Տվեք ինձ խնդրեմ խորհուրդ հետևյալ սիտուացիայի համար:
Երեկ շատ հետաքրքիր իրադարձությունների արդյունքով ես ծանոթացա մի աղջկա հետ որին այսոր ռիսկի գնով որոշեցի ու հրավիրեցի հանդիպման, սակայն -
այս աղջիկը ... կամ ավելի ճիշտ կլինի ասել օրիորդին ես վաղուց էի նկատել և ինձ նույնիսկ ներկայացրել էին իրան պատմելով նրա մասին որոշակի լավ բաներ:
Արտաքինից նա նույնպես գեղեցիկ է (սահմանափակ գեղեցիկ): Ես վերջին մեկ տարում նրան ռեգուլյար տեսնում եմ սակայն նա ուղղակի օրիորդ է որի հետ միասին նույն վայրում մերն ենք գտնում: Սիրո կամ զգացմունքի մասին խոսք չի գնում (դեռ) ... սակայն երեկ երբ առաջին անգամ ես իրա հետ զրուցեցի, կարող եմ ասել որ բավականին հետաքրքիր անձնավորություն է (ստատիստիկա ինքը մասնագիտութամբ) ...
գամ բուն հարցին -
հանդիպելու եմ իրա հետ որպեսի շարունակեմ շփվել, ծանոթանալ և մտերմանալ:
Իմ ընկերներից մեկը ասեց որ չշտապեմ հանդիպման համար , սակայն ես արթեն ժամադրվել էի ու ամեն դեպքում երեկվա ամբողջ եղածը ուղակի չեր կարող հենց այնպես լինել... դրա մասին առանձին կգրեմ:
Ես էլի եմ ծանոթության նպատակով ժամադրվել աղջկա հետ, սակայն ինչքան հիշում եմ դատարկ ձեռքերով եմ եղել ... բայց ինչոր մի բան ասումա որ դա ճիշտ չի, բայց -
ծաղիկով գնալն էլ լրիվ ուրիշ բանա նշանակում այն ժամանակ որ ես դեռ ուզում եմ մտերմանալ իրա հետ այլ ոչ թե սիրահարված եմ (կամ սիրում, կամ որևէ զգացմունք ունեմ):
Ի՞նչ անել որ համ դատարկ ձեռքով չգնամ էտ աղջկա հետ հանդիպման, համել չամաչացնեմ կամ չհեռացնեմ որևէ բանով:
Նախապես շնորհակալ էմ![]()
Էջանիշներ