Գինեկոլոգիան ինքը բավական լայն բնագավառ է, լիքը տարրեր է ընդգրկում, բայց Հայաստանում գինեկոլոգների նեղ մասնագիտացումներ չկան: Դրանք առաջանում են գինեկոլոգի գործունեության արդյունքում: Օրինակ` մեկը կյանքի բերումով ավելի շատ կեսարյան հատում է անում, մյուսը` անպտղություն բուժում և այլն: Բայց ոնց հասկանում եմ, կանանց կոնսուլտացիայում աշխատող մանկաբարձ-գինեկոլոգները կենտրոնացած են այն ամենի վրա, ինչ վերաբերում է մինչև ծննդաբերելու պահին: Իսկ թե ինչու են լռում, որովհետև, իմ համեստ կարծիքով, ուղղակի չգիտեն կամ չեն կարևորում: Հենց իմ դասերից եմ հիշում. կրծքագեղձի հիգիենայի մասին անցել ենք ոչ թե գինեկոլոգիայից, այլ ընդհանուր վիրաբուժությունից, երբ տղամարդ դասախոսը մանրամասն բացատրում էր, թե ինչ տիպի կրծկալ պետք է հագնել, ոնց խնամել և այլն:
Ինչ վերաբերում ա դեպրեսիաներին, ապա Հայաստանում ընդհանուր առմամբ բժիշկները քիչ են տեղեկացված հոգեբուժական խանգարումներից: Էդ էլ մեր հոգեբուժության ամբիոնի «շնորհիվ», որ դեռ ուսանող ժամանակ շիզոֆրենիա է հուպ տալիս` բաց թողնելով կամ շատ թռուցիկ անդրադառնալով մարմնական հիվանդություններին և այլ վիճակների ուղեկցող հոգեկան խանգարումները:
Մեջբերել
Էջանիշներ