Անի ջան, լավն էր: Պատմվածքներումդ հատկապես դուր է գալիս հստակ շարադրանքդ, որը զերծ է ավելորդ բառախաղերից: Սիրում եմ նաև խնամքով մոտեցումդ:
Բայց այս պատմվածքում ինձ մի բան խանգարեց. այն ինձ մի պահ ժամանակագրություն թվաց, այլ ոչ թե կյանքի մի կարճ հատվածի պատմություն: Ու թեկուզ դա մի փոքր ինձ խանգարեց, բայց հետաքրքիրն այն էր, որ հնչած այդ «Չէր կարելի»-ով դու կարծես այդ ժամանակը կանգնեցրեցիր:
Հա, մեկ էլ մի բան. Ինչի՞ «Ես»:
Մեջբերել
Էջանիշներ