Էս գրառումս ինչ-որ անհասկանալի տեսք էր ստացել, դրա համար ջնջեցի: Ժողովուրդ ջան, էդ փառատոն կոչվածը փաստորեն մեր Կիրովականում էլ ա էղել, մի պլակատի վրա կարդացել էի, որ կինո տեն ցույց տա, մենակ էն, որ Հելսինկյանում էր կամ իրանց մատը խառն ա, ինձ, օրինակ, հերիք ա, որ ես չգնամ էդ կինոն նայեմ, որովհետև շփվել եմ, հաստատ գիտեմ, որ որևէ կինո բերելիս իրանց ամենաքիչը էդ կինոյի արժեքն ա հետաքրքրում, նենց որ գեղարվեստական որևէ արժեքի մասին խոսքը բացառվում ա, իրանք իրանց շահերը, ես ներողություն, իրանց դոնոր կազմակերպությունների շահերն ունեն, ու ինչ անեն, էդ շրջանակում ա:
Վերջը, իրանք իրանցով նայել էին, Առավոտում էլ մի հոդված էր հայտնվել, որ դոնոր կազմակերպությունները երևի հավատան, որ նայել են:
Հետո իմացա, որ դա փառատոն ա եղել ու փաստորեն մեր Կիրովականում տապալվել ա, իմացա ֆեյսբուքի մի օգտատիրոջ գրառումից, որ կոչ էր անում Գյումրիում էլ հասնել տապալման:
Իմ կարծիքով, սենց չեղած բաների դեմ պայքարելն անիմաստ ա, չեղածը չեն տեսնում, իսկ սենց ընդամենը տեղեկատվություն եք տարածում: Ում սրտով չի, էլի իրա սրտով չի, ում սրտով ա, էլի իրա սրտով ա, բայց ով բանից բեխաբար էր, չես իմանա՝ ինչ կողմնորոշում կունենա, որովհետև դեմ եղողների մեջ կան մարդիկ, որոնց կարծիքը իրանց համար, նաև իմ, էնքան անարժեք ա, որ ամեն պարագայում առաջին հերթին իրանց հակադրվել եմ ուզում: Երբեմն աննպաստ պայմանները ավելի դիմացկուն են դարձնում, պետք չի աննպաստ պայմաններ ստեղծել, պետք ա քամահրել: Ես քամահրել եմ նման բաները միշտ, քամահրում եմ ու քամահրելու եմ: Տիգ ջան, մի ժողովրդականացրեք էդ փառատոնը, դու գիտե՞ս ինչ ա լինելու սրա արդյունքը, էն որ իրանք իրանց դոնորներին ներկայացնելու են ռեզոնանսը, ցույց տալու այս ապացույցները, որ նման միջոցառումների կարիք իսկապես կար Հայաստանում, ու նոր դրամաշնորհներ ստանան, էդքան բան:
Էջանիշներ