Տփում ա Տրիբուն ձյա, աչքիս թայն էլ հանում ա: Ամեն անգամ
Ժող, գտա կարդացի Տրիբունի մեջբերած գրառումս ու ամեն մի բառս հաստատում եմ:
Ինձ մոտ, իմ ու Սասի մոտ, ամուսնությունից հետո փոխվել ա մենակ մի հարկի տակ ապրելը: Միմյանց կողքին արթնանալը, որ ամենահավես բանն ա: Իրար դետալների հասնող ճշտությամբ ճանաչելը, որ թվում ա թե պետք ա ձանձրացներ, բայց արի ու տես, որ չէ:
Չգիտեմ ժող, ժենիծես, տապիպես, մեկ ա չեք կարա, մորյա նետու:
Ամեն մեկն իր օրինակն ա ունենալու, իր "ամուսնանալուց հետոն" ու որպես կանոն՝ երկկողմանի համբերության ու առանց ժալետի ներդրման դեպքում դա լավ ու սիրուն "ամուսնանալուց հետո" ա լինում:
Էջանիշներ