Մեջբերում Ֆոտոն-ի խոսքերից Նայել գրառումը
  • Մենք՝ ուր, քրիստոնեությունն՝ ուր: Սարեր ձորեր: Մեր կրոնը փոխելու ժամանակն է: Մենք մեր կրոնի մասին հիշում ենք զատիկին ու մեռելոցներին: Հպարտանում ենք դրանով ու ամեն տեղ մեր գլուխը գովում որպես ամենահին քրիստոնյա: Լրիվ ապուշություն: Չենք ընդունում կրոնի գլխավոր գաղափարները, այդպիսով ավելի անպաշտպան դառնում, քանի որ համախմբող գաղափար, տեսություն կամ կրոն չունենք: Դա փաստ է: Որպես քրիստոնյա՝ գոնե ավելի հանդուրժողական պիտի լինեինք և դրանով իսկ համախմբված: (Խնդրում եմ ուղղակի հանդուրժողականության հետ չխառնել, համախմբող ուժի մասին եմ ասում: )
Ջուլիա ջան քրիստոնեությունը վաղուց է իրեն սպառել: Համաձայն եմ, լրիվ ապուշություն է նման հարցում գլուխ գովալը:
Իսկ քո ասած համախմբող ուժը, որի մասին խոսում են նաև փառատոնի կողմնակիցները, էլի չհասկացա...
Համախմբվենք որ ի՞նչ: Ինչի՞ շուրջ: Նման փառատոններ կազմակերպելու շո՞ւրջ:

Մեջբերում Ֆոտոն-ի խոսքերից Նայել գրառումը
  • Փոխանակ համապատասխան մասնագետները ազգային ու պետական քաղաքականություն ու գաղափար մշակեն, ըստ որի պատճառաբանված ու պետականորեն համընդհանուր վերաբերմունք ունենանք սրա,նրա, սրանց, նրանց մասին, էմոցիաների վրա հիմնված շարժումներ ենք անում:
Քանի դեռ չկա էդ գաղափարախոսությունը, ստիպված ենք հենվել էմոցիանելրի վրա:
Այսինքն գաղափարախոսությունը կա: Ճիշտ մատուցող չկա:

Մեջբերում Ֆոտոն-ի խոսքերից Նայել գրառումը
  • Կարծում եք, որ սա հաղթանակ է: Ի՞նչ գիտեք, թե հենց ա՛յս միջոցառումը մեր աչքը չեն կոխելու, որպես իրենց բարեկամական քայլի նկատմամբ թշնամանքի ալիք: Հետո էլ աշխարհով մեկ որպես ապացույց շաղ կտան վիդեոներն ու հայհոյախառն մեկնաբանությունները: Հայհոյանքն էիք արհամարհում, կստանաք էլի հայհոյանք: Փոխշաղկապված են դրանք: Ատում են ձեզ, ատում եք դուք, հետևաբար թշնամուց ո՛չ ավել, ո՛չ պակաս թշնամի եք: Որպես օրինակ բերեմ ամեն մեկիս տանը երեխեքի իրար բզբզելը: Երբ առաջինը երկրորդին հրմշտում է, հետո, ի պատասխան դրան, երկրորդն է առաջինի հրմշտում, էսպես շղթայական զարգանում է, ներս է մտնում ծնողն ու ասում. « Երկուսդ էլ մեղավոր եք, սուս մնացեք, իրար հանգիստ թողեք: » Հետո՞: Երկրորդը նեղանում է ծնողից, քանի որ ինքը չէր սկսել: Նույն ձևով էլ աշխարհը մեզ է վերաբերվում. «Կապ չունի, թե ով է սկսել, գլուխներս մի՛ տարեք, հավես չկա էդքան պատմություն ուսումնասիրելու: Ձեններդ կտրեք»: Ահա, թե ինչ կստանանք մենք: Այն, ինչ ստացել ենք հազարամյակներով:
Ես էլ սա հաղթանակ չեմ որակի: Ինչպես արդեն ասեցի նա 2 դեպքում էլ շահում է: Բայց նախ ինձ չի հետաքրքրում, թե ուրիշները սա ոնց կմեկնաբանեն: Երկրորդ համոզված եմ՝ իրենց էլ չի հետաքրքրում: Ու դու էլ ասեցիր, իրենց համար երկուսս էլ մեղավոր ենք: Բայց ես ասեմ ավելին, իրենց դա էլ չի հուզում, ու ընդհանրապես մեղավոր ու անմեղի հարց իրենց առաջ չեն էլ դնում: Ու շատ էլ ճիշտ են անում: