Մութ տարածության մեջ տարբեր ֆորմաների հայելիներ են դանդաղ պտտվում։ Անհայտ տեղից լուսավորված միտքս դանդաղ անցնում ա դրանց միջով։ Մերթընդմերթ արտացոլանքս եմ նկատում մերթ մի հայելու մեջ, մերթ՝ մյուսի։ Ես դանդաղ փոփոխվում եմ ամեն նոր հայելու մեջ նայելով։ Երբեմն էս ամենը մի որոշ ժամանակով ցնցվում ա, ինչ որ արտաքին տատանումներից, հայելիները բարձր հաճախականությունից խամրում են ու էլ չեն արտացոլում։ Բայց դա ընդամենը մի քանի ակընթարթ, որոնց ընթացքում միտքս ֆիզիկապես չի հասցնում խուճապի մատնվել։ Հետո նորից վերականգնվում ա դանդաղ ընթացքը...
Ապրելը հետաքրքիր ա։
Էջանիշներ