Հետաքրքիր է լսել ձեր կարծիքը:
Իհարկե. ո՞վ չի ուզում, որ իր երեխան հայտնի լինի:
Ոչ մի դեպքում. դա շատ կեղտոտ տեղ է: Կօգտագործեն և դուրս կգցեն:
Չեմ ստիպի, բայց եթե ուզենա, թող դառնա:
Եթե տղա է, ապա՝ իհարկե, բայց աղջկաս չեմ թողնի: Աղջկա տեղը տան օջախի մոտ է, ոչ թե պրոժեկտորի:
Կարելի է, բայց սկզբից թող մի մասնագիտություն ստանա, որ ամեն դեպքում աշխատանք գտնի:
Կուզենայի, եթե չլինեինք Հայաստանում:
Հետաքրքիր է լսել ձեր կարծիքը:
կուզենայի, որ իմ երեխան դառնար այն, ինչ ինքն է ցանկանում է և ինչում իրեն տեսնում է և եթե մեջը հակումներ կա, այդ դեպքում ինչու ոչ...
և եթե դա լինի դերասանի մասնագիտությունը, նույնպես դեմ չեմ լինի...
Ты или заходи в мою жизнь, или иди куда-нибудь.. стоишь на пороге, а дверь настежь. мне холодно.
Արանձնապես ես դրա մեջ վատ բան չեմ տեսնում: Կարծում եմ որ լավ բան է, եթե իսկապես հասնի բարձր մակարդակների:
Ես չեմ ստիպի և չեմ արգելի, բայց եթե ուզում է այդ բարձրությանը հասնի, պետք է այդ ուղղով շարժվի:
Ես դեմ չեմ լինի, եթե միքիչ բաց`էռոտիկ ֆիլմերում խաղա, բայց անշուշտ չեմ հանդուրժի տղուս կամ աղջկաս դերը պոռնոգրաֆիկ ֆիլմերում:
Հ.Գ. Guest գոնե հարցումների մեջ ուղղագրական սխալներ մի արա
Դա իմ գործը չէ, երեխայիս ընտրությունն է: Իմ գործը տաղանդը բացահայտելն է
Կարելի է: Բայց սկզբից թող մի մասնագիտություն ստանա, որ ամեն դեպքում աշխատանք գտնի:
երևի թե հենց Հայաստանում կամ նույնիս կարող ենք Հայաստանը մի կողմ դնենք մատրդականց մեծ մասը իր մասնագիտությամբ չի ախատում...Հենո-ի խոսքերից
Ты или заходи в мою жизнь, или иди куда-нибудь.. стоишь на пороге, а дверь настежь. мне холодно.
Ընդանուր առմամբ կարծես թե բավականին ժողովրդավարական մոտեցումներ ունեն մեր ֆորումիստները: Համենայնդեպս խոսքերի վրա այդպես ա:
Երբեք չեմ բռնանա երեխայիս կամքին, ընտրությունը նրանն է:
Ստորագրում եմ:
Չեմ քվեարկել, որտև իմ ուզած տարբերակը չկա…
Моя религия очень проста, моя религия - доброта.
(c)<<The Dalai Lama: Kindness, Clarity and Insight>>
http://www.buddhism.am
Ես էլ եմ կարծում, որ ընտրությունն, ամեն դեպքում, նրանը պիտի լինի։ Ճիշտ է, ես կուզենայի, որ երեխաս, բացի դերասանի մասնագիտությունից, նաև այլ մասնագիտություն ունենար, որովհետև այսօր մեր երկրում դերասանները, ցավոք, այնքան էլ մեծ պահանջարկ չունեն։ Այնուամենայնիվ, նորից եմ ասում, ես միայն խորհուրդ կտայի, իսկ որոշումը կթողնեի նրան։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Մենք միշտ առանձնացնում ենք երեխա հասկացողությունը մարդուց ու միշտ մոռանում ենք, որ մենք էլ երբևե երեխա ենք եղել ու երբ ծնողները դեմ են եղել մեր որոշմանը մենք ինչքան ենք վշտացել ու դա մնացելա մինչև օրս մենք միշտ մտածում ենք թե ճիշտ որոշում ենք ընդունում անգամ երեխաների փոխարեն:
Չեք զգում պատմությունը կրկնվումա ու կկրկնվի մինչև չդադարենք ուրիշների փոխարեն ընտրությունը:
Երեխան (մարդը) պետքա ստանա ինֆօրմացիայի իրեն հասանելի պաշարը ու ըստ այդմ որոշի ինքը ուզումա դերասան, թե պատգամավոր, թե սվարշիկ դարնա, ու ինքնա գիտակցում դա բարձր վարձատրվող աշխատանքա թե դա հանգստացնող ու երջանկացնող աշխատանքա
հիմա մարդկանց շատ քիչ տոկոսն են հաճույքով անում իրենք գործը, անում են փող աշխատելու համար, իսկ համաձայնեք, որ բոլորս էլ երբևիցե երազել ենք մեզ երջանկացնող գործի մասին:
օրինակ ես երազում էի կինոռեյիսուրայի մասին, մինչև հիմա էլ երազում եմ, բայց ծնողներիս կամոք դառա ֆիզիկ, իսկ հիմա ընդհանրապես ուրիշ գործ եմ անում , որ աշխատավարձս բարձր լինի :
Թե հնար լիներ ժամանակը հետ տալ ես հիմա ամենաերջանիկ մարդը կլնեի կամ էլ նորից նույնը կկրկնվեր Ըստ Էնշտեյնի
եսքան բան
im erexan djvar deresan darna
Ընդհարապես ես դեմ եմ, երբ ծնողներն են որոշում թե երեխան ինչ պետք է դառնա, նա ինքը պետք է կարողանա որոշում կայացնել, եթե նա չի կողմնորոշվում, ապա կարելի է խորհուրդ տալ, այլ ոչ թե ստիպել:
Ինչպես իմ մասնագիտության ընտրության հարցում իմ ծնողները չեն խառնվել, այնպես էլ ես չեմ պատրաստվում խառնվել իմ երեխայի ապագա մասնագիտության ընտրության հարցում, բայց ամեն դեպքում որպես ծնող իմ խորհուրդը անպայաման կտամ:
Երանի տղաս դերասան դառնա/ մամային քաշի էլի/
Քեռիի կինոներից կսկսենք, հետո կտեղափոխվենք Հոլիվուդ…
Հետո կպարզվի՝ քեռին արդեն Հոլիվուդում ա…ու քեռիի կինոներից կշարունակենք…
…Հա…լավ…
Աղջիկս չէի ուզենա, մարդս էրեխուս կյանքը կուտեր, բայց տղաս՝ դեմ չեմ…
Բայց եթե իսկապես տաղանդը նկատվի, դեմ եմ Աստվածային շնորհն արհամարհելուն…
Ես փոքրուց երազել եմ դառնալ դերասանուհի, բայց մայրս թույլ չի տվել մեջ բերելով ԿԵՂՏՈՏ բառը ու ասելով, որ դա գումար չի բերի, իսկ նա ինձ ուզում է լիարժեք երջանիկ լինեմ ու իրա նման ծանր կյանք չունենամ
Մինչև հիմա առաջարկում են դերեր, չնայած որ թատերական ինստիտւտի հետ ոչ մի կապ չունեմ… և ուզում եմ գնալ, բայց……… մի բան կարծես հետ է պահում…
իմ երեխային ես թույլ կտամ, որ ինքը ընտրի իր կյանքի ուղին…
Сам Бог не собирается нас судить до нашей смерти!
Так почему это можем делать мы???
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
'
Էջանիշներ