Խնդիրն այն է, որ ճշմարիտ հայրենասիրությունը միայն մի տեսակ է լինում՝ գործնական. այն ավելցուկ կամ պակասորդ չի ունենում։ Ես շատ «ավելցուկային հայրենասիրություն» ունեցող հայեր գիտեմ, որոնք միայն խոսքով են հայրենասեր, մինչ գործով միայն սեփական շահին են հետամուտ։ Ռուսախոս հայեր կան, որ ռուսերենով շարունակ հայասիրությունից ու հայրենասիրությունից են խոսում սեփական համերկրացիների հետ, չեն բարեհաճում հայերեն խոսել։ Մի նայեք մեր բլոգադաշտում ռուսախոս հայրենասերներն ինչքան շատ են։ Սիրտդ խառնում է։Malxas-ի խոսքերից
Անձնական մակարդակն էլ, երևում է, հայերիս մեծամասնության դեպքում, շատ ցածր է։ Ես սակավախոս ու գործով հայրենասեր քիչ հայերի եմ հանդիպում, ցավոք սրտի։
Մեջբերել
Էջանիշներ