Դե, որ էսքանը գիտես, ուրեմն անցնում ես ministr-ի առաջարկած 2-րդ տարբերակինaniko-ի խոսքերից
Դե, որ էսքանը գիտես, ուրեմն անցնում ես ministr-ի առաջարկած 2-րդ տարբերակին
Սիրում եմ կյանքը, ինքն էլ ինձ է սիրում
ՆանՍ (29.01.2012)
կա բա... մեկի տեղն ել երկու պատվիրան...Ամեն դեպքում դա ճիշտ չէ. դա քոնը չէ, իսկ ուրիշինը վերցնելը , կներեք, բայց իմ կարծիքով գողություն է: Մարդ պետք է կարողանա իրեն տիրապետել: Մարդիկ սերը սարքել են լոմ, ու դրանով տներ են կոտրում: Մարդու ազատության սահմանը, դիմացինի անազատության սկիզբն է, պետք չէ այդ սահմանն անցնել: Ես հավատացյալ չեմ, բայց աստվածաշունչը արժևորում եմ, որպես մարդու կյանքի инструкция /կներեք հայերեն չեմ հիշում էս բառը/ ու 10 պատվիրաններում էս մասին կարծեմ կա / եթե ես չեմ սխալվում/
ասում եք երկրոդը ո տարբերակն է... թաղել մեջը ՞՞
վաղվանից սկսեմ դրանով զբաղվել...
իսկ կյանքը շարունակվում է...
Իսկ էդ մարդն ի՞նչ ա ասում… ինքը դիտի՞ որ իրան սիրում ես, թե բանից բեխաբար ֆռֆռում ա… իրա կնոջը սիրում ա՞ թե չէ…
ամուսնացած տղամարդը սովորաբար էդպես ժամանակ է անց կացնում, այսպես ասած սիրտը ինտրիգ է ուզում , այնպես որ ապագայի համար վտանգավոր է ամուսնացածի հետ սիրային կապի մեջ մտնելը, ու այդ եղանակով էլ հաստատ քեզնով չես անի, ինչ գիտես թե մենակ դու ես? կարող է քո նման մի քանիսը կան ու բոլորն էլ ուզում են իրենցով անեն... մի խոսքով եթե դիմացինը շարքային շառլատան է , պետք է հեռու մնալ , այլ է եթե մարդը ասենք սխալ ընտրություն է արել , կնոջը չի սիրում ու պատրաստվում է բաժանվել , այդ դեպքում էլ , պետք է հեռու մնալ , բայց տեսանելիության սահմաններում, էնպես էլի, հեռվից հեռու աչքդ վրան պահիր, եթե իսկապես կբաժանվի , արագ գործի անցիր, որ ուրիշն իրենով չանի...
Վերջին խմբագրող՝ Գեա: 29.01.2012, 01:22:
Է՜յ, դո՛ւ` սապատ դառած ՃԻՇՏ, անապատ եմ մտել: Քեզ մաշելու համար ծարավ եմ մնալու...
Նախ պետք ա հասկանալ, որ ոչ ոք չի կարող քեզ ռեալ խորհուրդ տալ ու դու, հանդիսանալով ենթադրում եմ չափահաս մարդ, ինքդ պետք է որոշես ինչպես վարվել, ոչ թե կուրորեն ընդունես մեկի խորհուրդն ու շարժվես դրանով: Սիրահարվել կարելի է ցանկացած պահի ու ցանկացած մարդու, էդ սրտով, իսկ թե ինչպե՞ս վարվել էդ սիրահարվածության հետ, էդ արդեն ուղեղի գործն ա, սիրտը պետք ա մի կողմ դնել քայլ անել-չանելու, կամ ինչ անել-չանելու հարցը որոշելուց: Պահի ազդեցության տակ պետք չի ընկնել, ենթադրենք իրա հետ հարաբերություններ սկսես, պատկերացրու ասենք 1 տարի հետո... ուշ թե շուտ ինքը քեզ լքելու ա, էդ լավագույն դեպքում քո ու իրա համար (միանշանակ չի ասածս), հետո պատկերացրու քո վիճակը... նախանձելի չի... իսկ եթե ամեն ինչ լավ լինի ձեր մոտ, ինքը բաժանվի, ամուսնանա քեզ հետ... նախանձելի չի ո՛չ քո, ո՛չ իրա, ո՛չ իրա կնոջ, ո՛չ էլ առավել ևս երեխու կամ երեխեքի, եթե ունի, վիճակը... բա քեզ պե՞տք ա էդքան հազար ու մի պրոբլեմ, դարդ ու ցավ... լիքը կարգին տղեք են ազատ-անկախ ֆրֆրում, կարող եմ ծանոթացնել, ի դեպ, եթե մտածում ես, որ չկան
keyboard (29.01.2012), Ripsim (29.01.2012), Կարնո Սոսե (30.01.2012)
Aniko ջան, իմ կարծիքով, ամենաճիշտ լուծումը կլինի ձեր շուտափույթ բաժանումը։ Ինքդ գրել ես՝ սիրահարվել։ Դա դեռ սեր չէ։ Ի՞նչ իմանաս, կնոջից բաժանվելուց ու քո հետ ամուսնանալուց հետո քո ու իր նախկին կնոջ միջև զուգահեռներ չի՞ անցկացնելու։ Ու այդ դեպքում դու վստա՞հ ես, որ հաղթանակող դուրս կգաս նրա հոգեբանական պայքարում։
Քանի ամեն ինչ ավելի չի խճճվել (չնայած ես չգիտեմ խճճվածության աստիճանը, բայց վատից վատն էլ կա), բաժանվեք։ Դու դեռ կարող ես գտնել այն մարդուն, ում համար կլինես միակը։
Ճիշտ է, սկզբում ցավոտ կլինի, նույնիսկ շատ ցավոտ, բայց մի տարի հետո, երբ հետ նայես այս դեպքերին, ինքդ քո վրա կզարմանաս, որ կարողացել ես սիրահարվել նրան։ Ու դա նույնիսկ այն դեպքում, եթե դու այդ մեկ տարվա ընթացքում անգամ չհասցնես գտնել քո իսկական սիրուն։
Բացի այդ, եթե բաժանվեք, դա քեզ էլ, նրան էլ հնարավորություն կտա հասկանալ, թե իրո՞ք սեր է դա, թե մտերմիկ հոգիների իրար ձգել։
Ameli (29.01.2012), keyboard (29.01.2012), Lusinamara (29.01.2012), Sambitbaba (20.11.2012), Մինա (29.01.2012)
ճիշտ եք, ինքս ել ամեն օր ու վարկյան ասում ինքս ինձ,,,
իսկապես ճիշտ եմ ասում բաժանվելու տեղ չունեմ, միասին չենք, ... եվ չեմ պատրաստովում ընտանիք քանդել, կամ այլ բան,,, ուղակի ավելի շատ հակված էի լսել կարծիքներ, թե այդպիսի բաներ հաճախ են լինում, ու քննադատույթւոններ լսել հարցիս իմաստի եվ խորության վերաբերյալ
ուղակի մնում է հետևել ներքին այն գիտակցական ձայնին
մերսի խորուրդների համար
Վերջին խմբագրող՝ aniko: 29.01.2012, 12:33:
իսկ կյանքը շարունակվում է...
շնորհակալ եմ Ջոհն ,,, պատասխանդ կարծես սրտիցս լիներ,,,Նախ պետք ա հասկանալ, որ ոչ ոք չի կարող քեզ ռեալ խորհուրդ տալ ու դու, հանդիսանալով ենթադրում եմ չափահաս մարդ, ինքդ պետք է որոշես ինչպես վարվել, ոչ թե կուրորեն ընդունես մեկի խորհուրդն ու շարժվես դրանով: Սիրահարվել կարելի է ցանկացած պահի ու ցանկացած մարդու, էդ սրտով, իսկ թե ինչպե՞ս վարվել էդ սիրահարվածության հետ, էդ արդեն ուղեղի գործն ա, սիրտը պետք ա մի կողմ դնել քայլ անել-չանելու, կամ ինչ անել-չանելու հարցը որոշելուց: Պահի ազդեցության տակ պետք չի ընկնել, ենթադրենք իրա հետ հարաբերություններ սկսես, պատկերացրու ասենք 1 տարի հետո... ուշ թե շուտ ինքը քեզ լքելու ա, էդ լավագույն դեպքում քո ու իրա համար (միանշանակ չի ասածս), հետո պատկերացրու քո վիճակը... նախանձելի չի... իսկ եթե ամեն ինչ լավ լինի ձեր մոտ, ինքը բաժանվի, ամուսնանա քեզ հետ... նախանձելի չի ո՛չ քո, ո՛չ իրա, ո՛չ իրա կնոջ, ո՛չ էլ առավել ևս երեխու կամ երեխեքի, եթե ունի, վիճակը... բա քեզ պե՞տք ա էդքան հազար ու մի պրոբլեմ, դարդ ու ցավ... լիքը կարգին տղեք են ազատ-անկախ ֆրֆրում, կարող եմ ծանոթացնել, ի դեպ, եթե մտածում ես, որ չկան
հենց զգամ շատ նեղն եմ, տղաների պահով կդիմեմ
իսկ կյանքը շարունակվում է...
John (29.01.2012)
Պըտահում ա
Եթե չես ուզում էլ սիրահարված լինել էդ մարդուն, մենակ մի ձև կա՝ սիրտդ լեն պահի՝ ուրիշին սիրահարվի
Իսկ եթե ուզում ես զգացմունքդ շարունակվի, պատրաստ եղիր, որ շատ բարդ ա լինելու: Մի մոռացի՝ խալխի ապրանքը մնում ա խալխի ապրանք
Հարգելի թեման բացող, բոլոր այն մարդիկ, ովքեր էստեղ քեզ խորհուրդ են տվել, քեզ համար շատ օգտակար բաներ են ասել, ինձ մնում է այդքանին միայն ավելացնել, որ երբեմն այնպիսի իրավիճակներ են լինում կյանքում, որ սրտի ձայնին պետք է արհամարհել, անտեսել, ուշք չդարձնել... մանավանդ քո պարագայում... ավելի լավ է շարժվել բանականությամբ և ինչ-որ քայլ ձեռնարկելուց առաջ մի լավ ծանրութեթեև անել:
Why is the truth always being raped?...because its naked and beautiful.
Կարնո Սոսե (30.01.2012)
Նման թեմա կար, նոր հիշեցի. կարծեմ armena-ն էր բացել: Եթե չի ջնջվել, հղումը գտնեմ հեսա :ՃՃ
Գտա, բայց փակ է :Ճ
http://www.akumb.org/showthread.php/...4-%D5%A5%D5%B4
Վերջին խմբագրող՝ Ambrosine: 29.01.2012, 15:51:
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Ոչ մի սարսափելի բան չկա սիրահարվելու մեջ, ամուսնացած տղամարդն էլ սովորական տղամարդ է, ընդ որում՝ ավելի սովորական, քան չամուսնացածները: Հենց գիտակցես սա՝ կդադարես նայել նրան որպես անհասանելի մի բանի, որից էլ ողբերգական, դժբախտ սիրո պատրանք է ստեղծվում, իսկ էսպիսի սերերը մեզ միշտ ավելի լուրջ են թվում: Ես էլ խորհուրդ կտայի գլխից հանել նրան, ոչ թե ինչ-որ բարոյախոսական պատճառներով (ուրիշի ընտանիք ախ՜ մի քանդաներ), այլ ուղղակի ամբողջ կյանքում նրա անցյալն իր հետ է լինելու՝ կնոջ, գուցե նաեւ երեխաների, ազգուտակի հայացքների տեսքով: Քեզ պե՞տք է ուրիշի անցյալը:
Քիթը բարձր:
Վերջին խմբագրող՝ Lem: 29.01.2012, 16:13:
Ariadna (29.01.2012), CactuSoul (29.01.2012), E-la Via (29.01.2012), Lusinamara (29.01.2012), Quyr Qery (27.11.2012), Sambitbaba (20.11.2012), Արէա (29.01.2012), Գեա (29.01.2012), Կարնո Սոսե (30.01.2012), Մինա (29.01.2012), ՆանՍ (29.01.2012)
Իհարկե կարելի է սիրահարվել ամուսնացած թե տղամարդու, թե կնոջ, սիրել նրան, հարաբերություն ստեղծել, քեզանով անել և այլ: Ճիշտ է, շատ բարդ ու ռիսկային մի իրավիճակ է ստեղվծում, բայց ոչ մի արգելք չեմ տեսնում դրանում, հատկապես, եթե դա փոխադարձ է: Բայց գրառումները կարդալով՝ մի բան նկատեցի…
Ինչի՞ ենք վախենում մեր սիրած մարդու անցյալից: Համարենք այդ տղամարդն էլ է սիրում ու պատրաստվում է բաժանվել, նոր ընտանիք ստեղծել այս աղջկա հետ: Ինչի՞ ենք վախենում ավել պատասխանատվությունից, ծանրությունից, որն իր հետ կարող է բերել տղամարդու անցյալը: Հետո՞ ինչ, որ կա նախկին կին, կան երեխաներ, կա հարազատաբարեկամաանծանոթախառը հազար ու մի վերաբերմունք ու կարծիք: Ինչի՞ ենք դիմացինին ասում ավել գլխացավի մեջ մի ընկի, շատ պետքիդ է, հենա լիքը լավ, ազատ տղաներ կան առանց էդքան պրեբլեմների, գնա սիրի: Այ մարդ, էդքան հե՞շտ է ուղղակի վերցնել սիրահարվելը, դեռ մի բան էլ սիրելը: Դե հա, մտածում ենք աղջկա մասին: Բայց այ երբ կինն է բաժանված լինում, դեռ մի բան էլ երեխաներով, ասում ենք տա Աստված մի լավ, արժանի տղամարդու հանդիպի, ամուսնանա՝ հեչ էլ չմտածելով "բեռի" մասին: Եթե ոչ ճիշտ համեմատություն էր, ներեցեք:
Կամ էլ ինչի՞ ենք վախենում համեմատությունից: Հետո ի՞նչ, որ նախկինը կարող է ինչ-որ հարցերում ավելի լավը լինել, դու էլ կարող ես շատ այլ առավելություններ ունենալ, ի վերջո նա հիմա քեզ հետ է չէ՞:
Ասածս ի՞նչ է: Եթե սիրահարվել ես, եթե սիրում ես ամուսնացած մեկին, եթե այնքան ուժ ունես սիրելիիդ "քեզանով անելու" համար, չպետք է վախենալ նրա անցյալից: Նույն հաջողությամբ դու կարող ես ամուսնացած չլինել, բայց "ծանր" անցյալ ունենալ, որը նույնիպես դիմացինիդ կարող է վախեցնել:
Բարդ իրավիճակներում հայտվելիս՝ պետք չի խնդիրը լուծել ավել կամ պակաս հնարավոր գլխացավանքը հաշվի առնելով:
Հեռացողներին ճամփան չի ներում:
Zulo
Ariadna (29.01.2012), erexa (27.11.2013), Lem (29.01.2012), Lusinamara (29.01.2012), Quyr Qery (29.01.2012), Sambitbaba (20.11.2012), Yevuk (29.01.2012), Արէա (29.01.2012), Գեա (29.01.2012), Լուսաբեր (29.01.2012), Կարնո Սոսե (30.01.2012), Մինա (29.01.2012), Սելավի (30.01.2012)
Վեյ ջան բայց ես ինչքանով որ հասկանում եմ տղամարդը բաժանված չի, ոնց հասկացա տեղյակ էլ չի որ իրեն սիրող կա: Ինչքանով ա ճիշտ խոսել ,քեզանով անելու» մասին:
Mephistopheles (29.01.2012), Ripsim (29.01.2012), ՆանՍ (29.01.2012)
Դեկադա ջան, ես միայն այս դեպքի մասին չէի խոսում, այլ ընդհանրապես: Իհարկե թեման aniko -ն է բացել իր խնդրի համար, բայց դե կարելի է և ընդհանուր երևույթի մասին էլ խոսել, այնպես չէ՞:
Հեռացողներին ճամփան չի ներում:
Zulo
Գեա (29.01.2012)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ