Գեա-ի խոսքերից
Հիմա ուզում եմ կոնկրետ դեպք պատմեմ: Մի նախկին պրավադնիցա մամա ծնող ունեի, երեխան արտաամուսնական կապից էր, հարուստ տարիքով հարիֆի էր կպցրել մեղմ ասած: Երեխան հաճախ հիվանդացող երեխա էր, ու ահավոր կամակոր( հետագայում շատ անգամ եմ համոզվել, որ բռնության ենթարկաված երեխաները մի տեսակ ավելի կամակոր ու ագրեսիվ են լինում, անընդհատ չափահասից վատ բան են սպսում):Երեխայի անընդհատ հիվանդ լինելը մորը հավասարակշռությունից հանում էր, դրա մեջ դեր ուներ նաև այն փաստը, որ երեխայի հայրը հիվանդության ամեն դեպքը բարդում էր էդ կնոջ վրա, ու դնգստում էր, թե "երեխային լավ չես նայում":Կինն էլ հետո երեխային էր ծեծում , մի անգամ մարմնի վրա կապտուկներ նկատեցի, հետո պարզեցի, որ երեխային կսմթելով է պատժում: Ասենք դպրոցում ցածր գնահատական ստացավ,թեթև հագնվեց ու մրսեց, բժշկի մոտ կամակորություն արեց ու բերանը չբացեց...մի խոսքով ամեն առիթ ծեծի ու կսմթոցի պատճառ է դառնում: Էդ խելառին հարցրեցի , թե ինչու է այդպես անում , պարզվեց , իր դատարկ ուղեղով դաստիարակում է երեխային: Այ սա բռնություն է , իսկական ու դաժան: Ինչ կարող էի ես անել այդ պարագայում , սպառնացի, որ եթե էլի նման բան նկատեմ, լավ չի լինի: Բայց կոնկրետ ինչ կարող էի անել, ուրիշ բան եթե պետությունը նման դեպքերի համար մշակված ծրագրեր ունենար: Իսկ մեր երկրում ասենք թե երեխային վերցնեն ու տանեն մանկատուն, ինչ է փոխվելու, ոչ մի բան , եթե տանը միայն մայրն է ծեծում( հույս ունեմ , որ գոնե երբեմն էլ համբուրում է), մանկատանը բոլորն են ծեծելու: Այսինքն չարիքների փոքրագույնը ընտրեցի, մոր վրա մի քիչ գոռգոռացի ու տուն ճանապարհեցի.. դե ասեք ինչ էր պետք անել???համոզված եմ, որ մայրը իր մեթոդները դժվար թարկած լինի...
[/FONT][/COLOR]
Էջանիշներ