Կախվածություն...

[ivy]

Հա, հասկանում եմ էդ էմոցիոնալ կախվածությունը: Չգիտեմ, ինձ թվում ա՝ առողջ չի: Ավելին ասեմ. իմ կարծիքով, էն սերը, որը կախվածության տարրեր ունի, էլի հեչ առողջ չի:

Դե ես էլ առողջ չեմ համարում, դրա համար էլ զուգահեռներ եմ անցկացնում ալկոհոլիզմի / թմրամոլության հետ:
Ահագին նման բաներ են, որ նայում ես:

[StrangeLittleGirl]

Դե ես էլ առողջ չեմ համարում, դրա համար էլ զուգահեռներ եմ անցկացնում ալկոհոլիզմի / թմրամոլության հետ:
Ահագին նման բաներ են, որ նայում ես:

Հա, ցանկացած կախվածություն նույն կենսաբանական մեխանիզմով ա առաջանում:

[ivy]

Ու էստեղ էդ հարցն է գալիս: Եթե նույն մեխանիզմն է, ուրմեն պիտի էդ մարդուց էլ հավերժ հեռու մնաս, ոչ մի տեսակի շփում, անգամ եթե քեզ թվում է, որ էլ չկա կախվածություն: Որովհետև «մի անգամ ալկոհոլիկ, ընդմիշտ ալկոհոլիկ» վիճակն է: Եթե նույն մեխանիզմն է, ուրեմն նույնն էլ էստեղ է գործում:

[StrangeLittleGirl]

Ու էստեղ էդ հարցն է գալիս: Եթե նույն մեխանիզմն է, ուրմեն պիտի էդ մարդուց էլ հավերժ հեռու մնաս, ոչ մի տեսակի շփում, անգամ եթե քեզ թվում է, որ էլ չկա կախվածություն: Որովհետև «մի անգամ ալկոհոլիկ, ընդմիշտ ալկոհոլիկ» վիճակն է: Եթե նույն մեխանիզմն է, ուրեմն նույնն էլ էստեղ է գործում:

Մմմմ, մարդ հարց ա: Ամբողջ հարցն էն ա, որ ալկոհոլիզմը դիագնոզ ա, մարդուց կախվածությունը՝ չէ: Փորձեցի իմ կյանքից տենց կախվածության դեպքեր հիշել: Մի երկու-երեք տարի չշփվելուց հետո վերացել ա կախվածությունը, հետո արդեն առանց կախվածության եմ շփվել: Չգիտեմ, երևի ինչ-որ ներքին մեխանիզմներ ա պետք գործի դնել էդ տեսակի կախվածությունից ազատվելու համար:

[impression]

կախվածությունը լավ բան չի, ոնց մարդուց, նենց էլ որևէ երևույթից՝ թմրանյութ, ծխախոտ, ալկոհոլ, գաղափարախոսություն և այլն:
բայց խնդրում եմ, մի գռեհիկացրեք ամեն ինչ: էմոցիոնալ կախվածությունն ու սերը նույն բանը չեն: ցավում եմ, եթե դուք տենց եք մտածում: մաղթում եմ ձեզ առողջություն, կախվածություններից հեռու մնալ ու լիքը սեր:

[GriFFin]

Մմմմ, մարդ հարց ա: Ամբողջ հարցն էն ա, որ ալկոհոլիզմը դիագնոզ ա, մարդուց կախվածությունը՝ չէ: Փորձեցի իմ կյանքից տենց կախվածության դեպքեր հիշել: Մի երկու-երեք տարի չշփվելուց հետո վերացել ա կախվածությունը, հետո արդեն առանց կախվածության եմ շփվել: Չգիտեմ, երևի ինչ-որ ներքին մեխանիզմներ ա պետք գործի դնել էդ տեսակի կախվածությունից ազատվելու համար:

Խանդի զառանցանքը կարա՞նք որպես մարդուց կախվածություն համարենք։ :Դ :Դ

[Ուլուանա]

Ու էստեղ էդ հարցն է գալիս: Եթե նույն մեխանիզմն է, ուրմեն պիտի էդ մարդուց էլ հավերժ հեռու մնաս, ոչ մի տեսակի շփում, անգամ եթե քեզ թվում է, որ էլ չկա կախվածություն: Որովհետև «մի անգամ ալկոհոլիկ, ընդմիշտ ալկոհոլիկ» վիճակն է: Եթե նույն մեխանիզմն է, ուրեմն նույնն էլ էստեղ է գործում:

Որ կարող է լինել մարդկանցից կախվածություն, համաձայն եմ, բայց որ էդտեղ էլ է պարտադիր գործում «մի անգամ ալկոհոլիկ՝ ընդմիշտ ալկոհոլիկ» սկզբունքը, համաձայն չեմ։ Եթե ուշադրություն դարձնես, նույնիսկ զուտ ֆիզիկական կախվածություններից ոչ բոլորի դեպքում է էդ սկզբունքը գործում, իսկ էմոցիոնալի դեպքում, բնականաբար, ավելի բարդ երևույթի հետ գործ ունենք. լիքը լրացուցիչ գործոններ, դրդապատճառներ ու այլ հանգամանքներ կարող են լինել, որոնցից կախված էլ՝ կախվածության բնույթն ու դրսևորումը տարբեր կլինի։ Համենայնդեպս, լիքը կախվածություններ կան, որոնցից ազատվելուց հետո հաստատ մեկ կամ մի քանի անգամ առնչվելու դեպքում հետ չեն գալիս. որպեսզի նորից կախվածության վերածվեն, որոշակի քանակությամբ և/կամ պարբերականությամբ կրկնություն պիտի լինի, որոշ դեպքերում՝ նաև որոշակի վերաբերմունք, վիճակ և այլն, իսկ էմոցիոնալի դեպքում նույնիսկ դա կարող է հերիք չլինել՝ կախված հանգամանքներից։ Կոնկրետ մարդուց կախվածությունից «բուժվելը» ես պատկերացնում եմ առնվազն նրա նկատմամբ վերաբերմունքի փոփոխություն։ Այլ հարց է, թե ինչ պատճառով, ինչ միջոցներով և այլն։ Իսկ եթե մի անգամ հանդիպելուց կախվածությունը վերականգնվում է, ուրեմն կարելի է ենթադրել, որ իրականում չէր էլ անցել, համենայնդեպս, եթե կար, այսպես ասած, հիվանդագին վիճակ, վերաբերմունք, ապա դա ընդամենը ինչ–ինչ միջոցներով (հնարավոր է՝ ինքնախաբեությամբ) պարզապես քնեցվել, թմրեցվել էր, ոչ թե բուժվել։ Իսկ բուժվելն ընդհանրապես հնարավոր է, իմ կարծիքով, բայց շատ դեպքերում ահագին բարդ, երկարատև ու աշխատատար պրոցես կարող է լինել։

Բայց ընդհանրապես մարդկանց դեպքում հաճախ շատ դժվար է հստակ տարբերակել՝ զգացածդ իսկապես էդ անառողջ կախվածությունն է, թե լրիվ ուրիշ բան։

[Ուլուանա]

Որ կարող է լինել մարդկանցից կախվածություն, համաձայն եմ, բայց որ էդտեղ էլ է պարտադիր գործում «մի անգամ ալկոհոլիկ՝ ընդմիշտ ալկոհոլիկ» սկզբունքը, համաձայն չեմ։ Եթե ուշադրություն դարձնես, նույնիսկ զուտ ֆիզիկական կախվածություններից ոչ բոլորի դեպքում է էդ սկզբունքը գործում, իսկ էմոցիոնալի դեպքում, բնականաբար, ավելի բարդ երևույթի հետ գործ ունենք. լիքը լրացուցիչ գործոններ, դրդապատճառներ ու այլ հանգամանքներ կարող են լինել, որոնցից կախված էլ՝ կախվածության բնույթն ու դրսևորումը տարբեր կլինի։ Համենայնդեպս, լիքը կախվածություններ կան, որոնցից ազատվելուց հետո հաստատ մեկ կամ մի քանի անգամ առնչվելու դեպքում հետ չեն գալիս. որպեսզի նորից կախվածության վերածվեն, որոշակի քանակությամբ և/կամ պարբերականությամբ կրկնություն պիտի լինի, որոշ դեպքերում՝ նաև որոշակի վերաբերմունք, վիճակ և այլն, իսկ էմոցիոնալի դեպքում նույնիսկ դա կարող է հերիք չլինել՝ կախված հանգամանքներից։ Կոնկրետ մարդուց կախվածությունից «բուժվելը» ես պատկերացնում եմ առնվազն նրա նկատմամբ վերաբերմունքի փոփոխություն։ Այլ հարց է, թե ինչ պատճառով, ինչ միջոցներով և այլն։ Իսկ եթե մի անգամ հանդիպելուց կախվածությունը վերականգնվում է, ուրեմն կարելի է ենթադրել, որ իրականում չէր էլ անցել, համենայնդեպս, եթե կար, այսպես ասած, հիվանդագին վիճակ, վերաբերմունք, ապա դա ընդամենը ինչ–ինչ միջոցներով (հնարավոր է՝ ինքնախաբեությամբ) պարզապես քնեցվել, թմրեցվել էր, ոչ թե բուժվել։ Իսկ բուժվելն ընդհանրապես հնարավոր է, իմ կարծիքով, բայց շատ դեպքերում ահագին բարդ, երկարատև ու աշխատատար պրոցես կարող է լինել։

Բայց ընդհանրապես մարդկանց դեպքում հաճախ շատ դժվար է հստակ տարբերակել՝ զգացածդ իսկապես էդ անառողջ կախվածությունն է, թե լրիվ ուրիշ բան։

Էստեղ երևի արժեր մի քիչ մանրամասնել. էդ «լրիվ ուրիշ բանի» մեջ ես ներառում եմ նաև էն խոր, կայուն, իսկական սերը, որը ոչ մի ձևով չի «բուժվում», իսկ ավելի ճիշտ՝ ինքը հիվանդություն էլ չի, որ բուժես։ Այսինքն՝ եթե ոչ մի կերպ չի բուժվում, գուցե հենց էդ իսկական սե՞րն է ։ Միայն էն պատճառով, որ չի «բուժվում», չի կարելի եզրակացնել, որ, ուրեմն, կախվածություն է՝ անառողջ ու հիվանդագին։ Ուրիշ բան, եթե էդ զգացմունքին մշտապես ուղեկցում են նաև որոշակի անառողջ, քայքայիչ ու վնասակար երևույթներ՝ մտքեր, զգացողություններ, ցանկություններ և այլն։ Ուղղակի ասածս էն է, որ զուտ էն հանգամանքը, որ ոչ մի կերպ հիմնովին չի անցնում, դեռևս հիմք չի եզրակացնելու, որ դա անառողջ կախվածություն է։

[GriFFin]

Էստեղ երևի արժեր մի քիչ մանրամասնել. էդ «լրիվ ուրիշ բանի» մեջ ես ներառում եմ նաև էն խոր, կայուն, իսկական սերը, որը ոչ մի ձևով չի «բուժվում», իսկ ավելի ճիշտ՝ ինքը հիվանդություն էլ չի, որ բուժես։ Այսինքն՝ եթե ոչ մի կերպ չի բուժվում, գուցե հենց էդ իսկական սե՞րն է ։ Միայն էն պատճառով, որ չի «բուժվում», չի կարելի եզրակացնել, որ, ուրեմն, կախվածություն է՝ անառողջ ու հիվանդագին։ Ուրիշ բան, եթե էդ զգացմունքին մշտապես ուղեկցում են նաև որոշակի անառողջ, քայքայիչ ու վնասակար երևույթներ՝ մտքեր, զգացողություններ, ցանկություններ և այլն։ Ուղղակի ասածս էն է, որ զուտ էն հանգամանքը, որ ոչ մի կերպ հիմնովին չի անցնում, դեռևս հիմք չի եզրակացնելու, որ դա անառողջ կախվածություն է։

ճիշտն ասած մենակ էս հատվածի հետ համաձայն չեմ։ Էդ իսկական սեր հասկացողությունից մազերս բիզ-բիզ են կանգնում, որտև իմ համար էդ ամենափիլիսոփայական, ամենաֆանտոմային գաղափարներից ա։ Սենց օրինակ բերեմ, 2 զույգ դիտարկենք՝ ա ու բ։ Երկուսն էլ ինչ-ինչ պատճառներով էլ իրար հետ չեն։ Ա զույգում շատ արագ են վերականգնվում բաժանումից, իրար հետ նորմալ են, հանգիստ են, չեն տառապում, իսկ Բ-ում հակառակը։ Մեկը մյուսին ինչ ասես չի ասում, ամեն հնարավոր տեղից ջնջում են իրար, բլոկ գցում բլա-բլա։ Ես համարում եմ, որ Աում էլ սեր [իսկական], Բում էլ։ Աում չկա կախվածություն, իսկ Բում կա։ Ստացվեց, որ մեկը մյուսի հետ կապ չունի, ըստ իս։ Համ էլ, մի հատ բան, եթե սիրո մասին ա խոսքը, իմ համեստ կարծիքով, կախվածություն ունենում են նաև էն մարդիկ ովքեր գտնվում են "անպատասխան սեր" փուլում։ Խոսքը իհարկե բոլորի մասին չի։ Ու երբ սերը անպատասխան ա, ինքը կարա շատ երկար տևի, լիքը ինքնախաբեությամբ ուղեկցվի ու իսկական սեր ստատուս ստանա, բայց կախվածություն լինի։
Ուղղակի ես չեմ պատկերացնում առողջ հարաբերություններ ու կախվածություն իրար հետ, իսկ [իսկական] սերը էմոցիոնալ ամենաառողջ զգացմունքը պիտի լինի։

[ivy]

Ինձ ճիշտն ասած էնքան էլ չէր մտահոգում կախվածություն-սեր տարբերությունը:
Իմ հարցն ավելի շատ ուրիշ բանին էր վերաբերվում, ինչին էլ Բյուրն ու Անուկն անդրադարձել են: Հնարավոր է արդյոք մեկընդմիշտ ազատվել հուզական կախվածությունից, թե միշտ էլ «ռեցիդիվի» վտանգը կա (ինչպես ուրիշ կախվածությունների դեպքում), եթե անգամ համոզված ես, որ լրիվ անցել է:

Իսկ սեր-կախվածություն տարբերությունը ճանաչելու համար մի լավ բանաձև կա: Եթե դա օգնում է ապրել, սեր է, եթե խանգարում՝ կախվածություն: