Ան ջան, որ նայես գրքերին, էնպիսի խորհուրդներ կտան, որ...
Ես գտնում եմ, որ ավելի լավ է երեխային դաստիարակել այնպես, որ թե քեզ հետագայում հարմար լինի, թե երեխային։ Չգրկելով ես չեմ ասում, անտեսել երեխային, բնավ ոչ։ Կարելի ա գործ անելուց երեխային սայլակով տանել մոտդ ու ասենք աման լվալուց խոսել հետը, երգել իր համար (ես էդպես էլ արել եմ)։ Ու երեխան հաստատ էլի կզգա մոր ներկայությունը։
Ծանոթիս երեխան իսկզբանե սովորեց գրկի վրա լինել։ 8 ամսեկան էր, որ տեսա, բացի մոր մոտից, ուրիշ ոչ մեկի մոտ չէր գնում, դրան գումարած, եթե հաշվի առնենք, որ երեխան բավական խոշոր էր, խեղճ կնոջ վրա հալ չէր մնացել։ Նույնիսկ տատիկի մոտ չէր գնում, էլ չասած օտար մարդկանց մասին։ Բավական էր, մի օտար հայացք վրան նկատեր, էնպես աղեկտուր էր լացում, ասես աշխարհի վերջն էր։
Հետևաբար, մորը կապված լինելը էդ օրինակում ամենասխալ բանն էր։
Էջանիշներ