Իմ մասին խոսել չեմ սիրում: Չեմ սիրում ընդհանրապես խոսել: Այսինքն խոսել պետք է տեղեկություն ստանալու առումով, բայց մնացած դեպքերում համարում եմ դա անիմաստ զբաղմունք: Շատերը խոսում են ինքնահաստատվելու, սթրեսներից ձերբազատվելու, իրենց զգացմունքներն արտահայտելու համար: Ես չեմ սիրում լսել, թե ինչ են մարդիկ շարունակ ճամարտակում, ես ուղղակի հավատում եմ նրան ինչ տեսնում եմ . ես գործողությունների կողմնակից եմ: Խոսալով դու դառնում ես կանխատեսելի ու խոցելի, իսկ լռությունը սարսափ է ներշնչում: Մարդիկ վախենում են նրանցից ումից չգիտեն , ինչ սպասել: Ուստի ինձ պետք է դա: Ինձ պետք է, որ ինձնից խուսափեն, չհրավիրեն զվարճալի երեկույթների ու պիկնիկների ... չեմ ուզում լսել ձեր հիմար պատմվածքները և կանխատեսելի անեկդոտները: Ես հասկացել եմ, որ ընկերները ներխուժում են քո կյանք, խլում են քո թանկարժեք ժամանակը ու հեռանում քո կյանքից: Արդյունքում ոչինչ տեղի չի ունենում, ոչինչ չի փոխվում ... մարդիկ նույնն են, իրենք իրենց հաշվետվություն չեն տալիս , թե ինչով են զբաղվում և ինչի համար են այս կամ այն գործողությունը անում: Հիմա շատ տարածված է հոգեբանների մոտ գնալը ու այսպես ասած "հոգին դատարկելը" : Հոգեբանի դուռը չհասնելու ամենալավ երաշխիքը մարդկանցից խուսափելն է: Դու դու ես, ես եմ, սա իմ տարածքնա, սա քոնը, մի մտիր իմ տարածք, որ հետո ինձնից չնեղանաս:
Ամեն դեպքում ներկայանամ: Օմար Լանգե: Ծնվել եմ Շվեյցարիայի Բեռն քաղաքում: Հայրս ազգությամբ շվեյցարացի է, մայրս` բերբեր: Մորս մասին ինձ գրեթե ոչինչ հայտնի չէ: Միայն գիտեմ, որ ես սպասված երեխա չեմ եղել: Հայրս հնէաբան էր: Մեր հարաբերությունները դասական հայր և որդի հարաբերություններ չեն եղել: Մենք միշտ օտար ենք եղել: Նա ինձ իր հետ տանում էր իր հնագիտական ճամփորդություններին: Իմ մանկությունը և պատանեկությունը անցել են ճամփորդությունների մեջ: Ալբանիա, Հունաստան, Ալժիր, Եգիպտոս : Դեռ չէի հասցնում ընտելանալ նոր ժամանած տեղին, արդեն ճամպրուկները պատրաստ էին նոր տեղ ճամփորդելու համար: Եթե ես նույնիսկ ցանկություն ունենայի, չէի կարողանա ունենալ ընկերներ: Հորս դա քիչ էր հետաքրքրում: Նրա սիրտը պարտավոր չէր ցավել ինձ համար: Պետք է գոհ լինել, որ ինչ-որ մարդիկ չեն զլացել և քեզ լույս աշխարհ են բերել. դա արդեն պարգև է: Ես շնորհակալ եմ նաև հայրիկիցս, որ նա ինձ չհանձնեց մանկատուն և ամեն դեպքում ինձ իր կողքին պահեց այնքան ժամանակ մինչև դեմքիս աղվամազեր հայտնվեցին, և քաղաքավարի հասկացրեց, որ իր առաքելություն ավարտված է , և ես կարող եմ իմ գոյապայքարը սկսել ... միայնակ: Նույնիսկ , երբ նա մահացավ , ես այդ մասին իմացա 1 տարի անց: Ինչպես հետո պարզվեց, նրա հուղարկավորությանը ներկա էին եղել ընդամենը երկու մարդ` հոգևորականը և մեկ պատահական անցորդ: Ոչ փառահեղ համեստ հեռացում: Այս աշխարհի հերթական չգիտեմ որ միլիարդերորդ հյուրը դադարեց գոյություն ունենալ: Ու նորից ոչ մի բան չփոխվեց: Գալիս են նոր մարդիկ ու հիմնականում աննպատակ ու անիմաստ ապրում, ինչպես որ ես: Ես հավատացյալ չեմ, ես աթիեստ եմ: Իսկ եթե դուք հավատացյալ եք, ապա ավելի լավ հասկանալու համար թե ես ով եմ, ասեմ, որ իմ տեղը դժոխքում վաղուց ապահովված է: Ես մարդասպան եմ:
Ես ցանկություն կամ առավել ևս պահանջ չունեմ մարդուն սպանելու: Ուղղակի դա ինձ մոտ շատ լավ է ստացվում, և իմ ծառայությունները բավականին թանկ վարձատրվում են: Եթե դուք կարծում եք, որ ես արդարանում եմ , ուրեմն շատ մեծ կարծիք ունեք ինքներդ ձեր մասին: Ինչպես կարող է արդարանալ մի մարդ, որը Աստծո առաջ նույնիսկ չի արդարանում, քանի որ համոզված է , որ նա չկա: Ես ամեն դեպքում խիղճ ունեմ: Խիղճն է իմ կրոնը: Ես համոզված եմ, որ եթե ես մերժեմ պատվիրատուին, հրաժարվեմ տվյալ մարդուն սպանել, ապա նա հաստատ դա կանի մեկ այլ մարդասպանի միջոցով, թեկուզ և ոչ այքան պրոֆեսիոնալ, ինչպես ես: Ուզում եմ ասել , որ զոհը բոլոր դեպքերում ոչնչացվելու է ` իմ մասնակցությամբ թե առանց ինձ Եթե պատվիրատուն մեծահարուստ է, իսկ իմ պատվիրատուներից բոլորն այդ մարդկանց թվին են պատկանում, զոհի ճակատագիրը կանխավ վճռված է: Ավելին ասեմ, ես հնարավորության դեպքում մարդասիրաբար փորձում եմ հնարավորինս անցավ ուղարկել մարդուն այն աշխարհ ... էֆթանազիայի պես: Դե հիմա մարդասպանների շուկայում կան մոլագարներ, որոնք հաճույք են ստանում սպանությունից և մարդուն ցավ պատճառելուց: Իմ դեպքում հետաքրքրությունները միայն նյութական են : Ինձ հրավիրում են գործի, որովհետև գիտեն , որ ես աշխատում եմ կոկիկ, տիրապետում եմ կրիմինալիստիկային և նույնիսկ հոտոտելու համար ոստիկանական շներին հետքեր չեմ թողնում` շատ հաճախ հետախույզներին ուղարկելով սխալ ուղղությամբ: Դուք կարող եք ասել, որ մահապատիժ իրականացնող զինվորականը, որին հրամայել են կյանքի կոչել հրամանը վատ մարդ է: Եթե նա դա չանի ապա նա նկատողություն կստանա և դա նրա փոխարեն կանի մեկ ուրիշը: Ինչ-որ մեկը դա վերջիվերջո կանի: Ես երկերեսանի չեմ, ես իրականությունն եմ ասում: Հետևությունները թողնում եմ Ձեզ:
Տոլեդո Իսպանիա 2004 թվական
Մեջբերել
Էջանիշներ