Սելավի-ի խոսքերից
Շատ բնական երևույթ տեղի ունեցավ: նրանք ովքեր ասում են « լավ այ ժողովուրդ ջան, մինչև երբ պիտի թշնամի լինենք, մինչև երբ պիտի իրար ատենք, ու իրար հոշոտենք» ուզում եմ հարցս ուղղեմ այդ գիտակցության տեր մարդկանց: Դուք որտեղի՞ց գիտեք որ ատելը, իրար հոշոտելը, ու թշնամի լինելը «վատ» բան է:
Փորձեմ կռահել, երևի կյանքն է սովորեցրել, կամ գենետիկորեն դա ներքին զգացողություն է որը ժառանգաբար է փոխանցվել:
Մարդը միայն իր սեփական փորձին է վստահում, դժվար է մարդկանց ինչ որ բան սովորեցնել:
իսկ ինչու թույլ չտալ որ այդ մարդիկ մինչև կոկորդները ընկղմվեն ատելության ու թշնամանքի մեջ: Հավատացեք դուք այդպես այդ մարդկանց ավելի
շատ կօգնեք, քան թե իրանց համոզեք որ այդպես չվարվեն:
Սա նորմալ զարգացման ընթացք է: Ճիշտ է այդ ատելությամբ և թշնամանքի ոգով լցված մարդիկ, էլ ավելի շատացրեցին Հայաստանում գոյություն ունեցող գորշ էներգիան, որն էլ շուտով ունենալու է իր հետևանքները՝ այսինքը այն մարդիկ ովքեր ուզում են բնակվել Հայաստանում, սակայն խաղաղ և առանց ատելության, նրանք կտրուկ փոխելու են իրենց դիրքորոշումը և նկատելու են որ իրենք անհամատեղելի են մի հասարակության հետ, ովքեր լցված են խոր ատելությամբ, և օր առաջ ուզենալու են լքել այդ հասարակությունը, այդ տարածաշրջանը:
Ու մի ակնթարթ անգամ մի կասկածեք, մարդիկ ավելի
շատ լքում են Հայաստանը, ոչ թե ավելի լավ ապրելու
համար, այլ ներքուստ զգում են որ իրենց գիտակցությունը անհամատեղելի է այդ տարածաշրջանում բնակվող հասարակության գիտակցությանը:
Թերևս դրանից է որ այստեղ ակնարկվեց այն հանգամանքը, որ հիմնականում սփյուռքում ապրող հայերն են կողմ արտահայտվում ֆիլմի ցուցադրմանը:
Նկատելի է, որ Հայաստանում դեռ կան այլ կերպ մտածող մարդիկ, ովքեր իրենց նյարդերի շնորհիվ դեռ փորձում են իրենց հայրենակիցներին բացատրել, որ աշխարհի Ժողովուրդները լրիվ ուրիշ արժեհամակարգով են առաջնորդվում՝ սիրով և կարեկցանքով: Սակայն պետք չի մեղադրել այդ մարդկանց:
Հակառակ գիտակցության տեր մարդիկ նույն պես իրավունք ունեն ունենալու հենց այնպիսի գիտակցություն, ինչպիսին ունեն, դա նույն քան բնական է և ընդունելի, որքան՝ այլ կերպ մտածող մարդկանց գիտակցությունը:
Էս դեպքից պետք չի օգուտ կամ վնաս փնտրել, սա ավելի շատ երկու ժողովուրդների մերձեցման եզրեր գտնելու փորձ էր, որը առայժմ ձախողվեց, սակայն հույսով եմ, որ ի վերջո այդ եզրերը կգտնվեն:
Հասարակ ժողովուրդը պիտի խաղաղ և սիրով ապրելու ելքեր փնտրի: Կառավարությունները դրանում շահագռգռված չեն: Մարդկությունը արժանի է գեղեցիկ և ապահով կյանք ապրելու, առավել ևս այդ տարածաշրջանի տանջված ու հալածված ժողովուրդը:
Իսկ եթե հետաքրքիր է իմ կարծիքը՝ ապա ասեմ, ինձ համար չկա ընդգծված սահմանների մեջ հայրենիք հասկացողությունը, ինձ համար չկան ազգեր և օտարներ: Ինձ համար կա մեկ ազգ «Մարդկություն» անվամբ, և կա մեկ հայրենիք Երկիր մոլորակ անվամբ: Ազրբեջանը և Թուրքիան նույն պես իմ հայրենիքն Են և ես սիրում եմ նաև այդ տարածաշրջանը իր բոլոր բնակիչներով հանդերձ: Հիմա ինչողլի ուզում եք ասեք ինձ, ես վատ չեմ զգա, քանզի համոզված եմ, մի օր ամբողջ մարդկությունը դուրս է գալու այս թշնամանք-ատելություն, պրիմիտիվիզմի ճիրաններից, որով տառապում է արդեն հազարավոր տարիներ:
Սա ընդհամենը իմ կարծիքն էր և պարտադիր չէ որ համաձայնվեք իմ կարծիքի հետ, ես այսպես եմ մտածում, եթե կլինեն ուրիշ մոտեցումներ, որը չի հակասի իմ աշխարհընկալմանը , ես պատրաստ եմ փոխելու իմ կարծիքը:
Իսկ եթե մտածում եք որ այդպես չէ, պետք է ատել և թշնամի մնալ՝ ապա դուք ճիշտ եք, շարունակեք ատել, ես ընդունում եմ ձեր կարծիքը և աշխարհընկալումը:
De gustibus et coloribus non est disputandum.
Այդ ո՞ր ժողովուրդների մասին է խոսքը։ Եթե ասեիք՝ չինացիների, գուցե մասամբ համաձայնվեի։ Բայց կարծում եմ, որ խոսքը այնուամենայնիվ գնում է ամերիկացի-եվրոպացիների մասին։ Որպեսզի հասկանալ դրա աբսուրդությունը, պետք է մի քիչ ավելի լայն մտածել։ Հա, ասենք, թե Հոլանդիայի ու Բելգիայի սահմանի վրա գյուղ կա, որտեղ սահմանը ընդամենը գծած է, և որտեղ հոլանդացին ու բելգիացին միասին գարեջուր են խմում։ Իսկ ո՞վ է այդ ժամանակ ռմբակոծում Իրաքը և Լիբիան։
Էջանիշներ