Ես վերջերս հայտնաբերել եմ, որ շատ արագ կարողանում եմ "վատ վերջ" պատկերացնել ու դրա դեմն առնելու ուղղությամբ սկսում եմ քայլեր մտածել։ Ու նենց կպչուն, խառը մտքերա գալիս (հիմնականում գիշերը՝ երբ բոլորը քնած են), որ քիչա մնում գլուխս տրաքի։ Որպես կանոն մի քանի օրից ամեն ինչ գնումա ավելի լավ սցենարով ու ես մտածում են. "թե խի էի խառնվել իրար?"։ Էս վերջին դրամի արժեզրկման ժամանակ հասել էի արդեն նրան, որ հայաստանում սով է սկսվելու, ու որ լավ կլինի, որ ես հաց թխել սովորեմ։ Այո ընկերներ, ինչքան էլ փորձում եմ ինձ հավասարակշռված պահել, ես паникёр եմ։
Մեջբերել
Էջանիշներ