User Tag List

Էջ 3 8-ից ԱռաջինԱռաջին 1234567 ... ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 31 համարից մինչև 45 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 120 հատից

Թեմա: Հայ երեխաները` բռնության զոհ

  1. #31
    Սկսնակ անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    20.12.2010
    Գրառումներ
    25
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    չե ես դա նկատի չունեմ բնականաբար : Գեա ջան այն ինչ երեխան անում է հարգելը , ընդօրինակելը , դա անում է նայել սովորելով շատ ավելի շատ քան ասելով :Ինչ տեսավ նա ընդօրինակելու է ինչքան ել հակառակը ասես :
    Դրա համար եմ ասում գուցե պետք չեր գրել սա էստեղ : Շատերը պատրաստ չեն ուղղակի ընդունել սա ... :
    Բռնությունը նա է, որ մայրը կամ հայրը ասում ա որ ընդունվես այ սա կառնեմ ,, որ լավ սովորես սա կանեմ քո համար , <<որ երկուս ես ստացել էէէ>> ,
    ծնողը պիտի երեխային սիրի ու հարգի ու միշտ դա ցույց տա անկախ երեխայի նվաճումներից..!!!
    Երեխան մանավան փոքր ժամանակ միշտ տեսնում ու գիտակցում է որ ինքը թերի է ,ինքը փոքր է մարմնով ու թույլ է մեծերից չի կարող անել այն ինչ մեծերն են անում , յուրովի " հաշմանդամ " է զգում իրեն, իսկ ծնողը հորեղբայրը ,քեռին մեծ եղբայրը հարևանը , նրան ծաղրում են , լուրջ չեն ընդունուն , արհամարում են , հաշվի չեն առնում ... կասեք տարածված չի ??? << երեխան ասում է նայիր ոնց եմ նկարել, կամ ոնց եմ պարում , կամ ինչ որ բան ... իսկ ծնողը կամ որևէ մեծ անզգույշ քմծիծաղ է տալիս ... սրանից մեծ բռնություն չի լինում ... երեխաի համար !!! Սա ուղղակի օրինակ , դեպքերը մանր ու մեծ անհամար են : Պատկերացրեք մի կերպ այն ինչ մեծի համար աննկատ մի մանրուք եր երեխայի շատ զգայուն ու լարված հոգեկան աշխարհը վնասում է , ցավացնում նրան...

    Լավ, ես ել մի խնդրանք ունեմ եթե չեք հավանում ուղղակի համարեք չկա գրված ,ու անցեք .
    Վերջին խմբագրող՝ John.24: 11.03.2012, 20:17:

  2. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (11.03.2012), Սելավի (11.03.2012)

  3. #32
    Մշտական անդամ Ripsim-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2011
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    282
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում John.24-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Չարքաշ վիճակի պատճառի մասին գրեցի :
    Հիմա ատելության մասին ...ասեմ :Լավ է որ չեք նկատում շատ դա լավատես տրամադրվածության նշան է :
    Բայց քանի որ կարծում եք ուռճացած եմ ներկայացնում մի քիչ պիտի ասեմ ,,

    Ես միայն Մոսկվայում եմ եղել ,որպես դուրս իսկ Դուք հնարավոր է ուրիշ տեղեր եղած լինեք .. Չնայած ամեն ինչ էլ կարելի է իմանալ ցանկացած երկրի մասին չլինելով այնտեղ ..
    ՈՒ թեև Ռուսաստանը առանձնապես քաղաքակրթությամբ չի փայլում . Ես էնտեղ չեմ տեսել հետևյալ բաները
    Դուք էլ ասեք որ երկրում կա կամ կարող է լինել նման բաներ ու արդյոք ուռճացչել եմ թե կարճ եմ ասել դեռ ..???
    Հարգելի John, Ձեր գրառումները թե՛ չարքաշ վիճակի, թե՛ ատելության մասին կարդացի: Նախ ասեմ, որ շատ երկրներում չեմ եղել, որտեղ էլ, որ եղել եմ, երկար ժամանակով չեմ եղել, որպիսի կարողանամ համեմատական ճիշտ բնութագիր ներկայացնել: Այնպես, որ կարող եմ գրառում անել միայն իմ տեսածի չափին համապատասխան...Շատ բաներում համաձայն եմ Ձեզ հետ: Օրինակ այն փաստը, որ մարդիկ ծնող դառնալուց առաջ համապատասխան գիտելիքներ ձեռք չեն բերում, ինձ համար էլ է արդիական խնդիր(ինչպես արդեն նշել էի վերևի գրառումներումս), քանի որ դրա հետևանքով է, որ առանց գիտակցելու, երբեմն սիրուց նույնիսկ դրդված, վնաս են պատճառում իրենց երեխաներին, կարելի է ասել հոգեբանական բռնություն են կիրառում... Բայց այտեղ ուզում եմ Ձեզանից խնդրել, որ եթե տիրապետում եք գիտելիքների այս ասպարեզում, եթե ունեք փորձ երեխաներին ճիշտ դաստիարակելու, եթե գիտեք այդ հոգեբանական բռնությունը կանխելու ինչ-որ ուղի, կիսվեք մեզ հետ: Կարծում եմ դա ավելի օգտավետ կլինի ապագա և ներկա ծնողների ու ընդհանրապես մեր ազգի կրթվածությունը այդ ասպարեզում բարձրացնելու համար, քան շատ էմոցիոնալ գրառումները հայ ընտանիքների մասին: Իհարկե չեմ թերագնահատում բարձրաձայնելու ունակությունը ևս, բայց ավելի լավ կլինի բացի քննարկելուց ու քննադատելուց հայ ընտանիքներին, մի ուղի կարողանանք առաջարկել: Եվ դա միայն Ձեզ չի վերաբերվում:
    Իսկ ինչ վերաբերվում է Ձեր բերած ատելության օրինակներին, ասեմ, որ շատ բաներում համաձայն եմ, բայց շատ բաներ էլ ահավոր ուռճացված են իմ կարծիքով: Օրինակ՝ 98 % -ը 7 -ից 30 տարեկանների ՆՎԻՐՎԱԾ Ա "ՔՈՒՉԻՆ" ԿԱՄ ՈՆՑ ՀԻՄԱ ԵՆ ԱՍՈՒՄ ՔՅԱՐԹՈՒ Ա ! Կամ հակապատկերը կա արդեն սրա երիտասարդների մեջ _ աղջկա կերպարանքով, հագուկապով ու ժեստերով տղա... !!!!
    Սա ընդհանրապես իրականությանը չի համապատասխանում իմ կարծիքով: Ինչպես նաև «աննշան պատճառով կոկորդ կրծելու» Ձեր կարծիքը:
    Ու բացի այդ, կարծում եմ բոլորս էլ, այդ թվում և դուք հանդիպում ենք սիրո արտահայտման օրինակների մեր ազգում ու մեր շրջապատում:
    Վերջին խմբագրող՝ Ripsim: 11.03.2012, 20:32:

  4. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (11.03.2012), keyboard (11.03.2012), Tig (12.03.2012), Գեա (11.03.2012), Սելավի (11.03.2012)

  5. #33
    ես գիտեմ... Գեա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.03.2010
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    868
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Գեա-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ձեզ եմ ներկայացնում ԱՄՆ ազգային բժշկական շարքի"Մանկաբուժություն "գրքից թարգմանված մի հատված, գուցե կօգնի կողմորոշվելու շրջապատում առկա, հաճախ թաքնված մանկական բռնության դեպքերին:
    Ա.Սահմանում
    Բռնությունը լինում է`

    1 ֆիզիկական `կանխամտածված ձևով երեխային հասցված վնասվածքներ:
    Կանխամտածված վնասվածքների տարբերակումը`
    կրկնվող տրավմաներ-որոշ այսպես կոչված կրկնվող տրավմաների հակում ունեցող երեխաներ հաճախ բռնության զոհեր են
    Տրվմաներ, որոնք բնորոշ չեն տվյալ տարիքին: Օրինակ`գլխի շրջանում կապտուկներ և քերծվածքներ դեռ չքայլող ու չնստող երեխայի մոտ
    Արյունազեղուներ երեխայի մեջքի շրջանում, որը դեռ չոչ չի անում:
    Այրվածքներ` հետույքի շրջանում,սիգարեթի հետքեր այրվածքի ձևով:
    Կանխամտածված ծեծին բնորոշ նշաններ,օրինակ` գոտու հարվածի հետքեր:
    Ազդրոսկրի պարուրաձև կոտրվածք:
    Աչքի ցանցենու արյունազեղումներ, որոնք առաջանանում են երեխային ցնցելու հետևանքով:

    2.Սեռական ոտնձգություն-չափահասի և երեխայի մեջ առկա սեքսուալ բնույթի ցանկացած գործողություն համարվում է բռնություն, նույնիսկ եթե այն իրականացվել է ոչ բռնի եղանակով:
    3.ֆիզիկական լքվածություն,երբ երեխան չի ապահովվում կյանքի համար անհրաժեշտ պայմաններով`սնունդով, հագուստով,խնամքի անհրաժեշտ այլ պայմաններով,բուժ օգնությամբ:
    4էմոցիոնալ լքվածություն, երբ ծնողները չեն ապահովում , այնպիսի միջավայր, որը կնպաստեր երեխայի լիարժեք զարգացմանը հոգեբանական տեսանկյունից:
    5 Մյունհաուզենի սինդրոմ` հարկադրված-երբ չափահասը, հաճախ մայրը,երեխային ստիպում է կեղծել որոշակի հիվանդության նշաններ, երբեմն նրան ներշնչելով տվյալ հիվանդության առկայությունը, որն էլ արդյունքում հանգեցնում է բազմաթիվ բժշկական հետազոտությունների, բուժումների, որն էլ կարող է երեխայի առողջության ,իսկ երբեմն նույնիսկ մահվան պատճառ դառնալ:
    Եթե հաշվի առնենք վերը նշվածը ստացվում է ,որ պրոբեմը կարող է ունենալ մի քանի պատճառներ`
    Սոցիալական –աղքատություն, ծնողների թմրամոլություն, ալկոհոլամոլություն,:

    հեգեկան հիվանդություններ, ծայրահեղ նյարդային վիճակներ ծնողների մոտ:
    Իսկ այս պրոբլեմներից զերծ ընտանիքներում միթե նույնպես առկա է բռնություն կոչվածը?
    ստիպված մեջ եմ բերում , որ պարզ լինի, թե ինչպես է մոտավորապես սահմանվում "բռնություն կամ դաժան վերաբերմունք երեխայի հանդեպ" կոչվածը:
    John.24 ասածներդ մեջ որոշ բաների հետ համաձայն եմ , մեր մեծերը շատ են խառնվում մեր կյանքին, իրենք մեր կյանքում ամենուր են, նույնիսկ ինտիմ կյանք են ներխուժում(Օրինակ նախաամուսնական սեռական հարաբերությունների համար առաջին արգելակիչներն են, անկախ նրանից թե այդ երեխա կոչվածը ասենք արդեն երեսնամյա բերանս էլ չի պտտվում ասել աղջիկ է ...ուրիշ օրինակ չբերեմ,կարծում եմ սա էլ է բավական ): Դա մեր ազգային բնութագրերից մեկն է: Մի տեղ վատ է , մյուս կողմից գուցե հենց այդ մի քիչ նյարդայնացնող ակտիվության հետևանքով է , որ ազգակցական կապերը հայերի մոտ պահպանվում են ամբողջ կյանքի ընթացքում:
    հայ ընտանիքում երեխայի ու ծնողների միջև առկա քո նշած բնութագրերը, վերը նշված, որևէ կետի հետ համընկնում են?
    Է՜յ, դո՛ւ` սապատ դառած ՃԻՇՏ, անապատ եմ մտել: Քեզ մաշելու համար ծարավ եմ մնալու...

  6. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Ripsim (11.03.2012)

  7. #34
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    24.01.2007
    Գրառումներ
    722
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    John.24 Ես հասկանում եմ, դու այս ամենը վերլուծում էս, բարձր հոգեբանական մակարդակից, սակայն պետք է սրան հասնել փոքր քայլերով: Այս ամենի վերափոխումը հասարակությունում՝ ոչ միայն Հայաստանի, ավելի մեծ (գիտակցական մակարդակում) հեղափոխություն է, քան քաղաքական ասպարեզներում տեղի ունեցած հեղափոխությունները: Ես չեմ զարմանա եթե այս գաղափարները հանդիպեն անսասան պատի: Ես այդպես եմ կարծում, որովհետև սկզբից հասարակությանը պետք է պատրաստել նորի ընկալմանը, նոր դրանից հետո փոքր դոզաներով ներարկել:
    Մեր մեջ քարացելա ցեղական ու պապենական մտածելակերպը, էդ մտածելակերպը նմանա մոլեռանդ հավատացիալի մտածելակերպին, որը թքած ունի ամեն ինչի վրա, կարևորը որ ինքը գտելա միակ ու ճշմարիտ աստծուն:
    Եթե երեխան ընկալվում է ծնողի կողմից որպես սեփականություն, դժվար է այդ ծնողին համոզելը, որ եթե դու ամեն գնով քո երեխային ստիպում էս որ բարձրագույն ավարտի, դա բռնություն է, որ ամպայման պիտի ամուսնանա, դա նույն պես բռնություն է:

    Որովհետև պապենական մտածելակերպը այդ մոտեցումների նկատմամբ ուրիշ ածական է օկտագործում՝ «երեխայիս լավն եմ ցանկանում» չկասկածելով անգամ որ նա խեղում է այդ երեխայի ապագան: Դրա համար էլ այսօր ունենք այն ինչ ունենք:
    Մենք իրար սեր ենք պարտք մարդիկ:

  8. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (11.03.2012), erexa (16.03.2012)

  9. #35
    Պատվավոր անդամ Tig-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.10.2007
    Տարիք
    44
    Գրառումներ
    3,757
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Շատ կարևոր ու նուրբ թեմա է:

    Այս հարցում պետական մոտեցում է պետք: Նախ ծնողներին օգնելու, որ իրոք ծնող լինեն, երկրորդ՝ երեխային օգնելու, որ երեխա լինի...
    Ինչպես և մնացած ոլորտներում, այստեղ էլ ուղղորդվում է դեպի ծայրահեղություն: Մի կողմից դեգրադացված հասարակույունում /թե սոցիալապես, թե բարոյապես/ բնականաբար շատանալու են այն ծնողները, որոնք պատկերացում չեն ունենալու, թե ինչ բան է իրական ծնողը: Մյուս կողմից աղաղակվելու է երեխայի իրավունքների մասին, դա հասցնելով ծայրահեղության և Վեյի ասած դաստիարակչական ապտակը նույնպես համարվելու է բռնության դրսևորում: Ան ջան քո գրած բոլոր մտքերի հետ համաիտ եմ, բացի երեխային ոստիկանություն զանգելու և ծնողի դեմ բողոք ներկայացնելու գաղափարը մեզ մոտ իրականություն դարձնելու մտքից: Երեխան դա կընդունի որպես զենք ծնողի դեմ և կսկսի շանտաժ անելով ծնողին ստիպի, որպիսի նա իրականացնի իր ցանկությունները: Սա ընտանեկան ամրությունը խարխլելու ևս մի ձև է: Չեմ ասում, թե պետք է լռել, ոչ: Բայց բարձրաձայնելու մեկ այլ ձև պիտի մշակվի... Դեռ չեմ պատկերացնում ինչպես, բայց որ վերը նշած մեթոդը ճիշտ մեթոդ չի. համենայն դեպս մեր հասարակության համար, դրանում համոզված եմ:
    Նման ձևով այսօր ասում են, թե երեխաները կարող են բողոքել ուսուցիչների դեմ... Որքան այս հարցը խորացվում է, այնքան ուսուցիչը դառնում է անպաշտպան: Մի կողմից ուսուչիցը բնականաբար իրավունք չունի երեխայի նկատմամբ բռնություն կիրառի, մյուս կողմից սա հոգեբանական խաղ է, երբ երեխան իմանում է դրա մասին, երբ ամեն մի առիթով դա շեշտադրվում է, երեխան սկսում է առիթավորվել դրանից և չարությունը վերածվում է լկտիության... Բնականաբար լավ մանկավարժը պիտի կարողանա հաղթահարել նաև սա: Բայց նախ լավ մանկավարժներ շատ քիչ ունենք, երկրորդ արհեստականորեն խնդիրը բարդացվում է:

    Բարոյահոգեբանական կերտվածը և մտածողությունը պիտի բարձրացնել, թե մեծահասակների, թե երեխաների մոտ: Իսկ մեր մոտ տենդենցն այսպիսին է: Ամեն մեթոդով հասարակությանը ուղղորդում են դեպի բարոյազրկում, այնուհետև օրենքներ են սահմանվում այդ բարոյազրկված վարքագիծը կարգավորելու համար: Դեռ շատ վաղուց իմաստունները ասել են՝ բարոյական հասարակութունը կրոնի կամ օրենքների կարիք չունի...

    Իմ կարծիքով բարոյական նորմերը, ինչպես շատ հեշտ կարելի է կործանել բարոյազուրկ մշակույթի միջոցով, այնպես էլ շատ հեշտ կարելի է վերականգնել ճիշտ մշակույթի միջոցով: Ընդհանրապես մշակույթը ներազդում է մարդու ենթագիտակցության վրա, այն մանավանդ շատ ուժեղ է ազդում երեխաների վրա, որոնք դեռ ձևավորված չեն: Իսկ այսօր ի՞նչ մշակույթ է քարոզվում...

    հ.գ. մի քանի օր առաջ մի զրույց-քննարկման ժամանակ սենց մի միտք հնչեց՝ պատճառը վերացնելու փոխարեն, փորձում ենք հետևանքը բուժել...
    Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
    Մնացյալը անցողիկ…

  10. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (12.03.2012), Ripsim (12.03.2012), Գեա (12.03.2012), Դեկադա (12.03.2012)

  11. #36
    ես գիտեմ... Գեա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.03.2010
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    868
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Տիգ ասածներիդ տակ ստորագրում եմ: Միայն ավելացնեմ, որ մեր մոտ փորձում են եղած պրոբլեմը(ազգային բնութագիր ստեղծող ցանկացած երևույթ) ծուռ հայելու տակ ցույց տալ,ուռճեցնել(գրանտների ջանը սաղ լինի) , այնքան ժամանակ,մինչև իսկապես դա դառնում է խորը ու խնդրահարույց իրավիճակ հասարակության համար, հետո էլ էլի գրանտներ են ստանում այդ պրոբլեմը իբր թե լուծելու համար: Վառ օրինակը մեր երկրում իրականացվող երեխաների սեռական վայ դաստիարակության շրջանականերում պահպանակների բաժանումն է , արդյունքում , հասանք նրան, որ միևնույնն է ջահելները սեռական դաստիարակություն չունեն, բայց սեքսով զբաղվելու տարիքը երիտասարդացել է , դրա հետ էլ սեռավարակների , դեղատան աշխատողի խորհրդով սայտոտեք օգտագործող 18 տարեկան աղջիկների, ու այդ ամենի արդյունքում չբերների թվաքանակը մեր երկրում դառնում է անհանգստացնող: Իսկ դա արդյունքում ազդելու կամ երևի արդեն ազդում է երկրի դեմոգրաֆիկ թվերի վրա:
    Է՜յ, դո՛ւ` սապատ դառած ՃԻՇՏ, անապատ եմ մտել: Քեզ մաշելու համար ծարավ եմ մնալու...

  12. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (12.03.2012), Tig (12.03.2012)

  13. #37
    Պատվավոր անդամ Tig-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.10.2007
    Տարիք
    44
    Գրառումներ
    3,757
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ճիշտ ես Գեա ջան, մեր բոլոր, բոլոր, բացարձակորեն բոլոր խնդիրնեը մեկ սկզբնաղբյուր ունեն՝ դա հասարակության բարոյահոգեբանական մտածողության և արժեհամակարգի խեղումն է: Էն հասարակ` դպրոցում սովորող երախային ծաղրելուց սկսված, կաշառակերությունով շարունակած, ապապետական մտածողությամբ պաշտոնյաներ ունենալով ավարտած: Էս բոլոր խնդիրները մեծամասնության արժեհամակարգի խեղման հետևանք են: Փոխանակ եղած հին արժեհամակարգը ավելի լավացնելու, տալիս եղածի հերն էլ անիծում ենք: Մեր համար առաջին թշնամին հեռուստատեսությունն է: Նոր դրանից հետո գալիս են գրանտակերները: Գոռում են խոսքի ազատություն, բայց պրոպոգանդում են խոսքի լկտիություն: Գոռում են իրավունքների պաշտպանություն, բայց պրոպագանդում են միմյանց նկատմամաբ ագրեսիա: Գոռում են սեռական դաստիարակություն, բայց պրոպագանդում են այլասերում: Գոռում են կանանց ոտնահարված իրավունքներ, բայց ստորացնում են տղամարդուն ու ընտանեկան վեճերի խորացման խթան դառնում: Գոռում են կրոնական ազատություն, բայց մարդկանց զոմբիացման ճանապարհն են հարթում: Գոռում են կրթության իրավունք, բայց կրթությունից Կ տառն է շուտով մնալու...

    Ես մենակ մի բանի վրա եմ զարմանում՝ մեր ազգի իմունիտետի
    Ինչքան շատ են հիվանդացնում, այնքան ուժեղանում է իմունիտետը

    հ.գ. որպիսի գրառումըս այսքան հոռետեսական չլինի ասեմ՝
    Ես մեծ համոզվածություն ունեմ, որ մենք ոչ միայն վերականգնելու ենք մեր արժեհամակարգը, այլև ավելի ենք լավացնելու: Մենք գենետիկորեն ունենք այդ ներուժը: Իսկ գենը ինչքան էլ մուտացնեն, մեկա վաղ, թե ուշ, իր լավագույն հատկանիշներոը դրսևորելու է
    Վերջին խմբագրող՝ Tig: 12.03.2012, 16:25:
    Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
    Մնացյալը անցողիկ…

  14. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (12.03.2012), Ripsim (12.03.2012), Գեա (12.03.2012), Սելավի (12.03.2012)

  15. #38
    Սկսնակ անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    20.12.2010
    Գրառումներ
    25
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Գեա-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    ստիպված մեջ եմ բերում , որ պարզ լինի, թե ինչպես է մոտավորապես սահմանվում "բռնություն կամ դաժան վերաբերմունք երեխայի հանդեպ" կոչվածը:
    John.24 ասածներդ մեջ որոշ բաների հետ համաձայն եմ , մեր մեծերը շատ են խառնվում մեր կյանքին, իրենք մեր կյանքում ամենուր են, նույնիսկ ինտիմ կյանք են ներխուժում(Օրինակ նախաամուսնական սեռական հարաբերությունների համար առաջին արգելակիչներն են, անկախ նրանից թե այդ երեխա կոչվածը ասենք արդեն երեսնամյա բերանս էլ չի պտտվում ասել աղջիկ է ...ուրիշ օրինակ չբերեմ,կարծում եմ սա էլ է բավական ): Դա մեր ազգային բնութագրերից մեկն է: Մի տեղ վատ է , մյուս կողմից գուցե հենց այդ մի քիչ նյարդայնացնող ակտիվության հետևանքով է , որ ազգակցական կապերը հայերի մոտ պահպանվում են ամբողջ կյանքի ընթացքում:
    հայ ընտանիքում երեխայի ու ծնողների միջև առկա քո նշած բնութագրերը, վերը նշված, որևէ կետի հետ համընկնում են?
    Երկար բարակ չգրելու համար ուղղակի պատասխանեմ
    Նախ մի հատ ուշադիր նայեք որտեղից է մեջբերված էդ սահմանումը ... ինչ ոչ մանկաբուժական գրքից ....))) դա հոգեբանության ամենաճիշտ գիրքն է Ձեր կարծիքով ???
    Հայեր!!!! եթե մի բանի սկզբում խրոխտ գրված է ԱՄՆ, սենց հնչեղ տառեռ, միանգամից մի ընդունեք անվերապահորեն ու աքսիոմի պես !!!!

    բայց նույնիսկ հենց էստեղ ԱՌԱՆՁԻՆ ԿԵՏՈՎ ՆՇՎԱԾ Է !

    4 էմոցիոնալ լքվածություն, երբ ծնողները չեն ապահովում , այնպիսի միջավայր, որը կնպաստեր երեխայի լիարժեք զարգացմանը հոգեբանական տեսանկյունից: !!!

    բա իմ ասածները ինչի մասին եին Ձեր կարծիքով ??? էս տողի մեջ գիտեք ինչքան թեմա կա ??? մի քանի հաստ գրքի !
    մի քիչ ,շատ քիչ բաներ ասեցի էս տողից !

  16. #39
    Սկսնակ անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    20.12.2010
    Գրառումներ
    25
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ripsim
    մնացաշի մասին էստեղ այլևս չեմ գրի . քանի որ իրոք էմոցիոնալ է ստացվում դա առաջին հերթին ամեն օր ու ամենուր այդ ամենը ու դրա հետևանքները տեսնելուց է , ու այն անդունդը որ բաժանում է մեր ազգը երջանկությունից ընդհանրապես : երկրորդն էլ այն որ այս ահռելի ծավալով թեմաի մասին փորձում էս մի քանի նախադասության մեջ ասել .. ! գրել էի որ գայթակղությունը մեծ էր ուղղակի :

    Իսկ փորձել օգտակար լինել . մեծ սիրով ! Բայց դա նույնպես մի քանի նախադասության բան չի , մանավանդ էստեղ : Դա պիտի արվի կազմակերպված եւ սիստեմատիկ աշխատանքի ձևով :


    էդպիսի ծրագիր ունեմ ու ճիշտն ասած էս ֆորումը գտա ոչ թե կարծիք փոխանակելու այլ մարդ փնտրելու ...և ռեալ բան առաջարկելու : որ հավաքվենք որևէ կամակերպության միության շրջանակներում ու իրական պրոգրեսս փորձենք ունենալ ոչ թե միայն արտահայտվել :
    շատ քիչ են էն մարդիք ում փնտրում եմ . բայց միակ ճանապարհը էդ մարդկանց հավաքելն է ու նախ իրենց հետ աշխատելը :
    Վերջին խմբագրող՝ John.24: 12.03.2012, 17:19:

  17. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (12.03.2012), Ripsim (12.03.2012), Tig (12.03.2012)

  18. #40
    Պատվավոր անդամ Tig-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.10.2007
    Տարիք
    44
    Գրառումներ
    3,757
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում John.24-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ripsim
    մնացաշի մասին էստեղ այլևս չեմ գրի . քանի որ իրոք էմոցիոնալ է ստացվում դա առաջին հերթին ամեն օր ու ամենուր այդ ամենը ու դրա հետևանքները տեսնելուց է , ու այն անդունդը որ բաժանում է մեր ազգը երջանկությունից ընդհանրապես : երկրորդն էլ այն որ այս ահռելի ծավալով թեմաի մասին փորձում էս մի քանի նախադասության մեջ ասել .. ! գրել էի որ գայթակղությունը մեծ էր ուղղակի :

    Իսկ փորձել օգտակար լինել . մեծ սիրով ! Բայց դա նույնպես մի քանի նախադասության բան չի , մանավանդ էստեղ : Դա պիտի արվի կազմակերպված եւ սիստեմատիկ աշխատանքի ձևով :


    էդպիսի ծրագիր ունեմ ու ճիշտն ասած էս ֆորումը գտա ոչ թե կարծիք փոխանակելու այլ մարդ փնտրելու ...և ռեալ բան առաջարկելու : որ հավաքվենք որևէ կամակերպության միության շրջանակներում ու իրական պրոգրեսս փորձենք ունենալ ոչ թե միայն արտահայտվել :
    շատ քիչ են էն մարդիք ում փնտրում եմ . բայց միակ ճանապարհը էդ մարդկանց հավաքելն է ու նախ իրենց հետ աշխատելը :
    Դե առաջարկներ արեք, քննարկենք, գուցեև թիմ հավաքվի դրա շուրջ և փորձենք իրականացնել:
    Օրինակ, ես առաջարկեցի մշակութային ոլորտում գործելով ազդել... /որը և հիմա անում ենք, մեր թիմով/
    Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
    Մնացյալը անցողիկ…

  19. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Գեա (12.03.2012)

  20. #41
    ես գիտեմ... Գեա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.03.2010
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    868
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում John.24-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Երկար բարակ չգրելու համար ուղղակի պատասխանեմ
    Նախ մի հատ ուշադիր նայեք որտեղից է մեջբերված էդ սահմանումը ... ինչ ոչ մանկաբուժական գրքից ....))) դա հոգեբանության ամենաճիշտ գիրքն է Ձեր կարծիքով ???
    Հայեր!!!! եթե մի բանի սկզբում խրոխտ գրված է ԱՄՆ, սենց հնչեղ տառեռ, միանգամից մի ընդունեք անվերապահորեն ու աքսիոմի պես !!!!

    բայց նույնիսկ հենց էստեղ ԱՌԱՆՁԻՆ ԿԵՏՈՎ ՆՇՎԱԾ Է !

    4 էմոցիոնալ լքվածություն, երբ ծնողները չեն ապահովում , այնպիսի միջավայր, որը կնպաստեր երեխայի լիարժեք զարգացմանը հոգեբանական տեսանկյունից: !!!

    բա իմ ասածները ինչի մասին եին Ձեր կարծիքով ??? էս տողի մեջ գիտեք ինչքան թեմա կա ??? մի քանի հաստ գրքի !
    մի քիչ ,շատ քիչ բաներ ասեցի էս տողից !
    Ջոն ենթադրում եմ ,որ թեման Ձեր համար ցավոտ է ,բայց այնուամենայնիվ եկեք էմոցիոնալ , երբեմն նաև արհամարական տոնը մի կողմ թողնելով փորձենք իսկապես զրուցել այս թեմայի մասին, ինձ հետաքրքիր է այս հարցով ցանկացածի կարծիքը , նաև Ձերը , ու ես բացարձակ չեմ փորձում ձեզ հակաճառել, գուցե այնքան էլ համաձայն չեմ Ձեր որոշ բնորոշումների հետ, բայց ընդհանուր առումով իբրև կարծիք այն ընդունում եմ ու թեման էլ բացել եմ հենց այդ նպատակով : Իմ նպատակն է ինչքան հնարավոր է շատ կարծիքներ լսել: ԻՄ հղման նպատակն էր ուղղակի ծանոթացնել թե ընդհանուր առմամբ ինչ են հասկանում բժիշկները "դաժան վերբերմունք երեխայի հանդեպ" բառակապակցության տակ: Բայց այսպես ասած ոչ մի բան բացարձակ ու անվերապահ չէ,եթե ունեք ավելի հետաքրքիր հղում մեծ ուրախությամբ այն կկարդամ: Ի դեպ նույն գրքում բերված էին ստասիստիկ թվեր, թե տարեկան ինչքան երեխա է ենթարկվում բռնության ԱՄՆ ում, նման թվեր մեր երկրի մասին չգտա , եթե դուք կամ ինչ որ մեկը տիրապետում է այդ ինֆոին կխնդրեի տեղադրել:
    Ինչ վերաբերում է 4-րդ կետին ,ասեմ , որ նկատի ունեն ոչ թե ծնողի հիվանդագին սերը երեխայի հանդեպ կամ նրա կամքի ու ցանկությունների փաթաթումը երեխայի վզին, երեխային զրկելը սեփական կյանքը իր ուզած ձևով ազատ տնօրինելուց, այլ պարզապես սիրո ու խնամքի բացակայությունը, երբ երեխային չեն ծեծում , բայց նաև չեն սիրում ու ընդհանրապես մասնակցություն չեն ցուցաբերում նրա կյաքնում: Իսկ մեր մոտ (ելնելով նաև Ձեր խոսքերից!) լրիվ հակառակ իրավիճակ է , նորմայից դուրս ու կպչունության հասնող էմոցիաների (հատկապես սեփականատիրական) առկայություն երեխային դաստիարակելիս,որն էլ նրան արդյունքում դարձնում է հասարակական կարծրատիպերի զոհ ու հետագայում նրա հլու կատարող: Ճիշտ եմ բնութագրում Ձեր կարծիքը???
    Է՜յ, դո՛ւ` սապատ դառած ՃԻՇՏ, անապատ եմ մտել: Քեզ մաշելու համար ծարավ եմ մնալու...

  21. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (12.03.2012), Սելավի (12.03.2012)

  22. #42
    Պատվավոր անդամ E-la Via-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.07.2009
    Գրառումներ
    1,262
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Tig-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Շատ կարևոր ու նուրբ թեմա է:

    Այս հարցում պետական մոտեցում է պետք: Նախ ծնողներին օգնելու, որ իրոք ծնող լինեն, երկրորդ՝ երեխային օգնելու, որ երեխա լինի...
    Ինչպես և մնացած ոլորտներում, այստեղ էլ ուղղորդվում է դեպի ծայրահեղություն: Մի կողմից դեգրադացված հասարակույունում /թե սոցիալապես, թե բարոյապես/ բնականաբար շատանալու են այն ծնողները, որոնք պատկերացում չեն ունենալու, թե ինչ բան է իրական ծնողը: Մյուս կողմից աղաղակվելու է երեխայի իրավունքների մասին, դա հասցնելով ծայրահեղության և Վեյի ասած դաստիարակչական ապտակը նույնպես համարվելու է բռնության դրսևորում: Ան ջան քո գրած բոլոր մտքերի հետ համաիտ եմ, բացի երեխային ոստիկանություն զանգելու և ծնողի դեմ բողոք ներկայացնելու գաղափարը մեզ մոտ իրականություն դարձնելու մտքից: Երեխան դա կընդունի որպես զենք ծնողի դեմ և կսկսի շանտաժ անելով ծնողին ստիպի, որպիսի նա իրականացնի իր ցանկությունները: Սա ընտանեկան ամրությունը խարխլելու ևս մի ձև է: Չեմ ասում, թե պետք է լռել, ոչ: Բայց բարձրաձայնելու մեկ այլ ձև պիտի մշակվի... Դեռ չեմ պատկերացնում ինչպես, բայց որ վերը նշած մեթոդը ճիշտ մեթոդ չի. համենայն դեպս մեր հասարակության համար, դրանում համոզված եմ:
    Նման ձևով այսօր ասում են, թե երեխաները կարող են բողոքել ուսուցիչների դեմ... Որքան այս հարցը խորացվում է, այնքան ուսուցիչը դառնում է անպաշտպան: Մի կողմից ուսուչիցը բնականաբար իրավունք չունի երեխայի նկատմամբ բռնություն կիրառի, մյուս կողմից սա հոգեբանական խաղ է, երբ երեխան իմանում է դրա մասին, երբ ամեն մի առիթով դա շեշտադրվում է, երեխան սկսում է առիթավորվել դրանից և չարությունը վերածվում է լկտիության... Բնականաբար լավ մանկավարժը պիտի կարողանա հաղթահարել նաև սա: Բայց նախ լավ մանկավարժներ շատ քիչ ունենք, երկրորդ արհեստականորեն խնդիրը բարդացվում է:
    Տիգ ջան, եթե ազնիվ լինեմ, ինքս էլ դրա հետ համամիտ չեմ: Թե սեփական վերլուծությունից, թե դրսի օրինակներից ելնելով ՝ պարզ է դառնում, որ երեխան տեղեկանալով իր իրավունքներին՝ մի օր էլ անհրաժեշտությունից բացի սկսելու է չարաշահել այն ու որպես շանտաժի գործիք օգտագործել: Ինչպես նաև համամիտ եմ այն մտիք հետ, որ պետք է լրիվ այլ միջոց մշակվի, ու ինքս էլ գրեթե վստահ եմ, որ ճիշտ մշակույթի ներմուծման շնորհվի շատ հիմնարար հարցեր իրենց լուծումները կստանան. պետք է բուն պատճառը տեսնենք ու այն վերացնենք, բայց....

    Հետևանքները կան, չէ՞, ու այն էլ ինչպիսի հետևանքներ: Իսկ այդ հետևանքներն անտեսված են, իսկ բարձրաձայնողներն էլ միայն, ինչպես վերևում ասվեց, իրենց նպատակներն են հետապնդում:
    Բռնությունը կիրառվում է, բայց այն անուշադրության է մատնված: Ծնողը հետաքրքրվում է միայն իր պատկերացրած "բարօրությամբ", հարազատ-բարեկամ-հարևան ձեռքները լվանում են, իսկ պետությունն էլ... Անիմաստ էլ է ասել: Քանի դեռ չկան այլ միջոցներ, կասե՞ք ինձ, պարբերաբար բռնության ենթարկվող երեխան ի՞նչ անի, ո՞ւմ դիմի:
    Հա, ոստիկանությանը դիմելն իր շատ բացասկան կողմերն ունի, բայց դա նաև ծնողին որոշ չափով զսպելու միջոց է:

    Այստեղ շատերդ եք տեղեկացված խնդրին, բայց քչերդ եք ներկա եղել նման տեսարանների, քչերդ եք տեսել տուժված երեխաների, քչերդ եք հետևել նաև նրանց խեղաթյուրված կյանքերին ու ճակատագրերին: Հավատացեք, եթե ձեր աչքերով տեսնեիք դա ու պարզ գիտակցեիք, որ երեխաներն իսկապես անպաշտպան են, որ նրանց պաշտպանելու այլ ձև դեռ չկա, ինքներդ նրանց ձեռքը այդ համարը կտայիք ու կասեիք զանգի:

    Բայց աբսուրդը գիտեք ո՞րն է : Որ տուժած երեխան, սիրելով ծնողին, շատ երկար ժամանակ համոզված է լինում, որ հենց ինքն է սխալ, որ ինքն արժանի է այդ պատժին, որ դա նորմալ երևույթ է: Ինքն իրեն սխալ է համարում, միայն թե արդարացնի ծնողին: Իսկ հետո կամ արդեն այնքան է կոտրվում, որ այլևս չի համարձակվում պայքարի , կամ էլ ընկնում է մյուս ծայրահեղության գիրկն ու ուզում հաշվեհարդար լինի:
    Ես էլի եմ կրկնում, այս ամենը չեմ ասում մի կամ երկու դեպքից ելնելով:
    Կա ևս մի բան: Նույնիսկ եթե նման օրենք դուրս գա, նույնիսկ եթե երեխան զանգի ոստիկանություն, դա էլ չի օգնի, որովհետև էդ նույն օրենքի ներկայացուցիչը հայ հայր է ու մեկ է չի կարող պատկերացնել, որ իր որդին էլ կարող է մի օր իր դեմ բողոքի: Ուղղակի թե կաշառքով, թե հարազատաբարեկամական կապերով, թե մտածելակերպից ելնելով` հերթական ծածկադմբոցը կարվի:

    Ախր մեզ մոտ ամեն ինչ չափից շատ է ծայրահեղացվում: Ծնողն իր երեխային շատ "սիրելուց" է պատժում , երեխան ծնողին սիրելով՝ դա լուռ տանում է: Մարդիկ "հարգանքից, կեղծ պարկեշտությունից" ելնելով/իսկ իրականում անտարբերությունից / չեն խառնվում ուրիշի գործերին, իսկ օրենքի ներկայացուցիչներն էլ ինչպես էշի ականջում քնած են, էդպես էլ կշարունակեն քնել:

    Կարծես թե էլի փակուղու առաջ կանգնեցինք: Բայց ինչպես Տիգը, այնպես էլ ես համոզված եմ, որ արժեհամակարգի վերականգման հետ մեկտեղ՝ շատ ու շատ հարցեր իրենց լուծումը կստանան: Շղթայական ռեակցիան մոռանում ենք, որ նաև լավի դեպքում է գործում:
    Իսկ մինչ այդ, գոնե ամեն մեկս անենք այն, ինչ կարողանում ենք...
    Վերջին խմբագրող՝ E-la Via: 12.03.2012, 19:52:
    Հեռացողներին ճամփան չի ներում:
    Zulo

  23. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Tig (12.03.2012), Գեա (12.03.2012), Սելավի (12.03.2012)

  24. #43
    Պատվավոր անդամ Tig-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.10.2007
    Տարիք
    44
    Գրառումներ
    3,757
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում way-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    ..... Շղթայական ռեակցիան մոռանում ենք, որ նաև լավի դեպքում է գործում:
    Իսկ մինչ այդ, գոնե ամեն մեկս անենք այն, ինչ կարողանում ենք...
    Միանշանակ:

    Ինչ վերաբերվում է փակուղուն կամ փակ շղթային... Գուցե այդ ծայրահեղության մեջ ընկնելով, ինկատի ունեմ նշածդ օրենքը ընդունելով և փորձելով կիրառել, մարդ հասնի այն գիտակցական վիճակին, որ իրոք սկսի ճիշտ ելք փնտրել... Այսինքն փակուղային վիճակները հանգեցնում են կամ վերջնական կործանման կամ վերածնունդ են կերտում...
    Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
    Մնացյալը անցողիկ…

  25. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (12.03.2012), Սելավի (12.03.2012)

  26. #44
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    24.01.2007
    Գրառումներ
    722
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ժողովուրդ ջան, սկզբից իրոք պիտի մարդկանց մտածելակերպը փոխվի, դա ուղիղ կապ ունի ապագա սերունդների ճիշտ դաստիրակության մեջ:
    Կոնկրետ՝ հասարակության գիտակցության միջից ցանկալի է արմատախիլ անել մրցակցություն հասկացողությունը:
    John.24 -Ի վեր նշված ահռելի քանակի ատելությունը հասարակությամ մեջ, դա մրցակցության արդյունքից է: Մարդիկ լռակյաց, շատ ժամանակ էլ բացահայտ մրցակցության մեջ են իրար հետ, սկսած հագու կապից, մինչև երեխայի կրթություն, ու զանազան նյութական խաղալիքներ: Այս լռակյաց մրցակցությունը բերում է ատելության:
    Գաղտնիք չէ, որ բոլորը ուզում են հարուստ երևալ, մի տեսակ իրենցից վանելով աղքատի պիտակավորումը: Հասարակության մեջ աղքատ լինելը, հավասարազոր է մարդ չլինելուն: Այս պիտակը ստեղծել է նույն հասարակության գիտակցությունը:
    Այստեղից սկսվում է պայքարը, ամեն ինչի համար: պայքարում են երեխային լավ հագցնեն, պայքարում են երեխան հեղինակավոր ուսումնական հաստատությունում սովորի, պայքարում են....
    Պիտակները ահավոր շատ են ամեն ինչի վերաբերյալ:
    Շատ ծնողներ պիտակների ազդեցությունից, տրվելով էդ պայքարին, իրոք խեղում են իրենց երեխաների ապագան, իսկ ծնողը կարծում է թե երեխայի լավն է ուզում, սակայն այդ «լավի» տակ թաքնված է ծնողի ներքին բավարարվածությունը հասարակությունում և մտերիմների շրջապատում, ծնողի ինքնահաստատվելը հասարակությունում: Սա շատ կարևոր երևույթ է դաստիրակչության մեջ, հետագայում նույն երեխան առաջնորդվում է, հենց նույն արժեհամակարգով, որովհետև դա տեսել է իր ծնողներից:
    Երկրորդ կարևոր հանգամանքը, դա կառավարելի պահելն է ցանկացած դրություն: Բոլոր ծնողներն էլ ուզում են իրենց երեխաներին պահեն իրենց հասկացած, արժեհամակարգի կառավարելիության սահմանում: Քիչ են վստահում երեխայի ինքնուրույն որոշումներին, կամ բացարձակապես չեն վստահում, դրանով կոտրելով երեխայի մեջ ձևավորվող անհատին, սրանից է որ հասարակության մեջ պակասում է բազմակողմանի մտածելակերպը, մի տեսակ բոլորը շաբլոն մտածելակերպ ունեն, իսկ մի քիչ ուրիշ ձև մտածողը, իրեն սպիտակ ագռավ է զգում հասարակության մեջ:
    Ցանկացած դրություն, իրավիճակ, կառավարելի պահելու ծնողական տենչը, հանգեցնում է անտեղի նեռվային մթնոլորտի: Ծնող երեխա հարաբերությունները սկսում է սրվել: Ծնողը իր գիտակցության մեջ ունի արդեն գծագրված, թե երեխան ինչպե՞ս պիտի իրան պահի, ի՞նչ պիտի անի, ի՞նչ պիտի դառնա, Ինչքա՞ն... Որտե՞ղ... ո՞նց... (Նշեմ նաև, որ տարբեր ծնողների մոտ տարբեր են այդ ներքին պատկերացումների գծագրերը) Եվ երբ ծնողը նկատում է որ իր գծագրած չափանիշներից, իր պատկերացրած տեսելականից երեխան շեղվել է, սկսում է դաժան վերաբերմունքը, երեխայի նկատմամբ: Անունը դնելով դաստիրակչական աշխատանքներ, սակայն դրա տակ թաքնված է, ծնողի գծագրած պատկերացումների խափանումը:
    Բնականաբար երեխան իրեն անհատ է զգում, հասարակության մի մասնիկը, և սկսած որոշակի տարիքից ուզում է որոշակի չափով դուրս գալ ծնողական կառավարելիության սահմանից և կայացնել իր սեփական որոշումները, բայց հանդիպում է ծնողի արժեհամակարգում ձևավորված անխափան աշխատող գիտակցությանը՝ այն է, «կառավարելի պահել ցանկացած դրություն» :
    Եվ ծնողի այս գիտակցությունը իր ացդեցությունն է ունենում նաև ամուսնացած երիտասարդների ընտանիքներում:
    Եթե ավելի խորանանք, կտեսնենք որ ցանկացած դրություն կառավարելի պահելու տակ թաքնված է վախը: Սրա մասին չեմ խոսա, որովհետև շատ ծավալուն թեմա է:
    Մի խոսքով, ես ընդհամենը երկու հանգամանք նշեցի, որը իմ կարծիքով մեծ ազդեցություն է ունենում առողջ հասրակություն դաստիրակելու համար:
    Եվ վերջում ուզում եմ ասել՝
    Սիրելի ծնողներ, ձեր պատկերացումները կյանքի նկատմամբ, մի միայն ձեր պատկերացումներն են, որը ձեռք եք բերել ձեր ստացած փորձի շնորհիվ, իզուր երեխայի տեղը դուք մի պատկերացրեք, վստահեք՝ իրենց պատկերացումները ավելի գեղեցիկ և երջանիկ կյանք են կերտելու, մի վախեցեք, թողեք իրենք էլ իրենց փորձը ձեռք բերեն, որպեսզի կայանան և ուժեղ լինեն: Եթե դուք ընդհանրապես ջուր խմած չլինեք, և մեկը փորձի ձեզ բացատրել, թե ինչ գերագույն հաճույք է ջուր խմելը, միևնույնն է դուք դա չեք պատկերացնի, դուք ինքներդ պիտի խմեք այդ ջուրը:

    Ես ոչ մեկին չեմ ուզում համոզել որ ընդունեն այս առաջ քաշած մոտեցումները, բոլորտ ազատ եք վարվելու այնպես, ինչպես ինքներդ կցանկանաք:
    Մենք իրար սեր ենք պարտք մարդիկ:

  27. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (12.03.2012), Tig (12.03.2012)

  28. #45
    Մշտական անդամ Ripsim-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2011
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    282
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում John.24-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ripsim
    մնացաշի մասին էստեղ այլևս չեմ գրի . քանի որ իրոք էմոցիոնալ է ստացվում դա առաջին հերթին ամեն օր ու ամենուր այդ ամենը ու դրա հետևանքները տեսնելուց է , ու այն անդունդը որ բաժանում է մեր ազգը երջանկությունից ընդհանրապես : երկրորդն էլ այն որ այս ահռելի ծավալով թեմաի մասին փորձում էս մի քանի նախադասության մեջ ասել .. ! գրել էի որ գայթակղությունը մեծ էր ուղղակի :

    Իսկ փորձել օգտակար լինել . մեծ սիրով ! Բայց դա նույնպես մի քանի նախադասության բան չի , մանավանդ էստեղ : Դա պիտի արվի կազմակերպված եւ սիստեմատիկ աշխատանքի ձևով :


    էդպիսի ծրագիր ունեմ ու ճիշտն ասած էս ֆորումը գտա ոչ թե կարծիք փոխանակելու այլ մարդ փնտրելու ...և ռեալ բան առաջարկելու : որ հավաքվենք որևէ կամակերպության միության շրջանակներում ու իրական պրոգրեսս փորձենք ունենալ ոչ թե միայն արտահայտվել :
    շատ քիչ են էն մարդիք ում փնտրում եմ . բայց միակ ճանապարհը էդ մարդկանց հավաքելն է ու նախ իրենց հետ աշխատելը :
    Հարգելի John, կոնկրետ ես ընդհանրապես դեմ չեմ այս թեմայով էմոցիոնալ գրառումներ անելուն, եթե "ահավոր վատ վիճակը" նկարագրելուն զուգահեռ ցույց են տրվում հնարավոր ելքեր, ինչ-որ լուսավոր կետեր, որոնցից կառչելով միգուցե հնարավոր է վիճակը բարելավել: Ուրախ եմ, որ Ձեզ համար թեման շատ ցավոտ է, ու, ինչպես երևում է Ձեր գրառումներից, ուսումնասիրություններ եք արել այս ասպարեզում, ծրագիր ունեք և ուզում եք համախոհներ հավաքել: Այ հիմա կարծում եմ բոլորս էլ կուզենք թեկուզ մի քանի նախադասությամբ լսել Ձեր ծրագրի մասին: Կարծում եմ այն ներկայացնելով միայն կարող եք համախոհներ հավաքել... Եթե ինչ-որ գրականություն գիտեք կամ ինչ-որ մեթոդների եք տիրապետում այդ չգիտակցված, հոգեկան բռնությունը քչացնելու կամ ծնողներին այդ ասպարեզում կրթելու վերաբերյալ, խնդրում եմ առաջարկեք, ներկայացրեք: Կարծում եմ շատերը լսելով Ձեր ծրագիրը ու համարելով այն խելամիտ, կդառնան Ձեր համախոհը:

  29. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (12.03.2012), Tig (13.03.2012), Գեա (12.03.2012)

Էջ 3 8-ից ԱռաջինԱռաջին 1234567 ... ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Ակումբցիների երեխաները
    Հեղինակ՝ ivy, բաժին` Տուն-տեղ, ընտանիք, երեխաներ
    Գրառումներ: 1381
    Վերջինը: 09.03.2023, 20:57
  2. Երթ Երևանում՝կանանց հանդեպ բռնության դեմ պայքարի շրջանակներում
    Հեղինակ՝ Գալաթեա, բաժին` Հայտարարություններ
    Գրառումներ: 58
    Վերջինը: 10.07.2013, 21:14
  3. Սերիալներում ցուցադրվող բռնության կադրեր
    Հեղինակ՝ Tig, բաժին` Սերիալներ
    Գրառումներ: 6
    Վերջինը: 13.02.2012, 11:33

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •