Ու ընդհանրապես, չակերտ շատ ա դնում
Ինչպես ես բազմակետերի չարաշահումը, գրավոր խոսքում՝ էտո պլոխոյ տոն:
«Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցությանը (1. Գ. Ծառուկյան, 2. Վ. Օսկանյան, 3. Վ. Վարդանյան):
«Ժառանգություն» կուսակցությանը (1. Ր. Հովհաննիսյան, 2. Խ. Քոքոբելյան 3. Զ. Փոստանջյան):
Հայ ազգային կոնգրեսին (1. Լ. Տեր-Պետրոսյան, 2. Ս. Դեմիրճյան, 3. Ա. Սարգսյան):
Հայ հեղափոխական դաշնակցությանը (1. Վ. Հովհաննիսյան, 2. Ա. Ռուստամյան, 3. Ա. Շահբազյան):
Հայաստանի դեմոկրատական կուսակցությանը (1. Ա. Սարգսյան, 2. Լ. Աղալովյան, 3. Ա. Հովսեփյան):
Հայաստանի կոմունիստական կուսակցությանը (1. Ռ. Թովմասյան, 2. Վ. Սաֆարյան, 3. Տ. Սարգսյան):
Հայաստանի հանրապետական կուսակցությանը (1. Ս. Սարգսյան, 2. Հ. Աբրահամյան, 3. Տ. Սարգսյան):
«Միավորված հայեր» կուսակցությանը (1. Ռ. Ավագյան, 2. Գ. Հովսեփյան, 3. Գ. Անդրեասյան):
«Օրինաց երկիր» կուսակցությանը (1. Ա. Բաղդասարյան, 2. Հ. Բիշարյան, 3. Ա. Երիցյան):
Չեմ մասնակցելու ընտրություններին:
Ու ընդհանրապես, չակերտ շատ ա դնում
Ինչպես ես բազմակետերի չարաշահումը, գրավոր խոսքում՝ էտո պլոխոյ տոն:
Mephistopheles (13.05.2012), Varzor (14.05.2012), Տրիբուն (14.05.2012)
Նենց չի, է, որ սխալ ես ասում )): Բայց ոնց հասկանում եմ՝ ուղղակի հոգնել ես ամեն առիթով սերժ ու լֆիկ հայհոյելուց ու ծանր հրետանին ուղղել ես լևոնենց կողմ: Որովհետև ինչ ուզում ես ասա՝ չես կարողանում համոզել, որ լևոնենք ավելի մեծ վնասատու են հիմա, քան սերժենք: Քրֆել քրֆել ա, գոնե վերևից սկսի. թե՞ իշխանական դաշտը արդեն բավարար ստեղծագործական ազատություն չի ընձեռում ))):
Էդ մեր ազգանվեր ախպերն էլ հենց քո ասած լյումպենն ա: Ուղղակի բախտներս չի բերել, ստեղինը բիթի լյումպեն ա:
DIXIcarpe noctem
Նետ (13.05.2012)
Եթե ընդդիմությունին մեղադրում են ամեն ինչի համար ու քննադատում ամեն ինչի համար, նշանակում է հույսները դնում են նրանց վրա։
Սոված, ընչաքաղց, ցրտին մի կերպ դիմացող ծերը ծերին հասցնող հասարակությանը եթե դեռ վեհ գաղափարների մասին խոսում է ու քննադատում, ապա քննադատվողը պիտի ուրախանա, որ նրա վրա են հույսը դնում այդ գաղափարների իրականացման համար....
Բայց իրականությունը այն է, որ կարծում եմ սկի ընդդիմությանը քննադատող էլ չա, ժողովրդի ծախվելը ցույց տվեց, որ նրանք ոչ մի հույս ու հավատ չունեն ոչ մեկի նկատմամբ, մտածում են գոնէ մի քյար էլ ա ունենաք մետ տաս հազար դրամը վերցնենք ու թքած բոլորի վրա...
Varzor (14.05.2012)
Ապեր, Սերժին ու Լֆիկին ի՞նչ հայհոյես: Բացարձակ ոչ մի նորություն չի լինի:Սերժին ու Լֆիկին, դաժե Սերժն ու Լֆիկն են արդեն հայհոյում, էլ չեմ ասում Քոչարյանի ու Օսկանյանի մասին:
Լևոնենք ոչ թե ավելի վնասատու են, այլ իտոգում դարձան ամենավնասատուն, քանի որ հազիվ ոտքի կանգնած ժողովորդին, որ պիտի տապալեր Սերժին ու Լֆիկին, բերեցին ու սարքեցին 7%-ոց թուլափայի արժանի ժողովրդի: Միլիոնով միտինգների գնացող, մինչև վերջ կանգնելու պատրաստ, հիմա՛-հիմա՛ գոռացող, զոհեր տված ժողովուրդը, էսօր ԱԺ-ում յոթ կամ ութ պատգամավոր ա ունենալու, որոնցից կեսն էլ անիմաստ են: Հայկօ, դու մի բան հասկացի, իմ ախպեր, սենց էներգիա, ոնց որ կար 2007-2008-ին, ու մի անգամ էլ 2011-ի սկզբին, էլ չի լինելու: Ու չի լինելու, նաև մի պարզ պատճառով - երկրում մարդ չի մնում:
Ապեր, եթե դուք գոհ եք պայքարի արդյունքներից, ձեր գործն ա: Ու կարաք ձեր գոհունակությունը հազար ու մի ձևով բացատրեք ու ապացուցեք: Ես գոհ չեմ, ընգեր, ու չեմ ուզում գոհ լինեմ: Ես Սերժից ու Լֆիկից ուզելու բան չեմ ունեցել, իրանց հետ էլ հույս չեմ կապել: Նենց որ իրանցից բողոքելու բան չունեմ - իրանք էն են ինչ եղել, կան ու կլինեն: Ես ում հետ հույս եմ կապել ու ումից ակնկալիք եմ ունեցել, նրանից էլ պահանջում եմ, նրանից էլ բողոքում եմ, հույսերս չարդարացնելու համար էլ նրանց հայհոյում եմ: Իրավունք ունեմ, թե՞ չէ:
Ապեր, լավ ես անում որ հայհոյում ես անկախ նրանից ճիտ ա դա թե սխալ, բայց մեր հարցը շատ ավելի խորն ա ու վտանգավոր քան էն որ ՀԱԿ-ը պարտվեց կամ վերածվեց եսիմինչի…
Աշխարհում ոչ մի դաշինք հավերժական չի և քաղաքական ուժերն ավելի շատ պարտվում են քան հաղթում ու եթե մի ուժ անընդհատ հաղթում ա, էդ ուժը վերածվում ա կրիմինալի, անկախ ամեն ինչից, էսի 100% ա… իմ կարծիքով մեր էս 4 տարվա կռիվ/պայար/ղալմաղալ/մուտիլովկան, (ինչ ուզում ես անունը տուր) ցույց տվեց մի բան, մենք ոչ թե իշխանափոխության, կամ սրանցից ազատվելու խնդիր ունենք, այլ երկիր կառուցելու խնդիր ու ստեղ մի ուժի հաջողությունն ու անհաջողությունը հեչ կապ չունի ինչքան էլ, որ սաղս հույսներս դրել էինք… բայց մեր մոտ պարզվում ա հենց տենց էլ ըլնում ա, էս ընտրությունները ոչ միայն "էս մի անգամն էլ ըսենց եղավ" ա, այլ նշանակում ա որ նախագահականն էլ ա սենց ըլնելու ու արտագաղթի նոր ալիքա սկսելու, եթե արդեն չի սկսել ու երկիրը պահելու ռեսուրս այլևս չենք ունենա, հենց մենակ էն որ մարդ չի լինի որ բանակ հավաքենք սահմանը պահելու համար…
հիմա ի՞նչ անենք, գնանք Լևոնի յախից բռնենք ասենք "խի՞ 2008-ին չգնացիր մինչև վե՞րջ թեկուզ զոհերի գնով" թե՞ "խի 2011-ի մարտի մեկին ժողովրդին չտարար Բաղրամյան 26"… սաղ հարցը ստեղ ա ու իրան ՀԱԿ-ի հետ միասին մեղադրում եսն սրա մեջ… իսկ պատասխանը միակն ա՝ դրանք քաղաքական պայքարի ձևեր ու գործիքներ չեն ու չեն կարող օգտագործվել քաղաքական ուժի կողմից որը եկել ա օրինականություն հաստատելու… միակ բանը որ կարա էդ ուժն անի, դա ժողովրդական համախմբման ու ճնշման տակ պարտադրի ազատ-արդար-թափանցիկ ընտրություններ… երկիր կառուցելու միակ պայմանն էս ա… միակ պայմանը դա ստիպել բոլորին որ խաղան խաղի միևնույն կանոններով… Հատկապես Հայաստանի համար էս կարևոր ա, որովհետև մենք ունենք սահմանափակ ռեսութրսներ… յահուդիները էսի ջոկեցին դրա համար իրանց մոտ սա ստացվում ա… մեր մոտ ինչպես նաև յահուդիների մոտ նստավայր գրավելով իշխանություն վռնդելով իշխանություն ձևավորելը կատաստրոֆիկ կարա լինի մեր համար… իմ կարծիքով սրա հիմքը դրել ա Վազգեն Մանուկյանը, երբ ժողովրդին տարավ Գերագույն խորհուրդ, որից հետո (հիմա արդեն պարզվում ա) իրան մեղադրեցին "մինչև վերջ չգնալու" մեջ…
ՀԱԿ-իմ ես կարամ մեղադրեմ մի բանում… երբ որ օրինականությամբ ու սահմանադրական ճանապարհներով ես ուզում գալ իշխանության կամ իշխանությունը փոխել ապա քո հանրահավաքային հռետորության մեջ "թունիսելու ենք", "մուբարաքացնելու ենք", "վռնդելու ենք, սրանց" դարձվածքները պատք ա չլինեն ու ոչ մի հռետոր էդ տեսակի ելույթներ պտի չունենար, հաշվի առնելով էն որ մեր ժողովուրդ ու իշխանությունները դրանք հենց այդպես էլ ընկալում են… հիմա արդեն փորձը դա ա ցույց տալիս… մեր մոտ էդ հռետորությունը կիրառելի չի… մեր մոտ կա քաղաքական պրոցեսների մի ընկալում որ եթե մարդ ես հավաքել ապա դրանով մի բան պտի անես, յա պտի տանես, ամենաքիչը պտի ուլտիմատում տաս… էսի քաղաքականություն չի ու եթե մեր մոտ էսի աշխատում ա ուրեմն երկիրը չի աշխատում…
հիմա մեր մոտ էս վերջին ընտրություններից հետո ինչ եղավ…
1. երբ ՀԱԿ-ն ընկալվեց ձախողված, կամ ասենք հայկական ստանդարտներով ձախողվեց, ժողովուրդի մի մասը պասիվացավ, մի մասը ծախվեց, մի մասը պայքարի անհասկանալի ձև որդեգրեց ու սրանք իրար գումարած ավելի շատ են քան ակտիվ մնացածները… ի դեպ ասեմ որ ակտիվ մնացած ես ինկատի չունեմ միայն ՀԱԿ-ի հետևորդներին… 53 000 քվեաթերթիկ փչացրած քաղաքացիները ամենաակտիվն են իմ համար… էսի ավելի լավ բարոմետր ա քան քվեարկածները, քանի որ դրանք հեշտ ա կեղծելը, իսկ անվավերը դժվար… փաստորեն ՀԱԿ-ը կամ ընդիմությունը որ պարտվում ա նշանակում ա բողոքը դադարում ա՞ ու ու ժողովուրդը ձայնը տալիս ա հետ իշխանությանը՞… էսի աբսուրդ ա… եթե ընդդիմությունը պարտվում ա, ապա բողոքի ալիքը ոչ թե պատի հանգի այլ ավելանա քանի որ բողոքի պատճառը կամ առիթը ընդդիմությունը չի… պետք չի ընդումության նկատմամբ հավատքի կամ իրա խաթեր համար դուրս գալ պայքարի…
2. Ես մնում եմ էն կարծիքին որ 2011-ի երկխոսությունը էն եզակի առիթներից էր, որ մենք բաց թողեցինք ու դրա պատճառները բազմաթիվ են… ՀԱԿ-ը իրա հռետորաբանությամբ սպասելիքները լրիվ ուրիշ ուղղությամբ տարավ(1), քաղաքական ուժերը մեղմ ասած դավաճանական դիրքորոշում բռնեցին Րաֆֆին ժառանգության հետ միասին, դաշնակներն ու այլ հնարավոր ուժեր գումարած ազատդեմերը և այլն (էդ ճեղքումը հեչ ժամանակին չէր) (2), մամուլի անառողջ, կողմնակալ ու որոշ դեպքերում նաև ծախված դիրքորոշումը (մամուլը մեր մոտ անկախ չի և եթե որոշ դեպքերում դա իրա կամքից հակառակ ա, ապա շատ դեպքերում, ես կասեի մեծամասնությամբ դա ինքնակամ ա)… նույնիսկ ես էսօր համարում եմ, որ երկխոսության դեմ լինելն էդքան էլ սխալ չէր լինի, եթե երկխոսությունը չընդունելն ավելի թեժացներ բողոքի ալիքը… պարադոքսներից հենց մեկն էլ էս ա, կոպիտ ասած եթե բառերդ պրծնում են սկսում ես գոռալ ու եթե դա էլ չի ազդում սկսում էս խփել… էսի բնության օրենքն ա… թող ոչ ոք չասի ժողովրդի քթից բռնած տարան-բերեցին… ես էտի չեմ հասկանա, էսի բնության օրենքին հակասում ա…
ես Լևոնի էս վերջի հարցազրույցը համարում եմ մեր երկրի կայացման բլուպրինտը… ըդտեղ չկա ոչ կուսակցական, ոչ գաղափարախոսական և ոչ էլ ամբիցիոզ նկրտումներ… դա պարզ լոգիկա ա, սառը քաղաքական ու տնտեսական հաշվարկ… սա արված չի Լևոնի կողմից, ուղղակի դա արվում ա Լևոնի միջոցով… իսկ ինչու՞ Լևոնի միջացով, որովհետև էն ինչ որ պտի անենք շատ ցավոտ ա, իշխանության գալու համար շատ անհարմար ու ամենակարևորը միակն ա ու եթե եկար ու չարեցիր ամբողջ պատասխանատվությունը ընկնում ա քո վրա… դրա համար էլ ոչ ոք չի խոսում դրա մասին և ընդհանրապես քաղաքական ուժերը իշխանության չեն ձգտում Հայաստանում, այլ ձգտում են ունենալ պերտֆելներ, քվոտաներ ու իշխանության մեջ մաս… ինչքան երկար չգիտակցենք էս բաները էնքան գնալով մեր տարբերակները քչանում են բնակչության պես ու մեզ հետ ոռ թե հաշվի են նստելու այլ պարտադրելու են առանց ուժի գործադրման… ես սրանք կարամ պահանջեմ քաղաքական ուժերից, հասարակական կազմակերպություններից, մամուլից ու ժողովրդից… իշխանություններից ես էլ ձեր պես ուզելիք ու պահանջելիք չունեմ, իրանց դեպ պետք ա պայքարել ու ստիպել… էս տեսակի իշխանության դեմ միակ ձևն էլ ամբողջ քաղաքական դաշտի կոնսոլիդացիան ա…
ես կատեգորիկ դեմ եմ, որ ժողովրդի փող առնելը ու թղթի վրա խզբզելը համարվի "ծախվել";
ինչ էիք ուզում, որ "ընտրություն" անեն? ; ինչ ընտրություն ինչ բան?
ընտրեին թե ով ա իրա ամբիցիաները ավելի լավ բավարարում, Նուշիկյանը, թե Սուքիասյանը??? ինչ ընտությունը;
եթե որևէ մեկը կարող է ցույց տալ, թե էտ ինչ "բան" է հայկական ընտորությունը, ապա թող գրի խնդրեմ...
էտ թատրոնը առայժմ խստորեն սցենարին հետևող բեմադրություն է; այնքան խստորեն, որ եթե դերասանները անգամ մի փոքր իմպրովիզ անեն բեմում, ապա հետևից կգնդակահարվեն...
Ճիշտ ես անում, հատկապես երբ «Ստեփան Դեմիրճյանի և Լյուդմիլա Սարգսյանի իբրև-թե հնարավոր հրաժարականի մասին տարածվող խոսակցությունները բացարձակապես հիմք չունեն»:
Իսկ մեր շահերն էլ ԱԺ-ում պաշտպանելու ա Լյուդմիլա Սարգսյանը:
Էսի փիս քաղաքականություն ա ապեր, խելահեղ քաղաքականություն ա, քաղաքականությունների քաղաքականությունն ա, գլուխգործոց ա:
Chuk (16.05.2012)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ