Մեջբերում Tig-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Հավատում եմ: Բայց դա ոչինչ չի փոխում:
Իսկ ես չեմ հավատում և, ասացեք խնդրեմ, ինչի պիտի հավատամ? Հարևան երկրում քնում-արթնանում են, մտածում են մեզ ոնց ոչնչացնեն, ստեղ ինչ-որ "մտավորականիկներ" մեր ուղղակի թշնամու հետ սիլի-բիլի են անում

Մեջբերում ivy-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Ու ինչքա՞ն պիտի սենց ատելությամբ ապրենք: Մենք՝ ադրբեջանցիներին, ադրբեջանցիք՝ մեզ: Մենք՝ թուրքերին, թուրքերը՝ մեզ:
Ես ավելի նախընտրում եմ ախմախ տոլերանտ լիներ՝ հավատալով, որ սենց ակցիաները կարող են մի բան փոխել նոր սերունդների մտածելակերպում, երկու կողմերի մոտ միմյանց հանդեպ գոնե հարգանք առաջացնելով: Քան թե ապրեմ հոգիս կրծող ատելության մեջ ու ամեն անգամ ադրբեջանցի կամ թուրք տեսնելիս՝ զենք զրահս կապեմ:
Ինձ թշնամիներ պետք չեն, ինձ աշխարհի ու մարդկանց նորմալ հարաբերություններ են պետք՝ նախնադարից գոնե մի քիչ տարբերվող:
Նախընտրի, ivy ջան, աստված տա, դա քեզ գերեզման չտանի...