Անչափահասների կրոնական դաստիարակության շուրջ

[Skeptic]

Սկեպտ, սենց փախած բաները որտե՞ղից ես ճարում

Ռուֆ, բայց ոնց որ տեսար, էստեղ մարդիկ կան, որ ПГМ-ի էս դասական դեպքը փախած չեն համարում:

Եթե դժոխքում հարդ ռոք ա հնչում, ապա էս ա իսկական դրախտը ու երանի՜ դժոխք ընկնեմ

Դրախտում ուսի-պուսի Ջասթին Բիբերն ա հնչում

[Quyr Qery]

Դրախտում ուսի-պուսի Ջասթին Բիբերն ա հնչում

Սկեպտ, տենց վտանգավոր բաներ մի ասա, ջահելությունը հանուն ջասթ Բիբերի, եկեղեցուն ծառայելու կգնա:

[Ֆոտոն]

Նուրբ հարց է, բայց համարյա թե մտածելու բան չկա: Կրոնը դաստիարակության հետ կապ չունի: Մարդկային արժքներին ծանոթացնել կարելի է, բայց կրոնի մասին ի՞նչ կարելի է երեխայի հետ խոսել: Ես չեմ հիշում, որ մեր ընտանիքում որևէ քննարկում եղած լինի էդ թեմայով: Երբ հարցրել եմ, ամեն մեկն իր պատկերացումն է արտահայտել՝ իր կարծիքը որևէ այլ կարծիքից վեր չդասելով: Էդ շատ լավ էր: Իմ հավատի մասին նույնիսկ մտերիմներիս հետ չեմ զրուցում, ինձ համար դա ինտիմ հարց է, ուր մնաց երեխային սովորեցնեմ: Կարիք չեմ տեսնում նման դաստիարակության: Ժամանակը կգա, ինքն իր կրոնը կստեղծի, կհավատա, կփոփոխի, ուրիշ կարծիք կունենա,... ոնց ուզում ա, թող մտածի:

Ափսարայի հետ էլ լրիվ համամիտ եմ:

[thereisnomonkey]

Երեխան թաց կավի նման է: Դաստիարակությունը անձի ձևավորման հիմնական բաղադրիչն է, ու եթե երեխայի ինդիվիդումը կերտենք կրոնի կաղապարով, ապա մենք կունենանք սահմանափակ մարդ: Ոչ մի դեպքում չեմ ուզում անվանել հավատացյալներին ու հոգևոր ծառայողներին կաղապարված: Հակառակը: Գտնում եմ նրանց հոգեպես հարուստ մարդիկ: Խոսքս կույր հավատացողների մասին է, որոնք հավատում են չհավատալով ու ավանդույթի համաձայն նույն սնունդն են տալիս իրենց սերունդներին:
Եկեք դաստիարակենք մեր երեխաներին մեր աշխարհայացքով, բարու ու չարի մեր պատկերացումով, բարություն սերմանենք երեխաների մեջ, ազնվություն, շատ ու շատ այլ հատկանիշներ, որոնք բացակայում են այսօրվա հասարակության շարքային ներկայացուցչի մոտ: Եթե այդ ամենը տեղավորվում է կրոնի մեջ, ապա կրոնը միայն օգուտ կտա երեխային: Բայց այսօր կրոնն ուրիշ բան է նշանակում: Կրոնը եկեղեցի է, տոն է, սուգ է, ավանդույթ է, բայց ոչ հոգի: Կարծում եմ` հենց հոգին է պակասում կրոնի մեջ ու հենց հոգին է անհրաժեշտ մեր երեխաներին: Տանք մեր երեխաներին հոգին, որ կարողանան հավատալ: Թե ինչին կհավատան, արդեն մեզանից կախված չէ ու երևի մեր գործն էլ չէ:
Ինքս ինձ համարում եմ հավատացյալ: Հավատում եմ, որ հոգիս անմահ է, որ սիրել է պետք, որ բարին է մնալու, լույս է լինելու: Երևի թե քրիստոնյա եմ: Ուզում եմ երեխաս ինձ նման լինի:

[Varzor]

Կարողա չկա, անձամբ չեմ կարդացել, բայց կա չէ տենց հասկացություն, որ անհավատին սպանելը մեղք չի համարվում մուսուլմանի համար:

Լավ ասեցիր` տենց հասկացողություն կա, բայց Ղուրանում տենց բան չկա: Արի ամեն ինչը իրանց ձևերով ասենք, որ ապատեղեկատվություն չստացվի:

Բայց էդ նույն ձևով էլ գնչուների մոտ գողանալը վատ բան չի, մարդակեր ցեղերի մոտ մարդ ուտելը, նույնիսկ որոշ ցեղերի մոտ ում որ ուտում են`մեծ պատվի են արժանացնում
Կրոնը դա ընդամենը կյանքի փիլիսոփայություն և ուսմունք է, իսկ թե դրա հիման վրա, կամ ավելի շուտ դրա տակ քողարկվելով մարդիկ ինչեր են անում` կրոնի հետ կապ չունի:
Նույն հաջողությաբ խաչակիրներն էին "անհավատներին" սպանում: Բայց հիմա հո էդքան հասկանում ենք, որ դա ընդամենը թալան էր:

[Sagittarius]

Քրիստոնեությունը բավականին մարդասիրական գաղափարներ ունի, որը շատ օգտակար կլինեն, անչափահասների դաստիարակություն համար: Էս ինքս երևի ավելի շատ ագնոստիկ եմ, կամ աթեիստ, սկի ինքս էլ չեմ կողմնորոշվել, բայց որ հարցնում են հիմնականում ասում եմ քրիստոնյա եմ:
Քրիստոնեությունը ինձ համար ավելի շատ իմ ազգի մշակույթի մի գեղեցիկ մասն է /նկատի չունեմ միջնադարյան վհուկաորսական տիպի որոշ դրսևորումները/, կուզենամ, որ իմ ապագա երեխաներն էլ այդ մշակույթին և ավանդույթներին ծանոթ լինեն, Սուրբ Ծնունդ, Զատիկ նշեն, բայց կյանքում առաջնորդվեն առաջին հերթին սեփական բանականությամբ:

Մի խոսքով կփորձեմ տալ այնպիսի կրոնական դաստիարակություն ինչպիսին իմ ծնողներն են ինձ տվել՝ ամեն տեսակ սնահավատություններից և ֆանատիզմից զերծ:

[հովարս]

111111.jpg
Ինչ վատ բան կա այստեղ?

[Quyr Qery]

Ինչ վատ բան կա այստեղ?
atheist111.gif

[Հայկօ]

Հարց. քրիստոնեական դաստիարակությունը ի՞նչ ա: Կոնկրետ սահմանում կա՞:

[Գեա]

Հավատից մինչև անհավատության-չնչին մի պահ է,
Կասկածից մինչև հավաստիություն-չնչին մի պահ է.
Երջանիկ ապրիր, թող ուրախ անցնի պահն այդ անցավոր–
Քանի որ կյանքի իմաստը միակ– հենց այդ մի պահն է։
Օմար Խայամ
ՀԳ պետք է կարողանալ երեխային երջանիկ ու անհոգ մանկություն ապահովել,պետք է կարողանալ երեխայի մանկության ամեն պահը ծիծաղով ու քնքշությամբ լցնել... այդպիսի երեխան հաստատ բարի, լավ հատկանիշներով մարդ կդառնա...դրանից լավ քրիստոնեական դաստիարակություն գիտեք , ես չէ??? հեչ պարտադիր չէ, որ մանկության տարիներից ահուսարսափի մեջ ապրի թե վատ արարքից դժոխք է ընկնելու...մի խոսքով չարժի երեխայի կյանքը դոգմաներով դժոխք դարձնել , ապագա դրախտի երազանքով...

[հովարս]

ՀԳ պետք է կարողանալ երեխային երջանիկ ու անհոգ մանկություն ապահովել,պետք է կարողանալ երեխայի մանկության ամեն պահը ծիծաղով ու քնքշությամբ լցնել... այդպիսի երեխան հաստատ բարի, լավ հատկանիշներով մարդ կդառնա...դրանից լավ քրիստոնեական դաստիարակություն գիտեք , ես չէ??? հեչ պարտադիր չէ, որ մանկության տարիներից ահուսարսափի մեջ ապրի թե վատ արարքից դժոխք է ընկնելու...մի խոսքով չարժի երեխայի կյանքը դոգմաներով դժոխք դարձնել , ապագա դրախտի երազանքով...

Ճիշտ ես Գեա ջան, պետք չի երեխային դժոխքով վախեցնել:
Իսկ երբևիցե մտածել ես ,որ եթե երեխան այդպես մեծանա (փափուկ բարձերի վրա) և մի օր մի դժվարություն/նեղություն/կոպտություն պատահի, ինչ ապրումներ կարող է ունենալ:


Ինձ մի հարց է հետաքրքրում, ինչո՞ւ եք միշտ ծայրահեղության դիմում, երբ խոսքը վերաբերվում է կրոնին, մի՞թե միայն դա եք տեսնում:

[հովարս]

Հարց. քրիստոնեական դաստիարակությունը ի՞նչ ա: Կոնկրետ սահմանում կա՞:

Քանի որ հարց ես տվել, հուսամ անկեղծ ես, կարող ես կարդալ այս համարները և կարծիք կազմել՝ Առակաց 13:24, 19:18, 22:15, 23:13-14, Եբր. 12:6-9
Եւ այս ամենը սիրով

[Skeptic]

Քանի որ հարց ես տվել, հուսամ անկեղծ ես, կարող ես կարդալ այս համարները և կարծիք կազմել՝ Առակաց 13:24, 19:18, 22:15, 23:13-14, Եբր. 12:6-9

Ով չի գործադրում խրատի գաւազանը, նա ատում է որդուն. իսկ ով սիրում է իր որդուն, նրան խրատում է հոգածութեամբ։ - Առակաց 13:24

Խրատի՛ր որդուդ, որպէսզի այդպէս բարի յոյս լինի քեզ համար, եւ մի՛ նայիր նրա թշնամական վերաբերմունքին. եթէ դու բրածեծ անես նրան, նա չի մեռնի, բայց նրա հոգին կը փրկես մահից։ - 19:18

Անմտութիւնը բորբոքուած է երիտասարդի սրտում. ուրեմն՝ գաւազանը եւ խրատը հեռու են նրանից։ - 22:15

Քո խրատը մի՛ խնայիր երեխային,որովհետեւ եթէ գաւազանով էլ խփես նրան՝ չի մեռնի, դու նրան կը հարուածես գաւազանով, բայց նրա հոգին կը փրկես մահից։ - 23:13-14

[Հայկօ]

Քանի որ հարց ես տվել, հուսամ անկեղծ ես, կարող ես կարդալ այս համարները և կարծիք կազմել՝ Առակաց 13:24, 19:18, 22:15, 23:13-14, Եբր. 12:6-9
Եւ այս ամենը սիրով

Ինձ քո կարծիքն ու տեսանկյունն են հետաքրքրում, հովարս ջան:

Ֆորումային հաղորդակցման առանձնահատկություններից մեկն էլ էն ա, որ էստեղ մարդիկ հիմնականում ոչ թե հղումներ են տալիս, այլ անմիջականորեն խոսում են իրար հետ: Այլապես ես մեծ գրադարան ունեմ, գուգլով ինտերնետ ունեմ և այլն, նույնիսկ չեմ էլ գրի էստեղ:

[Հայկօ]

Ով չի գործադրում խրատի գաւազանը, նա ատում է որդուն. իսկ ով սիրում է իր որդուն, նրան խրատում է հոգածութեամբ։ - Առակաց 13:24

Խրատի՛ր որդուդ, որպէսզի այդպէս բարի յոյս լինի քեզ համար, եւ մի՛ նայիր նրա թշնամական վերաբերմունքին. եթէ դու բրածեծ անես նրան, նա չի մեռնի, բայց նրա հոգին կը փրկես մահից։ - 19:18

Անմտութիւնը բորբոքուած է երիտասարդի սրտում. ուրեմն՝ գաւազանը եւ խրատը հեռու են նրանից։ - 22:15

Քո խրատը մի՛ խնայիր երեխային,որովհետեւ եթէ գաւազանով էլ խփես նրան՝ չի մեռնի, դու նրան կը հարուածես գաւազանով, բայց նրա հոգին կը փրկես մահից։ - 23:13-14

Շնորհակալություն:

Ըստ էության՝ ամեն ինչ հանգում ա սեփական երեխայիդ գավազանով ծեծելու՞ն: Մի քիչ հիասթափված եմ, ճիշտն ասած: Անկեղծ ասած՝ ակնկալում էի, որ գոնե մի երկու խոսք կլինի դիմացինին սիրելու կամ առնվազն մերձավորին չսպանելու մասին, բայց չէ, գավազանի մասին էր մենակ:

հովարս ջան, կներես, եթե ոչ կոռեկտ հարցեր եմ տալիս. դու երեխաներ ունե՞ս, ծեծու՞մ ես արդյոք նրանց գավազանով: Քանի՞ տարեկանից ա թույլատրելի գավազանով ծեծել երեխային: