Վայ քու, արա՛… Էլի ինքնազոհողությու՞ն… Դու՞, թե՞ ես

[Մարկիզ]

Ինչու՞ եմ ես հիմա պատժվում: Ինչու՞… Ախր էն 10 պատվիրանն ազնվորեն պահպանել եմ: Ի՞նչ վատ բան եմ արել:

Լավ, հասկանում եմ՝ ինչ եմ արել: Բայց պատժվել՝ պատժվել: Գոնե այսպես չպատժվեմ: Ախր մեղք եմ էլի: Մի պատժիր էլի, խնդրում եմ: Հերիք է: Հանձնվում եմ, ստրուկդ եմ, ծառադ եմ, ճորտդ եմ, վասալդ եմ… Էլ ի՞նչ ասեմ ու … անեմ: Կուզե՞ս դրեսերովկա արած շունիկ դառնամ, խոսքի՝ պիտբուլ, կամ շոտլանդական հովվաշուն, կամ էլ օրինակ՝ սուս-փուս ձուկ: Ընդ որում՝ էն ակվարիումի ամենաներքևում հանգիստ ու անշարժ լռվցնող ձկներից: Սանիտար կամ հավաքարար են ասում դրանց: Էն որ՝ յա եղած, յա չեղած… Հաց էլ չեն ուտում: Մենակ թե, այսպես մի պատժիր էլի… Եթե կուզես՝ կարող եմ նույնիսկ կապիկ աշխատել:

Մնաց` վարդգեսգասպարիություն անեմ ու պըրծ: Հա, էդ ա մնացել: Գամ, սիրուն մի պլակատ դոշիս խփեմ ու պառկեմ գետնին կամ էլ անկապ գոռգոռամ: Բալքիմ խայտառակ լինելու վտանգից խուսափելու համար դադարես այսպես պատժել:



Հ.Գ. Թվարկածս կենդանիների մեջ եղջերավորներ չփնտրել:

[Մարկիզ]

Ես շա՜տ վատ եմ եղել, որ այստեղ գրել եմ... Ահավոր վատ: Երկու տարբեր պատմություններ են՝ տարբեր ժամանակաշրջաններում (միմյանցից մոտ մեկ տարվա տարբերությամբ):

Սա բառի բուն իմաստով օրագիր ա եղել: Ստեղ ես մտքեր էի գրում, որովհետև ալարում էի տետրի մեջ գրիչով գրել: )))) Էս օրագրի առաջին կեսի մասին ա խոսքս: Պետք էր այդ մտքերը գրել չմոռանալու, վերլուծելու և իրադարձությունները համեմատելու համար: Երկրորդ կեսը սեր ա: Խփնվել էի:)) Ու զարմանալի մի բան կա, շա՜տ զարմանալի: Հիմա ասեմ.

Այս օրագրի առաջին կեսը համարյա կյանքի ու մահվան խնդիր է եղել: Ու դա ահավոր դժվար է, բարդ: Աննկարագրելի է՜: Դա անցել է անհետևանք, եթե հաշվի չառնեմ մի երկու տասնյակ սպիտակ մազը:

Երկրորդի պահով՝ խփնված էի, սիրում էի... Չնայած, հիմա էլ եմ սիրում նույն մարդուն, բայց դա արդեն լրիվ այլ պատմություն է՝ նոր ու առանց ցավ: Այս պատմության արդյունքում սպիտակել է մոտ երեսուն մազ:)

Հա, զարմանալիի մասին... Զարմանալին այն է, որ երբ համեմատում եմ այս օրագրի առաջին և երկրորդ կեսերն ու գնահատում յուրաքանչյուր ժամանակահատվածի իմ ապրումներն ու հոգեվիճակը և համեմատում դրանք, պարզվում է՝ ես առաջին շրջանում այնպիսի դաժան ապրումներ չեմ ունեցել (երբ կյանք ու մահ էր), այն աստիճան վատ չեմ եղել, ինչպիսին եղել են սիրո հետ կապված ապրումներս ու ցավերս: Բա՛... )))

Հ.Գ. Ես ալեհեր չեմ դարձել իրականում, փոխաբերական իմաստով եմ ասում՝ սպիտակել է...

Հ.Գ 2 Շուտ-շուտ օրագրերում գրառումներ գրեն, գնա ռադ լինի էս օրագիրս ակումբի արխիվների խորխորատներում: Չտենամ ես էլ սրան ))))))))))))