Ախր ինչպես կարելի է որևէ կերպ արդարացնել երեխայի նկատմամբ բռնությունը: Անվանեք ինչպես ուզում եք, սակայն ծեծը, ապտակը կամ նույնիսկ կոպիտ վերաբերմունքը ոչ այլ ինչ է քան բռնություն: Երեխայի սխալը, որի համար նրան ծնողը ծեծում է, իրականում հենց իր` ծնողի մեղավորությունն է, քանզի հենց նա է պատասխանատու երեխայի համար: Համոզված եմ ծեծի մեթոդի սխալության մեջ, իսկ եթե նույնիսկ ծնողը զայրույթի պահին չի կարողացել զսպել իրեն ու հարվածել է երեխային, ապա անպայման պետք է ներողություն խնդրի, հակառակ դեպքում երեխան հոգեկան վնաս կստանա: Եթե երեխան անկառավարելի է, ապա պետք է ուղի գտնել նրան ճիշտը ցույց տալու համար,և այդ ուղին ոչ մի դեպքում ծեծը չէ:
Երեխային ծեծող ծնողը նման է հետամնաց երկրի բանտապահի, ով առիթը բաց չի թողնում հանցանք գործածին հարվածելու, մինչդեռ զարգացած երկրներում փորձում են նրան ցույց տալ կյանքի լուսավոր կողմը:
Հ.Գ.
Պագանինիից մեզ մենակ ջութակ նվագելն ա մնացել, իսկ դա ոչինչ չի ասում նրա մարդկային հատկությունների մասին:
Մեջբերել
Էջանիշներ