ԸՄԲՌՆՈՒՄ
- Ի՞նչ ստացար Պայծառացումից:
- Ուրախություն:
- Իսկ ի՞նչ է ուրախությունը:
- Ըմբռնում. երբ կորցրել ես ամեն ինչ, հասկանում ես, որ ընդամենը խաղալիք ես կորցրել:
ԸՄԲՌՆՈՒՄ
- Ի՞նչ ստացար Պայծառացումից:
- Ուրախություն:
- Իսկ ի՞նչ է ուրախությունը:
- Ըմբռնում. երբ կորցրել ես ամեն ինչ, հասկանում ես, որ ընդամենը խաղալիք ես կորցրել:
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
ԼՌՈՒԹՅՈՒՆ
Այցելուների կուտակումից մենաստանում երբեմն աղմկոտ էր դառնում: Դա նյարդայնացնում էր աշակերտներին, բայց ոչ Վարպետին, որին, թվում է, հավասարապես դուր էին գալիս թե լռությունը, և թե աղմուկը:
Դժգոհ աշակերտներին նա մի անգամ ասաց.
- Լռությունը՝ ոչ թե ձայների բացակայությունն է, այլ էգոյի բացակայությունը:
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
ՏՈՆ
- Ի՞նչ կտա ինձ հոգևորը, - Վարպետին հարցրեց հարբեցողը:
- Անալկոհոլային արբեցում, - հնչեց պատասխանը:
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
ԽՈՍՔԵՐ
Աշակերտները տարված քննարկում էին Լաո-ձիի ասացվածքը.
"Նա, ով գիտի, չի խոսում; նա, ով խոսում է, չգիտի":
Երբ ներս մտավ ուսուցիչը, նրանք հարցրեցին նրան, թե ինչ են նշանակում այդ խոսքերը:
- Ձեզանից ո՞վ գիտի, թե ինչ հոտ ունեն վարդերը:
Բոլորը գիտեին:
Այդ ժամանակ նա առաջարկեց.
- Պատմեք այդ մասին:
Ոչ ոք ոչ մի խոսք չասաց:
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
ԴԱՏԵԼ
- Ինչպե՞ս սովորել ներել:
- Մի դատիր՝ և ներելու կարիք էլ չի լինի:
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
ՍՏԵՂԾԱԳՈՐԾՈՒԹՅՈՒՆ
- Ինչպիսի՞ բարձրագույն գործ կարող է կատարել մարդը:
- Նստել ու ներդիտարկել:
Բայց Վարպետին հազվադեպ էին տեսնում նստած ներդիտարկելիս: Նա անընդհատ զբաղված էր՝ աշխատում էր տանն ու դաշտում, ընդունում էր այցելուների և գրքեր էր գրում: Նույնիսկ հաշվապահություն էր անում մենաստանում:
- Ինչու՞ ուրեմն դու ինքդ ամբողջ ժամանակդ անց ես կացնում աշխատանքի մեջ:
- Երբ աշխատում ես, կարիք չունես նստել ու ներդիտարկել:
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
ՔՆՆԱԴԱՏՈՒԹՅՈՒՆ
Մի հետաքրքրասեր աշակերտ ընկճվել էր նրանից, որ Վարպետը հաճախ է իրեն քննադատում:
- Ականջ դիր քննադատողի խոսքերին: Քննադատողը կբացահայտի քեզ համար այն, ինչ քեզանից թաքցնում են մտերիմներդ, - ասաց Վարպետը:
Ավելի ուշ նա ավելացրեց.
- Սակայն քննադատությունը չպետք է քեզ ճնշի: Քննադատների պատվին հուշարձաններ չեն կանգնեցնում: Հուշարձաններ կանգնեցնում են քննադատվողների պատվին:
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
ՀԱՄԱՉԱՓՈՒԹՅՈՒՆ
Մեծ հույսեր կապելով Վարպետի հետ հանդիպման հետ, այցելուն հիասթափված էր. նա լսեց ընդամենն իրեն հասցեագրված մի քանի ծամծմված արտահայտություններ:
- Ես այստեղ եկա Վարպետ որոնելու, - բողոքեց նա աշակերտին, - իսկ գտա սովորական մարդու՝ այնպիսի, ինչպես բոլորն են:
Աշակերտը պատասխանեց.
- Վարպետը՝ կոշկակար է, որը կաշվի անվերջանալի պաշար ունի: Բայց ձևում ու կարում է նա քո ոտքի չափսով:
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
ԱՂՈԹՔ
Վարպետն անընդմեջ քննադատում էր մարդկանց պատկերացումներն Աստծո մասին:
- Եթե ձեր Աստված գալիս է ձեզ օգնության և հանում է ձեզ փորձանքից, - կրկնում էր նա, - ուրեմն վաղուց ժամանակն է փնտրել իսկական Աստծո:
Երբ նրան խնդրեցին բացատրել, նա պատմեց մի պատմություն.
Մի մարդ հեծանիվը թողել էր շուկայում առանց հսկողության, իսկ ինքը գնացել էր առևտուր անելու:
Հեծանիվի մասին նա հիշեց մյուս օրը միայն՝ և վազեց շուկա լրիվ համոզված, որ այն վաղուց գողացել են: Բայց հեծանիվը կանգնած էր ճիշտ նույն տեղում, որտեղ նա թողել էր այն:
Լի ուրախությամբ, նա շտապեց մոտակա տաճար, որպեսզի դրա համար շնորհակալություն հայտնի Աստծուն: Իսկ երբ դուրս եկավ տաճարից, հայտնաբերեց, որ հեծանիվն անհետացել է:
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
ՁԵՌՆԱԾՈՒԹՅՈՒՆ
Վարպետը համբերատար լսեց, թե ինչպես մի կին բողոքում է իր ամուսնուց:
- Քո ամուսնությունը, թանկագինս, կլիներ շատ ավելի երջանիկ, եթե դու ամենալավ կինը լինեիր:
- Իսկ ի՞նչ պետք է ես անեմ:
- Վերջ տուր նրան ամենալավ ամուսինը սարքելու ջանքերիդ:
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
ԱՆԻՐԱԶԵԿՈՒԹՅՈՒՆ
Վարպետն անդադար կրկնում էր. Աստծո ճանապարհին ընկած ամենամեծ խոչընդոտն ինքը "Աստված" բառն ու հասկացությունն է:
Դա վրդովեց տեղի քահանային, և նա եկավ Վարպետին պատասխանի կանչելու:
- Մի՞թե "Աստված" բառը չի կարող մեզ բերել դեպի Աստված, - հարցրեց քահանան:
- Կարող է, - հանգիստ ասաց Վարպետը:
- Ինչպե՞ս ուրեմն կարելի է միաժամանակ համ օգնել, համ էլ խանգարել:
Վարպետը պատասխանեց.
- Ավանակը կարող է քեզ հասցնել դռանը, բայց չի կարող օգնել, որ դու ներս մտնես:
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
ՍՆԱՓԱՌՈՒԹՅՈՒՆ
Վարպետը հաճախ էր հիշեցնում իր աշակերտներին, որ սրբությունը, ինչպես նաև գեղեցկությունը, իսկական է միայն այն ժամանակ, երբ իրեն չի գիտակցում: Նա սիրում էր հաճախ բարձրաձայն կարդալ հետևյալ բանաստեղծությունը.
Վարդը ծաղկում է այն պատճառով, որ վարդ է,
չհարցնելով, թե ինչու
և չզուգվելով,
որ գրավի մեկնումեկի ուշադրությունը:
Ու նաև սիրում էր կրկնել հետևյալ ասացվածքը. "Սուրբը սուրբ է մնում այնքան ժամանակ, քանի դեռ այդ մասին չի իմացել":
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
ԱՂԵՏՆԵՐԸ
- Աղետները կարող են նպաստել հոգևոր աճին ու պայծառացմանը, - ասաց Վարպետը:
Եվ նա մի այսպիսի պատմություն պատմեց.
Ամեն օր թռչունը թաքստոց էր գտնում հսկայական անապատի կենտրոնում կանգնած մի չոր ծառի ճյուղերի մեջ: Մի անգամ վրա հասած մրրիկը արմատախիլ արեց այդ ծառը: Եվ թաքստոց գտնելու համար խեղճ թռչունը ստիպված էր թռչել հարյուրավոր մղոններ՝ մինչև վերջապես հասավ մի այգի, որտեղ կարկաչում էր առվակը և բուրարձակում էին մրգերի տակ ճկռած ծառերը:
- Եթե չոր ծառը փրկվեր մրրիկից, ոչ մի ուժ թռչունին չէր ստիպի լքել հայրենի վայրը, - ամփոփեց Վարպետը:
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
ՀԱՆՃԱՐԸ
Մի գրող եկավ մենաստան, որպեսզի գիրք գրի Վարպետի մասին:
- Ասում են, դու հանճար ես: Դա ճի՞շտ է, - հարցրեց գրողը:
- Կարելի է այդպես էլ ասել, - ծիծաղով պատասխանեց Վարպետը:
- Իսկ ի՞նչն է մարդուն հանճար դարձնում:
- Տեսնելու ունակությունը:
- Տեսնելու՝ ի՞նչ:
- Թրթուրի մեջ՝ թիթեռին, ձվի մեջ՝ արծվին, մեղավորի մեջ՝ սրբին:
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
"ՀԻՄԱՐՈՒԹՅԱՆ ՄԵԿ ՐՈՊԵՆ"
ԳՐՔԻՑ
ՆԵՐԴԻՏՈՂԱԿԱՆ ԱՍԱՑՎԱԾՔՆԵՐԻ
ԺՈՂՈՎԱԾՈՒ
- Այս մարդը հիմարություն է դուրս տալիս, - հայտարարեց այցելուն Վարպետի հետ հանդիպումից հետո:
- Դու էլ հիմարություն դուրս կտայիր, եթե փորձեիր արտահայտել Անարտահայտելին, - պատասխանեց նրան աշակերտներից մեկը:
Երբ այդ մասին այցելուն հարցրեց անձամբ Վարպետին, ստացավ այսպիսի պատասխան.
- Ամեն մեկը կարող է հիմարություն դուրս տալ: Գլխավորը՝ չանես այդ լուրջ տեսքով:
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ