Արմինեին առաջին անգամ լսել եմ մի քանի տարի առաջ։ Կուրսեցիներիցս մեկն էր «Դու գնում ես» երգը տարածում։ Սիրեցի միանգամից, բայց մտքովս էլ չանցավ, որ մի օր Արմինեն էսքան հարազատ կդառնա ինձ, որ նրա երգերը կլսեմ ոչ թե սեփական հույզերիս հետ կապելով, այլ որովհետև նրա´ ապրումներն են։
Բացառիկ կին՝ ուժի ու քնքշության յուրատեսակ համատեղում, ցավի միջից ժպիտի, չվհատվող, առաջ նայող մարդու օրինակ։
Արմինեի շնորհիվ սկսում եմ դառնալ ամեն ուրբաթ հեղինակային երգի երեկոների մշտական այցելուն։ Միակ կինն է, ու ամենաշատը նրան են սպասում նաև ընկերներս։
Վերջին օրերին ամենասիրելի երգերիցս մեկը՝
«Ճերմակ դրոշակ»
«Երազ»՝ Արմինեի միակ երգը, որն ինձ համար կապվում է սեփական ապրումներիս հետ։
Մեջբերել
Էջանիշներ