Այվի ջան, բոլոր երկրներում, լինի Լեհաստանում, Գերմանիայում, թե՛ Հայաստանում, տներն անպայման մաքրվում են այն մեկելին հանձնվելուց առաջ, չնայած ո՞վ գիտի, տվայլ դեպքում ո՞վ պիտի մաքրեր....ivy-ի խոսքերից
Այվի ջան, բոլոր երկրներում, լինի Լեհաստանում, Գերմանիայում, թե՛ Հայաստանում, տներն անպայման մաքրվում են այն մեկելին հանձնվելուց առաջ, չնայած ո՞վ գիտի, տվայլ դեպքում ո՞վ պիտի մաքրեր....
Գարունն առաջինն ինձ է արարել
Լոգիկան ո՞րն ա Այվ… չի հարմարվել երկրին ու լքել ա երեխայի՞ն… ստեղ Մորելայի վերաբերմունքն արդեն գաղտնիք, կամ ինտրիգ չի լինում…
Մեֆ, բայց մայրը ոչ մի արդարացում չի տվել, մենք նրա ասածները չգիտենք։ Էդ դու ես ասում։
Sambitbaba (01.11.2013)
Մորելան էդ մենակ իր հորից ա լսել։
հենց դրա համար էլ կերպարը մնացել ա կիսատ…
Այվ, իսկ բացատրությունն ի՞նչ կարող ա լինի… ես որտեղի՞ց իմանամ… ես չեմ կարող ինձուինձ էդ կնոջն արդարացնել, դա չես կարող թողնել ընթերցողի հայեցողությանը…
էս վիճակով, մայրը երեխային թողել ա գերմանիային չհարմարվելու պատճառով… փաստացի թողնելով երեխային բախտի քմահաճույքին… մայրը շատ ուժեղ արգումենտ պիտի ցույց տա, հակառակ դեպքում Մորելայի վերաբերմունքը միանշանակ բացասական պետք ա լինի…
Lusntag Lusine (01.11.2013)
ուրեմն հոր կերպարը պտի առաջ գար… հայրը երեխային մեծացրել ա…
Անյան կարոտում էր Մորելային, շատ-շատ էր կարոտում, տենց քիչ մարդիկ են կարողանում կարոտել: Ես տեսնում եմ ոնց ա նա ծիրանենու շիվեր տնկում, ոնց ա խնամում, ոնց ա քամոտ գիշերները ծածկում շիվերը, որ չվնասվեն, ոնց ա ջրում, սրսկում, ու ոնց ա ամբողջ ընթացքում կարոտում Մորելային: Մինչև կյանքի վերջը:
Պատմվածքը սրա մասին ա: Պատմվածքը նրա մասին չի թե ինչի էր գնացել, նրա մասին չի թե ինչի չէր վերադառնում, նրա մասին չի թե ինչի էր հայրը ստում, նրա մասին չի թե ինչի հայրը թույլ չէր տալիս Անյաին հանդիպել աղջկան:
Չէ:
Պատմվածքը նրա մասին ա թե Անյան ոնց էր կարոտում Մորելային:
Ու չնայած նրան, որ պատմվածքը սրա մասին ա, բայց ամբողջ պատմվածքի ընթացքում սրա մասին բառ անգամ չկա:
Այ սրա մասին պետք ա խոսել:
Իսկ դուք դրել. էս կերպարի մեջ էս էր պակասում, էն կերպարը սենց պիտի չասեր, տափակ էր, քառակուսի էր, չգիտեմ ինչ էր:
Գրական ստեղծագործությունը տենց չեն ընկալում: Դուք սխալ եք մոտենում: Սխալ պահանջներ եք ներկայացնում: Տենց ճիշտ չի:
ivy (01.11.2013), Sambitbaba (01.11.2013), Արևանուռ (01.11.2013)
ոնց որ հասկացա կենսրնսուս չկա…
ես էլ ասում եմ… էդքան կարոտում էր թող մնար երեխայի մոտ…
Կարող ա չի կարողացել, կարող ա չեն թողել, կարող ա հիվանդ ա եղել:
Կապ չունի, էական չի, դրա մասին չի պատմվածքը:
Հենց դրա մասին ա, որտև Մորելայի վերաներմունքը հենց դրանից ա կախված… Սա ա պատմվածքի ինտրիգը… կարոտը կոմպոնենտ ա…
Դրա մասին չի: Մորելայի վերաբերմունքը կախված ա նրանից, թե հայրը ոնց էր ներկայացրել մոր հեռանալը, ոչ թե թե ինչու էր հեռացել:
Հոր ասելով մայրը հեռացել էր, որովհետև չէր հարմարվել երկրին, ու Մորելան էդ տեսակետին համապատասխան վերաբերմունք ա ցուցաբերում մոր նկատմամբ:
Ո՞նց եղավ որ պատմվածքը հենց էդ հեռանալու պատճառի մասին ա:
Չկա տենց բան:
Պատմվածքը դրա մասին չի:
իրականում էս տիպի պատմվածք գրելիս պետք ա շատ ուշադիր լինել, քանի որ ինֆորմացիայի «ռեցեպտը» կոնկրետ չափաբաժիններով ա ու կոնկրետ տեղեր: դրանց տեղն ու քանակը փոփոխելու դեպքում ընթերցողը կարող ա սկսի տատանվել, հեռու-մոտիկ լինել թեմային և այլն: էդ իհարկե լավ ա, ով ասեց, որ բոլորը պետք ա միանման հասկանան, բայց էսքա՛ն վայրիվերումները չեմ կարծում թե լավ են:
ինչ վերաբերում ա նկարագրություններին, ինչ-որ տեղ համաձայն եմ Մեֆի հետ, որ արդեն իսկ կարելի ա սկսել խուսափել երկար-բարակ նկարագրություններից, բայց էլի, նույն ռեցեպտով ա պետք շարժվել՝ հստակ իմանալ էդ մի պտղունցը երբ գցել ու կոնկրետ որ անկյունում:
մի խոսքով, բավականին բարդ բան ա/ում մտքով կանցներ/
Find what you love and let it kill you. (c) Bukowski
Հայրս միշտ ասում էր, որ նա Գերմանիայում հարմարվել չէր կարողանում. մի օր էլ վերցրել ու հետ էր գնացել իր երկիր:
Այ այստեղ, որ լիներ, թե - Մորելան տեսնում էր, որ հայրը ստում էր, մեղավորի պես արդարանալով, բայց ցույց չէր տալիս...ասենք այս տիպի մի բան, որ կթողներ ընթերցողին ենթադրել այլևայլ պատճառների մասի ու Աննայի կերպարն էլ այդքան բացասական չէր երևա:
Երկրում չհարմարվելը հեշտությամբ երեխային լքել չի: Ախր հեչ գաղափար չունեք՝ ինչ ա նշանակում մի երկրում չհարմարվել: Դա հենցընենց չհարմարվել չի, դա հարաբերությունների առկայության կամ բացակայության եքա փունջ ա, ամենուր անընդհատ տարբեր երևույթների բախվելու վիճակ ա, որը կարա ընդհուպ մինչև ինքնասպանության հասցնի... Ես ինքս իմ կուրսում տեսել եմ Գերմանիայում չհարմարվելու դեպքեր: Էդ ամեն օր հիստերիա ա, անընդհատ ներվային վիճակ: Ինքս էլ եմ նման վիճակում եղել, շատ լավ գիտեմ՝ էդ ինչ ա: Հենց հանուն երեխայի ավելի խելացի մայրը կարա թողնի ու գնա, որ երեխան անընդհատ մորը տենց չտեսնի:
Լուսինե ջան, դու չարաչար սխալվում ես, որովհետև հենց հայ մայրերն են իրենց հիվանդ երեխաներին թողնում, գերմանացին, հոլանդացին ու լեհը՝ ոչ:Այվի ջան ինձ թվում է այստեղ խնդիրը այլազգի կնոջ պահվածքի մեջ է, որ մենք հայերս չենք հասկանում: Ընթերցողդ մենք ենք, հայերս, ու մեր լոգիկան տարբերվումա նրանց լոգիկայից:
Մայր կա իր հիվանդ երեխային չի լքում, գիտեմ անգամ, որ տանը երկու հաշմանդամ երեխաներ ունեն, սայլակի վրա, բայց չեն լքել, պահում են: Մեր ազգի կինը, մայրը ուրիշա
Մեֆ, դու էլի հեղինակին ուզում ես ստիպել՝ քեզ նման մտածի: Ախր էս պատմվածքը երկրից վտարվելու մասին չի, այլ սեփական ոտքով հեռանալու:
Sambitbaba (01.11.2013)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ