Էս խմորը հին է, շատ ջուր է քաշել, ու դեռ էլի կքաշի:
ԻՀԿ ստեղ առկա են նաև ՄԻրզոյան-Վարդանյան տարաձայնությունները:
Ինչևէ Վարդանյանի կողմից արված քննադատությունը լրիվ տեղին է եղել` իրավունք ունի որպես սպորտի, առավելև ևս ծանրամարտի ոլորտում փառահեղ հաջողությունների հասած ու մեծ ուղի անցած մարզիկ:
Ինչ կապ ունի որտեղ էր ու ինչ էր անում? Դրանից որպես ծանրորդ իր արժանիքներն ու հաջողությունները, նչպես նաև գիտելքիները չեն պակասում ու նվազում: Առաքել ՄԻրզոյանի մեջ խոսել են զուտ անձնական ամբիցիաները, որոնք բացարձակապես տեղի չէին:

Այնուամենայնիվ հուսնաք, որ սա չի վերածվի հայկական ավանդական անիմաստ սկզբունքային հակադրության և բոլորն էլ համապատասխան հետևություններ կանեն, որպեսզի հնարավորիս բացառեն նման ձախողումները:

Էս տարի մեր ազգն էնքան շատ ունի գոնե սպորտային հաղթանակների ոգևորության կարիք...