Նա անասուն՝ հայ մարդուն Է գիշատել
Նա անապատ՝ հայ ծաղկունքն Է գարշատել
Նա ապիրատ՝ հայի գոյն Է ժանիքել
Նա օտար խուժ՝ հայ աշխարհն Է պղծոտել
Նա բորենի՝ հայոց հողն Է շարավել
Նա սև ոսոխ՝ մեր շող բույն Է փարատել
Նա հողմ հորդա՝ մեր հոգին Է ըմբոշխնել
Նա արյուն հարբ՝ երկիր կյանքն Է մեր լլկել
Էլ ինչու՞ եմ ես ապրում,եթե նրան չեմ ատում
Դատաստանը չեմ անում՝ ոճիրներին փոխ հանուն