ՀՀ Ազգային ժողովի ընտրություններ (06.05.2012թ.)

[Տրիբուն]

Տրիբուն ջան; Հայաստանում տվյալ ժամանակահատվածում Ազգային ժողովը պետք ա ընդանրապես վերացնել;
դա մի դատարկ տեղ ա, որտեղ գտվող մարդիկ ունեն ինչ որ բավականին մեծ առավելություններ մնացած ազգաբնակչության հանդեպ; մեկ ա օրենքները գրում են պետական ապարատում աշխատող լրիվ ուրիշ մարդիկ Սերժի ապարատի հարձնարարությամբ;
Հայաստանում հիմա պետք է ընդամենրը բացարձակ միապետական իշխանությունը օրինականացնել ու եղած ավելորդ, ֆինանսներ ու միջոցներ խժռող օրգանները վերացնել;

իմիջայլոց, դու Սերժին դեմ ես?

ինձ թվում ա ինքը իրա գոնե էս 4 տարվա գործերով ապացուցել ա, որ եղել ա մինչ հիմա եղածների մեջ լավագույնը ու բացի էտ էլ իրա օրոք բռնությունները իջել են "մինչ 1913 թվի մակարդակին"

Սերժին` Թագավոր

Ըստ էության, բռիության մակարդակն իրոք մի քիչ իջել ա:

Ինձ ուրիշ բան ա անհանգստացնում - Սերժը ու իրա վարչապետը երկիրը տնտեսական ու դեմոգրաֆիական առումով կանգնեցրել են կռախի եզրին: Ու Հայաստնի վիճակը էս պահին կատակ բան չի: Չեմ կարա չհամաձայնվեմ Հրանտ Բագրատյանի հետ, վիճակը համարյա պուլպուլակ ա, ու դրա հետևանքները ամենաշատը մի տարի հետո սաղս մի հատ փիս ձևի զգալու ենք: Մի տարին լ զոռով պահելու են, որ նախագահական ընտրություններն էլ հեշտոտ սղցնեն:

Թե չէ, ըստ էության Սերժի ռեժմը իրա Վովայով, սկզբունքորեն Լևոնի ռեժիմից իրա Վանոյով, կամ սադիստի ռեժիմից իրա Հայկ Հարությունյանով ավելի քիչ ռեպրեսիվ ա:

[Mephistopheles]

Անպայման կարդացեք էս հարցազրույցը:

Ահավոր ափսոսում եմ, որ Լյուդմիլա Հարությունյանի պես լուսավոր մտավորականը առողջական խնդիրների պատճառով նախկին ակտիվությամբ հասարակական ու քաղաքական գործընթացներին չի մասնկացում:

Հայաստանին պետք է ոչ թե դեմքերի փոփոխություն, այլ նոր լուծումներ



Այ էս ա ասածս, որ գոնե մեկը պիտի մի նոր բան ասի, անկախ այն բանից, թե ինչքանով դա ռեալ կամ ռիսկայն էս պահին: Թարմ ու ռադիկալ գաղափարախոսություն ա պետք էս ժողովրդին, ոչ թե ճորտի կարգավիճակին հարմարվելուն նվիրված ճառեր - հույսներդ կտրեք, ճար չունեք, էս ա ձեր վիճակը, թե չէ կկոտորվեք .......

Հոգնել ենք բոլորս էլ աջ ու ձախ, համ իշխանությունից համ ընդդիմությունից, անընդհատ նույն բանը լսելուց:

Ես էլ եմ իրան շատ հավանում, բայց բացարձակապես իրա ասածը չեմ ընդունում Տրիբուն ջան… բացատրեմ…

- Իսկ մեզ ի՞նչ գաղափարախոսություն է պետք:

- Կարծում եմ, որ մենք կարիք ունենք մի գաղափարախոսության, որը կտա հստակ պատասխան այն հարցին, թե Հայաստանն ինչպես է գոյատևելու, ինչպես է շարժվելու առաջ, ինչպես է հաղթահարելու ծառացած մարտահրավերները: Մենք հայտնվել ենք շատ լուրջ խնդիրների առջև՝ ամբողջ տարածաշրջանն է կանգնած փոփոխությունների առջև: Մենք մինչև այսօր անընդհատ խոսում ենք անձերի և առանձին դեպքերի մասին, մինչդեռ մեր շուրջ փոխվում է ամեն ինչ՝ պատմական դարաշրջանն է փոխվում, և հարց է առաջանում, թե Հայաստանը դեպի առաջ ինչպես է գնալու և ինչ կողմնորոշում է ունենալու: Օրինակ` Սաակաշվիլին ասում է, թե Ռուսաստանին Վրաստանը պետք է ճորտի կարգավիճակով ու հայտարարում, որ Վրաստանն այլևս երբեք ճորտ չի լինելու: Սա շատ հավակնոտ կուրս է և խոսուն գաղափարախոսություն, անկախ երկրի գաղափարախոսություն, գաղութային լուծը թոթափած երկրի գաղափարախոսություն: Այդ հպարտ գաղափարախոսությունն է ընկած Վրաստանի քաղաքական հաջողությունների հիմքում:

Ապեր, ամենաֆունդամենտալ սխալը կայանում ա հենց սրանում… երկիրը չի կարա գաղափարախոսություն ունենա ու չպիտի ունենա… երկրում պետք ա լինեն գաղափարախոսություններ և դրանց կրող կուսակցություններ… մարդկանց չի հետաքրքրում գաղափարախոսությունը, իրանց հետաքրքրում ա կոնկրետ խնդիրների կոնկրետ կուծում ու դրա ստրատեգիա… հասարակությունը չի կարա մի գաղափարախոսության կրող լինի, դրան ասում են ուղեղի լվացում… Սաակաշվիլին գաղափարախոսության շնորհիվ չի հեռանում Ռուսաստանից, սա լրիվ ուրիշ հարց ա, զուտ կողմնորոշման հարց ա, ինքն ավելի խելացի կլիներ որ հավասարակշռեր դրանք ոնց որ Ադրբեջանն ա անում… ու մենք Վրաստանի օրինակի վրա չենք կարող անել էն ինչ նրանք արեցին, եթե իհարկե Ղարաբաղի կորուստը մեզ համար խնդիր չի… ռեզկի պավառոտ որ անում ես կորուստներ են լինում…

…ոչ ոք ինձ չի կարա պարտադրի կամ համոզի որևէ գաղափարախոսություն, անգամ լիբերալ գաղափարախոսություն, որ ես ինքս ինձ լիբերալ եմ համարում… որոշ հարցերում ես պահպանողական եմ, որոշ հարցերում ես լիբերալ եմ և որոշ հարցերում էլ նացիոնալիստ…

իրա ասած գաղափարախոսությունը գոյություն չունի… գաղափարախոսությունները գտնվում են հավերժ փոփոխման, ձևափոխման, զարգացման, ոչոնչոացման ու նորերի առաջացման ընթացքի մեջ… հնարավոր չի հասարակության վզին գաղափարախոսություն փաթաթել… վերցրու Իսրայելը. սիոնիզմն էսօր արդեն չի գործում ու քննադատվում ա հենց իրանց՝ հրեաների կողմից. չի աշխատում ապեր, մինչև Իսրայելի ստեղծումն ու որոշ ժամանակ աշխատեց, էսօր չի աշխատում ու իրանք բնականորեն առաջ են քաշել միա քանի գաղափարախոսություններ, սկսած ռադիկալ պահպանողականներից մինչև անհավատալի լիբերալներ… Ամերիկացիների Հանրապետականներն էսօր լրիվ ուրիշ դեմք ունեն՝ անճանաչելի…

մենք ուզում ենք գտնել միա հատ բանաձև որ մեջն արժեքները դնենք ու պատասխանը ստանանք… միշտ էլ եղել ա դա, բայց երբեք չի աշխատել (սովետը, ֆաշիստական իտալիան ու նացիստական գերմանիան քեզ օրինակ)

կամ Ռուսաստանի հետ մեր հարաբերությունների հարցում…

- Մենք հայտնի պատճառներով չենք կարողանում խոսել արժանապատվության լեզվով Ռուսաստանի հետ: Սակայն իրավիճակը արագ է փոխվում. Իրանը դարձել է թիրախ, իսկ Ռուսաստանի վերադարձը կայսերական ուղեծիր մերժվում է քաղաքակիրթ աշխարհի կողմից: Ի՞նչ է անելու Հայաստանը շահերի սրման պահին: Այս ընտրարշավում ընդգրկված ուժերը պարտավոր են պատասխանելու այդ հարցին, ասֆալտ են գցում և պարարտանյութ բաժանում: Չեն պատասխանում նաև այն հարցին, թե ի՞նչն է խանգարում մեզ խոսել արժանապատվության լեզվով երկրի ներսում` գաղութային անցյա՞լը, եղե՞ռնը, թե՞ հավասար չլինելու համոզմունքը, թե՞ վախը: Հնարավոր է արժանապատվության պակասը և ժամանակակից աշխարհի խաղի կանոններին չտիրապետելը: Սրանք են այն հարցերը, որոնց պատասխանները կկողմնորոշեն հայ ընտրողին: Քաղաքական ուժերը պարտավոր են նաև պատասխանել այն հարցին, թե ինչ պետք է անել արժանապետության լեզվին տիրապետելու համար:

քանի իրավիճակը սրվում ա էնքան մեր դիրքորոշումը դառնում ա դելեկատ… ինքն ամեն պատճառ թվարկում ա մեր ներկա վասալային հարաբերությունների ռուսաստանի հետ, բայց ամենակարևորը չի նշում… ցանկացած տարածաշրջանային դեստաբիլիզացիա ուղղակի խոստանում ա Ղարաբաղում նոր պատերազմ… եթե մենք ռուսաստանի հետ սկսելու ենք հավասարը հավասարի հետ խոսել, ապա նա մեր վրա անվտանգության լծակ պիտի չունենա… Լյուդմիլա Սարգսյանը սրա մասին չի խոսում… որևէ քաղաքական գործիչ էսօր չի կարա անդրադառնա հայ-ռուսական հարաբերություններին քանի որ դրանց հավասարակշռումը գալիս ա Ղարաբաղի կոնֆլիկտի լուծումից ու հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորումից… ես եթե լինեի քաղաքական գործիչ սա բարձրաձայն չէի ասի երբեք… ես կբավարարվեի միայն ասելով որ Ղարաբաղի հարցը մեզ պետք է տարածաշրջանում ինտեգրվելու, տնտեսական զարգացման ու բարի դրացիական հարաբերությունների համար… էս տեսակետից մեր ուժերը լավ են անում որ հայ-ռուսական հարաբերությունների ադեկվատությունից չեն խոսում, բացի դեբիլ ժառանգությունից…

ինչ վերաբերվում ա "ԱԺ-ում դեմքերի փոփոխությունը ոչինչ չի տա ու մեզ էսօր համակարգային փոփոխություն ապետք ոչ թե դեմքերի"… բացարձակապես չեմ ընդունում, դուք հլա դեմքերը փոխեք հետո ասեք չի աշխատում… էն սիստեմը որը որդեգրված ա հայաստանում բայց չի գործում չկիրառելու պատճառով, հնարավոր ա աշխատացնել ու դա հնարավոր ա աշխատացնել միայն դեմքերը փոխելուց ու օլիգարխիկ կոռումպացված սւբ-համակարգը քանդելու միջոցով… դրանից հետո մեր որդեգրած համակարգը կենթարկվի բազմաթիվ փոփոխությունների… բայց պետք ա սկսել դեմքերից ու անձերից… եթե կարանաք դեմքերին ու անձերին փոխեք, համակարգնել կկարողանաք, թեկուզ հենց մենակ հոգեբանական տեսակետից…

գիտես ոնց ա… ոնց որ մի հատ ավտո ունենք )որդեգրած սիստեմը), բայց մեջը բենզին չկա մատորի մեջ յուղ չկա ու դեմը ձի ենք կապել վրեն էլ կառապան ենք դրել (սուբ սիստեմը, օլիգարխիկ համակարգը) ու քանի որ դանդաղ ա գնում ուզում ենք ավտոն փոխենք որովհետև մատոռի հզորությունը քիչ ա… պետք կա ձիուն կառ ռադ անել, ավտոյի մեջ յուղ ու բենզին լցնել, կառապանի փոխարեն շոֆեռ բերել ու քշել ավտոն… հաստատ ավելի արագ կգնա ու եթե էլի ձեռ չտվեց, էն ժամանակ կիմանաք պրոբլեմն ինչ ա… կամ ավտոն կփոխեք, կամ մատորը, կամ էլ ինչ ուզում եք, բայց ձեր դիագնոզը ռեալ կլինի…

[Նետ]

ԲՀԿ-ն ու ՀՀԿ-ն իրար 2007-ի ընտրություններին էլ պակաս չկերան, կրակեցին էլ իրար վրա:

Ուրեմն փաստորեն մարդիկ կաին որ հավատացել են որ ԲՀԿ-ն ու ՀՀԿ-ն իրար կերե՞լ են։Նշանակում է ստացված սցենար է եղել. ռեժիսորն էլ լավ ա աշխատել։

[Mephistopheles]

Մեֆ, ներող .... հերթական անիմաստ ու հավայի գրառումը:

Հավային էն ա որ սաղին նույն գույնով եք ներկում ու հետո էլ ասում եք եկեք գաղափարական քննարկումներ անենք … քո նման մտածող շատ կա, համարյա բոլորը էս ֆորումում, ծավալեք գաղափարական քննարկում, ո՞վ ա ձեզ բան ասում…

ապեր եղած ուժերի մեջ եթե տարբերություն չես տենում, խոսակցություն էլ չես կարա ծավալել…

ապեր բայց դու ասել ես որ ամեն ինչ անելու ես որ ՀԱԿ-ին ձեն չեթա ու մարդիկ չմասնակցեն…

Ներում եմ ապեր, չի ես Րաֆֆիի չափ չկա՞մ… ես նախապես ներում եմ քո դեռ չարված քոմենթների համար (Րաֆֆու օրինակով)… մենակ խնդրում եմ Չուկավարի պատասխաններ մի տուր "հերթական անիմաստ ու հավայի գրառումը"… կամ էլ Չուկին մի մեղադրի…

[Տրիբուն]

Ուրեմն փաստորեն մարդիկ կաին որ հավատացել են որ ԲՀԿ-ն ու ՀՀԿ-ն իրար կերե՞լ են։Նշանակում է ստացված սցենար է եղել. ռեժիսորն էլ լավ ա աշխատել։

Երևի էտ էն նույն մարդիկ են, որոնք հիմա էլ հավատում են, որ ԲՀԿ-ն ՀԱԿ-ի ու Ժառանգության հետ փաստաթուղթ ստորագրելով պայքարելու է ընտրակեղծիքների դեմ:

[Տրիբուն]

ապեր եղած ուժերի մեջ եթե տարբերություն չես տենում, խոսակցություն էլ չես կարա ծավալել…

Ըստ էության տարբերություններ չեմ տեսնում: Իմ համար «Լևոնը Սերժից լավն ա, ու Ղարաբաղը ինքն ա կրել», «Ջհանգիրյանը Մանվելից լավն ա, քիչ ա մարդ կերել», «Նիկոլը Աշոտյանից լավն ա, երկար ա կարում գրի» համեմատությունները սին են: Էտ Չուկն ա կարծում, որ ես եմ անհատներին քննարկում: Իմ անհատներին քննարկելը ամբողջ երևույթի նկատմամբ սարկազմիս արտահայատումն ա: Երբ ես ասում եմ, որ ՀԱԿ-ը նման ա ՀՀԿ-ին, հենց դրա վրա եմ ուզում ուշադրություն հրավիրել, որ եթե քննարկումն իջեցրել եք անհատների համեմատելու մակարդակին, կամ ինչ-որ սութի տարբերություններ նկատելուն, ապա ցանկացած ուրիշը այդ տարբերությունները կարող ա միշտ մեկնաբանել ի վնաս ՀԱԿ-ի, կամ ի օգուտ ՀՀԿ-ի: ՀԱԿ-ին ՀՀԿ-ի հետ մեկ շարքում դնելու մեղավորությունն ամբողջությամբ ձեր վրայա, հարգելիներս:

Ի միջի այլոց, որ առանձին չանդրադառնամ գածներիդ, Չուկի ոճով պիտի ասեմ, որ առանց փորձ անելու խորությամբ հասկանալ, թե ինչ էր ուզում ասել Լյուդմիլա Հարությունյանը իրա հարցազրուցում, նույն հավայի ոճով անկապ «անհամաձայնություն» ես արտահայտել: Քո կարծիքով դու Լյուդմիլայից էնքան խելոք ես, որ հասկացել ես, որ Հայաստանին պետք են գաղափարախոսություններ, իսկ Լյուդմիլան իրա կարճ խելքով մի գաղափարախոսության մասին ա խոսում: Լավ ա պրյամոյ չես ասում, որ Լյուդմիլան ֆաշիստ ա, կամ կոմունիստ ա

Մեկ-մեկ զարմանում եմ, Մեֆ, քո նման գրագետ ու լայն աշխարհայացքով անձնավորությունը կարա ատամներով պաշտպանի Լևոնի հերթական ռետրո-վերլուծական ոչին չասող ու աննպատակ ելույթը, որը լավագույն դեպքում նախորդ ելույթի լավ խմբագրված կրկնությունն ա: Ու միևնույն ժամանակ, կարա իրան կոտորելով չհամաձայնվի Հարությունյանի, Հրանուշ Խառատյանի, կամ նույն Բադալյանի ահագին խելոք մտքերի հետ:

Պիտի անկեղծ լինեմ, ՀԱԿ-ի շատ համակիրների վրայից անձի պաշտամունքի փիս հոտ ա փչում: Վախենում եմ, որ ՀԱԿ-ի իշխանության գալուց հետո, Հայաստանում նույնիսկ ինչ-որ տիպի մտքի տոտալ դիկտատ հաստատվի: Նիկոլի շիզո պահվածքը վկա:

[Mephistopheles]

էս գիտե՞ք ինչի համար եմ դրել… մեր մոտ էսօր կան ջահելներ որ էս բիձու նման են մտածում ու խոսում…

շատ ցավալի ա… չեմ ուզում բանավեճ սկսել… ուղղակի սա էր քոմենթս

[Տրիբուն]

մենակ խնդրում եմ Չուկավարի պատասխաններ մի տուր "հերթական անիմաստ ու հավայի գրառումը"… կամ էլ Չուկին մի մեղադրի…

Դու ե՞րբ ես տեսել, որ ես Չուկին մեղադրեմ: Ապեր, ես երկու տիպի մարդկանց երբեք չեմ մեղադրում, ընկերներիս ու մոլորյալներին: Չուկը համ ընկեր ա, համ էլ մոլորյալ ա:

[Mephistopheles]

Դու ե՞րբ ես տեսել, որ ես Չուկին մեղադրեմ: Ապեր, ես երկու տիպի մարդկանց երբեք չեմ մեղադրում, ընկերներիս ու մոլորյալներին: Չուկը համ ընկեր ա, համ էլ մոլորյալ ա:

քեզ մի բակալ պիվա ընգեր… ոբշմ սաղին իմ կոմից մի բակալ պիվա…

[Chuk]

Դու ե՞րբ ես տեսել, որ ես Չուկին մեղադրեմ: Ապեր, ես երկու տիպի մարդկանց երբեք չեմ մեղադրում, ընկերներիս ու մոլորյալներին: Չուկը համ ընկեր ա, համ էլ մոլորյալ ա:

Հիմա մոլորյալը հաճոյախոսությու՞ն ա, վիրավորա՞նք ա, թե՞ մեղադրանք
Մենակ չասես, որ ճշմարտություն ա:
Երբ որ մեկին կասկածում ես ասենք հացագործ լինելու մեջ ու ասում ես «Դու հանցագործ ես», էդ մեղադրանք ա:
Երբ որ մեկին դեբիլ ես համարում, բայց ասում ես «Դու դեբիլ ես», էդ վիրավորանք ա:
Հաճոյախոսություն էս դեպքում չէր կարող լինել, նշված դեպքերից որևէ մեկն ա: Ընդ որում քո պատկերացրած ճշմարտության դեպքում, որը բոլորովին չի հավակնում բացարձակ ճշմարտություն լինելու: Այսինքն կամ վիրավորում ես ինձ, կամ էլ մեղադրում: Կողմնորոշվի, ո՞ր մեկն ա

[Mephistopheles]

Ըստ էության տարբերություններ չեմ տեսնում: Իմ համար «Լևոնը Սերժից լավն ա, ու Ղարաբաղը ինքն ա կրել», «Ջհանգիրյանը Մանվելից լավն ա, քիչ ա մարդ կերել», «Նիկոլը Աշոտյանից լավն ա, երկար ա կարում գրի» համեմատությունները սին են:

OK, բա ի՞նչ ես ուզում քննարկենք, էս ա էսօր քաղաքական դաշտը… ձեր ընտրությունը սրանց միջից ա… երկու ձեռով ու երկու ոտով համաձայն եմ որ գաղափար քննարկենք… ալտերնատիվ ի՞նչ գաղափար կա…

եթե ընտրւոյթւոններին չեք մասնակցում քննարկելու բան էլ չի մնում… սխալ ե՞մ ասում…

Էտ Չուկն ա կարծում, որ ես եմ անհատներին քննարկում: Իմ անհատներին քննարկելը ամբողջ երևույթի նկատմամբ սարկազմիս արտահայատումն ա: Երբ ես ասում եմ, որ ՀԱԿ-ը նման ա ՀՀԿ-ին, հենց դրա վրա եմ ուզում ուշադրություն հրավիրել, որ եթե քննարկումն իջեցրել եք անհատների համեմատելու մակարդակին, կամ ինչ-որ սութի տարբերություններ նկատելուն, ապա ցանկացած ուրիշը այդ տարբերությունները կարող ա միշտ մեկնաբանել ի վնաս ՀԱԿ-ի, կամ ի օգուտ ՀՀԿ-ի: ՀԱԿ-ին ՀՀԿ-ի հետ մեկ շարքում դնելու մեղավորությունն ամբողջությամբ ձեր վրայա, հարգելիներս:

Ես խոսք եմ տալիս իմ կողմից որևէ անհատի չեմ քննարկելու… ինչ բանավեճ ուզում ես ծավալենք Տրիբուն ջան… ուղղակի որ ասում ես երկուսն էլ նույնն են ու դեռ ավելին, բոլորն են նույնը ու պետք չի մասնակցել ընտրությունների… ես էլ չգիտեմ ինչ քննարկեմ…

…չեմ թաքցնում Տրիբուն ջան, ես կարծում եմ որ էսօր եթե մենք կարողանանք անձեր փոխել, դեմքեր ու դաարվի ակտիվ հասարակական մասնակցությամբ, շատ մեծ գործ արած կլինենք… ես սա համարում եմ շեմ…

Ի միջի այլոց, որ առանձին չանդրադառնամ գածներիդ, Չուկի ոճով պիտի ասեմ, որ առանց փորձ անելու խորությամբ հասկանալ, թե ինչ էր ուզում ասել Լյուդմիլա Հարությունյանը իրա հարցազրուցում, նույն հավայի ոճով անկապ «անհամաձայնություն» ես արտահայտել: Քո կարծիքով դու Լյուդմիլայից էնքան խելոք ես, որ հասկացել ես, որ Հայաստանին պետք են գաղափարախոսություններ, իսկ Լյուդմիլան իրա կարճ խելքով մի գաղափարախոսության մասին ա խոսում: Լավ ա պրյամոյ չես ասում, որ Լյուդմիլան ֆաշիստ ա, կամ կոմունիստ ա

Նախ կներես, որ տենց առհամարական պատասխանի տպավորություն ա թողել գրառումս (երևի կա էդ ինտոնացիան որ զգացել ես, լրիվ լուրջ)…

…ոնց որ ասում են I don't buy գաղափարախոսական ճգնաժամերը, անկախ նրանից թե դա ում գրչի տակից ա դուրս գալիս… ապեր չեմ կարա ընդունեմ, չեմ տենում թե էդ ինչ գաղափարախոսական մոմենտ ա… իշխանությունն էսօր գաղափարի կրող չի եթե համաձայն ես իրա ավազակապետություն լինելու հետ… հիմա փորձեմ Լյուդմիլա Հարությունյանի հարցազրույցը քննարկեմ…

- Անհասկանալի է, թե ինչ է նշանակում նոր Ազգային ժողով: Գաղափարախոսություն չկա՝ ահա սրա վակուումը կա մեզանում, ժողովուրդը ոչ թե դեմքերի փոփոխությունների է սպասում, այլ ուղու փոփոխության, քանզի դեմքերի փոփոխությունը ոչինչ չի կարող տալ, եթե այդ նոր դեմքերը նոր գաղափարախոսություն չեն բերում, եթե նրանք չեն տեսնում և չեն առաջարկում ծառացած ծանր խնդիրների լուծման միակ ուղին:

Մեզանում կա կրիմինալ իշխանություն, կոռումպացված համակարգ… սրա վերացման համար գաղափարախոսությունը էական չի… էն ինչ որ կա էսօր լրիվ տեղավորվում ա քրեական ու իրավական ոլորտում ու ստեղ գաղափարախոսությունները անկախ իրանց տարբերությունից պետք ա լինեն մի ճամբարում որն է քաղաքացիական ճամբարը… առանց էս խնդրի լուծման մեզ մոտ գաղափարախոսական պայքար չի ստացվելու, երբեք գաղափարախոսությունները արմատներ չեն ստանա… you can't test them to know whether they work or not, բականաբար դիսկուսիա էլ չի կարա լինի… ու հենց սրա համար էլ չի լինում…

Ինքը սենց բան պիտի չասեր էն պատժառով որ ԱԺ-ն էսօր արժեզրկված ա իմ նշած պատճառներով… ու խնդիրը դրա նշանակության վերականգնումն ա… դրա առաջին քայլը ԱԺ-ին լուրջ վերաբերվելն ա, այսինքն պայքարել որ ԱԺ-ն վերաիմաստավորվի, ստանա իրա իրական իմաստն ու ուժը թեկուզ էս որդեգրած համակարգում (ինկատի ունեմ նախագահական)… սրա համար շատ դժվար ա հայտարարել որ ԱԺ-ն որպես այդպիսին ոչ մի բան ա… դա նշանակում ա ընտրություններին մի մասնակցեք, որը նշանակում ա ԱԺ-ին ընդհանրապես լուրջ պետք չի վերաբերվել և առավել ևս որևէ գաղափարական բանավեճ չի կարող ծավալվել, եթե ընտրություներին չես մասնակցում ու լուրջ չես ընդունում ԱԺ-ն … ԱԺ-ի ուժն էնքան ա ինչքան որ մենք լուրջ ենք վերաբերվում դրան…

ուղու փոփոխություն առաջարկվում ա Տրիբուն ջան, Լյուդմիլա Սարգսյանն էդքան էլ ճիշտ չի ասում… դա Ղարաբաղի հարցի փոխզիջումային տարբերակին լրջորեն մոտենալն ա, ապաշրջափակումն ու ինտերգվելը… սա բավականին շրջադարձային ուղի ա որին էսօր մենք պատրաստ չենք, դրա համար էլ չենք քննարկում… ու համարվում ա շատ հին… իրականում սա մի ուղի ա որը երբեք չի քննարկվել ու համարվել ա դավաճանական… սա իրագործելի ա միայն ռեժիմի վերացման պարագայում… եթե էս ուղու հետ համաձայն չենք պիտի առաջարկվի մեկ այլ ուղի որտեղ էլ և իհայտ կգա նոր գաղափարախոսությունը ու դրա հիման վրա կփաստարկվի դրա ավելի հնարավոր ու շահեկան լինելը… սրա մեջ ա կայանում մեր հետագա կողմնորոշումը… ինքը իրա հարցազրույցի մյուս, ավելի հոծ հատվածում mixed message-ներ ա ուղղարկում էդ հաշվով ու շատ հակասական ա… օրինակ՝

Ուրեմն, խոստումներն անհրաժեշտ են Հայաստանի իշխանություններին ճնշված, կախյալ վիճակում պահելու համար: Եվրոպան շատ լավ գիտի, որ Հայաստանը իմիտացիոն ժողովրդավարության երկիր է, որ գործարարն էլի գնալու է խորհրդարան, բայց Եվրոպային պետք է, որ վաղը իշխանություններին մեղադրելու հնարավորություն ունենա ասելով՝ տես չկատարեցիր խոստումդ: Այլ կերպ չի կարող լինել, քանզի Ղարաբաղի խնդիր կա լուծելու, կողմնորոշման խնդիր կա, Եվրոպան պետք է իրավունք ունենա Հայաստանին հարցնելու՝ դու եվրոպակա՞ն երկիր ես, թե՞ ոչ: Այս պահին ճիշտը Եվրոպային չգումարվելն է, այս վիճակում ես կուզենայի, որ մենք հասկանանք, որ վիճակը շատ բարդ է, որ եթե մի հարցը լուծված չէ, մյուսն էլ չի լուծվի:

…ինքը շատ ճիշտ թվարկում ա խնդիրները, Ղարաբաղի հարց, կողմնորոշման հարց, բայց չի կանոնավորում հերթականությունը… սա ամենաէականն ա ես կարծում եմ որ նախ Ղարաբաղի հարցի լուծում հետո կողմնորոշման հավասարակշռություն… կողմնորոշումն ու ղարաբաղն իմ համար նույն հարթության մեջ չեն չնայած կախված են իրարից… կամ երբ որ գիտես որ Եվրոպան նայում ա խորհրդարանին որպես լծակ մեր պետական շահերի դեմ, դու չես կարող նվաստացնել դրա նշանակությունը ու ասել "ինչ տարբերություն ով ա կոճակը սեղմում"…

էս հարցերի լուծման ուղիները կարող են մի քանիսը լինել, բայց էդ ուղիների առաջարկման համար պետք են տարբեր գաղափարախոսություններ… մի գաղափարախոսությունը կարա պարտադրի մեկ լուծում ու դա շատ վատ ա, անկախ նրանից թե դա ինչքանով ա լավը… սա իմ համար անընդունելի ա ու կապ չունի ում գրչի տակից ա դուրս գալիս…

Բացի այդ՝ Հայաստանը սովորել է ոչ լեգիտիմ ընտրությունների, իսկ Եվրոպայի պահանջը կատարելու համար պետք է փոխվի ամբողջ ժողովուրդը, պետք է փոխվեն քաղաքական էլիտայի սովորությունները, պետք է փոխվի քաղաքական ուժերի գործառման մեխանիզմը:

իմ դատողությամբ ընտրություններին չմասնակցելը "Հայաստանը սովորել է ոչ լեգիտիմ ընտրությունների" դերսևորման ձև ա, տեսակ, մյուս ձևերը կաշառք վերցնելն ա, անտարբեր լինելը… ու սփյուռքահայ լինելը… լավ ա ես չեմ ասել որ ժողովուրդը պետք ա փոխվի, թե չէ կասեիք սաղ մեղքը ժողովրդի վրա ես գցում… բայց իրա ասածի մեջ կա ճշմարտություն ուղղակի ինքը դա հուսահատական երանգով ա ասում… քաղաքական գործիչը, ինտելեկտուլը չի կարա տենց հայացք ունենա… ունենում են, հանցագործություն չի, ոչ էլ արտասովոր երևույթ ա կամ նվաստացնում ա իրանց ինտելեկտուալ մակարդակը, ուղղակի չի ընդունվում որպես գործնական կամ ռեալ անլտերնատիվ…

սենց կարելի ա շատ քննարկել…

Մեկ-մեկ զարմանում եմ, Մեֆ, քո նման գրագետ ու լայն աշխարհայացքով անձնավորությունը կարա ատամներով պաշտպանի Լևոնի հերթական ռետրո-վերլուծական ոչին չասող ու աննպատակ ելույթը, որը լավագույն դեպքում նախորդ ելույթի լավ խմբագրված կրկնությունն ա: Ու միևնույն ժամանակ, կարա իրան կոտորելով չհամաձայնվի Հարությունյանի, Հրանուշ Խառատյանի, կամ նույն Բադալյանի ահագին խելոք մտքերի հետ:

Ապեր, ես Լևոնին պաշտպանելու կարիք չունեմ, ոչ էլ նպատակ… ես հասկանում եմ ինքն ինչ ա ասում ու կարծում եմ որ ճիշտ բան ա ասում. իրա ասածը զուտ լևոնական մոտեցում չի ոչ էլ ինքը նստել հորինել ա ու ինչ որ գաղափարախոսական հիմքերի վրա ա. իրա ասածը հիմնվում ա զուտ պրագմատիզմի վրա… իհարկե հնարավոր ա իրան ժխտել, սխալ հանել, ալտերնատիվներ առաջարկել, բայց էսօր դրանք չկան… Հայաստանում "պատերազմ թե Խաղաղություն"-ից հետո որևէ լուրջ առաջարկ, կամ մոտեցում չի եղել… ու սա ցավալի ա… Հրանուշ Խառատյանը, Բադալյանը Լյուդմիլա Հարությունյանը էս կալիբռի առաջարկ դեռ չեն արել… էն հարցերը որոնք ես համարում եմ հիմնական ու շրջադարձային դրանց պատասխաններից բոլորը խուսափում են, կամ էլ հավայի պատասխաններ են տալիս… էդ գաղափարներով երկիրը չես կարող հետ բերել հուն… չկա ցավդ տանեմ…

մի բան ևս… Լևոնն էսօր մտել ա քաղաքական դաշտ ոչ թե քաղաքական ուժ կամ նախագահ դառնալու համար այլ սիստեմն ապամոնտաժելու համար… գիտեմ պտի ասես որ շատ ես լսել էս խոսքերը, բայց համբերությամբ էս էլ կարդա, իմ խաթր… եթե Լևոնը գնաց ոի իրա հետ Սերոժին ու Ռոբին չտարավ, մենք որպես պետություն կարող ա շատ երկար չձգենք, որովհետև վիճակը քաքեն է, իսկ էդ երկուսին իմ կարծիքով մենակ Լևոնը կարա տանի, առայժմ ուրիշ ուժ չեմ տեսնում, մնացածները պատրաստ են աշխատել էս ռեժիմի հետ, ընդունում են սրանց գոյությունը… իսկ տանելը նեց չպիտի լինի որ հետևից ավերակներ թողնվի… անձնական կարծիք ա…

…իմ զուտ անձնական կարծիքով, էս սաղ ուժերի տարբերությունը էս ա…

Պիտի անկեղծ լինեմ, ՀԱԿ-ի շատ համակիրների վրայից անձի պաշտամունքի փիս հոտ ա փչում: Վախենում եմ, որ ՀԱԿ-ի իշխանության գալուց հետո, Հայաստանում նույնիսկ ինչ-որ տիպի մտքի տոտալ դիկտատ հաստատվի: Նիկոլի շիզո պահվածքը վկա:

իհարկե հնարավոր ա ու նաև անխուսափելի եթե հասարակությունը ակտիվություն չցուցաբերի ու ընտրությունները թողնի զուտ քաղաքական ուժերի միջը բազարների վրա… եթե ժողովուրդը պասիվ ա լինում, քաղաքական ուժերը մտնում են բազարների մեջ… եթե ՀԱԿ-ը իսկականից ազնիվ չլիներ երկխոսության հարցում, ապա ինքը կգնար երկխոսության մինչև վերջ առանց ձեր պոդդերժկայի, բազար կաներ ու էսօր Ագառկոն Գ7իբեկյանը հազիվ 10% չեր տա ՀԱԿ-ին… գուցեև ճիշտ ա ասում…

[dvgray]

Ինձ ուրիշ բան ա անհանգստացնում - Սերժը ու իրա վարչապետը երկիրը տնտեսական ու դեմոգրաֆիական առումով կանգնեցրել են կռախի եզրին: Ու Հայաստնի վիճակը էս պահին կատակ բան չի:

չեմ հասկանում, թե ինչպես են իրենց էտ "կանգնեցնելը" արել; այսինքն դու ուզում ես ասել, թե իրանց օրոք այն անկումը, որը կարելի էր համարել գահավիժել - Լևոն խանի օրոք ու հետո վագրի քայլերգով ազատ անկումը, որը եղավ սադոմազոխիստի օրոք, ուրեմն այդ անկման գրաֆիկի անկյունը ավելի փոքր էր, քան է հիմա՞՞՞
անհասկանալի է... մի գուցե համաձայնվես ու փոքրիկ տնտեսական հիմնավորումնե՞ր բերես

Չեմ կարա չհամաձայնվեմ Հրանտ Բագրատյանի հետ, վիճակը համարյա պուլպուլակ ա, ու դրա հետևանքները ամենաշատը մի տարի հետո սաղս մի հատ փիս ձևի զգալու ենք: Մի տարին լ զոռով պահելու են, որ նախագահական ընտրություններն էլ հեշտոտ սղցնեն:

Հրատ Բագրատյան...մի կատարյար փչան Թեոդորոս; մի այպիսի քամու գեներատոր, որի մոտ աշխարհից ուսման ծարավ փչանները կարող են երկարատև քամի փչելու տոպրակներ լիցքավորեն...
և այսպիսիով, դու ասում ես որ համաձայն ե՞ս նրա հետ: իսկ Ջահանգիրյանին հե՞տ ինչու համաձայն չես օրինամ Մարդու իրավունքների պաշպանության մասով
կամ Լևոնի հետ, որ ինքը /մեծագույն մոնղոլ թաթարը/ թաթարական լուծը վերացնելու ա...
...
էխ Տրիբուն, Տրիբուն
այ մեր էտ թուլ մոմենտի վրա է, որ վաշխառուները խացեր են տալիս; մեր ձեռքքով սկսում ենք "հավատալ" ու "համաձայնվել" էն մարդկանց հետ, որոնց մինչ էտ նզովյալների դասին էինք դասել;

մի խոսքով դու համաձայնվում ես հա՞ Փչան Բագրատյանի հետ

[Varzor]

Տարբերակ 1. Տոտալ բոյկոտ:
Տարբերակ 2. Մասնակցել ընտրություններին:

Մնացած տարբերակներն անկարևոր են:
Տարբերակ 1-ը ներկա պայմաններում ուղղակի հնարավոր չէր իրականացնել, հետևաբար մնում էր մասնակցությունը՝ օգուտ քաղելով: Օգուտ ոչ թե ՀԱԿ-ի համար, այլ շարժման համար, ընթացքի համար, մեկ քայլ առաջ գնալու համար:

Օգուտ 1. Ժողովրդի ակտիվացում, մոբիլիզացիա
Օգուտ 2. Դեմք ունեցող ԱԺ հիմնում, որտեղ ոչ միայն զուտ կոճակ են սեղմում

Սրանք հնարավորություններ են, որոնք կարելի ա օգտագործել, եթե «փաթթած չունենանք»:

Չուկ ջան, տարբերակիներիդ միանշանակ համամիտ եմ, բայց իրանք ճիշտ են ոչ մեր երկրի պես ընտրական համակարգ ունեցող ու ժողովրդավվարության մակարդակ ունեցող երկրի համար:
Էդ նշածդ օգուտների կողքին, որոնք ենթադրյալ օգուտներ են (մանավանդ երկրորդը) ես էլ տեսնում եմ հավանական վնասները:
Հավանական վնասները անտեսում ենք?
Վնաս1. Ժողովրդի աննախադեպ հիասթափություն ու զզվանք աղաքական ուժերի նկատմամբ` մի 10 տարով (ինչև Քոչարյանը հետ կգա )
Վնաս2. Կեղծված ու ֆարս ընտրությունների հիման վրա ձևավորևված անողնաշար, անկարող ու իմպոտենտ ԱԺ:

Էս տարբերակները հաստատ անհավանական են?
Եթե հավանական են, ուրեմն առաջարկածդ երկու տարբերակները իմ համար քիչ են, քանի որ լիովին հաշվի չեն առնում միաժամանակ օգուտները և վնասները:
Քանի որ չկա մի այնպիսի տարբերակ, որ երկու ասպեկտներն էլ հաշվի առնի, ապա ոչ ընրության մասնակցելու կողմնակիցներ են ճիշտ, ոչ էլ բոյկոտողները, քանի որ մեկը օգուտները հաշվի չի առնում, մեկը վնասները:
Ու սենց հա կառուսել ենք անելու, աբցյ դրանից օգուտ չենք ստանա:

[Varzor]

[B]
Այ էս ա ասածս, որ գոնե մեկը պիտի մի նոր բան ասի, անկախ այն բանից, թե ինչքանով դա ռեալ կամ ռիսկայն էս պահին: Թարմ ու ռադիկալ գաղափարախոսություն ա պետք էս ժողովրդին, ոչ թե ճորտի կարգավիճակին հարմարվելուն նվիրված ճառեր - հույսներդ կտրեք, ճար չունեք, էս ա ձեր վիճակը, թե չէ կկոտորվեք .......
Հոգնել ենք բոլորս էլ աջ ու ձախ, համ իշխանությունից համ ընդդիմությունից, անընդհատ նույն բանը լսելուց:

Սաղ լավա ասել, բացի Վրաստանի "քաղաքական հաջողություններ" մասը: Ուրա հաջողությունը? Քաղբանտարկյալենրը, թե պայթած տնտեսութունը?
Բայց միանշանակ ճիշտ է այն դրույթը, որ մինչև չհասկանանք, որ ՀՀ-ն ինքնուրույն մտածելու իրավունք ու կարողություն ունի, մինչև չհասկանանք, որ ռուսի տակ պառկելուց էլ պիտի մեր կամքով ու մեր որոշումով պառկենք, ոչ թե ստիպելով պառկացնեն` բռնաբարեն, չենք կարող հասնել և ոչ մի հանգուցային հաջողության: Արցախյան պատերազմի հաղթանակը դրա վառ օրինակն է` ժողովուրդը թքած ունեցավ աշխարհիս ուժեղների թե կարծիքի և թե սպառնալիքների վրա ու քչից-շատից հասավ իր ուզածին, բայց հենց ՀՀՇ-ական վարչակարգը պառկեց Իվանի տակ` հաջողության զարգացումն էլ կանգնեց ու մինչև էսօր մենակ ռեգրես ենք ապրում:

[Vaio]

Էսոր մի կնոջ հետ էի խոսում, մոտ 42-45 տարեկան, որը բնակվում է գյուղերից մեկում, ասեց, որ ՕԵԿ-ը 2-ական բանկա ջեմա տվել ընտանիքներին: Ասեցի` հիմա որ ես քեզ 3 բանկա տամ ուրիշ կուսակցությանը կընտրես, ասեց` է հա, և շարունակեց` ով շատ տա, նրան էլ կընտրեմ:

Ի դեպ այսպիսի մտածելակերպ շատ-շատերը ունեն, ու հիմնականում այս մտածելակերպը մարզերումա` ելնելով ժողովրդի սոցիալական վիճակից. մարդիկ մտածում են ինչ էլ (ումից էլ) վերցնեն` քյարա: