Բիձա-ի խոսքերից
Մարդը ծնվում է կոնկրետ երկրում և որպես կոնկրետ ազգի ներկայացուցիչ: Ազգությունը նրա մեջ դրոշմում է որոշակի արժեհամակարգ և մտածելակերպ: Իսկ պետությունն էլ, կախված տվյալ ազգի հանդեպ վերաբերմունքից, նրա մեջ ձևավորում է վերաբերմունք հանդեպ մյուսների ազգայինը, հանդեպ միջազգայինն ու միջպետականը: Այն կարող է ուժեղացնել ազգայինը, կամ հակառակը՝ ծնել իրականության մերժում, եթե դու մերծված փոքրամասնություն ես, մանավանդ քեզ ատող միջավայրում:
Վերազգային, ապապետական, և բացարձակ չեզեք աչքերով միջազգայինին նայող մարդը կարող է արժանապատիվ գոյատևել միայն ու միայն գերհզոր ու իրենց ուժով արժանապատվություն հաստատած երկրներում: Այսինքն այլոց կերտածի հաշվին, ինչպես օրինակ հայը ամերիկայում:
Բայց այդ մարդը իրավունք չունի ստանդարտներ սահմանել նրանց համար, ովքեր գենոցիդվել են, հայրենիք ու երկիր կորցրել, որոնց ցեղը ողջ-ողջ է այրվել է, կամ էլ հիմա հոշոտվելու շատ մեծ վտանգի մեջ են:
Սա ազգային մոլագարություն չէ, սա նորմա է և հենց հիմա, էս վայրկյանին տիրող իրականություն, երբ աշխարհով մեկ մարդուն վերացնում են միայն ու միայն ազգայինի հիման վրա:
Հայաստանը շրջապատված է նրան թշնամի և գենոցիդ սարքած հարևաններով: Դրանում հայն իհարկե մեղավոր է: ԵՎ մեղավոր է այնքանով, որ չի կարողացել այնքան ուժեղ լինել, որ ինքը պայման պարտադրեր: Որովհետև նախորդ դարերում նրան ղեկավարել է այս աղջնակի մտածողությունը:
Այն մտածողությունը, որը աշխարհի դրվածքների մասին տարրականը չի պատկերացնում, տեղյակ չէ նույնիսկ, որ աշխարհի ներկա բարօրությունը կերտվել է անողոք ուժեղների կամքով, զենքով ու արյունով: ԵՎ որ նրանց կողմից թելադրվող ներկա ժողովրդավարականը, առաջավորը, մարդկայինն ու սկզբունքայինը հենց հիմա կիրառվող զենքի ու կամքի հաշվին է:
Նայեք մուսուլմանացվող եվրոպային, ուր արդեն բացահայտ է ասվում, որ 20 տարուց ձեր երկիրը, մերը՝ մուսուլմաններին է լինելու: Այդ երկրներում էլ մինչև հիմա նման աղջնակների մտածելակերպն էր իշխում և հիմա պաշտպանվելու համար շատ մեծ տղամարդկային արյուն է պահանջվելու:
Քեզ հոշոտած ու նորից հոշոտման սպասող թշնամու հանդեպ կույր չեզոքությունը լուրջ էպիտետների կարիք ունի:
Իսկ դա էլ արդեն ամեն մեկի սեփական գործն է- ջոկեք որը կուզեք:
Մեջբերել
Էջանիշներ