User Tag List

Էջ 2 6-ից ԱռաջինԱռաջին 123456 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 16 համարից մինչև 30 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 78 հատից

Թեմա: Osho Ошо Օշո...

  1. #16
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Rhayader-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Սոլովյովը Բլավացկայայի հետ մոտիկ էր բավականաչափ, որ կյանքի օրոք չխանգարի Լենա տյոտյային ուտել-խմել, իսկ այ, երբ Լենա տյոտյան սեփական հիմարությունից (բժիշկների չէր դիմում, մեռնելու պահին ինչ հիվանդություն ասես՝ ուներ, ենթադրվում է նաև, որ սիֆիլիս) ոտքերը տնկեց, արդեն իմաստ չուներ թույլ տալ իր գրքերին մարդկանց հիմարացնել: Ռացիոնալ պատճառ է:
    Вс. Соловьев и Е. П. Блаватская

    На основании личного знакомства с Е. П. Блаватской Всеволод Соловьев, в 1892—1893 годах, то есть уже после ухода Е. П. Блаватской из жизни, в журнале «Русский вестник» опубликовал серию очерков о встречах с ней, под общим названием «Современная жрица Изиды». В 1893 году эти очерки вышли отдельной книгой, с посвящением «Лондонскому „Обществу для психических исследований“ и всем внимательным читателям», а в 1895 году ОПИ издало в Лондоне английский перевод под редакцией Уолтера Лифа.[154] В книге сообщается, что во время одной из встреч Вс. Соловьева с Е. П. Блаватской, Елена Петровна высказала ему следующее:
    (կարդա քո վերևում մեջբերածը)։

    Однако эта книга Вс. Соловьева подверглась резкой критике со стороны читающей публики. Русский публицист и литературный критик В. П. Буренин, который не был в числе сторонников Е. П. Блаватской, так отозвался о Вс. Соловьеве и его книге:

    «Грязи, и притом самой бесцеремонной, наш изобличитель (Соловьев) валит на „современную жрицу Изиды“… столько, что её достало бы, вероятно, для целого огромного кургана над свежей могилой этой русской женщины, которая, даже взяв в расчёт все её увлечения и заблуждения, вольные и невольные, всё же была женщина очень талантливая и замечательная… В своём усердии к изобильному излиянию грязи г. Вс. Соловьев как будто даже забывает, что покойная была женщина, быть может, и очень слабая, очень грешная, но… достойная уважения и симпатии уже по тому одному, что таких женщин у нас немного, такие женщины у нас из ряда вон. <…> читая разоблачения г. Соловьева, я часто невольно приходил к такому заключению: или г. Вс. Соловьев … говоря выражением из одной комедии, „охотно привирает“; или же во время своего знакомства с жрицей Изиды он… находился не совсем в здоровом состоянии»[156].
    Также о публикациях Вс. Соловьева отозвался и увлекавшийся эзотерическими учениями русский философ и писатель[157] П. Д. Успенский:

    «Е. П. Блаватская была необыкновенная личность, описать которую во всей её полноте и изгибах мог бы только большой художник… Книжка Всеволода Соловьева „Современная жрица Изиды“, по которой многие знают о Блаватской, полна мелкой, не совсем понятной для читателя злобы, и вся состоит из сыщнического описания подсматриваний, подглядываний, выспрашиваний у прислуги и, вообще, мелочей, мелочей и мелочей, которые проверить читатель не может. А главное, то есть книги Блаватской, её жизнь и её идеи, точно совсем не существуют для автора… Что бы ни говорили и что бы ни писали о теософическом движении, оно несомненно имеет большие положительные стороны».[158]
    С опровержением книги Вс. Соловьева выступила и сестра Е. П. Блаватской — В. П. Желиховская. В своей книге «Е. П. Блаватская и современный жрец истины: Ответ г-жи Игрек (В. П. Желиховской) г-ну Всеволоду Соловьеву» В. П. Желиховская приводит письма Вс. Соловьева к Е. П. Блаватской, которые, как утверждает Желиховская, показывают, что обвинения выдвинутые им против её сестры являются фальсификацией и клеветой.[159]

    В Русском биографическом словаре (1896—1918) отмечается, что к очеркам Вс. Соловьева (впрочем, как и к книге В. П. Желиховской) «нужно относиться с крайней осторожностью»[97].

    Սա էլ, թե Ելենա Ռերիխն ինչ է ասել այդ թեմայով.

    "Упоминаемая Вами книга Соловьёва о Е.П.Блаватской у меня имеется. В воспоминаниях, написанных друзьями и сотрудниками Е.П.Блаватской, встречается определённая характеристика этого недостойного типа. Он очень добивался быть принятым в ученики, но Вл. М. не разрешил Е.П.Блаватской приближать его и даже неоднократно предупреждал её о его скрытых свойствах. Конечно, мелкое самолюбие не могло простить Е.П. такого отказа. Его книга является лучшим свидетельством невежества и низости автора. Думаю, что начинать шевелить эту грязь сейчас не полезно и даже определённо вредно. …Защита Е.П.Блаватской должна сейчас состоять в широком распространении её трудов. Вся же грязь, которой жалкая посредственность закидывает каждого выдающегося деятеля, сама отпадёт с течением времени и с наступлением срока для нового сдвига сознания. …Чем больше личность, тем больше предательств и ярой клеветы вокруг неё. Именно, как говорится, клевета несётся за великим человеком, как пыль за всадником". (А.И. Клизовскому, 24.02.39, т. 6, стр.348)


    Իմ կողմից ավելացնեմ, որ ես այդ ամենի մեջ չեմ տեսնում ոչ մի տրամաբանություն։ Ե.Պ.Բ-ի տված ինֆորմացիան, չխոսենք արդեն այդքան ինֆորմացիա հավաքելու համար նրա ծախսած ժամանակը, նրա հազարավոր էջեր կազմող գրական ժառանգությունը, որը սիրելի էր անգամ քյառթու Տոլստոյին ("Книги известные. В них много хорошего, нехорошо только то, что они говорят о том, чего не дано знать человеку".)... Այդ ահռելի աշխատանքը կատարելու հետ մեկտեղ, ո՞րն է այդ կնոջ շառլատան լինելու իմաստը, նպատակը, մղումը... Մի՞թե այդ ամենը հնարավոր է հեչ անել Սոլովյովի երկու հիմար տողով...

    Հիվանդությունները (սիֆիլիս, սպիդ, էբոլա, և այլն)...
    Քեզ համար անընդունելի է, իհարկե, բայց դա հետևանքն է մահաթմաների հետ շփման։ Նույնպիսի վիճակի մեջ է եղել նաև Ելենա Ռերիխը, և իր այդ վիճակը նա մանրակրկիտ նկարագրել է իր "Հրեղեն փորձ" գրքում։ Նուրբ ոլորտներից եկած մահաթմաների նուրբ թրթիռները շատ վտանգավոր էին նրանց հետ տարիներ շարունակ շփվող կոպիտ ֆիզիկական ոլորտի մարմինների համար։ Եվ ոչ միայն նրանք են ունեցել այդ շփման հիվանդագին ազդեցությունը։ Մահաթմա Կութ Հումին, Ե.Պ.Բ-ի և Սիննեթի հետ մի քանի տարիներ շփումից հետո, վերականգնման երկարաժամկետ պրոցես է անցել բացարձակ միայնության մեջ։
    Վերջին խմբագրող՝ Sambitbaba: 13.11.2014, 11:19:
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  2. #17
    Exterminate Rhayader-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    20.09.2006
    Հասցե
    Մակոնդո
    Տարիք
    37
    Գրառումներ
    6,277
    Բլոգի գրառումներ
    21
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Սամ, մուրակամիություն ես անում: Էն որ քթի խլինքի մեջ էլ կարելի է այնքան խորանալ, որ կյանքի իմաստը գտնես: Բլավացկայան անգրագետ էր իր սեփական ոլորտում. ինքը սկզբում պնդում էր, որ իր ուսուցիչները բուդդիզմից են գալիս, հետո՝ որ գալիս են հինդուիզմից: Իրականում այդ ուսուցիչների գաղափարը գալիս է ջայնիզմից: Ինքը Հնդկաստանում եղած ժամանակ լսել էր պատմություններ, միստիֆիկացրել դրանք, խառնել եվրոպական բոհեմային մասսայի գաղափարների հետ և այլն: «Ահռելի աշխատանք», «հսկայական ժառանգություն» ասածդ ընդամենը թուղթ մրոտել է: Դրա մասին մի անգամ ես արդեն գրել եմ՝
    Պատկերացրեք տասնիններորդ դարի վերջի Եվրոպան: Վիկտորիական շրջան, արևելյան փիլիսոփայական ուղղությունները մոդայիկ են դառնում, մոդեռնիստները հարձակվում են եկեղեցու վրա, քրիստոնեական ապոլոգետիկները պնդում են, որ եկեղեցին է աղավաղել քրիստոնեության գաղափարները, և այլն: Բուդդիզմի անվան տակ Եվրոպա են հասնում հինդուիզմի ու ջայնիզմի գաղափարներ: Բոլոր ազգերը հայտնաբերում են, որ իրենք արիացի են: Կատարյալ խառաշփոթություն: Լիքը բաներ, որոնց կիսաբոհեմական, կիսաինտելլիգենտ մասսան ցանկանում է հավատալ՝ նրանցից, ովքեր որոշում են, որ բժշկությունը վատ է, իսկ ժողովրդական բուժակությունը՝ լավ, քանի որ բնության մոտ է, քաղքենի մի շերտ, որը սկսել է, գոնե մոդայի խաթր, ձգվել դեպի բնությունը, բայց ձգտումն այնքան անկեղծ չի, որ քաղաքային հարմարությունները թողնեն ու գնան գյուղում ապրելու: Բուսակերություն՝ «կենդանիներին սպանելը դաժան է» հիմնավորմամբ:

    Պարարտ հող է հերթական պսևդոգիտակրոնական ուղղության համար: Ու մի ռուս կին՝ Ելենա Բլավացկայան, անորոշ զբաղմունքի (օրինակ՝ գյուղերում հոգի կանչելով փող աշխատող), անորոշ կարգավիճակի (կազմակերպված ամուսնությունից փախած), անորոշ ճակատագրի, բավականաչափ ճարպիկ է գտնվում, որ իր գրքում հայտարարի եվրոպացիներին արիացի, Տիբեթը՝ արիացիների ծագման վայր, որ բոլոր կրոնները նույն բանին են գալիս, ու էլի լիքը բաներ: Հիմնված Խիստ Հին ու Խիստ Իմաստուն, ինչպես նաև Խիստ Գաղտնի գրքի վրա:

    Թեոսոֆիայի ուղղությամբ շատ չեմ ծավալվի՝ նրա քննադատության վրա կարելի է գրքեր գրել: Կանդրադառնամ ուղղության հետևորդներին: Թեոսոֆիայի հետևորդների մեջ քիչ են մարդիկ, ովքեր կարդացել են թեոսոֆիայի հիմնադիրների գրքերը, շատ են նրանք, ովքեր լսել են դրանց մասին: Ինչն ինքնին բավականին հիմար երևույթ է: Այլ կերպ ասած, ուղղությունը հիմնականում տարածվում է բանավոր վերապատմման ու անձնական ազդեցության/բրեյնուոշինգի շնորհիվ: Փորձը ցույց է տալիս, որ որոշակի տարիքից երիտասարդ թեոսոֆները, հենց սկսում են ուսումնասիրել կրոնական ու փիլիսոփայական ուղղությունները, որոնց մասին խոսվում է թեոսոֆիայում, միանգամից թշնամանքով են համակվում թեոսոֆիայի նկատմամբ ու այն ռադ են անում: Ոչ ոք չի սիրում, երբ իրեն գիտակցաբար խաբում են:
    http://songoffall.blogspot.com/2011/...post_9869.html

    Գանդին, եթե նույնիսկ սուրբ չհամարվեր, ինձ համար կմնար խիստ տհաճ երևույթ (վիշնուիստ լինելու, կաման՝ սերը զզվելի համարելու ու Կամա աստծո տաճարները թրիքի մեջ թաղելու պլանների համար): Մայր Թերեզան կմնար հետամնաց ֆանատիկոս ու շառլատան, դաժան ու արյունարբու մարդ:

    Ինչպես քրիստոնեությունն է իր արյունոտ անցյալից «մաքրագործվել» իր մեջ «լավը փնտրողների» միջոցով, այնպես էլ Հիտլերն է «մաքրագործվում» ժամանակակից նեո-հիտլերիզմ ուղղության միջոցով: Իրենք էլ Հիտլերի մեջ են լավը փնտրում: Բայց ոչ քրիստոնեության, ոչ էլ Հիտլերի գաղափարների էությունը չի փոխվել, ու իրենք ընդամենը ադապտացվում են, որ կենդանի մնան նոր ժամանակներում: Ու միշտ կա վտանգ, որ իշխանություն ձեռք բերելու դեպքում իրենք կդառնան նույն հրեշն, ինչ եղել են: Իրանի իսլամական հեղափոխությունը՝ դրա օրինակ ոչ վաղեմի ու ակնառու օրինակ:

    Ինձ հետաքրքիր չի, թե քեզ ինչն է «տաքացրել» ու ինչը չի «տաքացրել»: Ինձ հետաքրքիր է ավելի շատ, թե հեղինակն ինչքանով է ազնիվ եղել ինքն իր ու իր ընթերցողի հետ: Ինձ հետաքրքիր է մարդկանցից իդոլների բարձրացումը դատարկ տեղը: Որովհետև երբ Օշոյի նման շահամոլ սրիկային, պոտենցիալ մասսայական մարդասպանին սուրբ են դարձնում, միանգամից պարզ է, թե մյուս «արյունարբու սրբերն» իրենցից ինչ են ներկայացվել ու ինչպես են «մաքրագործվել»:

    Իհարկե, ինչպես հոդվածումս նշեցի, մեր բանավեճը վերածվում է սրան.



    Եթե դու փորձում ես փաստերի դեմ իռացիոնալ դրական վերաբերմունքով ու համառությամբ պայքարել, ֆիքսեմ, որ ես ավելի համառ եմ ու կարող եմ այսպես հավերժ շարունակել, իսկ քո «սրբերի» (արի իրենց «լրբեր» անվանենք) կյանքն այնքան լի է իրենց իրական էությունը բացահայտող էպիզոդներով, որ դրա վրա հավերժ կարելի է ծավալվել:
    "Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"

    Voice of the Nightingale - իմ բլոգը

  3. #18
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Rhayader-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Սամ, մուրակամիություն ես անում:
    Լավ է արդեն այն, որ կոելիոյություն չեմ անում...
    Այո, ամեն ինչի մեջ կյանքի իմաստը կա, որովհետև ամեն ինչ հենց կյանք է, որ կա, և Մուրակամին չէ, որ դա հիմնել է։ Ուսուցիչների "գաղափարը" գաղափար չէ, այլ հենց իրենք Ուսուցիչներն են, և միայն Բլավացկայան չէ, որ շփվել է նրանց հետ։ Պատմության մեջ լիքը կարելի է հանդիպել նման դեպքերի, որոնք հիմնականում հերքված կամ վարկաբեկված են հերթական սոլովյովների կողմից։ Ամենաշատ փաստերը կան Սեն-Ժերմենի մասին, ում, վայրկյան անգամ չեմ կասկածում, որ ամենամեծ ավանտյուրիստներից մեկը կհամարես։ Էլ Մորիան, Կութ Հումին և ուրիշներ ոչ միայն Ե.Պ.Բ.-ի հետ են շփվել։ Երկար տարիներ նրանք կապի մեջ են եղել Ելենա և Նիկոլայ Ռերիխների հետ և այդ կապի արդյունքն է "Կենդանի Բարոյականության Ուսմունքը, կամ Ագնի Յոգան"։ Եվ այսօր էլ նրանց կարող ես գտնել քո "սիրելի" "մագնիսական հրեշտակների" շարքում։
    Չնայած, սրանք էլ հերթական թուղթ մրոտողներ են, չէ՞, - ի՞նչ իմաստ ունի սրանց մասին խոսելը։ Իսկ այ, ասենք, ԼաՎեյը, որ համամարդկային գաղափարները (աստվածաշնչայիններից էլ՝ չխորշելով) վերցրել ու "սատանայական պատվիրաններ" է սարքել (կներես, ոչ պատվիրաններ. իր "պատվիրաններին" նա խորամանկորեն "մեղքեր" անունն է տվել, - դե, ինչ-որ բանով Մովսեսից պետք էր տարբերվել, չէ՞), - սա արդեն թուղթ մրոտող չէ, սրա առջև արդեն կարելի է խոնարհվել։ Սրա արածը՝ գերագույն ազնվություն է։

    Թեոսոֆիայի հետևորդների մեջ քիչ են մարդիկ, ովքեր կարդացել են թեոսոֆիայի հիմնադիրների գրքերը, շատ են նրանք, ովքեր լսել են դրանց մասին: Ինչն ինքնին բավականին հիմար երևույթ է: Այլ կերպ ասած, ուղղությունը հիմնականում տարածվում է բանավոր վերապատմման ու անձնական ազդեցության/բրեյնուոշինգի շնորհիվ: Փորձը ցույց է տալիս, որ որոշակի տարիքից երիտասարդ թեոսոֆները, հենց սկսում են ուսումնասիրել կրոնական ու փիլիսոփայական ուղղությունները, որոնց մասին խոսվում է թեոսոֆիայում, միանգամից թշնամանքով են համակվում թեոսոֆիայի նկատմամբ ու այն ռադ են անում: Ոչ ոք չի սիրում, երբ իրեն գիտակցաբար խաբում են:
    Լավ ես ասում։ Բայց կարո՞ղ ես ասել մի ուսմունքի մասին, որին ասածդ չէր վերաբերվի։ Հեռու գնալ էլ պետք չի. շա՞տ քրիստոնյաներ ես ճանաչում, որ կարդացել են Աստվածաշունչը... Եվ ինչու՞ էր պետք ասածդ հենց թեոսոֆիայի վրա բարդել, եթե ոչ նրան հերթական անգամ աղբի մեջ թաթախելու համար։ Ինչակամիություն ես դու՞ անում, Ռայ...

    Ուզում էի գտնել այն տեղերը, որտեղ Բլավացկայան ինքն է խոսում հոգի կանչելու և սպիրիտիզմի վնասների մասին, հորդորում է չզբաղվել դրանով... Բայց շատ տգետ եմ կոմպյուտերային հարցերում և երկու օրվա որոնումներս ապարդյուն էին։ Հետո էլ, միևնույն է, իմաստ չունի։ Դեմ չեմ, այն, ինչ տեսնում ես, դրա մասին կարող ես խոսել մեծագույն վարպետությամբ, և փառք Աստծո, ուզածդ հարցում "փաստեր" գտնելու և ասածդ փաստացիորեն ապացուցելու հարցում էլ ինձ պես անշնորհք չես։ Բայց աշխարհին դու նայում ես վերևում ցույց տվածդ ասպետի սաղավարտի նեղ անցքերի միջից միայն, իսկ այնտեղից քեզ կարող են տեսանելի չլինել դիմնացինիդ ոչ ձեռքերը և ոչ էլ թևերը։ Բայց ոչինչ, ամենաթունդ ասպետն անգամ մի օր իր սաղավարտը հանում է։



    Հ.Գ. Հա, մոռացա Հիտլերի մասին...
    Ոչ մի նորմալ մարդ չի կարող Հիտլերի մեջ լավ բան գտնել։ Եվ բոլորովին էլ արժանապատվություն չի ասել, որ Հիտլերը՝ հրեշ էր, - երևի կհամաձայնվես, որ դա նոր գաղափար չի ու բոլորս էլ շատ լավ գիտենք այդ։
    Բայց երբ ես ինչ-որ տեղ, ինչ-որ մեկի մոտ, ում ասած ինչ-որ բաներ ես հարգել եմ, ինձ "տաքացրել" է, - եթե ես նրա մոտ հանդիպում եմ մտքի, որ Հիտլերը՝ դրախտում է, - ես ինձ ոչ թե պատիժ եմ կանգնեցնում այն բանի համար, թե ինչպե՞ս էի մինչև օրս հավանել այդ հանցագործի գաղափարները, այլ փորձում եմ խորանալ հարցի մեջ, փորձում եմ հասկանալ, թե ի՞նչն է նրան դրդել ասել այդ "հիմար" միտքը, որի համար նրան գնդակահարելն էլ քիչ է։
    Թող նորից մուրակամիություն եմ անում, Ռայ ջան, բայց ամեն ինչ իր տրամաբանական պատասխանն էլ ունի, սիրելիս, նույնիսկ Հիտլերի դրախտում լինելը։ Եվ խոսքն այստեղ բոլորովին Հիտլերի մասին չի, հասկանու՞մ ես։ Խոսքն Իրական Աշխարհի մասին է։

    Ուղղակի գոյություն չունի ուրիշ տեղ, բացի դրախտը։
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  4. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Ուլուանա (16.11.2014)

  5. #19
    Exterminate Rhayader-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    20.09.2006
    Հասցե
    Մակոնդո
    Տարիք
    37
    Գրառումներ
    6,277
    Բլոգի գրառումներ
    21
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Այո, ամեն ինչի մեջ կյանքի իմաստը կա, որովհետև ամեն ինչ հենց կյանք է, որ կա, և Մուրակամին չէ, որ դա հիմնել է։ Ուսուցիչների "գաղափարը" գաղափար չէ, այլ հենց իրենք Ուսուցիչներն են, և միայն Բլավացկայան չէ, որ շփվել է նրանց հետ։ Պատմության մեջ լիքը կարելի է հանդիպել նման դեպքերի, որոնք հիմնականում հերքված կամ վարկաբեկված են հերթական սոլովյովների կողմից։ Ամենաշատ փաստերը կան Սեն-Ժերմենի մասին, ում, վայրկյան անգամ չեմ կասկածում, որ ամենամեծ ավանտյուրիստներից մեկը կհամարես։ Էլ Մորիան, Կութ Հումին և ուրիշներ ոչ միայն Ե.Պ.Բ.-ի հետ են շփվել։ Երկար տարիներ նրանք կապի մեջ են եղել Ելենա և Նիկոլայ Ռերիխների հետ և այդ կապի արդյունքն է "Կենդանի Բարոյականության Ուսմունքը, կամ Ագնի Յոգան"։ Եվ այսօր էլ նրանց կարող ես գտնել քո "սիրելի" "մագնիսական հրեշտակների" շարքում։
    Մի մեծ շառլատանից անցնում ես երկրորդ մեծ շառլատանական զույգին Ժողովուրդ, ծանոթացեք, Ագնի Յոգա: Յոգա անվան տակ լիքը բան կա հայտնի, Պատանջալիի աշտանգայից բխող դպրոցները (ութ դիսցիպլինաներով), կրիշնաիտների/վիշնուիտների յոգաները, ու, վերջապես, Ռերիխների յոգան, որի իմաստն է՝ յոգա չանել, բայց յոգայի մասին մտածել ու յոգայի մասին գրքեր գրել: 19-րդ դարի վերջ/20-րդ դարի սկզբի ծույլ պսևդոինտելեկտուալների զբաղվումքը, ես այն անվանում եմ մտավոր մաստուրբացիա:

    Լավ ես ասում։ Բայց կարո՞ղ ես ասել մի ուսմունքի մասին, որին ասածդ չէր վերաբերվի։ Հեռու գնալ էլ պետք չի. շա՞տ քրիստոնյաներ ես ճանաչում, որ կարդացել են Աստվածաշունչը... Եվ ինչու՞ էր պետք ասածդ հենց թեոսոֆիայի վրա բարդել, եթե ոչ նրան հերթական անգամ աղբի մեջ թաթախելու համար։ Ինչակամիություն ես դու՞ անում, Ռայ...
    Անհամեմատ ավելի շատ քրիստոնյաներ են կարդացել աստվածաշունչը, տոկոսային հարաբերակցությամբ: Ես դժբախտություն եմ ունեցել շփվել մոտ 40 թեոսոֆների հետ, իրենցից միայն 2-ն էին ինչ-որ բան կարդացել:

    Ուզում էի գտնել այն տեղերը, որտեղ Բլավացկայան ինքն է խոսում հոգի կանչելու և սպիրիտիզմի վնասների մասին, հորդորում է չզբաղվել դրանով... Բայց շատ տգետ եմ կոմպյուտերային հարցերում և երկու օրվա որոնումներս ապարդյուն էին։ Հետո էլ, միևնույն է, իմաստ չունի։ Դեմ չեմ, այն, ինչ տեսնում ես, դրա մասին կարող ես խոսել մեծագույն վարպետությամբ, և փառք Աստծո, ուզածդ հարցում "փաստեր" գտնելու և ասածդ փաստացիորեն ապացուցելու հարցում էլ ինձ պես անշնորհք չես։ Բայց աշխարհին դու նայում ես վերևում ցույց տվածդ ասպետի սաղավարտի նեղ անցքերի միջից միայն, իսկ այնտեղից քեզ կարող են տեսանելի չլինել դիմնացինիդ ոչ ձեռքերը և ոչ էլ թևերը։ Բայց ոչինչ, ամենաթունդ ասպետն անգամ մի օր իր սաղավարտը հանում է։
    Նախկին շառլատան-մեդիումը խոսում է մեդիում լինելու վնասներից: Հիշում եմ մի մեդիումի, որ էկտոպլազմայից ձեռք էր կարողանում կանչել (իրականում սեփական վագինան մոդիֆիկացիա էր արել ձեռքի պրոտեզ շարժելու համար): Վախենում եմ մտածել, թե Լենա տյոտյան ինչով էր մարդկանց խաբում:

    http://weeklyrot.wordpress.com/2008/...johann-krauss/

    Ախ այդ չարաճճի էկտոպլազման:

    Հ.Գ. Հա, մոռացա Հիտլերի մասին...
    Ոչ մի նորմալ մարդ չի կարող Հիտլերի մեջ լավ բան գտնել։ Եվ բոլորովին էլ արժանապատվություն չի ասել, որ Հիտլերը՝ հրեշ էր, - երևի կհամաձայնվես, որ դա նոր գաղափար չի ու բոլորս էլ շատ լավ գիտենք այդ։
    Բայց երբ ես ինչ-որ տեղ, ինչ-որ մեկի մոտ, ում ասած ինչ-որ բաներ ես հարգել եմ, ինձ "տաքացրել" է, - եթե ես նրա մոտ հանդիպում եմ մտքի, որ Հիտլերը՝ դրախտում է, - ես ինձ ոչ թե պատիժ եմ կանգնեցնում այն բանի համար, թե ինչպե՞ս էի մինչև օրս հավանել այդ հանցագործի գաղափարները, այլ փորձում եմ խորանալ հարցի մեջ, փորձում եմ հասկանալ, թե ի՞նչն է նրան դրդել ասել այդ "հիմար" միտքը, որի համար նրան գնդակահարելն էլ քիչ է։
    Ոչ մեկին էլ գաղափարի կամ խոսքի համար պետք չի գնդակահարել: Ամեն մեկն էլ կարող է ապուշ մտքեր ունենալ:

    Բայց, ասենք, ես, ունենալով իմ սեփական ապուշ մտքերը, որոնք շատ ավելի նորմալ են, քան Օշո ձյաձյայինը, ինձանից ուսուցիչ, սուրբ, կուլտի ղեկավար չեմ երևակայում: Ես մարդկանց չեմ սովորացնում ապրել իմ կյանքի Միակ Անհերքելի Ճշմարտությամբ:

    Իմ ու Օշոյի, Բլավացկայայի, Ռերիխի ու մնացած զիբիլների միջև ակնհայտ տարբերությունը նրանում է, որ ես արտահայտում եմ իմ մտքերը: Իրենք ստիպված են իրենց մտքերը մարդկանց ուղեղը մտցնելու համար անապացուցելի ապացույցներ հորինել՝ ուսուցիչներ, տիբեթյան գաղտնի գրքեր (խ** թե գաղտնի գիրքը ռուսական շպիոններին ցույց կտային Տիբեթում, իսկ Լենա տյոտյան ու Ռերիխները հենց ռուսական կայսրության հետախուզության հետ էին համագործակցում), ու կարիք չունեմ ինձ դնել աստվածային էակի տեղ, որ ինձ հավատան: Երբ իմ խոսքը կասկածի տակ են առնում, ես փորձում եմ ապացուցել: Դրա համար ես խելոք մարդ եմ, իսկ իրենք՝ ավանտյուրիստներ: Իսկ իրենց հավատացողները՝ դյուրահավատներ, թուլամորթներ կամ էլ քեզ նման ռոմանտիկներ:
    "Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"

    Voice of the Nightingale - իմ բլոգը

  6. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Աթեիստ (20.11.2014)

  7. #20
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Rhayader-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Կարճ ասած, ես այս թեման պատրաստվում եմ բարուրի մեջ խեղդել, եթե դեմ չեք եթե դեմ եք, առավել ևս
    Օքեյ, Ռայ ջան։ Խեղդեցիր։
    Բայց ոչ թե թեման։ Թեման խեղդելու համար պետք է սեփական մտքեր արտահայտել։ Իսկ դու տեղեկություններ ես տալիս շրջապատի աղբի մասին։
    Դու ի՛նձ խեղդեցիր։ Այլևս ուժ չմնաց անիմաստ դեբատների համար։

    Երևի թե մենք "թեմա" բառի տակ տարբեր բաներ ենք հասկանում. դու՝ որպես խելոք, Օշոյի 93 ավտոմեքենաները, ես՝ որպես ռոմանտիկ, Օշոյի գրքերը։ Միգուցէ ճիշտը դու ես՝ դե, ես քո խելքը չունեմ։ Բայց քո հասկացած թեման փակ էր արդեն տարիներ շարունակ, իսկ ես փորձում եմ կենդանացնել այն, ճիշտ է, իմ հասկացածով, բայց և այնպես... Այնպես որ, դու շարունակիր խեղդել, իսկ ես կշարունակեմ կենդանացնելու փորձերս։ Իսկ դու խեղդիր... և այդպես շարունակ։

    Ափսոս, ամեն ինչի մասին չէր, որ ասացիր։ Սպասում էի։ Բայց ոչինչ, ինչ արած։

    Իսկ որպես հաղթանակիդ նշան հենց հիմա կտեղադրեմ մի նոր հարց և Օշոյի պատասխանը։
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  8. #21
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Օշո,
    Արդյո՞ք ամեն ինչ կարգին է աշխարհի հետ։ Եվ ի՞նչ է պետք անել սիրո հետ։ Երբ դու ասում ես,
    որ աշխարհի հետ ամեն ինչ կարգին է, ինձ թվում է, որ իրոք այդպես է։ Եթե մեկ ուրիշն է ասում կամ ես ինքս, դա լրիվ այլ կերպ է ընկալվում։



    ՕՇՈ.
    – Դա կախված է նրանից, թե ով է ասում։ Երբ ես ասում եմ, որ աշխարհի հետ ամեն ինչ կարգին է, ես ձեզ թեորիա չեմ առաջարկում, այլ կիսվում եմ ձեր հետ նրանով, ինչ ինքս եմ տեսնում։ Ես կիսվում եմ ձեր հետ իմ փորձով։ Այն պահերին, երբ դուք բաց և հասանելի եք ինձ, ձեր մոտ նույնպես նման մի տեսիլք է հայտնվում; իմ տեսածից ինչ-որ բան թափանցում է ձեր մեջ։ Ինչ-որ մի պահ դուռը բացվում է, և դուք ասում եք. “Այո, այդպես է”։

    Եթե ասում է մեկ ուրիշը և, ընդ որում, շարադրում է ոչ սեփական հայացքը… Եթե դուք ինչ-որ մեկին ասում եք մի բան, բայց դա ձեր սեփական տեսակետը չէ, այլ ընդամենը փոխառված աշխարհայացք, ձեր խոսքերը հարկ եղած տպավորություն չեն թողնի։

    Ամեն ինչ կախված է նրանից, թե որտեղից է դա գալիս, աղբյուրից; ոչ թե նրանից, թե ինչ եք դուք ասում, այլ նրանից, թե ով է ասում։ Դուք կարող եք կրկնել Հիսուսի խոսքերը, բայց ոչ ոգու մտքով չի անցնի ձեզ խաչ բարձրացնել։ Ինչու՞։ Դուք կարող եք արտասանել ամբողջովին Լերան քարոզը, և ձեզ ձեռք չեն տա։ Հենց դրանով են զբաղված շատ մարդիկ ամբողջ աշխարհում՝ քրիստոնեա հոգևորականները, քարոզիչները, Եհովայի վկաները։ Ամենատարբեր մարդիկ անում են այդ՝ քարշ են տալիս իրենց հետ Նոր Կտակարանը, մեջբերում են այն, կրկնում են նրա խոսքերը, բայց ոչ ոք նրանց խաչ չի բարձրացնում։ Ինչու՞։ Ի՞նչ տեղի ունեցավ, երբ այդ խոսքերն ասաց Հիսուս։ Այն ժամանակ այդ խոսքերում հուր կար։ Հիսուս կիսվում էր իր տեսիլքներով։ Երբ դուք կրկնում եք դրանք, ոչ մի տեսիլք չկա; դրանք բառեր են, ոչ ավելին։ Նրանց մեջ չկա կիրք, չկա ուժ, չկա ձեր ճշմարտությունը։ Ճշմարտությունը գալիս է միայն փորձի միջով։

    Դուք հարցնում եք. “Արդյո՞ք ամեն ինչ կարգին է աշխարհի հետ”։ Երբ ես ասում եմ, որ ամեն ինչ կարգին է, ի՞նչ նկատի ունեմ։ Ես նկատի ունեմ, որ դա միակ աշխարհն է և ոչ մի այլ աշխարհ չկա։ Դուք համեմատելու ոչինչ չունեք։ Կարգին է թե կարգին չէ՝ գործին չի վերաբերվում։ Դա միակ աշխարհն է, որ կա, ուրիշը չկա։ Դուք չեք կարող համեմատել, ավելի լավն է այն կամ վատը։ Համեմատությունն անհնար է։ Համեմատությունը տեղին է, եթե կա երկու աշխարհ։

    Այդ պատճառով, եթե ես ասում եմ, որ աշխարհի հետ ամեն ինչ կարգին է, ես նկատի ունեմ, որ համեմատելու ոչինչ չկա։ Ինչու՞ են մարդիկ ասում, որ այս աշխարհը սխալ է։ Որովհետև նրանք իրենց մտքերում ուտոպիա են ստեղծել և աշխարհը համեմատում են այդ ուտոպիայի հետ։ Նրանք պատկերացում ունեն այն մասին, թե ինչպես պետք է ամեն ինչ լինի, և այժմ նրանց ոչինչ ճիշտ չի թվում, որովհետև չի համապատասխանում իրենց ուտոպիստական գաղափարին։ Եթե, մտածում եք դուք, մարդ չորս աչք ունենար… Եվ դա ձեզ խիստ տրամաբանական է թվում. երկու աչք էլ հետևից։ Այդ դեպքում ամեն ինչ սխալ է՝ մարդ ընդամենը երկու աչք ունի, իսկ պետք է չորսը լինի։ Նշանակում է, նրա հետ ինչ-որ բան կարգին չէ։ Բայց մարդ նույնն է մնացել; ուղղակի դուք ստեղծեցիք գաղափար, իսկ այն պիտանի չեղավ։

    Մարդ պետք է ապրի յոթանասուն տարուց ավել։ Ինչու՞։ Երբ դուք որոշեք, որ մարդ պետք է ապրի յոթ հարյուր տարի, այդ ժամանակ յոթանասուն տարին շատ աղքատ տեսք կունենա։ Բայց ինչու՞։ Ի՞նչ պետք է դուք անեք այստեղ ամբողջ յոթ հարյուր տարի։ Մի՞թե դուք համարում եք, որ վնաս և ավերածություն անելու համար յոթանասուն տարին բավական չէ։ Մտածեք միայն յոթ հարյուր տարի ապրող Ադոլֆ Հիտլերի մասին…

    Հենց որ ձեր մոտ ծագում է մի գաղափար, նպատակ, այդ ժամանակ ամեն ինչ այնպես չէ, ինչպես հարկն է։ Ես ոչ մի գաղափար չունեմ, ես ուտոպիա չեմ ստեղծում, այլ բացարձակ իրական եմ։ Իմ մտքում իդեալներ չկան։ Եվ այդ պատճառով ինձ համար գոյություն ունի միայն մեկ աշխարհ, որտեղ վարդերը՝ կարմիր են, ծառերը՝ կանաչ, իսկ մարդիկ՝ այնպիսին, ինչպիսին կան։ Եվ այդ աշխարհը բացարձակապես սքանչելի է։

    “Արդյո՞ք ամեն ինչ կարգին է աշխարհի հետ։ Եվ ի՞նչ է պետք անել սիրո հետ”։

    Սիրո հետ շատ բան կարելի է անել։ Դուք կարող եք սիրել միայն այն ժամանակ, երբ աշխարհի հետ ամեն ինչ կարգին է։ Երբ աշխարհի հետ ամեն ինչ կարգին չէ, դուք քաղաքագետ եք դառնում։ Քաղաքագետը կախման մեջ է աշխարհի սխալ կառուցվածքի մասին գաղափարից. նա պետք է հեղափոխություն կատարի, փոխի իրերի կարգը, ամեն ինչ իր տեղը դնի, պետք է գերազանցի Աստծոն։ Այդպիսին է քաղաքագետի խելքը։ Քաղաքագետը սեր չունի, ամեն ինչին նա վերաբերվում է անհավանությամբ և դատապարտմամբ։

    Հոգևոր միտքն ազատ է ամեն տեսակ դատապարտումներից։ Հիսուս ասում է. “Մի դատեք”։ Հոգևոր միտքը չի դատում, չի մեղադրում, հետևաբար, նա սիրելու ընդունակ է։ Եվ հիշեք. նույնը կատարվում է նաև ձեր հետ՝ դուք կարող եք սիրել միայն այն ժամանակ, երբ չեք դատում։ Եթե մեղադրելու հետ կապված չափազանց շատ գաղափարներ ունեք, դուք երբեք չեք կարողանա սիրել։ Դուք կսկսեք ձեր գաղափարները պարտադրել նրան, ով ձեր սիրո զոհը կդառնա։ Նույնիսկ երբ երեխա ունենաք, դուք անմիջապես մշակման կենթարկեք նրան, կսկսեք ղեկավարել, լավացնել նրան։ Եվ դուք նրան կավերեք։ Հենց այդպես է ձեզանից ամեն մեկն ավերվել ծնողների և հասարակության կողմից։

    Եթե դուք սիրահարվում եք մի կնոջ, անմիջապես սկսում եք ավելի լավը դարձնել նրան, բարձրացնել այն մակարդակի վրա, որին նա պետք է համապատասխանի։ Եվ կինն, անշուշտ, նույնպես մեծ կատարելագործող է։ Եթե դուք կնոջ սիրո զոհը դառնաք, այդ ժամանակ դուք արդեն չեք լինի։ Այդ ժամանակ նա ավելի լավը կդարձնի ձեզ այնքան, որ ձեզանից մի ինչ-որ լրիվ այլ բան կսարքի։ Մի քանի տարի անց դուք արդեն չեք կարողանա ճանաչել ինքներդ ձեզ։ Նա կսկսի սղոցել ձեզ, մշակել, տանել իր գիծը և անընդհատ հիշեցնել. պահիր քեզ այսպես, ասա սա, խոսիր այս կերպ։

    Այն, ինչը դուք սեր եք անվանում, իրականում փորձ է քիչ թե շատ փոխակերպել դիմացինիդ։ Դուք շարունակում եք պնդել, որ ցանկանում եք փոխել նրան, որովհետև սիրում եք։ Դա բացարձակ սուտ է։ Եթե սիրում եք մեկին, երբեք չեք ուզենա նրան փոխել։ Սերն ընդունում է ուրիշին այնպիսին, ինչպիսին նա կա։ Սերն ուրիշին հարգանքով է վերաբերվում։

    Եթե աշխարհը, որտեղ դուք ապրում եք, ձեզ ձեռք է տալիս, դուք կսիրեք այդ աշխարհը։ Հեղափոխականները, քաղաքագետները չեն կարող այն սիրել; միայն հոգևոր գիտակցությամբ օժտված մարդիկ են սիրելու ընդունակ ։ Եվ երբ դուք սիրում եք, սկսում եք տեսնել, որ աշխարհն ավելի լավն է նույնիսկ, քան դուք կարծում էիք։ Այդ ժամանակ դուք ավելի շատ եք սիրում և գտնում եք, որ այն արտակարգ սքանչելի է, այլ ոչ թե “կարգին է”։ Ավելի շատ սեր է ծագում… և կամաց-կամաց դուք հայտնաբերում եք, որ աշխարհը՝ անհետացել է։ Որ աշխարհը՝ հենց ինքն Աստված է։
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  9. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Զաքար (19.11.2014)

  10. #22
    Exterminate Rhayader-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    20.09.2006
    Հասցե
    Մակոնդո
    Տարիք
    37
    Գրառումներ
    6,277
    Բլոգի գրառումներ
    21
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Sambitbaba-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Օքեյ, Ռայ ջան։ Խեղդեցիր։
    Բայց ոչ թե թեման։ Թեման խեղդելու համար պետք է սեփական մտքեր արտահայտել։ Իսկ դու տեղեկություններ ես տալիս շրջապատի աղբի մասին։
    Սեփական մտքեր արտահայտել ուրիշի մտքերի մասին: Միտքception, լրիվ:

    Ես կարիք չունեմ իդեաներ արտահայտել ֆիքսելու համար, որ մեկը ոչ թե ազնիվ փիլիսոփա, միստիկ, կամ այլ բան է, այլ ստախոս ու շառլատան: Երևի նորից ապացուցենք Գոդվինի օրենքը, բայց հիշենք Հիտլերին: Ու սրանով ես նպատակ չունեմ Օշոյին համեմատել կամ հավասարացնել Հիտլերին, իսկ թե ինչ եմ ուզում ասել, շատ արագ պարզ կլինի:

    Հիտլերի տարբեր գրվածքների մեջ, անշուշտ, լիքը լավ մտքեր կլինեն: Ի վերջո, գերմանացիք հիմարներ չէին, ոչ էլ հրեշներ: Իրենց թուլությունների վրա էր պետք խաղալ, օգտագործել վախերն ու երազանքները՝ անհրաժեշտ ուղու վրա մղելու համար: Մյուս կողմից, Վալոդի ո*ի մասին իմ թարգմանած տեքստը հո միայն քրիստոնյաներին չի՞ վերաբերում:

    Ես. «Միգուցե ձեր բարեկամ Պետրոսն ի՞նքն է այս ամենը հորինել»:

    Հովիկ. «Ոչ մի դեպքում: Հինգերորդ կետն ասում է, որ Վալոդն այս ցուցակն ինքն է թելադրել: Ի միջի այլոց, երկրորդ կետն ասում է՝ ալկոհոլը չափավոր օգտագործիր, չորրորդը՝ ճիշտ սնվիր, իսկ ութերորդը՝ ձեռքերդ լվացիր զուգարան գնալուց հետո: Բոլորը գիտեն, որ այդ ամենը ճիշտ է, ուրեմն մնացածն էլ է ճիշտ»:
    Կարճ ասած, իհարկե, Հիտլերը գրել է բաներ, որոնց հետ մարդիկ կհամաձայնեին: Ճիշտ թե սխալ, մարդիկ ուզում էին դա լսել ու դա ճիշտ կհամարեին: Հասարակ մարկետինք է: Ամենահեշտը դրա համար «հայտնի ճշմարտություններ» (իմա՝ աֆորիստիկ տոնով տավտոլոգիաներ) բարբառելն է: Օշոն իր մարկետինգով Հիտլերից հեռու չի հասել:

    Բայց, ինչ լավ միտք էլ որ արտահայտի Հիտլերը, մենք ունենք ի հակադրություն դրա հետևյալը. Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ, Հոլոկոստ, այլ ջարդեր, մասսայական սպանություններ, ռեպրեսսիաներ: Ու դրանք բոլորը Հիտերի արտահայտած «լավ մտքերի» հետևանքն են:

    Օշոն Հիտլերից տարբերվում է մի քանի բանով: Նախ, ես ավելի շուտ կհավատամ, որ Հիտլերն էր իր կարծիքով մարդկության բարիքի օգտին գործում, քան Օշոն (Հիտլերը գոնե ասկետ էր ու մինչև վերջ գնաց՝ իր գաղափարին զոհաբերելով նաև իր կյանքը): Շատ հավանական է՝ նա իր գլխում իրեն հերոս էր տեսնում, փրկիչ, լինելով իրականությունից հեռացած մասսայական մարդասպան: Օշոյի մասին նույնը չի կարելի ասել: Նա մտադիր էր մինչև վերջ քամել մարդկանց, ովքեր միամտություն էին ունեցել հավատալ իրեն: 93 Ռոլս-Ռոյս, թանկարժեք ձեռքով սարքած ժամացույցներ, սեփական անունով քաղաք, ֆանատիկների բանակ, և այլն: Բարեբախտաբար, չնայած իր ջանքերին, չկարողացավ հասնել կամ գոնե մոտենալ Հիտլերին մարդկության դեմ գործած հանցանքների քանակով, բայց դե: Մարկետինգային մոդելը. ահա թե ինչ է ընդհանուր Օշոյի, Բլավացկայայի, Ռերիխների միջև:

    Այլ կերպ ասած, ինչ «լավ միտք» էլ արտահայտի Օշոն, եթե ինքը որպես մարդ կապիկի արտաթորանքից քիչ արժեք ունի, իր գրածներն էլ նույն արժեքն ունեն, այնինչ, ասենք, Բուդդայի մի «մու»-ի մեջ մինչև հիմա էլ իմաստ են փնտրում աշակերտները:

    Մեջբերում Sambitbaba-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Դու ի՛նձ խեղդեցիր։ Այլևս ուժ չմնաց անիմաստ դեբատների համար։
    Ցանկացած դեբատի մեջ կա երեք մակարդակ՝ էթոս, պաթոս, լոգոս: Դու մակարդակներից ոչ մեկին չանդրադարձար՝ փոխարենը պահանջելով, որ ես քննարկեմ մի մարդու գաղափարները, ում նման գաղափարներ արտահայտելու իրավունքն ու կոմպետենտությունը ես կասկածի տակ եմ դնում: Դու դեբատ անել չգիտես, ես ինձ համար նույնիսկ զարմանալի համբերությամբ տանում եմ քո բանավեճի ոլորտում անգրագիտությունը, շարունակում հանգիստ բացատրել, թե ինչի մասին եմ խոսում, բավականին միամիտ կերպով հույս ունենալով, որ դու երբևէ ասածս կհասկանաս:

    Օրինակ, երբ ես օգտագործեցի մուրակամիություն անել (իմա՝ քթից պտռածի մեջ տիեզերքի հանելուկներ փնտրել) արտահայտությունը, դու այն փորձեցիր օգտագործել իմ գրածի նկատմամբ, առանց փորձելու հասկանալ: Ես չգիտեմ, դու ծուլանում ես մտածել, թե վախենում ես հանկարծ միանգամից սխալ դուրս գալ, ու խնամքով կառուցած նյուէյջային հավատալիքներիդ համակարգը միանգամից ճաք տա, ի վերջո, մարդիկ իրենց մոլորություններն ավելի կատաղի են պաշտպանում, քան համոզմունքները: Բայց ես ակնհայտ նկատում եմ, որ իմ ասածներն ասես ականջներիդ մոտով անցնեն, ու դա վիրավորական է: Մյուս կողմից, դու միանգամից շրջանցում ես արգումենտները, շրջանցում ես սուր անկյունները: Մոտավորապես նկարագրեմ սա ինչ տեսք ունի իմ տեսանկյունից.

    Ռեյ. Սամ, էս տորթը թխած խոհարարի ձեռնոցներն են, որոնց վրա խմորի հետքերից բացի նաև թրիքի հետքեր են, սա էլ տեսանյութ է, որտեղ տեսնում ես, թե ինչպես է խոհարարը ձեռքերը թաթախում թրիքի մեջ, նոր հունցում խմորը:

    Սամ. Բայց Ռայ, նայիր, տորթի վրա ինչ գեղեցիկ, ախորժաբեր բալեր են:

    Մեջբերում Sambitbaba-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Երևի թե մենք "թեմա" բառի տակ տարբեր բաներ ենք հասկանում. դու՝ որպես խելոք, Օշոյի 93 ավտոմեքենաները, ես՝ որպես ռոմանտիկ, Օշոյի գրքերը։ Միգուցէ ճիշտը դու ես՝ դե, ես քո խելքը չունեմ։ Բայց քո հասկացած թեման փակ էր արդեն տարիներ շարունակ, իսկ ես փորձում եմ կենդանացնել այն, ճիշտ է, իմ հասկացածով, բայց և այնպես... Այնպես որ, դու շարունակիր խեղդել, իսկ ես կշարունակեմ կենդանացնելու փորձերս։ Իսկ դու խեղդիր... և այդպես շարունակ։
    Ես կարող եմ հավերժ շարունակել, Սամ, ու վատագույն դեպքում՝ ես կարող եմ քեզանից երկար ապրել: Ես միտք չունեմ քեզ համոզել ինչ-որ բանում: Նախ, ինչպես ֆիքսեցի, դու կամ չես կարդում իմ գրածը, կամ վախենում ես գրածիս մասին մտածել/պատասխանել: Երկրորդ՝ ես բավականաչափ արգումենտացիա եմ բերել, որ դու ինքդ քեզ, եթե պետք լինի, համոզես, ի վերջո, հասուն մարդուն մանկապարտեզի դաստիարակ պետք չի, ինքը կարող է իր համար որոշել, ինչին է հավատալու, ու ինչին ոչ:

    Իմ նպատակը դա չի: Իմ նպատակն է այս թեման խեղդել: Սպանել: Թույլ չտալ օշոյաֆան-սանյասինակերպ նյուէյջերների հավաք: Նախազգուշացնել նրանց, ովքեր հիմար չեն, բայց նաև հակում ունեն մարկետինգին զոհ գնալ:

    Ափսոս, ամեն ինչի մասին չէր, որ ասացիր։ Սպասում էի։ Բայց ոչինչ, ինչ արած։

    Իսկ որպես հաղթանակիդ նշան հենց հիմա կտեղադրեմ մի նոր հարց և Օշոյի պատասխանը։[/QUOTE]
    "Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"

    Voice of the Nightingale - իմ բլոգը

  11. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Աթեիստ (20.11.2014)

  12. #23
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Rhayader-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Դու դեբատ անել չգիտես, ես ինձ համար նույնիսկ զարմանալի համբերությամբ տանում եմ քո բանավեճի ոլորտում անգրագիտությունը, շարունակում հանգիստ բացատրել, թե ինչի մասին եմ խոսում, բավականին միամիտ կերպով հույս ունենալով, որ դու երբևէ ասածս կհասկանաս:

    Օրինակ, երբ ես օգտագործեցի մուրակամիություն անել (իմա՝ քթից պտռածի մեջ տիեզերքի հանելուկներ փնտրել) արտահայտությունը, դու այն փորձեցիր օգտագործել իմ գրածի նկատմամբ, առանց փորձելու հասկանալ: Ես չգիտեմ, դու ծուլանում ես մտածել, թե վախենում ես հանկարծ միանգամից սխալ դուրս գալ, ու խնամքով կառուցած նյուէյջային հավատալիքներիդ համակարգը միանգամից ճաք տա, ի վերջո, մարդիկ իրենց մոլորություններն ավելի կատաղի են պաշտպանում, քան համոզմունքները: Բայց ես ակնհայտ նկատում եմ, որ իմ ասածներն ասես ականջներիդ մոտով անցնեն, ու դա վիրավորական է: Մյուս կողմից, դու միանգամից շրջանցում ես արգումենտները, շրջանցում ես սուր անկյունները։
    Շնորհակալ եմ բարի խոսքերի համար։ Հասկանում եմ, իմ ասածները ինձ վերադարձրեցիր, նախապես թարգմանելով քո լեզվով։ Նույնիսկ զարմացած եմ, որ այսքան երկար ժամանակ չէիր անում։ Պաշտպանելու էլ ոչինչ չունեմ, իմ համոզմունքները հենց դրանով են տարբերվում քոնից։ Եվ դրա համար, ես իմ համոզմունքների մասին ուղղակի խոսում եմ, իսկ դու, քոնի մասին խոսելու փոխարեն սկսում ես հայհոյել իմը... Համեցիր։

    Ես կարող եմ հավերժ շարունակել, Սամ, ու վատագույն դեպքում՝ ես կարող եմ քեզանից երկար ապրել:
    Իմ՝ քեզանից երկու անգամից ավելի մեծ լինելն արդեն իսկ թույլ չի տալիս բառ անգամ հակառակն ասել քո գերազանց մտքին։ Բայց կարող եմ զգուշացնել. զգույշ եղիր, նման փիլիսոփայությամբ ուժեղ ներվեր են պետք գոնե իմ տարիքին հասնելու համար։

    Ես միտք չունեմ քեզ համոզել ինչ-որ բանում:
    Բայց համոզեցիր։ Երևի թե օշոյաֆան-սանյասինակերպ նյուէյջերությունս թողնեմ (չնայած Օշոյին իզուր ես կպցնում) և անցնեմ ինքնահավան-բաֆոմետակերպ սատանիստների շարքերը։
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  13. #24
    Exterminate Rhayader-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    20.09.2006
    Հասցե
    Մակոնդո
    Տարիք
    37
    Գրառումներ
    6,277
    Բլոգի գրառումներ
    21
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Sambitbaba-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Շնորհակալ եմ բարի խոսքերի համար։ Հասկանում եմ, իմ ասածները ինձ վերադարձրեցիր, նախապես թարգմանելով քո լեզվով։ Նույնիսկ զարմացած եմ, որ այսքան երկար ժամանակ չէիր անում։ Պաշտպանելու էլ ոչինչ չունեմ, իմ համոզմունքները հենց դրանով են տարբերվում քոնից։ Եվ դրա համար, ես իմ համոզմունքների մասին ուղղակի խոսում եմ, իսկ դու, քոնի մասին խոսելու փոխարեն սկսում ես հայհոյել իմը... Համեցիր։։
    Սամ, ես չեմ հայհոյում, ու ինքդ էլ գիտես, որ քեզ չափից դուրս լավ եմ վերաբերվում, որպեսզի հայհոյեմ:

    Խնդիրն այն է, որ կա կոնկրետ շեմ, որից հետո ինձ համար անհնարին է դառնում ինչ-որ բան քննարկելը, ու փոխարենը ես սկսում եմ փաստարկել, թե ինչու դա քննարկման ենթակա չի: Վերևում ես մանրամասն նշել եմ, թե ինչու Օշոյի որոշ «լավ» գաղափարները չեն նշանակում, որ Օշոն այն մարդն է, ում կարելի է որպես «ուսուցիչ» դիտարկել:

    Ավելին ասեմ. իր բոլոր «լավ» մտքերին, վստահ եմ, դու արդեն եկել էիր նախքան Օշոյին կարդալը: Ու երբ կարդացիր, քեզ մոտ հարազատության զգացողություն առաջացավ, ու դու շարունակեցիր կարդալ իրեն, հարազատության զգացողությունն ու փափուկ բնավորությունը ստիպեցին քեզ առավել հանդուրժողական մոտենալ իր մտքերին, որոնց հետ համաձայն չէիր, ու հիմա հենց դրա համար էլ իրեն պաշտպանում ես: Ցավոք, Օշոն մահացել է. իր հետ անձնական շփումը, կարծում եմ, քեզ կբերեր հիասթափության: Ոչ միանգամից, իհարկե, բայց ժամանակի հետ դու կտեսնեիր իր գաղափարական սնանկությունը:

    Մեջբերում Sambitbaba-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Իմ՝ քեզանից երկու անգամից ավելի մեծ լինելն արդեն իսկ թույլ չի տալիս բառ անգամ հակառակն ասել քո գերազանց մտքին։ Բայց կարող եմ զգուշացնել. զգույշ եղիր, նման փիլիսոփայությամբ ուժեղ ներվեր են պետք գոնե իմ տարիքին հասնելու համար։
    Ու նորից դու չես ընկալում իմ ասածի իմաստը: Իմ ասածն այն էր, որ եթե ցանկանում ես ինձ հաղթել, համառությունը մի դարձրու քո զենքը, իսկ ժամանակը՝ քո մարտադաշտը: Երկու ոլորտներում էլ ես ակնհայտ առավելություն ունեմ: Ուրիշ զենք և ուրիշ մարտադաշտ փնտրիր:

    Մեջբերում Sambitbaba-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Բայց համոզեցիր։ Երևի թե օշոյաֆան-սանյասինակերպ նյուէյջերությունս թողնեմ (չնայած Օշոյին իզուր ես կպցնում) և անցնեմ ինքնահավան-բաֆոմետակերպ սատանիստների շարքերը։
    Եթե կարծում ես, որ իմ այսքան խոսելու նպատակը քեզ «հավատափոխ» անելն էր, չարաչար սխալվում ես: Ավելին, եթե դու դառնայիր ինձ նման, ես կորուստի զգացողություն կունենայի: Ի վերջո, քո մեջ լիքը ունիկալ դրական բան կա, որը կկորեր, եթե դու դառնայիր ինձ նման:

    Կարծում ես՝ ես չե՞մ ցանկանում «ավելի լավ աշխարհ»: Կարծում ես՝ ես չե՞մ գիտակցում, որ այդ «ավելի լավ աշխարհում» ինձ նման մարդկանց համար տեղ չէր լինի, իմ ամբողջ դառնությամբ ու պեսսիմիզմով: Ես կարող եմ քանդել հին աշխարհի իլլյուզիաները, բայց նոր աշխարհ կարող են բերել քեզ նման մարդիկ: Ես ընդամենը ուզում եմ, որ դու ավելի ինքնավստահ լինես ու ավելի խտրական՝ տարբեր շառլատանների նկատմամբ: Թողնես «հին աշխարհի» բեռը, չարությունը, դառնությունը, վախերը:

    Այդ տեսանկյունից, ես ընդամենը գայլ եմ, որը բացահայտում է գառան մորթի հագած գայլերին դու գառ ես, ով իրենց պաշտպանում է: Բայց ես ինքս անելիք չունեմ գառների հասարակության մեջ: Եթե ես սկսեմ «գառային մտքեր» արտահայտել, սովորեցնել մարդկանց ապրել, երբ ինքս փորձիս վրա տեսնում եմ, որ իմ տարբերակն անխուսափելի էր, բայց բնավ ոչ կատարյալ, ես ոչ մի բանով չեմ տարբերվի Օշոյից ու Բլավացկայայից:

    Ինքդ ցանկացար, որ մտքերս հայտնեմ
    "Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"

    Voice of the Nightingale - իմ բլոգը

  14. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Quyr Qery (22.01.2020), Աթեիստ (22.11.2014)

  15. #25
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Rhayader-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Սամ, ես չեմ հայհոյում, ու ինքդ էլ գիտես, որ քեզ չափից դուրս լավ եմ վերաբերվում, որպեսզի հայհոյեմ:
    Ռեյ ջան, ազնվորեն, ինձ շատ հուզեցիր...
    Ինձ ասած խոսքերովդ հուզեցիր այնքան, որ կգրկեի ու պինդ կրծքիս կսեղմեի քեզ հարազատ որդու նման։
    Քեզ ասած խոսքերովդ հուզեցիր այնքան, որ կվերցնեի ու պատառ-պատառ կանեի քեզ հարազատ հոր պես։
    Իսկ սրտի խորքում... շատ կուզենայի քեզ պես ընկեր ունենալ...

    Ավելին ասեմ. իր բոլոր «լավ» մտքերին, վստահ եմ, դու արդեն եկել էիր նախքան Օշոյին կարդալը:
    Համաձայն եմ։ Հնարավոր է, սիրելիս։ Որովհետև այս աշխարհում ամեն ինչ արդեն իսկ ասված է հենց ամենասկզբից, ես սա լրիվ լուրջ եմ ասում։ Ու երբ սկսում ես խորանալ քո մեջ, կամաց-կամաց սկսում ես բացահայտել, որ այնտեղ ամեն ինչ էլ կա։
    Եվ խելոք գրքերի նպատակը ոչ թե քեզ մի բան սովորեցնելն է, այլ ներսիդ խառնիխուռն մտքերից հուլունք սարքելն ու վզիդ կախելը։ Իսկ Օշոյի գրքերն ունեն այդ ունակությունը։ Խոսքս երկու գրքի մասին է առայժմ, "Մանանեխի սերմը" և "Ադամանդյա սուտրան", մեկը Հիսուսի, մյուսը Բուդդայի մասին։ Ասել եմ արդեն, բայց կրկնեմ. ես իրոք որ ծանոթ չէի նրա կյանքին, ով և ինչ լինելուն, և իրոք որ հիասթափություն էին քո տված տեղեկությունները։ Չեմ կարծում, թե ամեն ինչ հենց այդպես է որ կա, բայց եթե նույնիսկ դրանց տաս տոկոսը միայն համապատասխանի իրականությունը, արդեն իսկ բավական է հիասթափության համար, ես լրիվ համաձայն եմ քեզ հետ...
    Բայց նույնիսկ այդքանից հետո, նշածս այս երկու գրքերը (հնարավոր է, որ ապագայում դրանց թիվն ավելանա) երբեք չեն կորցնի իրենց իմաստնությունն ինձ համար։

    Ու նորից դու չես ընկալում իմ ասածի իմաստը: Իմ ասածն այն էր, որ եթե ցանկանում ես ինձ հաղթել, համառությունը մի դարձրու քո զենքը, իսկ ժամանակը՝ քո մարտադաշտը: Երկու ոլորտներում էլ ես ակնհայտ առավելություն ունեմ: Ուրիշ զենք և ուրիշ մարտադաշտ փնտրիր:
    Ոչ, Ռեյ ջան... Տես, դու էլ չես ուզում ընկալել իմ ասածը։ Եթե ես փորձեմ անգամ մենամարտել քեզ հետ, ուրեմն արդեն իսկ պարտված եմ... Ես չունեմ քո ուժը, քո եռանդը, քո գիտելիքները, քո տաղանդը, քո... ինքդ շարունակիր։ Երևի նույնիսկ աշխարհի հանդեպ քո սերն է ավելի մեծ, քան իմը, որովհետև ես այն աշխատում եմ կուտակել, իսկ դու այն արդեն իսկ ունես քո մեջ։
    Եթե ես հաղթեցի այս վեճի մեջ, միայն ինքս ինձ։ Բացատրեմ։
    Կներես, որ վերջին գրառումս շատ պրովոկացիոն էր։ Ուղղակի եկավ մի պահ, որ սկսեցի կասկածել, կմնա՞ս արդյոք դու քո բարձունքի վրա... Մնացիր, ու ես անչափ ուրախ եմ, քանզի դրանով դրանով օգնեցիր ինձ հաղթել իմ կասկածները։

    Եթե կարծում ես, որ իմ այսքան խոսելու նպատակը քեզ «հավատափոխ» անելն էր, չարաչար սխալվում ես: Ավելին, եթե դու դառնայիր ինձ նման, ես կորուստի զգացողություն կունենայի: Ի վերջո, քո մեջ լիքը ունիկալ դրական բան կա, որը կկորեր, եթե դու դառնայիր ինձ նման:
    Կարծում ես՝ ես չե՞մ ցանկանում «ավելի լավ աշխարհ»: Կարծում ես՝ ես չե՞մ գիտակցում, որ այդ «ավելի լավ աշխարհում» ինձ նման մարդկանց համար տեղ չէր լինի, իմ ամբողջ դառնությամբ ու պեսսիմիզմով: Ես կարող եմ քանդել հին աշխարհի իլլյուզիաները, բայց նոր աշխարհ կարող են բերել քեզ նման մարդիկ: Ես ընդամենը ուզում եմ, որ դու ավելի ինքնավստահ լինես ու ավելի խտրական՝ տարբեր շառլատանների նկատմամբ: Թողնես «հին աշխարհի» բեռը, չարությունը, դառնությունը, վախերը:
    Միակ պահը, որտեղ կարող եմ ասել քեզ, որ սխալ ես, այ, հենց սա է։ Կներես։
    Շատ վատ է, որ չես ուզում ինձ "հավատափոխ" անել։ Դու շատ լուրջ մարդ ես, և այդ պատճառով, եթե չես ուզում ինձ "հավատափոխ" անել, ուրեմն ունես երկու տարբերակ. կամ վստահ չես քո "հավատի" վրա, կամ էլ չէիր ուզենա, որ ուրիշն էլ քո "հավատի" ծանրությունը կրի իր ուսերին... Ես կարծում եմ, որ ավելի շուտ քեզ մոտ երկրորդ տարբերակն է, Ռեյ... Եվ այդ պատճառով մի բան կասեմ։ Կներես, որ ընդգծում եմ սա, բայց դա շատ կարևոր է ինձ համար, ու ես շատ եմ ուզում, որ գոնե երկու անգամ սա կարդաս. Եթե վաղն ամբողջ աշխարհը ցանկություն հայտնի գնալ քո հետևից, իսկ դու հրաժարվելու տարբերակ չունես, - ուրեմն պատրա՞ստ ես արդյոք տանել աշխարհին այնտեղ, ուր ուրախ կլինեիր տանել։
    Եթե համարում ես, որ սա քարոզի պես մի բան է, ջնջիր հիշողությունիցդ։ Բայց ինձ թվում է, որ լավ կլիներ, եթե ամեն մեկը համարձակվեր այս հարցը տալ ինքն իրեն...

    Այդ տեսանկյունից, ես ընդամենը գայլ եմ, որը բացահայտում է գառան մորթի հագած գայլերին դու գառ ես, ով իրենց պաշտպանում է: Բայց ես ինքս անելիք չունեմ գառների հասարակության մեջ: Եթե ես սկսեմ «գառային մտքեր» արտահայտել, սովորեցնել մարդկանց ապրել, երբ ինքս փորձիս վրա տեսնում եմ, որ իմ տարբերակն անխուսափելի էր, բայց բնավ ոչ կատարյալ, ես ոչ մի բանով չեմ տարբերվի Օշոյից ու Բլավացկայայից:
    Սա ոչ թե երկրորդ սխալդ է, այլ այն առաջինի շարունակությունը։
    Որովհետև կարո՞ղ ես ասել, թե ինչն է պատճառը, որ մթի, չարի իշխանի անունը՝ Լուսաբեր է։ Լույս բերող։ Ինչպե՞ս, Ռեյ...
    Նույնիսկ մենք՝ շատ հաճախ գիտենք, թե ինչ է բերելու մեզ մեր այս կամ այն խոսքը, միտքը, արարքը... ՀԻսուս նախապես գիտեր, որ եկել է խաչ բարձրանալու համար, գիտեր, թե ով է իրեն դրանում օգնելու... Իսկ ինչպե՞ս կարող էր Աստված չիմանալ, որ նա, ում ինքը Լուսբեր անունն է տալիս, ի վերջո իր դեմ է դուրս գալու և դառնալու է Մթի Իշխա՞ն...
    Ռեյ, չե՞ս կարծում, որ պատմությունը դեռ չի ավարտվել...

    Ինքդ ցանկացար, որ մտքերս հայտնեմ
    Եվ անսահման ուրախ եմ դրա համար։
    Ազնվորեն ասած, ես համարում էի, որ շատ բաներ ավելի անձնական բնույթի են և անհույս սպասում էի, որ կպատասխանես նամակով, բայց երկրորդ անգամ դու շշմեցրիր ինձ հենց նրանով, որ այդ բարիերն էլ անցար...
    Հետո էլ ասում ես, մտածեմ քեզ հաղթել...
    Ձե՞ռք ես առնում...
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  16. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Rhayader (23.11.2014), Աթեիստ (22.11.2014)

  17. #26
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Օշո,
    Մի՞շտ է, որ գիտելիքը վտանգավոր է։



    ՕՇՈ. – Ոչ միշտ։
    Գիտելիքը վտանգավոր չէ, վտանգավոր է գիտակությունը։
    Գիտենալն այնքան էլ վատ բան չէ, բայց չհիշել, որ կյանքը՝ գաղտնիք է, - իրոք որ վտանգավոր է։
    Իսկ գիտելիքը ոչ միշտ է վտանգավոր։
    Երբեմն այն կարող է նույնիսկ լավ օգնել։
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  18. #27
    Բարև
    Տրիբուն-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.05.2008
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    15,977
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    34 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Sambitbaba-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Օշո,
    Մի՞շտ է, որ գիտելիքը վտանգավոր է։



    ՕՇՈ. – Ոչ միշտ։
    Գիտելիքը վտանգավոր չէ, վտանգավոր է գիտակությունը։
    Գիտենալն այնքան էլ վատ բան չէ, բայց չհիշել, որ կյանքը՝ գաղտնիք է, - իրոք որ վտանգավոր է։
    Իսկ գիտելիքը ոչ միշտ է վտանգավոր։
    Երբեմն այն կարող է նույնիսկ լավ օգնել։
    Ներողություն, որ խառնվում եմ: Ես էս Օշոյի մասին կյանքում չէի լսել, կարող ա շառլատան ա, կարող ա առաքյալ: Բայց էս վերջին տեղադրված հարց ու պատասխանից տխմարության հոտ ա գալիս: Հարցը տեղով աբսուրդային ա, դե պատասխանն էլ նույն ոգով:

  19. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Quyr Qery (22.01.2020), Rhayader (25.11.2014), Sambitbaba (26.11.2014)

  20. #28
    Exterminate Rhayader-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    20.09.2006
    Հասցե
    Մակոնդո
    Տարիք
    37
    Գրառումներ
    6,277
    Բլոգի գրառումներ
    21
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ու երբ դուք սիրով եք զբաղվում, ու տղամարդը կնոջ վերևում է... դա անվանում են միսսիոներական դիրք: Արևելքում սկսեցին գիտակցել նրա այլանդակությունը, որ տղամարդն ավելի ծանր, բարձրահասակ և ուժեղ է. նա կտրորի այդ փխրուն էակին: Արևելքում միշտ հակառակն էր. կինը վերևից: Տղամարդու քաշով ճզմված, կինն անշարժ է: Միայն տղամարդն է շարժվում, այնպես որ օրգազմի է հասնում մի քանի վայրկյանի ընթացքում, իսկ կինը պարզապես լաց է լինում: Նա զուգընկեր էր, բայց նրան չներգրավեցին դրա մեջ: Նրան օգտագործեցին:

    Օշո, «Սուրն ու Լոտոսը», զրույց #5
    Սկսե՞մ քննարկել այս ցիտատի բուլշիթի աստիճանը

    Չեմ ուզում թողնել միսիոներական դիրքի երկրպագուի տպավորություն, բայց ֆիքսեմ իր հետ կապված մի քանի փաստ. տղամարդը կնոջը ճզմելու աստիճանի գերազանցում է քաշով շատ հազվադեպ դեպքերում: Նույն հավանականությամբ կինն էլ, նամանավանդ մեր ժամանակներում, կարող է տղամարդուն ճզմել:

    [այստեղ պատկերացնել 300 կիլոգրամանոց կնոջ նկար, որը սեքսով է զբաղվում 60 կիլոգրամանոց տղամարդու հետ]

    Երկրորդ կետն այն է, որ արմունկների վրա սեղմվելիս տղամարդը կարողանում է կարգավորել իր քաշի ազդեցությունը կնոջ վրա:

    Երրորդ կետն այն է, որ կինն, իմ պրակտիկայի մեջ, սիրում է այդ դիրքում առաջացող ճնշման զգացողությունը:

    Չորրորդը՝ քաշի կարգավորման շնորհիվ, լավ զուգընկերոջ հետ կինն ազատ շարժվելու հնարավորություն ունի:

    Այլ կերպ ասած, այս տեքստը կարող էր գրել կամ սեռական առումով անփորձ մարդը, կամ սեռական առումով անփորձ ու միամիտ մարդկանց համար:

    Հիմա անդրադառնանք չարաբաստիկ արևելքին: Ի՞նչ արևելք: Արաբստա՞ն: Ճապո՞նիա: Հնդկաստա՞ն: Չինաստա՞ն: Վստահ եմ, հեշտ կտեսնեք, որ սեռական վարքն ու էթիկան խիստ տարբեր են այս երկրներում:

    Անդրադառնանք Օշոյի հայրենի Հնդկաստանին: Այստեղից է ծագում Կամա սիրո աստվածությանը նվիրված տաճարների փորագրությունների վրա հիմնված Վատսյայանային վերագրվող «Կամա Սուտրա» գիրքը:

    Կամա Սուտրայի չորրորդ գլուխը վերնագրված է «OF THE DIFFERENT WAYS OF LYING DOWN, AND VARIOUS KINDS OF CONGRESS», կարճ ասած, բնութագրում է սեռական դիրքերը: Չորրորդ գլուխը սկսում է հետևյալ կերպ.

    On the occasion of a 'high congress' the Mrigi (Deer) woman should lie down in such a way as to widen her yoni, while in a 'low congress' the Hastini (Elephant) woman should lie down so as to contract hers. But in an 'equal congress' they should lie down in the natural position. What is said above concerning the Mrigi and the Hastini applies also to the Vadawa (Mare) woman. In a 'low congress the woman should particularly make use of medicine, to cause her desires to be satisfied quickly.

    The Deer-woman has the following three ways of lying down:



    The widely opened position
    The yawning position
    The position of the wife of Indra

    When she lowers her head and raises her middle parts, it is called the 'widely opened position'. At such a time the man should apply some unguent, so as to make the entrance easy.

    When she raises her thighs and keeps them wide apart and engages in congress, it is called the 'yawning position'.

    When she places her thighs with her legs doubled on them upon her sides, and thus engages in congress, it is called the position of Indrani and this is learnt only by practice. The position is also useful in the case of the 'highest congress'.
    Միանգամից սկսում է «կինը ներքևում» դիրքերի քննարկումից: Առանց շռայլելու «այլանդակություն», «ճզմել» և այլ բառեր:

    Կարճ ասած, իր զրույցի այս հատվածում Օշոն ընթերցողի ականջներից առատ լապշա է կախել
    "Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"

    Voice of the Nightingale - իմ բլոգը

  21. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Sambitbaba (26.11.2014), Աթեիստ (26.11.2014)

  22. #29
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Rhayader-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Սկսե՞մ քննարկել այս ցիտատի բուլշիթի աստիճանը
    Ցավոք, լրիվ համաձայն եմ քեզ հետ, Ռեյ ջան...

    Եվ ուրախ եմ, որ ինձ հանդիպած նրա առաջին գիրքը դա չի եղել, որովհետև այդ մեջբերումիցդ հետո հաստատ այլևս Օշո չէի կարդա։

    Լսիր, միգուցէ պետք է նրա գրքերի խրոնոլոգիա՞ն նայել։ Կարո՞ղ է, կյանքի վերջին նրա յանը տարել է...
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  23. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Rhayader (26.11.2014)

  24. #30
    Exterminate Rhayader-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    20.09.2006
    Հասցե
    Մակոնդո
    Տարիք
    37
    Գրառումներ
    6,277
    Բլոգի գրառումներ
    21
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Sambitbaba-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ցավոք, լրիվ համաձայն եմ քեզ հետ, Ռեյ ջան...

    Եվ ուրախ եմ, որ ինձ հանդիպած նրա առաջին գիրքը դա չի եղել, որովհետև այդ մեջբերումիցդ հետո հաստատ այլևս Օշո չէի կարդա։

    Լսիր, միգուցէ պետք է նրա գրքերի խրոնոլոգիա՞ն նայել։ Կարո՞ղ է, կյանքի վերջին նրա յանը տարել է...
    Էլի տարբերակ է ինքը Նեպալում է սա գրի առել, այսինքն՝ 1985-86 թվականներին:
    "Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"

    Voice of the Nightingale - իմ բլոգը

  25. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Sambitbaba (26.11.2014)

Էջ 2 6-ից ԱռաջինԱռաջին 123456 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •