OK, բա ի՞նչ ես ուզում քննարկենք, էս ա էսօր քաղաքական դաշտը… ձեր ընտրությունը սրանց միջից ա… երկու ձեռով ու երկու ոտով համաձայն եմ որ գաղափար քննարկենք… ալտերնատիվ ի՞նչ գաղափար կա…Տրիբուն-ի խոսքերից
եթե ընտրւոյթւոններին չեք մասնակցում քննարկելու բան էլ չի մնում… սխալ ե՞մ ասում…
Ես խոսք եմ տալիս իմ կողմից որևէ անհատի չեմ քննարկելու… ինչ բանավեճ ուզում ես ծավալենք Տրիբուն ջան… ուղղակի որ ասում ես երկուսն էլ նույնն են ու դեռ ավելին, բոլորն են նույնը ու պետք չի մասնակցել ընտրությունների… ես էլ չգիտեմ ինչ քննարկեմ…Էտ Չուկն ա կարծում, որ ես եմ անհատներին քննարկում: Իմ անհատներին քննարկելը ամբողջ երևույթի նկատմամբ սարկազմիս արտահայատումն ա: Երբ ես ասում եմ, որ ՀԱԿ-ը նման ա ՀՀԿ-ին, հենց դրա վրա եմ ուզում ուշադրություն հրավիրել, որ եթե քննարկումն իջեցրել եք անհատների համեմատելու մակարդակին, կամ ինչ-որ սութի տարբերություններ նկատելուն, ապա ցանկացած ուրիշը այդ տարբերությունները կարող ա միշտ մեկնաբանել ի վնաս ՀԱԿ-ի, կամ ի օգուտ ՀՀԿ-ի: ՀԱԿ-ին ՀՀԿ-ի հետ մեկ շարքում դնելու մեղավորությունն ամբողջությամբ ձեր վրայա, հարգելիներս:
…չեմ թաքցնում Տրիբուն ջան, ես կարծում եմ որ էսօր եթե մենք կարողանանք անձեր փոխել, դեմքեր ու դաարվի ակտիվ հասարակական մասնակցությամբ, շատ մեծ գործ արած կլինենք… ես սա համարում եմ շեմ…
Նախ կներես, որ տենց առհամարական պատասխանի տպավորություն ա թողել գրառումս (երևի կա էդ ինտոնացիան որ զգացել ես, լրիվ լուրջ)…Ի միջի այլոց, որ առանձին չանդրադառնամ գածներիդ, Չուկի ոճով պիտի ասեմ, որ առանց փորձ անելու խորությամբ հասկանալ, թե ինչ էր ուզում ասել Լյուդմիլա Հարությունյանը իրա հարցազրուցում, նույն հավայի ոճով անկապ «անհամաձայնություն» ես արտահայտել: Քո կարծիքով դու Լյուդմիլայից էնքան խելոք ես, որ հասկացել ես, որ Հայաստանին պետք են գաղափարախոսություններ, իսկ Լյուդմիլան իրա կարճ խելքով մի գաղափարախոսության մասին ա խոսում: Լավ ա պրյամոյ չես ասում, որ Լյուդմիլան ֆաշիստ ա, կամ կոմունիստ ա
…ոնց որ ասում են I don't buy գաղափարախոսական ճգնաժամերը, անկախ նրանից թե դա ում գրչի տակից ա դուրս գալիս… ապեր չեմ կարա ընդունեմ, չեմ տենում թե էդ ինչ գաղափարախոսական մոմենտ ա… իշխանությունն էսօր գաղափարի կրող չի եթե համաձայն ես իրա ավազակապետություն լինելու հետ… հիմա փորձեմ Լյուդմիլա Հարությունյանի հարցազրույցը քննարկեմ…
Մեզանում կա կրիմինալ իշխանություն, կոռումպացված համակարգ… սրա վերացման համար գաղափարախոսությունը էական չի… էն ինչ որ կա էսօր լրիվ տեղավորվում ա քրեական ու իրավական ոլորտում ու ստեղ գաղափարախոսությունները անկախ իրանց տարբերությունից պետք ա լինեն մի ճամբարում որն է քաղաքացիական ճամբարը… առանց էս խնդրի լուծման մեզ մոտ գաղափարախոսական պայքար չի ստացվելու, երբեք գաղափարախոսությունները արմատներ չեն ստանա… you can't test them to know whether they work or not, բականաբար դիսկուսիա էլ չի կարա լինի… ու հենց սրա համար էլ չի լինում…- Անհասկանալի է, թե ինչ է նշանակում նոր Ազգային ժողով: Գաղափարախոսություն չկա՝ ահա սրա վակուումը կա մեզանում, ժողովուրդը ոչ թե դեմքերի փոփոխությունների է սպասում, այլ ուղու փոփոխության, քանզի դեմքերի փոփոխությունը ոչինչ չի կարող տալ, եթե այդ նոր դեմքերը նոր գաղափարախոսություն չեն բերում, եթե նրանք չեն տեսնում և չեն առաջարկում ծառացած ծանր խնդիրների լուծման միակ ուղին:
Ինքը սենց բան պիտի չասեր էն պատժառով որ ԱԺ-ն էսօր արժեզրկված ա իմ նշած պատճառներով… ու խնդիրը դրա նշանակության վերականգնումն ա… դրա առաջին քայլը ԱԺ-ին լուրջ վերաբերվելն ա, այսինքն պայքարել որ ԱԺ-ն վերաիմաստավորվի, ստանա իրա իրական իմաստն ու ուժը թեկուզ էս որդեգրած համակարգում (ինկատի ունեմ նախագահական)… սրա համար շատ դժվար ա հայտարարել որ ԱԺ-ն որպես այդպիսին ոչ մի բան ա… դա նշանակում ա ընտրություններին մի մասնակցեք, որը նշանակում ա ԱԺ-ին ընդհանրապես լուրջ պետք չի վերաբերվել և առավել ևս որևէ գաղափարական բանավեճ չի կարող ծավալվել, եթե ընտրություներին չես մասնակցում ու լուրջ չես ընդունում ԱԺ-ն … ԱԺ-ի ուժն էնքան ա ինչքան որ մենք լուրջ ենք վերաբերվում դրան…
ուղու փոփոխություն առաջարկվում ա Տրիբուն ջան, Լյուդմիլա Սարգսյանն էդքան էլ ճիշտ չի ասում… դա Ղարաբաղի հարցի փոխզիջումային տարբերակին լրջորեն մոտենալն ա, ապաշրջափակումն ու ինտերգվելը… սա բավականին շրջադարձային ուղի ա որին էսօր մենք պատրաստ չենք, դրա համար էլ չենք քննարկում… ու համարվում ա շատ հին… իրականում սա մի ուղի ա որը երբեք չի քննարկվել ու համարվել ա դավաճանական… սա իրագործելի ա միայն ռեժիմի վերացման պարագայում… եթե էս ուղու հետ համաձայն չենք պիտի առաջարկվի մեկ այլ ուղի որտեղ էլ և իհայտ կգա նոր գաղափարախոսությունը ու դրա հիման վրա կփաստարկվի դրա ավելի հնարավոր ու շահեկան լինելը… սրա մեջ ա կայանում մեր հետագա կողմնորոշումը… ինքը իրա հարցազրույցի մյուս, ավելի հոծ հատվածում mixed message-ներ ա ուղղարկում էդ հաշվով ու շատ հակասական ա… օրինակ՝
…ինքը շատ ճիշտ թվարկում ա խնդիրները, Ղարաբաղի հարց, կողմնորոշման հարց, բայց չի կանոնավորում հերթականությունը… սա ամենաէականն ա ես կարծում եմ որ նախ Ղարաբաղի հարցի լուծում հետո կողմնորոշման հավասարակշռություն… կողմնորոշումն ու ղարաբաղն իմ համար նույն հարթության մեջ չեն չնայած կախված են իրարից… կամ երբ որ գիտես որ Եվրոպան նայում ա խորհրդարանին որպես լծակ մեր պետական շահերի դեմ, դու չես կարող նվաստացնել դրա նշանակությունը ու ասել "ինչ տարբերություն ով ա կոճակը սեղմում"…Ուրեմն, խոստումներն անհրաժեշտ են Հայաստանի իշխանություններին ճնշված, կախյալ վիճակում պահելու համար: Եվրոպան շատ լավ գիտի, որ Հայաստանը իմիտացիոն ժողովրդավարության երկիր է, որ գործարարն էլի գնալու է խորհրդարան, բայց Եվրոպային պետք է, որ վաղը իշխանություններին մեղադրելու հնարավորություն ունենա ասելով՝ տես չկատարեցիր խոստումդ: Այլ կերպ չի կարող լինել, քանզի Ղարաբաղի խնդիր կա լուծելու, կողմնորոշման խնդիր կա, Եվրոպան պետք է իրավունք ունենա Հայաստանին հարցնելու՝ դու եվրոպակա՞ն երկիր ես, թե՞ ոչ: Այս պահին ճիշտը Եվրոպային չգումարվելն է, այս վիճակում ես կուզենայի, որ մենք հասկանանք, որ վիճակը շատ բարդ է, որ եթե մի հարցը լուծված չէ, մյուսն էլ չի լուծվի:
էս հարցերի լուծման ուղիները կարող են մի քանիսը լինել, բայց էդ ուղիների առաջարկման համար պետք են տարբեր գաղափարախոսություններ… մի գաղափարախոսությունը կարա պարտադրի մեկ լուծում ու դա շատ վատ ա, անկախ նրանից թե դա ինչքանով ա լավը… սա իմ համար անընդունելի ա ու կապ չունի ում գրչի տակից ա դուրս գալիս…
իմ դատողությամբ ընտրություններին չմասնակցելը "Հայաստանը սովորել է ոչ լեգիտիմ ընտրությունների" դերսևորման ձև ա, տեսակ, մյուս ձևերը կաշառք վերցնելն ա, անտարբեր լինելը… ու սփյուռքահայ լինելը… լավ ա ես չեմ ասել որ ժողովուրդը պետք ա փոխվի, թե չէ կասեիք սաղ մեղքը ժողովրդի վրա ես գցում… բայց իրա ասածի մեջ կա ճշմարտություն ուղղակի ինքը դա հուսահատական երանգով ա ասում… քաղաքական գործիչը, ինտելեկտուլը չի կարա տենց հայացք ունենա… ունենում են, հանցագործություն չի, ոչ էլ արտասովոր երևույթ ա կամ նվաստացնում ա իրանց ինտելեկտուալ մակարդակը, ուղղակի չի ընդունվում որպես գործնական կամ ռեալ անլտերնատիվ…Բացի այդ՝ Հայաստանը սովորել է ոչ լեգիտիմ ընտրությունների, իսկ Եվրոպայի պահանջը կատարելու համար պետք է փոխվի ամբողջ ժողովուրդը, պետք է փոխվեն քաղաքական էլիտայի սովորությունները, պետք է փոխվի քաղաքական ուժերի գործառման մեխանիզմը:
սենց կարելի ա շատ քննարկել…
Ապեր, ես Լևոնին պաշտպանելու կարիք չունեմ, ոչ էլ նպատակ… ես հասկանում եմ ինքն ինչ ա ասում ու կարծում եմ որ ճիշտ բան ա ասում. իրա ասածը զուտ լևոնական մոտեցում չի ոչ էլ ինքը նստել հորինել ա ու ինչ որ գաղափարախոսական հիմքերի վրա ա. իրա ասածը հիմնվում ա զուտ պրագմատիզմի վրա… իհարկե հնարավոր ա իրան ժխտել, սխալ հանել, ալտերնատիվներ առաջարկել, բայց էսօր դրանք չկան… Հայաստանում "պատերազմ թե Խաղաղություն"-ից հետո որևէ լուրջ առաջարկ, կամ մոտեցում չի եղել… ու սա ցավալի ա… Հրանուշ Խառատյանը, Բադալյանը Լյուդմիլա Հարությունյանը էս կալիբռի առաջարկ դեռ չեն արել… էն հարցերը որոնք ես համարում եմ հիմնական ու շրջադարձային դրանց պատասխաններից բոլորը խուսափում են, կամ էլ հավայի պատասխաններ են տալիս… էդ գաղափարներով երկիրը չես կարող հետ բերել հուն… չկա ցավդ տանեմ…Մեկ-մեկ զարմանում եմ, Մեֆ, քո նման գրագետ ու լայն աշխարհայացքով անձնավորությունը կարա ատամներով պաշտպանի Լևոնի հերթական ռետրո-վերլուծական ոչին չասող ու աննպատակ ելույթը, որը լավագույն դեպքում նախորդ ելույթի լավ խմբագրված կրկնությունն ա: Ու միևնույն ժամանակ, կարա իրան կոտորելով չհամաձայնվի Հարությունյանի, Հրանուշ Խառատյանի, կամ նույն Բադալյանի ահագին խելոք մտքերի հետ:
մի բան ևս… Լևոնն էսօր մտել ա քաղաքական դաշտ ոչ թե քաղաքական ուժ կամ նախագահ դառնալու համար այլ սիստեմն ապամոնտաժելու համար… գիտեմ պտի ասես որ շատ ես լսել էս խոսքերը, բայց համբերությամբ էս էլ կարդա, իմ խաթր… եթե Լևոնը գնաց ոի իրա հետ Սերոժին ու Ռոբին չտարավ, մենք որպես պետություն կարող ա շատ երկար չձգենք, որովհետև վիճակը քաքեն է, իսկ էդ երկուսին իմ կարծիքով մենակ Լևոնը կարա տանի, առայժմ ուրիշ ուժ չեմ տեսնում, մնացածները պատրաստ են աշխատել էս ռեժիմի հետ, ընդունում են սրանց գոյությունը… իսկ տանելը նեց չպիտի լինի որ հետևից ավերակներ թողնվի… անձնական կարծիք ա…
…իմ զուտ անձնական կարծիքով, էս սաղ ուժերի տարբերությունը էս ա…
իհարկե հնարավոր ա ու նաև անխուսափելի եթե հասարակությունը ակտիվություն չցուցաբերի ու ընտրությունները թողնի զուտ քաղաքական ուժերի միջը բազարների վրա… եթե ժողովուրդը պասիվ ա լինում, քաղաքական ուժերը մտնում են բազարների մեջ… եթե ՀԱԿ-ը իսկականից ազնիվ չլիներ երկխոսության հարցում, ապա ինքը կգնար երկխոսության մինչև վերջ առանց ձեր պոդդերժկայի, բազար կաներ ու էսօր Ագառկոն Գ7իբեկյանը հազիվ 10% չեր տա ՀԱԿ-ին… գուցեև ճիշտ ա ասում…Պիտի անկեղծ լինեմ, ՀԱԿ-ի շատ համակիրների վրայից անձի պաշտամունքի փիս հոտ ա փչում: Վախենում եմ, որ ՀԱԿ-ի իշխանության գալուց հետո, Հայաստանում նույնիսկ ինչ-որ տիպի մտքի տոտալ դիկտատ հաստատվի: Նիկոլի շիզո պահվածքը վկա:
Մեջբերել
Էջանիշներ