Ընտանիքի միակ երեխան

[ivy]

Ընտանիքում միայն մի երեխայի առկայությանը մարդիկ սովորաբար դրականորեն չեն վերաբերվում:
Կամ ասում են. «Էրես կառնի, էգոիստ կմեծանա»:
Կամ էլ. «Մեղք է էդպես մենակ, առանց քույր, եղբայր»:

Ընդհանրապես, իդեալական ընտանիքը մարդկանց պատկերացումներում անպայման ներառում է երկու (կամ ավելի շատ) երեխա: Ուրիշների մոտ մի երեխայի առկայության դեպքում սովորաբար հարցնում են. «Երկրորդը ե՞րբ եք ունենալու», այլ ոչ թե «Երկրորդն ունենալո՞ւ եք»:

Ի՞նչ կարծիքի եք էս հարցի վերաբերյալ:

Ակումբում կա՞ն ընտանիքի միակ երեխաներ: Դժգո՞հ եք, որ չունեք քույր, եղբայր:
Իսկ կա՞ն մարդիկ, ովքեր միայն մի երեխա ունեն և ավել չեն ունենալու: Դժգո՞հ եք ձեր որոշումից:

[VisTolog]

Ակումբում կա՞ն ընտանիքի միակ երեխաներ: Դժգո՞հ եք, որ չունեք քույր, եղբայր:
Իսկ կա՞ն մարդիկ, ովքեր միայն մի երեխա ունեն և ավել չեն ունենալու: Դժգո՞հ եք ձեր որոշումից:

ivy ջան, միակ երեխաները երազում են քույր-եղբայր ունենան, իսկ քույր ու եղբայր ունեցողները սովորաբար ուզում են միակը լինել:
Չգիտեմ ոնց կլիներ որ քույր կամ եղբայր ունենայի, /նախընտրում եմ եղբայր/, բայց ցանկալի կլիներ որ լիներ:

[ivy]

ivy ջան, միակ երեխաները երազում են քույր-եղբայր ունենան, իսկ քույր ու եղբայր ունեցողները սովորաբար ուզում են միակը լինել:
Չգիտեմ ոնց կլիներ որ քույր կամ եղբայր ունենայի, /նախընտրում եմ եղբայր/, բայց ցանկալի կլիներ որ լիներ:

Ես չէի ուզի քույր չունենալ: Բայց որ չունենայի (իհարկե չեմ կարող հաստատ ասել), երևի դրանից ուրիշ մարդ չլինեի...

[One_Way_Ticket]

Իմ բարեկամներից մեկը ընտանիքի միակ զավակն է: Ամուսնացել է 20 տարեկանում: Մի անգամ այդ թեմայով զրուցելիս ասաց, որ դա սխալ որոշում էր: Ինքը այդ տարիքում քույր էր ուզում, ոչ թե կին, սակայն այն ժամանակ դա չէր գիտակցում:

[Firegirl777]

Ես ինքս ընտանիքում միակ երեխա եմ եղել, ու միշտ էլ երազել եմ մեծ եղբայր ունենալու մասին, մի կողմից գուցե լավ է որ մենակ եմ եղել, բայց ամեն դեպքում վատ է, չկա մեկը ով հենց քո հարազատն է, ու հետ կկիսես այն ինչ նույնիսկ ծնողները չեն իմանա, չնայած ունեմ ընկերուհի ում հետ նույն այդ հարաբերություններ են, էգոիստ մեծանալու մասին չեմ կարող հաստատ ասել, կոնկրետ ընտանիքից է կախված, երես տան, երես կառնի, չտան չի առնի, նույն հաջողությամբ եսասեր կարող է մեծանալ ընտանիքի առաջին երեխան, կամ առաջին թողը, օրինակներ գիտեմ: Մենակ լինելը ամեն դեպքում միշտ էլ վատ է մի կողմից, լավ մյուս կողմից, նայած ինչ տեսանկյունից ես նայում:
Իմ փոքրիկը դեռևս միակ երեխան է, կուզենայի երկրորդ, բայց ամենինչ այնքան խճճված է, որ ես ինքս չգիտեմ թե ինչպիսին կլինի ապագան:

[murmushka]

ես ինքս ինձ անսահման հարուստ ու երջանիկ մարդ եմ համարում. ունեմ և քույր, և եղբայր, որի համար անչափ շնորհակալ եմ ծնողներիցս։ Հարազատ քույր, եղբայր ունենալու առավելությունն ու ապահովության, պաշտպանության զգացումը առավել ակնհայտ զգացել եմ ամուսնանալուց հետո։ Ես գիտեմ, որ ամեն ամեն հարցում ունեմ օգնող, սկսած ամենատարրական կենցաղային հարցերից, վերջացրած հոգեկան։ Ամուսինս ընտանիքի միակ երեխան է, ու երբեմն զգում եմ, որ ինքն զգում է էն հարազատ հոգու կարիքը, ում հետ ունես մանկության հուշեր, ում հետ կարող ես ժամերով խոսել, հիշել, ծիծաղել, վիճել, բայց մնալ հարազատ։
իմ ընտանիքում, եթե Աստված կամենա, կլինեն և քույրիկներ և եղբայրներ

[h_jak]

Ես էլ եմ միակ իչու չէ նաև միայնակ երեխա, շատ դեպքերում ցավում եմ որ եղբայր (քրոջ մասին չեմ մտածել, երևի չէի ցանկանա) չունեմ, բայց դե հիամ սենց ստացվեց.
Ես հիմա ունեմ երկու տղա և կնոջս հետ միասին պլանավորել ենք դեռ 3 երեխա էլ ունենալ, միշտ երազել եմ մեծ ընտանիք ունենալ և կամաց կամաց իրականացնում եմ իմ երազանքը.

[Մանուլ]

Չգիտեմ` ընտանիքի միակ երեխաների համար ոնց, բայց ընտանիքի միակ երեխաների երեխաների համար ուղղակի ահավոր ա դա: Շատ վատ ա, շատ:
Մամաս էլ, պապաս էլ ընտանիքի միակ երեխան են: Ու մենք ո´չ հարազատ հորաքույր ունենք, ո´չ մորաքույր, ո´չ հորեղբայր, ո´չ քեռի: Մեր ամենամոտիկ բարեկամները, ասենք, պապայիս մորաքրոջ երեխեքն են: Ես համ քույր ունեմ, համ եղբայր, հուսով եմ` մեր երեխեքը կօրհնեն ծնողներիս : Իսկ իդեալականը, կարծում եմ, 2 աղջիկ, 2 տղան է, որ բոլորի երեխեքն ունենան հորաքույր, մորաքույր, հորեղբայր, քեռի: Ես էդպես եմ նախատեսում : Իհարկե, դա միայն էն դեպքում, եթե հնարավորություն կա 4 երեխա մեծացնելու:

Դիմում եմ էն մարդկանց, ովքեր ցանկանում են 1 երեխայով սահմանափակվել. խնդրում եմ, մի´ արեք այդպիսի բան, ձեր թոռները ձեզ չեն ների:

[impression]

ես մոտ հինգ տարի ապրում էի երջանիկ ու անդարդ, ամեն ինչ իմն էր, բոլորն ինձ էին սիրում, ես վերջն էի
հետո ծնվեց նա՝ իմ բոլոր դժբախտությունների սկիզբը, անհասկանալի ու լացկան, լիքը շորերի մեջ փաթաթած մի երևույթ, որին մամաս հա գրկում էր
ես ինչ օյին ասես դրեցի դրա գլխին, որ որտեղից էկել էր, էնտեղ էլ գնար, առանց հետ նայելու
էլ սոսկան էի ծակում ու խցկում բերանը, էլ խմում էի իր շշի ողջ կաթը ու չէի ասում, որ ոչ թե պահել եմ որ խմի, այլ ինքս եմ քաշել գլուխս
ամենաանհավանական բաները բարդում էի իր վրա, որ հասկանա էդ անուղեղ արարածը, որ իրեն ստեղ ոչ ոք չի սիրում, իսկ մամային ու պապային մենակ թվում ա, թե սիրում են, ու եթե նա ռադ լինի, սկի չեն էլ զգա իր բացակայությունը
էդպես մենք սառը, հետո բավականին թեժ պայքարի մեջ էինք շաաաատ երկար ժամանակ
բայց դե հիմա ես չեմ պատկերացնում ինչ կլինեի առանց քրոջս, իմ ամենահարազատն ա, ցավը տանեմ

[ivy]

Լիլ, էս ի՞նչ *** գրառում էր, հիմա ես քեզ էսքանից հետո ոնց շարունակեմ սիրել:

[impression]

ես հանրությունից թաքցնելու բան չունեմ

[Sagittarius]

յոոո՛, միակ երեխաներ! high five!

[Claudia Mori]

Ես միակը չեմ ընտանիքում, բայց այնպես է ստացվել, որ մեծացել եմ միակ երեխայի կարգավիճակով ու պայմաններով ու տատիս, պապիս էնպես էն արել, որ ես դրանից քիթս չցցեմ, այսինքն ինձ մոտ եղել է լրիվ հակառակ բան: Էն որ դպրոցում հարազատը դասատու է լինում, քարորդային 4 են դնում, որ չբանբասեն, լրիվ այդ պատմությունն էր Չնայած դժգոհ չեմ, այսպես տատիս ու պապիս ինձ լրագրող են սարքել, այսինքն մարդ ով ունի սեփական կարծիք, բայց մյուսներին արտահայտվելու իրավունք էլ է տալիս

Բայց ցավալի կողմ էլ կա, ես ուզում էի ունենալ քույրիկներ ու եղբայրներ իմ կողքին, որ ասեի իմն են, թե չէ էդ մորքուրի, քեռու աղջիկ ու տղան սուտ է: Իրանք մեկ է ունեին իրանց սեփական կոալիցիան ու ինձ միշտ փորձում էին մի տեղից խփել՝ թե ֆիզիկապես, թե հոգեպես Մի անգամ քրոջս համար մի տղայի ճակատին քար խփեցի, արյուն եկավ, էն էլ փոխանակ ծնողներին ասի, որ տղան էր մեղավոր ու ես էլ պաշտպանում էի, ասեց, թե ինքը չի խփել ու սուս ու փուս մի անկյուն քաշվեց: Դրանից հետո միայն փողոցի շներին եմ պաշտպանում

Արդեն շատ մեծ էի երբ պուճուր եղբայրս ծնվեց ու մեզ հետ ապրեց՝ գժվում եմ իրա համար Բայց հիմա հեռու է...ու ոչ միայն ինքը...

[ivy]

յոոո՛, միակ երեխաներ! high five!

Դու ոնց որ թե դժգոհ չես, հա՞

[Sagittarius]

նի կապելկի

Բայց եթե լուրջ, ես փոքր ժամանակ երբեք մենակ չեմ եղել. մորաքրոջս չորս երեխաները իմ քույր ու եղբայրն են եղել՝ երբեք տարբերությունը չեմ զգացել: Մանկությանս մեծ մասը իրանց հետ եմ անցկացրել և միշտ քույր ու եղբայր եմ անվանել. մորաքրոջտղա, մորաքրոջաղջիկ բառերը ինձ համար խորթ են եղել: Մամայիս դպրոցում ժողովների ժամանակ միշտ հարցնում էին «Դուք հինգ երեխա ունե՞ք»

Մենակ մեկ-մեկ նյարդայնացնում էր, որ գյուղի երեխաները ինձ ուրիշներին եղբորս մորաքրոջ տղա էին ներկայացնում, հա դե էլի գիտեի, որ մորաքրոջ տղա եմ, բայց որ դա ուրիշներն էին ասում, մոտս միշտ «Մորաքրոջ տղա դու ես, այ համբա՛լ» վիճակն էր: