Լիլիթին էս վերջերս վերաբացահայտեցի ու վերագնահատեցի: Ինքը եզակի երևույթ է հայկական ֆոլկում, բացի նրանից որ հրաշալի ձայնային տվյալներ ունի, ինքը նաև վերին աստիճանի գրագետ երաժիշտ է, ով կարողանում է իրար կապել ֆոլկը, ռոքը, հոգևորը ու այլ ոճեր:
Եթե Մեսչյանն ու Հախվերդյանը հայկական ֆոլկի Բոբ Դիլանն ու Քեթ Ստիվենսն են, ապա Պիպոյանն էլ Ջոան Բաեզն է, կամ Ջոնի Միտչելը...
Ամենասիրածս երգն էլ ներկա պահին սա է, գրեթե ամեն օր գոնե մի անգամ լսում եմ
Էջանիշներ