Բրազիլիա 2014 - Աշխարհի առաջնություն

[Ձայնալար]

Դուք մենակ ասում եք, որ հայերը վատ էին խաղում, մեկ էլ, որ Գևորգ Ղազարյանը չպետքա էտ բանը աներ: Վերջ?

Բուլղարիան էլ էր վատ խաղում, ըստ խաղի մակարդակի ոչ ոքի խաղ էր:
----

- մրցավարը չնշանակեց 11 մետրանոց հարված (բուլղարացին տուգանային հրապարակում ԱԿՆՀԱՅՏ խաղաց ձեռքով և ձեռքով խաղի շնորհիվ գնդակը չընթացավ դեպի դարպասը),
- մրցավարը սխալվեց և Մարկոս Պիզելիին ցույց տվեց կարմիր քարտ (Պիզելին ոչ մեկին չէր հարվածել),
- այդ ինցիդենտի (կռվի) ժամանակ հայ ֆուտբոլիստին մրցավարը ցույց տվեց կարմիր քարտ, իսկ բուլղարացուն` դեղին,
-մրցավարը ամբողջ խաղի ժամանակ վախենալով էր ցույց տալիս դեղին քարտերը, բավականին ուժացումով, այն էլ` ՃՆՇՄԱՆ տակ:

Նենց որ պետքա սրանց մասին էլ մտածեք:

Հ.Գ. Գևորգ Ղազարյանի արարքը չեմ արդարացնում, մենակ հիշեցնում եմ, որ էտ լակոտները (աուտչիկները) Յուրային էլ ուշացումով տվեցին գնդակը (Յուրան լավ դիրքում էր էտ պահին) ու կամեռան շատ լավ ֆիքսեց էտ պահը, Յուրան կատաղած էր... տարբերությունն էն էր, որ Գ. Ղազարյանի նյարդերը տեղի տվեցին, ինչն էլ տեղի ունեցավ...

Համաձայն եմ, Բուլղարիան էլ էր վատ խաղում, բայց վիճակագրությունը 48/52 % գնդակ պահելով իրանց օգտին էր, անկյունայիններն ու դարպասին հարվածները մոտ երկու անգամ իրանցը ավել էր, տուգանայիններն էլ էին մոտ երկու անգամ իրանցը ավել: Եթե չեմ սխալվում, առաջին դեղին քարտը հենց բուլղարացիներն են վաստակել, մեզ տված դեղին քարտերն էլ տեղին էին՝ մինչև էն կիլդիմի պահը: Ասածս ինչ ա՝ հա, կարար և ոչ ոքի լիներ, բայց ամեն դեպքում իրանք առավելություն ունեին ու 1:0 հաշիվը եթե ոչ արդարացի, ապա շատ անարդար էլ չի: Խնդիրը նրանում ա, որ վպրինցիպե ես թքած ունեմ դատավորի վրա էլ, բուլղարացիների վրա էլ, էն գնդակ տվող լակոտների վրա էլ, ինձ մտահոգում ա մեր հավաքականի խաղի որակը, կամային հատկանիշները և մարզական ոգին՝ հատկապես վերջին երկուսը: Իռլանդիայի հետ խաղում էլ եղան անարդար հեռացումներ, 11 մետրանոց ի վնաս մեզ ու շատ ավելի անդուր վիճակ էր, որովհետև տեղում զրկվեցինք ուղեգրից, բայց տղեքը հերոսավարի խաղացին մինչև վերջի վայրկյանը 10 հոգով: Էդ պահին ես հպարտ էի, որ էդ իմ երկրի հավաքականն ա, իսկ երեկ ես անիծում էի ինքս ինձ որ հետաձգեցի բոլոր գործերս ու նստեցի էդ խաղը նայելու:

Ինձ մեր թիմն ա հուզում, դրա համար էլ մեր խնդիրներից եմ խոսում, դատավորների մասին թող ֆիֆան մտածի, բուլղարացիների ղզիկ պահվածքի մասին իրանց ֆուտբոլասերները, էն լակոտների մասին էլ իրանց ծնողները: