Տրիբուն ձյա, ուրեմն էդ խնդալու սմայլիկներով ու սարկազմով դու ընդամենը շեղում ես թեման: Քեզ կոչ եմ անում ավելի հանգիստ մտածել ու էդ դեպքում էս գրառումդ չէիր անի: Գանք հերթով:
Այո՛, կան մարդիկ, ու շատերը, ովքեր մտածում են, «որ ընտրախցիկում կողքից մեկը նայում ա», որ «չգիտեն, որ ընտրախցիկում մենակ են»: Եթե որևէ մեկը կարծում է, որ Հայաստանում այս տիպի մտածող մարդիկ, այն էլ շատ, չկան, ուրեմն ինքը ապրում է լրիվ այլ իրականությունում, չի պատկերացնում, թե Հայաստանում ինչ է կատարվում: Կա մարդկանց մեծ խումբ, ում վախացնում են, օգտագործում են (չխուսափենք էս բառից) նրանց անգրագիտությունը ու հարկադրում են քվեարկել: Մարդը մենակ մնալով ընտրախցիկում միևնույն է իրեն չի զգում պաշտպանված: Ինքը մտածում է, որ իրեն հսկում են, որ ինքը պարտավոր է անել այն, ինչ խոստացել է, ինչ իրենից պահանջել են, հակառակ դեպքում խնդիրներ կունենա:
Սա կա: Սա էնպիսի թեմա չի, որի մասին պետք է նստել ու բանավիճել, որովհետև, կրկնվեմ, սա փաստ է: Ու պետք է այս մարդկանց հասկացնել, որ իրենք ազատ են իրենց ընտրությունը կատարելու: Որ եթե անգամ իրենց վախեցրել են, եթե անգամ իրենք ստիպված են եղել վերցնել կաշառքը կամ խոսք տալ որ կընտրեն այս կամ այն թեկնածուին, իրենք ընտրախցում կարող են անել իրենց սրտի ուզածը:
Սա լավագույն տարբերակը չի: Սա ցանկալի տարբերակ էլ չի: Թե ինչու, չեմ ծավալվի, լավ էլ գրել եք: Բայց քանի դեռ չկա ավելի լավ այլընտրանքը, ես քեզ եմ հարցնում, ի՞նչ ելք ես առաջարկում:
Հիմա գանք հաջորդ կետիդ: Ոչ, եթե ինքն իմանա, որ մենակ է, դա դեռ չի նշանակում, որ ընտրելու է ՀԱԿ-ին: Ավելին, նա կարող է նորից ընտրի ՀՀԿ-ին: Ու թող ընտրի, եթե իր ընտրությունը վախով չի պայմանավորվում, այլ ազատ գիտակցությամբ իր պատկերացումներով: Նա կարող է ընտրել նաև ԲՀԿ-ին: Ու թող ընտրի, եթե ինքը դա է ուզում: Նա կարող է ընտրել Ժառանգությանը, ու լավ կանի, դա իր իրավունքն է: Կարող է նաև Օրինաց երկրին ընտրել, Կոմկուսին, Դեմկուսին, Միավորված հայերին.. Կարող է իր թերթիկն անվավեր սարքել, մերժելով բոլոր թեկնածուներին: Դա էլ է իր իրավունքը:
Գանք քաղաքացիական հասարակությունը: Այսօր մենք ունենաք քաղաքացիական ծաղկող հասարակություն, բայց այն դեռ նոր զարգացման փուլում է: Նրա շուրջը դեռ ճահիճ է, որը խոչընդոտ է: Այդ ճահիճի մաս են ասածս տիպի մարդիկ, ում վախը, ցավոք, դեռ չափել չենք կարողանում: Ժամանակ է պետք նրանց էլ իրական քաղաքացի սարքելու համար: Դրա համար երկար ճանապարհ է պետք անցնել, որի փուլերից մեկն էլ կարող է լինել նրան՝ սեփական ընտրության հնարավորության բացատրումը: Թեկուզ այսպիսի՝ ոչ ցանկալի տարբերակով:
Էջանիշներ