացնում է, ջերմացնում է։ Խնդրում եմ ինձ բացատրեք, թե ինչ է ինձ տալիս ծովից ծով Հայաստանը, ու խի պիտի ես այն… իմ դիվանից ավելի շատ սիրեմ ... ։Ճ
Մի խփեք կամ հայհոյեք, բացատրեք, կհասկանամ։
Si vis pacem, para bellum
Որովհետև ծովից-ծով Հայաստանը հոգիդ ա ջերմացնում: Հըլը մի հատ ամեն օր քնելուց առաջ երեք անգամ կրկնի «ես թուրքերի մերը», տես ինչ հանգիստ ու խորը քուն կմտնես:
Վիշապ (16.04.2014)
Իմ մեջ էդ արմատացած ա դա. ես էդ ամենը մերն եմ համարում. Կարող ա դա նրանից ա, որ անընդհատ իմ մեջ արմատացրել են էն զգացումը, որ մեր հողերն են, մերն են: Բայց մեկ ա իմ «պատկերացումների» հայրենիքի մեջ մտնում ա նաև արմ. Հայաստանը, ԼՂՀ-ն, Զանգեզուրը, Ջավախքը.....ու եթե պետք լինի ես ամեն թիզ հողի համար կպայքարեմ:Ոչ ավել, ոչ պակաս
Քու տունը շինվի, էս մի կտորը չենք կարում խելքի բերենք, սարքենք նամուսով հայրենիք, դու ուզում ես թազա պարտքերի տակ մտնես:
Իմ կարծիքով եթե մի օր Հայասատանի վիճակը շատ ավելի վատ լինի քան ներկայում է՝ ենթադրենք պատերազմ լինի, էն մարդիկ ովքեր հետ կգան պաշտպանելու իրենց հողը ավելի շատ հայրենասեր կլինեն, քան նախկինում մնացած ու էդ պահին փախչողները: Ամեն ինչ հարաբերական ա. արտագաղթող կա, հազար հատ մնացող արժի ու պակաս հայրենասեր չի (եթե ոչ ավել) քան մնացածները:
Վերջին խմբագրող՝ laro: 16.04.2014, 20:40:
Որ ասում ես «մերն են», ու՞մ նկատի ունես։
ա. զտարյուն հայերին, որոնց նախնիները մինչև 7 պորտ զտարյուն հայեր են (հայ ռասսայի ներկայացուցիչներ)
բ. բոլոր այն մարդկանց, որոնք իրենց հայ են համարում, բայց մեկումեջ ասենք ծագումով ուզբեկ են
գ. մարդկանց, որոնք հայերեն գիտեն, ու գոնե մի ծնողը զտարյուն հայ է
դ. ՀՀ քաղաքացիներին, որոնք ունեն ՀՀ վավեր ու ժամկետը չանցած անձնագիր
ե. քեզ ու քո բարեկամներին և/կամ հարազատներին
Si vis pacem, para bellum
Տրիբուն (16.04.2014)
Օրինակ նկատի ունեմ ինձ. Ես դրանք իմն եմ համարում: Իսկ էս ցուցակում քո կարծիքով ո՞վ ա ավելորդ: Եթե մարդն իր հայրենիքն ա համարում էդ հողերը, ի՞նչ խնդիր կա:
Ու նենց վերը ասված ջերմությունն եմ զգում, երբ որ ասում եմ արմ. Հայաստան: Երազում եմ էնտեղ լինել ու դրոշս բարձրացրած նկարվել Անիի փլատակների մոտ, էդ խաբված տուրիստներին էլ ասեի որ էդ մերն ա, եկեղեցիների վրա փորագրվածն էլ հայերեն ա, մեռած լեզու չի...
բա վրի մարդի՞կ…
boooooooom (17.04.2014)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ