«Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցությանը (1. Գ. Ծառուկյան, 2. Վ. Օսկանյան, 3. Վ. Վարդանյան):
«Ժառանգություն» կուսակցությանը (1. Ր. Հովհաննիսյան, 2. Խ. Քոքոբելյան 3. Զ. Փոստանջյան):
Հայ ազգային կոնգրեսին (1. Լ. Տեր-Պետրոսյան, 2. Ս. Դեմիրճյան, 3. Ա. Սարգսյան):
Հայ հեղափոխական դաշնակցությանը (1. Վ. Հովհաննիսյան, 2. Ա. Ռուստամյան, 3. Ա. Շահբազյան):
Հայաստանի դեմոկրատական կուսակցությանը (1. Ա. Սարգսյան, 2. Լ. Աղալովյան, 3. Ա. Հովսեփյան):
Հայաստանի կոմունիստական կուսակցությանը (1. Ռ. Թովմասյան, 2. Վ. Սաֆարյան, 3. Տ. Սարգսյան):
Հայաստանի հանրապետական կուսակցությանը (1. Ս. Սարգսյան, 2. Հ. Աբրահամյան, 3. Տ. Սարգսյան):
«Միավորված հայեր» կուսակցությանը (1. Ռ. Ավագյան, 2. Գ. Հովսեփյան, 3. Գ. Անդրեասյան):
«Օրինաց երկիր» կուսակցությանը (1. Ա. Բաղդասարյան, 2. Հ. Բիշարյան, 3. Ա. Երիցյան):
Չեմ մասնակցելու ընտրություններին:
davidus-ի խոսքերից
քո տեսակետից պտի որ նորմալ լինի և ընդունելի քեզ համար… իրանք իրանց իրավունքը կռել են ի՞նչ ես ուզում…Ես էլ սենց ասեմ՝ հաղթած գաղափարախոսությունը ինքն ա կռում իր իրավունքը, ու ինքն ա պաշտպանում ու հիմք հանդիսանում օրենքի համար:
ես դեմ եմ դրան էդ պրինցիպին…
էդ "մեր" ասելով ԱՄՆ-ը ի նկատի ունես, թե ՀՀ-ն?
Ես որ ասում եմ "մեր"` ՀՀ-ն է, իսկ , քո պարագայում, կարծում եմ որ պիտի լինի ԱՄՆ-ը
Ես չեմ ասում, թե ամեն հարցով պիտի հանրաքվե լինի: Բայց տրամաբանորեն երկրի ապագայի որոշման հարցերը պիտի որ հանրքավեով լինեն, մանավանդ երբ որ ժողովուդրը դժգոհում է ու նույնիսկ քաղաքական և իշխանական դաշտում կան դժգոհություններ:
Միգուցե ես սխալ եմ, բայց կարծում եմ, որ իրական ժողովրդավարության կոնցեպցիայի մեջ պիտի հենց ժողովուրդըտ որոշի, թե որ պետության վրա է հարձակվելու ու պատերազմ անի, ոչ թե մի քանի անհատներ:
Ոնց որ հին Հունաստանում` ժողովուրդը հավաքվում ու որոշում էր կռվելու են, արշավելու են, հանձնվելու են և այլն:
Բնական է, որ այդպիսի որոշումների կայացման համար անհրաժեշտ է լսել նաև մասնագետների կարծիքը, բայց էդ չի նշանակում, որ մասնագետների կարծիքը պիտի միանշանակ որոշիչ լինի, քանի որ հաստատ ոչ բոլոր մասնագետներն են համակարծիք:
Հիմա քո ստիլով ի օրինակ բերեմ:
Ավտոս տարել եմ մեխանիկի մոտ, որ սարքի: Սակայն մեկ այլ մեխանիկ ասում է, որ իմ ընտրած մեխանիկը ճիշտ չի գործու: Եթե ես հավատում եմ իրեն ու չեմ վստահում առաջինին, ապա միգուցե իմ որոշելու հերթն է, թե որ մեխանիկին վարձեմ: Ոչ թե կանգնի ասի "սկզբից իմ մոտ ես բերել, էլ չես կարող ետ տանել, պիտի 4 օր սպասես, որի հետո նոր կարող ե սքո կամքը արտահայտել": Բա որ էդ 4 օրվա մեջ հարամի սաղ?
Վերջ ի վերջո գլխավոր տուժողը ես եմ լինելու:
Լոխ մունք ենք, մնացածը` լոխ են...
Այսի՞նքն, Մեֆ։ Մեդալը երկու կողմ ունի. եթե ընդունում ես լավ կողմը, վատն էլ պիտի ընդունես։ Թե չէ ասածդ ընդամենը գաղափար ա հանդիսանում։
դու չէի՞ր ասում ուժով են կռում իրանց իրավունքը… դե ամերիկացիք կռել են իրանցը ու բարի եղիր ընդունել… էսի դու ես ասում… ու քո տեսանկյունից արդար ա, ուղղակի երբ ուրիշն ա անում դու դրան բռնություն ես համարում, բայց երբ դու ես անում քո բառարանում դրա անունը "քաղափարի հաղթանակ" ա…Այսի՞նքն, Մեֆ։ Մեդալը երկու կողմ ունի. եթե ընդունում ես լավ կողմը, վատն էլ պիտի ընդունես։ Թե չէ ասածդ ընդամենը գաղափար ա հանդիսանում։
ես քո "գաղափարի հաղթանակ" ասածը չեմ ընդունում ու ամերիկացիների արածն էլ չեմ ընդունում… ու հիմա իրանք էլ էդ ձևի՝ ոնց որ Բուշն էլ չեն անում… ընտրություններով փոխել են…
Հին Հունաստանում ընտրություններով իշխանություն չեն ձևավորել… սա հիմնովին փոխում ա ամեն ինչ… հիմա ձևավորում են ու հարցերի լուծումն ընկնում ա էդ իշխանության ուսերին…էդ "մեր" ասելով ԱՄՆ-ը ի նկատի ունես, թե ՀՀ-ն?
Ես որ ասում եմ "մեր"` ՀՀ-ն է, իսկ , քո պարագայում, կարծում եմ որ պիտի լինի ԱՄՆ-ը
Ես չեմ ասում, թե ամեն հարցով պիտի հանրաքվե լինի: Բայց տրամաբանորեն երկրի ապագայի որոշման հարցերը պիտի որ հանրքավեով լինեն, մանավանդ երբ որ ժողովուդրը դժգոհում է ու նույնիսկ քաղաքական և իշխանական դաշտում կան դժգոհություններ:
Միգուցե ես սխալ եմ, բայց կարծում եմ, որ իրական ժողովրդավարության կոնցեպցիայի մեջ պիտի հենց ժողովուրդըտ որոշի, թե որ պետության վրա է հարձակվելու ու պատերազմ անի, ոչ թե մի քանի անհատներ:
Ոնց որ հին Հունաստանում` ժողովուրդը հավաքվում ու որոշում էր կռվելու են, արշավելու են, հանձնվելու են և այլն:Բնական է, որ այդպիսի որոշումների կայացման համար անհրաժեշտ է լսել նաև մասնագետների կարծիքը, բայց էդ չի նշանակում, որ մասնագետների կարծիքը պիտի միանշանակ որոշիչ լինի, քանի որ հաստատ ոչ բոլոր մասնագետներն են համակարծիք:
Հիմա քո ստիլով ի օրինակ բերեմ:
Ավտոս տարել եմ մեխանիկի մոտ, որ սարքի: Սակայն մեկ այլ մեխանիկ ասում է, որ իմ ընտրած մեխանիկը ճիշտ չի գործու: Եթե ես հավատում եմ իրեն ու չեմ վստահում առաջինին, ապա միգուցե իմ որոշելու հերթն է, թե որ մեխանիկին վարձեմ: Ոչ թե կանգնի ասի "սկզբից իմ մոտ ես բերել, էլ չես կարող ետ տանել, պիտի 4 օր սպասես, որի հետո նոր կարող ե սքո կամքը արտահայտել": Բա որ էդ 4 օրվա մեջ հարամի սաղ?
Վերջ ի վերջո գլխավոր տուժողը ես եմ լինելու:
ժողովուրդը լուծման հանրաքվե չի անում, որքան էլ որ դա լինի կենսական… ժողովուրդն ընտրում ա մի ուժի, որը ձևավորում ա իշխանություն որ լուծի հարցերը… ժողովուրդը ռեսուրս չունի բարդ կենսական հարցերի շուրջ քվեարկելու… ֆիզիկապես անհնար ա… որոշ հարցեր, օրենքներ արվում են, բայց ոչ անընդհատ…
մեխանիկին վարձելը դա նույնն ա որ քվե ես տվել ուժին որ իշխանություն սարքի հարցդ լուծի… իսկ հավատալ/չհավատալը, ուրիշ մեխանիկին հարցնելը դա ընտրական պրոցես ա… վարձելուց հետո էլ կարաս ռադ անես մեխանիկիդ եթե լավ չի անում գործը…
սրանից հետո էս բանավեճում "մենք" ասելով կհասկանամ ամերիկացիներին "դուք" ասելով՝ հայաստանցիներին:
Բա ի՞նչ էին ձևավորում: Մարդիկ պաշտոնյաներ չէին ընտրու՞մ:
Մնումա ասես, որ հռոմում էլ չէին ձևավորում
Ասծս էլ հենց էդա՝ մեր կարգերով մեխանիկ ենք վարձում միանգամից 5 տարվա համար ու երբ որ սռոկի կեսից զգում ենք, որ մեխանիկը գործերի մաման լացացնումա, ստիպված ենք ականջներս կախ սպասել մյուս ընտրություններին կամ էլ արտահերթ պահանջենք ու չստանանք
Ընդունելի է: Մունք դեմ չենք
իրանք իշխանություն չէին ընտրում… հարուստ տղամարդիկ ընտրում էին թե ում չեն ուզում… եթե տենց ես ուզում, ուրեմն հաշվի հիմա ունես… Սերժն ու իրա թայֆեն են որոշում ով չի լինելու…
Բա ի՞նչ էին ձևավորում: Մարդիկ պաշտոնյաներ չէին ընտրու՞մ:
Մնումա ասես, որ հռոմում էլ չէին ձևավորում
տարբերությունը մեծ ա
Պարտավոր չես… կարաս արտահերթի գնալ, որը նշանակում ա որ "հին մեխանիկդ իրա պայմանագրայի պարտականությունները կամ չի կարում անի, կամ էլ չի ուզում"… Տոնի Բլեյրը հրաժարվեց պաշտոնից… Իսրայելում շատ ա լինում… Հեսա Հունաստանում էլ կլինի, բայց ոչ հին հունաստանի սկզբմունքովԱսծս էլ հենց էդա՝ մեր կարգերով մեխանիկ ենք վարձում միանգամից 5 տարվա համար ու երբ որ սռոկի կեսից զգում ենք, որ մեխանիկը գործերի մաման լացացնումա, ստիպված ենք ականջներս կախ սպասել մյուս ընտրություններին կամ էլ արտահերթ պահանջենք ու չստանանք
okԸնդունելի է: Մունք դեմ չենք
Մի խեղաթյուրի։ Այո, ասել եմ ու էլի եմ ասելու՝ իրանք ուժով կռել են իրենցը։ Բայց իրենց կռած իրավունքը թող իրենց երկրի ներսում պահեն, ոչ թե բռնի պարտադրեն ուրիշներին։ Բա էլ ու՞ր մնաց նույն քո դեմոկրատիայի՝ ազատ ընտրություն կայացնելու իրավունքը։ Թե՞ ուրիշների համար էդ չի աշխատում։ Իրաքցիք միգուցե որոշում էին Սադդամին սուլթան (բառիս բուն իմաստով) նստացնել։ Ո՞վ ես դու (ի նկատի ունեմ երկիրդ), որ պարտադրում ես նրանց՝ չէ, դու պիտի կառավարման լրիվ այլ սիստեմ ունենաս։ Հենց ստեղ ա իմ ասած հակասությունը։ Որ ինչքան էլ ներսից պուպուշ լինի իրավունքդ, միևնույնն ա, չափից դուրս մեծ ուժ ունենալու դեպքում ինքը ավտորիտար ա դառնում։ Ու էսօր դեմոկրատիան հաստատ էդ ուղու վրա ա, ու բավականին երկար ճանապարհ էլ անցել ա։
Տեսակետի հարց ա, Մեֆ, կարաս ընդունես, կարաս չէ։ Բայց ոչ ընտրությունները, ոչ էլ Օբաման Հուսեյնին գերեզմանի միջից չեն հանելու ու նորից հետ դնեն գահին, ու ոչ էլ էն անմեղ զոհերին են հետ բերելու, որոնք չգիտեին էլ, երևի, թե ինչի համար են իրենց կյանքը զոհում։ Ու մինչև էսօր էլ շարունակում են զոհել։
Վերջին խմբագրող՝ davidus: 31.05.2012, 09:14:
Malxas (31.05.2012), One_Way_Ticket (31.05.2012), Varzor (01.06.2012)
Մեֆ Էնքան ասինք Իրլանդիա, վերջը դառավ միակ երկիրը, որը եվրոբյուջեի հետ կապված հարցը դրել է հանրաքվեի: Փաստորեն Իրլանդիան ավելի դեմոկրատական դուրս եկավ
Բայց շան գլուխը գիտես որտեղա թաղված? Ընդեղ, որտեղ որ հանրաքվեին դրվածշ հարցի ոչ մի կողմնակից բացարձակ մեծամասնութոյւն չի հավաքում (50%+1) ու ընդամենը պարզ մեծամասնությամբ են առաջնորդվելու:
Օրինակ.
Քվերակողների 15%-ը դեմա, 20-ը կողմ, մնացածը կարողա իսկի խնդրից լավ խաբար էլ չէն: Իսկ եթե հաշվի առնենք, որ քվեարկողնրի քանակն էլ ձայնի իրավունք ունեցողների մի 60-70%-ն են, ապա ստացվում է, որ ընտրության իրավունք ունեցողների մի 15%-ի ձայնը որոշիչ է դառնում մաիյն այն պատճառով, որ իրենք ավելի ակտիվ են եղել: Էսի հավասարություն է, թե մրցակցություն? Ոնց որ ասում են "հաղթեց ակտիվագույնը":
Այ հենց սենց կապիկ բաների համար էլ չի դզում ժողովրդավարությունը:
Քանի Քարահունջից խոսք գնաց, ասեմ, որ մինչև ժողովրդավարությանը կապիկություն անվանելը, կարելի ա ծանոթ լինել Հասարակական Ընտրության Տեսության հետ, իսկ կոնկրետ քո բերած օրինակի դեպքում Քեննեթ Էրրոուի անհնարինության թեորեմի հետ, համաձայն որի գոյություն չունի խելամիտ (կամ օգտակար) կոլետիվ ընտրություն, եթե հնարավոր այլընտրանքների թիվի գերազանցում է երկուսը:Մեֆ Էնքան ասինք Իրլանդիա, վերջը դառավ միակ երկիրը, որը եվրոբյուջեի հետ կապված հարցը դրել է հանրաքվեի: Փաստորեն Իրլանդիան ավելի դեմոկրատական դուրս եկավ
Բայց շան գլուխը գիտես որտեղա թաղված? Ընդեղ, որտեղ որ հանրաքվեին դրվածշ հարցի ոչ մի կողմնակից բացարձակ մեծամասնութոյւն չի հավաքում (50%+1) ու ընդամենը պարզ մեծամասնությամբ են առաջնորդվելու:
Օրինակ.
Քվերակողների 15%-ը դեմա, 20-ը կողմ, մնացածը կարողա իսկի խնդրից լավ խաբար էլ չէն: Իսկ եթե հաշվի առնենք, որ քվեարկողնրի քանակն էլ ձայնի իրավունք ունեցողների մի 60-70%-ն են, ապա ստացվում է, որ ընտրության իրավունք ունեցողների մի 15%-ի ձայնը որոշիչ է դառնում մաիյն այն պատճառով, որ իրենք ավելի ակտիվ են եղել: Էսի հավասարություն է, թե մրցակցություն? Ոնց որ ասում են "հաղթեց ակտիվագույնը":
Այ հենց սենց կապիկ բաների համար էլ չի դզում ժողովրդավարությունը:
Քաչահունջից չի` քյարաուզիցա:
Ընգեր էդ որտեղ տեսար, որ ժողովրդավարությունը անվանեցի կապիկություն??? Ես ընդամենը ասել եմ, որ ժողովրդավարության կիրառման արդյունքում կապիկ բաներ են ստացվում: Չնայած քո համար էս էլ ա քարահունջ-քյարաուզ` ոնց քեֆդ տա, էդ հարոթւայն վրա էլ կնայես
Էդ թեորեմին ծանոթ էի, բայց հեղինակի անունը չգիտեի: Ավելի շուտ ինֆորմացիոն տեսության մեջ կա դրույթ, որ ճիշտ ընտրության հավանականությունը տարբերակների միջը ամենամեծն է, երբ ընտրույթունը կատարվում է երկու տարբերակների միջև: Դե Քեննեթ Էրրոուն էլ մի բան պիտի պլեճ աներ, թե չէ?
Հա, թեորեմը լրիվ անտեղի հիշեցիր` իմ բերած օրինակում ընտրանքների թիվը երկուսից չէր անցնում
Քվերակողների 15%-ը դեմա (նախընտրությունների 1-ին խումբ), 20-ը կողմ (նախընտրությունների 2-րդ խումբ), մնացածը կարողա իսկի խնդրից լավ խաբար էլ չէն (նախընտրությունների 3-րդ խումբ): Խնդրից խաբար չլինելը չի նշանակում նախընտրություն չունենալ: Իրանք ունեն նախընտրություններ, որոնք ուղղակիորեն կապված չեն առաջին երկուսի հետ, դրա համար էլ իրանք խաբար չեն, բայց չի նշանակում որ չունեն: Այսինքնս, կա երեք տարբերակ. մնալ եվրոյում, չմնալ եվրոյում, ու մեկա՝ մնալ թե չմնալ, մեր տանձին չի, մեզ ուրիշ բան ա հետաքրքրում:Հա, թեորեմը լրիվ անտեղի հիշեցիր` իմ բերած օրինակում ընտրանքների թիվը երկուսից չէր անցնում
Էտ ոնց որ մեր ընտրությունները լինեն. (1) ունենալ պայծառ ապագա (2) չունենալ պայծառ ապագա (3) մեր տանձին չի, մեզ տվեք մեր 10.000 դրամը: Արդյունքում մեծամասնություն են վերցնում Նժդեհի գաղափարակիրները, որոնք ապագա ունենալ չունենալու հետ ոչ մի կապ չունեն, կամ ավելի վատ, խաբար էլ չեն որ իրանք Նժդեհի գաղափարակիրներն են: Սենց ա լինում, որ խելամիտ կոլեկտիվ ընտրություն չի կատարվում: Պատճառը միշտ երրորդ նախընտրությունն ա (կամ երևի հայերեն ավելի ճիշտ ա նախընտրանք կամ նախասիրություն ասել), որը վռոդի մեջտեղում չի երևում, վռոդի չկա, վռոդի խաբար չի ոչ մի բանից, բայց փաստացի գործոն ա, քանի որ իրա գոյությունն ա պատճառը, որ գալիս ա մի հատ չորրորդ դեմք, իրա անունը դնենք Սերոժ կամ Գագո, ու հասարակությանը թելադրում ա իրա նախապատվությունը:
Ի միջի այլոց, տնից տեղից հեռու, Հովիկ Աբրահամյանը՝ ԱԺ նախագահ, Շահմազանովն ու Նաղդալյանն էլ տեղակալներ: Ու ԲՀԿ-ն իրա հաստ ու տավար գլոխը կախ քվեարկեց սաղին կողմ: Թե էս ախմախներն ինչի չմտան կոալիցիայի մեջ: Թե էս ինչ ձևեր էին ու .ռ խաղացնել էր, որ հավայի պիտի ցեցը քցեին մեր ջանը, թե հեսա-հեսա թեթև ընդդիմություն ենք դառնալու:
Զզվելի են բոլորը, անսկզբունք, անիմաստ, անլվա, անտեղի .... հայերեն ան-ով սկսվող էլ ինչ լավ բառեր կան ..... հիշեցի, անողնաշար: Տհաճ են:
Ճշմարտությունը հիվանդանում է, բայց չի մահանում. ԱԺ նորընտիր նախագահ
Էս էլ մեր ԱԺ նախագահի առաջին գողագան պասիլը, հայ ժողովրդին: Չէ, հիքսոս-արմեն ըլնեմ, ճիշտը քարահունջ գնլան ա, ու ծակերից նայելն ա, ու կապ չունի, թե էտ ծակերից ուր ես նայում, ինչ ես տեսնում, զատո ծակից ես նայում, քիչ բան ա երևում, քիչ ա սիրտդ խառնում:
Varzor (01.06.2012)
Եղբայր սաղ հասկանալի է, բացի մեջբերածս տողից` նախընտրությունն ու ընտրանքը տարբեր բաներ են: Արի տերմինները չխառնենք` Քարահունջ կլնենք վերջը
Նախընտրություններ կարող են շատ լինել, բայց ըտրանքրեը տվյալ դեպքում երկուսն են` այո կամ ոչ:
Հիմա ինձ որ հարցնում են "պիվա կխմես"? Կարող եմ երեք պատասխան տալ, բայց ունենալ խմելու հետ կապված բազմաթիվ նախընտրություններ:
Հիմա մարդկանց կոնկրետ հարցրել են` ուզում եք թե չէ? Ու եթե 50%+1-ը չկա, ուստի նշանակում է, ոնց որ նկատեցիր, որ մարդկանց ճիշտ հարց չեն տվել` մեծամասնությանն ուրիշ բաներ է հետաքրքրում:
Իսկ եթե գիտականորեն մոտենանք, ապա ըստ Քեննեթ Էրրոուի (ինչ լավա սրա անունը ասիր
Եթե ըստ Քեննեթ Էրրոուի հնարավոր չէ խելամիտ կամ օգտակար ընտրություն կատարել, ապա կներեք արտահայտությանս համար, ում տանձին է էլ պետք էդ համակարգը, որի օգտակարության գործակիցը մեղմ ասած էդքան էլ չի փայլում:
Պետք չի գնալ` ըստ հին ավանդույթի ընդամենը մեկ շիշ Քարահունջի թթի արաղի կիրառմամբ կարելի է տելեպորտացիա կատարել հենց էդ ծակի տեղը ու եթե սիրտդ չխառնի լիքը բաներ կտենաս` երազում
ԲՀԿ-ի դեպքը նրանից ա, որ հեչ պարտադիր չի ընգերութուն անելու համար պաշտոնապես նշանված ըլնեն
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ