Meph, մենք վապշե տը իրար հետ յոլա չենք գնում, ու դա ա պատճառը, որ ինչ գրես, ինչքան էլ համաձայն չլինեմ, չեմ մտնում քննարկման մեջ, որովհետև սաղ ասելուններն ասված ա
Էդ նույնկերպ քննարկման մեջ չեմ մտնում մեկ էլ օրինակ Ռայադերի հետ, բայց հիմա ուզում եմ ասեմ...
Ես քեզ, Չուկին, ՀԱԿ-ի համակիրներին հասկանում եմ, նույնիսկ ըստ էության համաձայն եմ ձեզ հետ: Եթե կա մեծ գլոբալ խնդիր, ինչ-որ մանր խնդիրների դեմ պայքարը դրանց կողքին
անիմաստ ա թվում հատկապես էն դեպքում, երբ էդ մանր խնդիրները էդ մեծ գլոբալից են ածանցված: Բայց... ախր էս էլ չենք ունեցել: Հիմա մեկը պայքարում ա բանակի համար, մյուսը բնության, մյուսը բուծիկի դեմ: Մի բանում հաջողություն են ունենում, մի ավելի մեծ հարցում չէ, բայց էդ փոքր հաջողությունը ոգևորություն ա բերում: Ինձ թվում ա հա քննադատելով, մեղադրելով, պահանջելով էդ մարդկանց հենց ընդդիմադիր ուժերի դեմ հանել պետք չի:
Կաթիլ-կաթիլ հասունանալու ա ու պայթելու ա, էդ գլոբալի դեմ բողոքն էլ ա լինելու ու գլոբալ ա լինելու, որովհետև սենց չի կարա մնա: Ես համոզված եմ, որ լինելու ա: Թողեք մեզնից յուրաքանչյուրը՝ չպայքարողներս ու պայքարողները հասնենք էդ գիտակցությանը ու հասնելու ենք: Ես ձեր դիրքորոշումն արտահայտելու իմաստն էլ եմ, չնայած, հասկանում. ոնց որ Ձայնալարը կարծեմ գրեց, որ զգոնությունը չկորցնեն ու չխաբնվեն: Երևի դա էլ ա ճիշտ, այսինքն դա էլ ա պետք, բայց դե մեկ-մեկ շատ կատեգորիկ ա արտահայտվում՝ այ ճանճասպաններ, չգիտեմ ինչ: Ինձ թվում ա տենց պետք չի: Մենք դեռ շատ հասունանալու տեղ ունենք, բայց ամեն փոքր հաջողություն բոլորիս՝ իմ նման չպայքարողներին ու Ռայադերի նման պայքարողներին, նույնիսկ քաղաքական դաշտում թրծված պայքարողներին ավելի ա չէ՞ հասունացնում:
Քիչ-քիչ, բայց ոչ թվաբանական, այլ երկրաչափական պրոգրեսիայով դա էլ կլինի: Եթե սխալ եմ, խիստ մի դատապարտեք ինձ: Բանավիճել ես հեչ չեմ սիրում, բայց առաջինը անիմաստ երկարող բանավեճը դադարեցնել էլ մեկ-մեկ դժվարանում եմ, ոնց որ երևի բոլորս:
Էջանիշներ