User Tag List

Էջ 1 2-ից 12 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 1 համարից մինչև 15 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 23 հատից

Թեմա: Սամվել Զուլոյան (Զուլո)

  1. #1
    Պատվավոր անդամ

    Գրանցման ամսաթիվ
    05.09.2009
    Հասցե
    Ժամի թաղ
    Գրառումներ
    7,824
    Mentioned
    12 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Սամվել Զուլոյան (Զուլո)

    Թող էստեղ էլ լինի…

    Թռչնաձուկը

    Կա՞ր, թե՞ չկար, չկա՞ր, թե՞ կար…
    Կա´ր: Չկային չե´մ հավատում…
    Ծովում ոսկե մի ձկնիկ կար,
    Իսկ երկնքում` ոսկե թռչուն:

    Ձուկը երգն էր, բախտն էր ծովի`
    Ոսկեթեփուկ, ոսկելողակ`
    Ձկնիկն էր նա հորինովի,
    Կապույտ ծովում` փոքրիկ շողակ:

    Չէր ճանաչում ոչ ոք նրան.
    Ապրում էր գոհ, ձկնավայել,
    Նրա համար ոչ մի ձկնորս
    Դեռ ոսկեղեն ցանց չէր կարել:

    Ծովից բարձր, լազուրում պերճ,
    Երկնքի լուրթ մաքուր ծոցում
    Թևածում էր, երգում անվերջ
    Մի հորինված ոսկե թռչուն:

    Չէր նկատել ոչ ոք նրան,
    Չկար նրան փնտրող աչքեր,
    Նրա համար ոչ մի որսորդ
    Չէր հորինել ոսկե նետեր…

    Ապրում էին ձուկ ու թռչուն`
    Միայնակ, գոհ ու անընկեր,
    Մեկն իր ծովի կապույտ գրկում,
    Մյուսն իր ծավի երկնքին տեր:

    Հետո ինչպե՞ս, ինչպե՞ս եղավ`
    Ձուկը մի օր իր երազում,
    Մի լուրթ կապույտ երկինք տեսավ
    Ու երկնքում`ոսկե թռչուն:

    Իսկ թռչունը տեսավ ծավի
    Անեզրություն մի ալեծուփ,
    Ուր թռչում, թե լող էր տալիս
    Ոսկեղենիկ հրաշք մի ձուկ…

    Երբ ցնորքը հալվեց-անցավ,
    Ասես երբեք չէր էլ եղել,
    Ձուկը միայն նոր հասկացավ,
    Որ երբեք չի նայել վերև:

    Նայեց, տեսավ ծովի վրա
    Ուրի՜շ- ուրի՜շ եթեր մի լուրթ,
    Ուր թռչում թե լող էր տալիս
    Ոսկեղենիկ հրաշք մի ձուկ…

    Ձուկը ուզեց երկինք լողալ`
    Ինքնասպան ճիգով անզոր,
    Անվե ՜րջ- անվե՜րջ վեր բարձրանալ,
    Գրկել անհաս երազն իր նոր…

    Լո´կ մի վայրկյան պոկվեց ջրից,
    Թվաց` ամբողջ մի դար տևեց,
    Ու շնչահեղձ ընկավ նորից
    Ծովի կապույտ ջրերի մեջ:

    Նա զգաց, որ երկինք չունի
    Եվ չունի վեր տանող թևեր,
    Որ Արարչի հորինումը
    Նրան որպես ձուկ է ձևել…

    Եվ ծովը, որ չուներ սահման,
    Դարձավ հանկարծ նեղ մի վանդակ,
    Ինքը` խխունջ որդանման,
    Անձև, անշուք ու այլանդակ:

    Իջավ-սուզվեց խորքը ծովի,
    Բանտվեց մի մութ, խուլ անձավում,
    Ուր արևի ոչ մի շողիկ
    Ու ոչ մի ձայն չէր թափանցում:

    Ուխտեց` երբեք չբարձրանալ,
    Ապրել իր մութ մղձավանջում,
    Չտառապել, չցանկանալ
    Ո´չ թռիչք, ո´չ անմիտ անկում:

    Իսկ թռչունը ծովի վրա
    Իր բախտի ձուկն էր որոնում,
    Ցած էր կանչում ծովը նրան,
    Ալիքների խաղով գերում:

    …Մի գիշեր, երբ խավարը սև
    Ծով ու երկինք մութով պատեց,
    Հանկարծ ցածում ջրերի մեջ,
    Հավքը ձկանն իր նկատեց…

    Ճիչով անզուսպ, ինքնամոռաց
    Հավքը իրեն ծովը նետեց,
    …Անդրադարձը լուսնի դողաց,
    Լուսնեղջյուրը ամպում խեղդվեց…

    Երկնքից լուրթ երազների
    Թե կարոտի ծովից կապույտ,
    Հրաշքներով այգը հղի
    Ծնեց ոսկե մի թռչնաձուկ…

    Որդին` երկու Կապույտների,
    Որ չգիտե ոչ մի սահման,
    Մեկ թռչում, մեկ լող է տալիս,
    Թռչունի ու ձկան նման,

    Որ Կարոտը հավերժ թևի,
    Որ Երազը մնա անեղծ,
    Տենչը Սիրո հարատևի
    Թե´ երկնքում, թե´ ծովի մեջ:

    Կա ՞ր, թե ՞ չկար, չկա ՞ր, թե ՞ կար…
    Կա´ր, չկային չեմ հավատում…
    Ես երազում նրան տեսա,
    Դուք էլ փնտրեք ձեր երազում:



    Ուզում եմ սիրեք իրան

  2. Գրառմանը 19 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Agni (16.03.2012), Alphaone (08.12.2013), Arpine (16.03.2012), CactuSoul (16.03.2012), E-la Via (16.03.2012), kitty (06.10.2017), Lusinamara (16.03.2012), Mark Pauler (16.03.2012), matlev (20.10.2018), My World My Space (16.03.2012), Nadine (16.03.2012), Sambitbaba (08.12.2013), Vardik! (08.12.2013), Yevuk (18.10.2017), Այբ (08.12.2013), Գեա (16.03.2012), Դատարկություն (16.03.2012), Ձայնալար (16.03.2012), Ուլուանա (01.08.2014)

  3. #2
    Պատվավոր անդամ E-la Via-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.07.2009
    Գրառումներ
    1,262
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Իսկ Զուլոյին չսիրել անհնար է:
    Ահա և իմ ամենասիրելի բանաստեղծություններից մեկը:

    Այո, հենց սա է սերը, Մարիա

    Այո, հենց սա է սերը, Մարիա,
    Վշտի կաթիլ է, տառապանքի ծով,
    Մեռնող երազի հևքն են Մարիա,
    Խաբված անուրջի աչքերը լացող։
    Ոչ, մնաս բարով պետք չէ, Մարիա.
    Հեռացողներին ճամփան չի ների,
    Գիտե՞ս, ինձ մի օր մի ծեր սատանա
    Պատմեց լեգենդը մեռնող ճայերի։
    Նրանք ապրում են ծովերի վրա`
    Ծով ու երկնքի կապույտին գերի,
    Բանտված ճախրանք է երազը նրանց,
    Ու մահը երգ է` անավարտ, թերի։
    Ի՞նչ մնաս բարով, ի՞նչ վերջ, Մարիա,
    Սերը շքերթ է հրաժեշտների...
    Տես, օրորվում են ծովերի վրա
    Ճերմակ թևերը մեռած Ճայերի
    ։
    Հեռացողներին ճամփան չի ներում:
    Zulo

  4. Գրառմանը 17 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Agni (16.03.2012), Arpine (16.03.2012), CactuSoul (16.03.2012), Chilly (16.03.2012), Freeman (17.06.2012), Mark Pauler (16.03.2012), matlev (20.10.2018), My World My Space (16.03.2012), Nadine (16.03.2012), Quyr Qery (19.10.2016), Sambitbaba (08.12.2013), Vardik! (08.12.2013), Yevuk (18.10.2017), Այբ (08.12.2013), Դատարկություն (16.03.2012), Ձայնալար (16.03.2012), Շինարար (16.03.2012)

  5. #3
    Պատվավոր անդամ Agni-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.10.2009
    Գրառումներ
    594
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ես էլ երբ հայտնաբերեցի նրան, մեծ ագահությամբ կարդում էի ու ափսոսանք զգում նրա ցավի ու ապրած կյանքի համար…
    Սա էլ իմ ամենասիրած ստեղծագործություններից.

    Օդն անսեր դողդողաց քո ուրվաձայն շնչից,
    Ու կանգ առավ օրը սրտիս վերջին զարկից:
    Ծմրած, ծմրած հանգավ հողը մայթերին թաց,
    Խուլ մռլտաց քամին աշնան հոգեվարքի...

    Տեսիլվեցին նորից, ու աչքերով դեռ բաց`
    Ես զգացի, տեսա հևքը անդրաշխարհի,
    Եվ անհայտի կապույտ մշուշներում զնգաց
    Ոսկեվորիկ զանգը անէ քո տաճարի:

    Ու վառվեցին հեռվում բյուր բուրվառ ու կերոն,
    Լուսաթևիկ իջան տանիքների վրա,
    Հոգեձայնիկ հնչեց հսկա մի երգեհոն,
    Մի հարազատ շշուկ քնքուշ շրշաց` գնանք …
    ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԱՉՔՈՎ ՉԵՍ ՏԵՍՆԻ, ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԶԳՈՒՄ ԵՆ...

  6. Գրառմանը 14 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Alphaone (08.12.2013), CactuSoul (16.03.2012), E-la Via (16.03.2012), Lusinamara (16.03.2012), Mark Pauler (16.03.2012), matlev (20.10.2018), My World My Space (16.03.2012), Nadine (16.03.2012), Sambitbaba (08.12.2013), Vardik! (08.12.2013), Yevuk (18.10.2017), Դատարկություն (16.03.2012), Ձայնալար (16.03.2012), Շինարար (16.03.2012)

  7. #4
    Bleeding Sunshine CactuSoul-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.12.2006
    Հասցե
    Within The Realm Of A Dying Sun
    Տարիք
    38
    Գրառումներ
    3,462
    Mentioned
    11 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Զուլոյին հայտնաբերել եմ այս բանաստեղծությամբ, ու նա միանգամից դարձավ ոչ միայն իմ ամենասիրելի բանաստեղծներից, այլև ամենա-ամենասիրելի մարդկանցից մեկը…


    Ես չեմ մեռնի, ես կմնամ առանց քեզ`
    Աննյութ, խրված սարդոստայնում օրերի,
    Եվ իմ սառած աչքերի մեջ, քեզ ի տես,
    Հուշդ գալիք հանցանքներս կների:

    Ես գիտեի, որ մի օր դեն կթքես
    Զառանցանքն այս (որը սեր էր երևի):-
    Ես չեմ մեռնի, ես կմնամ առանց քեզ,
    Որ աղոթեմ հանուն փրկված սերերի...
    ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…

  8. Գրառմանը 15 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Alphaone (08.12.2013), Arpine (16.03.2012), E-la Via (16.03.2012), Freeman (17.06.2012), Mark Pauler (16.03.2012), matlev (20.10.2018), My World My Space (14.06.2012), Nadine (16.03.2012), Sambitbaba (08.12.2013), Vardik! (08.12.2013), Yevuk (18.10.2017), Այբ (08.12.2013), Գեա (16.03.2012), Դատարկություն (16.03.2012), Ուլուանա (01.08.2014)

  9. #5
    Bleeding Sunshine CactuSoul-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.12.2006
    Հասցե
    Within The Realm Of A Dying Sun
    Տարիք
    38
    Գրառումներ
    3,462
    Mentioned
    11 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    ՀԻՇՈՂՈՒԹՅԱՆ ԿԱԿՏՈՒՍ

    Փշոտ երանություն,
    Տառապանքի ծաղիկ,
    Ոչ ոք քեզ չի գտնի-
    Դու անցյալ ես թաքուն:
    Ներկա գիշերների
    Հիշողություն թաքուն,
    Հիշողության ծաղիկ`
    Մոռացումի դժգույն անապատում:
    ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…

  10. Գրառմանը 8 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (16.03.2012), Mark Pauler (16.03.2012), My World My Space (16.03.2012), Sambitbaba (08.12.2013), Vardik! (08.12.2013), Yevuk (18.10.2017), Դատարկություն (16.03.2012), Շինարար (16.03.2012)

  11. #6
    Ամենքս մեր տեղն ունենք... My World My Space-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    28.03.2009
    Հասցե
    Իմ տեղում....
    Գրառումներ
    3,637
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    ԻՆՁ ՋՆՋԵԼ ԵՄ ԵՐԵԿՎԱՆԻՑ

    Ինձ ջնջել եմ երեկվանից,
    Ու ձեր միջին արդեն չկամ,
    Օրապակաս էն խելառից
    Եկա վերջին բարևս տամ...
    Լի՝ անպակաս էս սեղանին
    Ես մեկ լեղի, մեկ կենաց թաս,
    Պիտի ջարդվեմ միանգամից,
    Մնացողաց շախն անպակաս...
    Երանի ձեզ, և մեղա ինձ,
    Եվ օրերին էս գժավուն,
    Ինձ նմանակ ձեր նմանին
    Հիմա ես եմ մենակ թաղում...
    Հիմա ես եմ, ձեր մեջ չկամ,
    Ինձ ջնջել եմ երեկվանից,
    Մնացողաց շախն անպակաս,
    Երանի ձեզ, օղորմի ինձ...

    Հ.Գ. Սա եմ կարդացել առաջին անգամ, ու անընդհատ վերընթերցել... մի տեսակ թեթևացնում ա, տանում ու... շպրտում ա մի անկյուն՝ ցավոտ...
    Շուն գնեք, դա փողով անկեղծ սեր գնելու միակ միջոցն է...

    Իմ քաղաքում....

  12. Գրառմանը 9 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    CactuSoul (17.03.2012), E-la Via (16.03.2012), Lusinamara (16.03.2012), Mark Pauler (16.03.2012), Nadine (16.03.2012), Sambitbaba (08.12.2013), Vardik! (08.12.2013), Yevuk (18.10.2017), Շինարար (16.03.2012)

  13. #7
    Մշտական անդամ Nadine-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    15.07.2008
    Հասցե
    Մոնումենտ – Glendale
    Տարիք
    47
    Գրառումներ
    343
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ես էլ եմ շատ սիրում իրեն...

    Վաղը դու գուցե արդեն չես լինի,
    Վաղը կլինես օտար ու հեռու:
    Թող սա մեր վերջին գիշերը լինի,-
    Վաղը ամեն բան այլ է լինելու:
    Ամեն ինչ ճիշտ է, ազնիվ, անսխալ:
    Ներեմ, բայց ինչու, ինձ ինչ ես արել,
    Տես, ես վերստին կարող եմ ժպտալ,
    Թեև թախիծ ես ժպիտիս խառնել:
    Գնա ու քեզ հետ գիշերը այս տար,
    Եվ այնտեղ` անհայտ քո հեռուներում
    Հիշիր` աշխարհում դեռ մարդիկ կան չար,
    Որոնք չեն դավում, բայց չեն էլ ներում...
    How can I move on with my past, if the only thing I want in my future is my past?

  14. Գրառմանը 10 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Arpine (16.03.2012), CactuSoul (17.03.2012), E-la Via (16.03.2012), Lusinamara (16.03.2012), My World My Space (14.06.2012), Sambitbaba (08.12.2013), Vardik! (08.12.2013), Yevuk (18.10.2017), Դատարկություն (16.03.2012), Շինարար (16.03.2012)

  15. #8
    լուզեր Դատարկություն-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    16.10.2009
    Հասցե
    Վանաձոր
    Գրառումներ
    1,121
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Հունիսի 15-ին Զուլոյի մահվան օրն էր: Էսօր գնացինք իր շիրիմին ծաղիկ դրեցինք: Ես էլ իր գրքից իր գրածներից կարդացի մտքումս

  16. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Agni (17.06.2012), CactuSoul (19.06.2012), My World My Space (17.06.2012), Ձայնալար (18.06.2012), Շինարար (17.06.2012)

  17. #9
    Bleeding Sunshine CactuSoul-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.12.2006
    Հասցե
    Within The Realm Of A Dying Sun
    Տարիք
    38
    Գրառումներ
    3,462
    Mentioned
    11 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Անձրևաջուրը մի փոքրիկ թղթե նավակ է տանում:-
    Անձրև է մաղում՝ նման անօգուտ զղջումին լացի,
    Ասես սևամաշկ մի տանտիրուհի լվացք է քամում,
    Ու մաշկիս վրա զգում եմ կպչուն սարսուռը թացի:

    Մերը չէ, սակայն, ո՛չ անձրևը այս, ո՛չ այս գիշերը,
    Ծիծաղում են, տե՛ս, անվերջ մեծացող ջրափոսերը,
    Հիշո՞ւմ ես՝ մեր հին կավածեփ, նաիվ, բարի կուռքերը,
    Որ մեզ սեր էին միամտաբար անվերջ խոստանում...

    Անձրևաջուրը մի փոքրիկ թղթե նավակ է տանում,
    Նրա մեջ՝ մեր հին, նախահեղեղյան մոռացված սերը:
    Եվ ասես հեռու մշուշներից մեզ ձեռքով են անում
    Ներումնահայաց, մեզ սեր խոստացող բարի կուռքերը:

    Անձրևաջուրը մի փոքրիկ թղթե նավակ է տանում
    Դեպի հեռավոր, անհայտ, փոթորկուն
    Օվկիանոսները:
    ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…

  18. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (08.12.2013), Sambitbaba (08.12.2013), Vardik! (08.12.2013), Yevuk (18.10.2017), Այբ (08.12.2013)

  19. #10
    Bleeding Sunshine CactuSoul-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.12.2006
    Հասցե
    Within The Realm Of A Dying Sun
    Տարիք
    38
    Գրառումներ
    3,462
    Mentioned
    11 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Գիշերվա մթնում, ցրտում գիշերվա՝
    Վախով, սրթսրթուն պատրանքներով լի,
    Ամենքից հեռու՝ քնած թե արթուն,
    Սիրտս ճաք տվել, ցնծում է հիմա...
    Ու ալ արյունս պաղպաջուն գինի...
    Թող հոգուս վերջին ճիչը ձեզ լինի,
    Այրեր և տիկնայք՝ սուրբ, առաքինի:
    Բայց այս սրթսրթուն գիշերվա մթնում,
    Ձեր օրինապահ հայացքից թաքուն,
    Ուզում եմ խմել կենացը նրանց՝
    Միայնակ կանանց ու աղջիկների,
    Որոնց ոչ մեկը չի ուղեկցում տուն,
    Եվ շողքն են նրանք հեռու աստղերի...
    ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…

  20. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (08.12.2013), Sambitbaba (08.12.2013), Vardik! (08.12.2013), Yevuk (18.10.2017)

  21. #11
    Bleeding Sunshine CactuSoul-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.12.2006
    Հասցե
    Within The Realm Of A Dying Sun
    Տարիք
    38
    Գրառումներ
    3,462
    Mentioned
    11 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Չէ՞ որ դեռ ինչքան ձմեռ պիտի գա,
    Եվ որքան պիտի ձյուները հալվեն.
    Հին Աստվածների հին օրենքն է սա,
    Որ վշտի վրա գարուններ թառեն:
    ...Իսկ այս ծառերը գարնանն այլևս բողբոջ չեն տալու,
    Ու նրանց համար՝ աշունն առավել տխուր է հիմի,
    Նրանք մեռնում են դանդաղ, համրորեն, առանց ճչալու,
    Ու մահը նրանց՝ լոկ ջարդվող ծառի հառաչանք է մի:
    Նրանք բարի են, բայց նախանձում են
    Նոր ծլարձակող մատղաշ շիվերին,
    Որոնք գարնանը իրենց առաջին բողբոջն են տալու,
    Եվ գալիք գարնան ա՛յն ծաղիկներին,
    Որոնք ապրում են միայն մի գարուն,
    Որոնք նման չեն տապալվող զառամ այս հսկաներին:
    Անտառը մեծ է, ու չի նկատի ոչ ոք մահը այս ծեր հսկաների,
    Որոնք մեռնում են՝ մինչև վերջ մահին չհավատալով,
    Ու թեև գիտեն, որ արդեն երբեք բողբոջ չեն տալու,
    Բայց հավատում են հառնող բնության հին առասպելին:
    ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…

  22. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (08.12.2013), matlev (20.10.2018), Sambitbaba (08.12.2013), Vardik! (08.12.2013), Yevuk (18.10.2017), Անվերնագիր (09.12.2013)

  23. #12
    Պատվավոր անդամ Այբ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.02.2013
    Հասցե
    Իմ ստեղծած աշխարհում
    Գրառումներ
    1,572
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Անձրևների միանվագ երաժշտություն,
    Կախված երկինք՝ գորշ ու մռայլ,
    Ձիգ ձանձրույթի անհամրելի առատություն,
    Կաթկթոցի նման տաղտուկ բառեր շռայլ։
    Թաց հոգուս մեջ սիրտն իմ, նման ջրահեղձի,
    Զուր փորձում է անհույս ճիգով լողալ վերև։-
    Ո՞վ պիտի տաք իր նշտարով պահն այս հերձի,
    Որ բորբոսնած, մգլած սրտիս ժանգը քերե։
    Այս ողբասաց, լալկան օրվա վերջը չկա,
    Չկան ժամեր, չկա շաբաթ ու կիրակի։-
    Ես որտեղի՞ց, ի՞նչ մոգությամբ այստեղ ընկա՝
    Անխախտ կամքով մի անողոք հրեշտակի։
    Եվ փորձում եմ ջրով ծծված մաշկս քամել,
    Բայց բռնում եմ միայն ստվերս լպրծուն,
    Որ կիսանդրիս ունայնության պահին գամել
    Ու ինքնության իմ սահմանն է շրջագծում։
    Ես ձեռքերս թիերի պես վերուվարում,
    Զուր փորձում եմ անցնել սահմանը անձուկի,
    Գիտեմ՝ այնտեղ, այլ գոյության անդրաշխարհում
    Սպասում է մեկը սուզվող իմ մակույկին...
    Իսկ ստվերս, որ երբեք չի հակաճառում,
    Թի-ձեռքերս դարձնում է թռչնի թևեր,
    Բայց ինչ-որ բան նրան թռչել է խանգարում՝
    Ակնարկելով, որ թռիչքը միայն ձև է։
    Ես հուսահատ, ինչպես որդին Դեդալոսի,
    Շրմփում եմ նորից թախծի ջրափոսում
    Եվ մաս առ մաս, անէ, անձև ու մեկուսի,
    Կավս խառնած ցեխաջրին՝ ցած եմ հոսում...

  24. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    CactuSoul (08.12.2013), Chilly (09.12.2013), E-la Via (08.12.2013), Sambitbaba (18.10.2017), Vardik! (08.12.2013), Yevuk (18.10.2017)

  25. #13
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ո՞վ ա ինքը

  26. #14
    Պատվավոր անդամ

    Գրանցման ամսաթիվ
    05.09.2009
    Հասցե
    Ժամի թաղ
    Գրառումներ
    7,824
    Mentioned
    12 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում StrangeLittleGirl-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ո՞վ ա ինքը
    Բանաստեղծ:

  27. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    CactuSoul (08.12.2013), Chilly (09.12.2013), E-la Via (08.12.2013), Այբ (08.12.2013)

  28. #15
    Bleeding Sunshine CactuSoul-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.12.2006
    Հասցե
    Within The Realm Of A Dying Sun
    Տարիք
    38
    Գրառումներ
    3,462
    Mentioned
    11 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում StrangeLittleGirl-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ո՞վ ա ինքը
    Ահա համառոտ կենսագրությունը (արտագրել եմ իր ֆեյսբուքյան էջից).
    Սամվել Զուլոյան: Քչերին է ծանոթ այս անունը: Սակայն Վանաձորում շատերը նրան որպես հարբեցող ու գինեմոլ գիտեին, մյուսները նրան խելառ բանաստեղծ էին անվանում, որն իր հոգին սատանային ծախեց:

    Ո՞վ չի տեսել հարբած Զուլոյին` շենքի պատին հենված: Նրան գիտեին բոլորը:
    Իսկ նա միայնակ էր, ահավոր միայնակ: Մինչև վերջին օրն էլ նրա միակ զրուցակիցները եղել են ձեռքի անդավաճան ծխախոտն ու գինու գավաթը, որից ասես կում առ կում կուլ էր տալիս կյանքի դառնությունն ու դուրս թափում ճերմակ թղթի «անսեռ դեմքին»:

    Գրում էր: Հարբած, կիսամեռ վիճակում էլի գրում էր և նորից խմում, որ մոռանա գրածը: Ինքն իր թշնամին էր, ինքն իր սարսափը, կարծես մի դև էր նստել նրա ոսկրացած կրծքում և կրծում էր սպիացած սիրտը:

    Այդ բուռն, հակադրանքներով լի խառնվածքը ծնեց բանաստեղծի մի հիասքանչ շարք` «Ինձնից մինչև ես»: Այն հրատարակվեց 1996թ.: Հաջորդ ժողովածուն, որի համար Զուլոն այնքան երկար էր ընտրում բանաստեղծություններ, նա չհասցրեց տեսնել: Այն լույս տեսավ 2003թ.` նրա մահից հետո, ընկերների և մտերիմների աջակցության շնորհիվ և ընդհանուր համաձայնությամբ անվանվեց «Մարդը պատի վրա», որովհետև Զուլոն ինքը հաճախ ասում էր, որ իր կյանքը նման է այս աշխարհն անդրաշխարհից բաժանող պատի վրա ապրողի կյանքին:

    2000թ. մի առավոտ նրան գտան իր երկրորդ կնոջ պատուհանների տակ ընկած: Վանաձորը խշշում էր բամբասանքով (նույնիսկ նրա առաջին կինը պնդում էր, որ Զուլոն սերտ կապեր ուներ սատանայի հետ): Մարդիկ ասես երկար սպասում էին նոր թեմայի` իրենց լեզուները քորելու համար: Նրանք համոզված էին, որ վերջն այդպիսին էր լինելու, և Զուլոն արդարացրեց նրանց սպասումները…
    Ինքնասպանությունից քիչ առաջ այսպիսի քառատող էր գրել.

    …Վերջին բաժակի հետ պիտի պատռեմ կաշիս`
    Մորթս նետած դևին այդ` լափելու,
    Որ դուրս թռչեմ ջարդվող պատուհանից`
    Ձյուների մեջ ԾԱՂԻԿ որոնելու…
    Ասես ինքը կողքից տեսել էր սեփական մահը:
    Մեռավ վերջին «աշնանային պոետը», սակայն հոգին նրա շարունակում է ապրել «պատի այս կողմում»` իր Անձրևող սիրո քաղաքում, ինչպես նա անվանեց իր սիրելի Վանաձորը:

    Սամվել Զուլոյանը ծնվել է 1956թ. Կիրովականում (այժմ Վանաձոր): Ավարտել է տեղի մանկավարժական ինստիտուտի լեզվի և գրականության ֆակուլտետը: Առաջին անգամ տպագրվել է 1979թ. «Ավանգարդ» թերթում: Պարբերաբար տպագրվել է հանրապետական մամուլում:
    Հայաստանի Գրողների միության անդամ է 1995-ից:
    1996-2000թթ. եղել է ՀԳՄ Լոռու մարզային բաժանմունքի նախագահը:

    Վախճանվել է 2000թ.:
    ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…

  29. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (09.12.2013), Vardik! (08.12.2013), Yevuk (18.10.2017), Այբ (08.12.2013)

Էջ 1 2-ից 12 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Րաֆֆի «Սամվել»
    Հեղինակ՝ Լեդի Վարդ, բաժին` Հայ գրականություն
    Գրառումներ: 50
    Վերջինը: 06.04.2013, 16:29

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •