"ԳԻՏԱԿՑՈՒՄ"
ԳՐՔԻՑ
ՆԵՐԴԻՏԱՐԿՈՒՄՆԵՐ, ԱՌԱԿՆԵՐ,
ՊԱՅԾԱՌԱՑՈՒՄՆԵՐ
ԱՐԹՆԱՑՈՒՄ
Հոգևորն արթնություն է ենթադրում: Իր ամբողջ կյանքի ընթացքում մեծամասնությունը մեզանից խորը քնած է: Մարդիկ ծնվում են, ապրում, ամուսնանում են, ծնում են երեխաներ, մահանում են՝ և այդ ամենը քնի մեջ: Նրանք, այդպես էլ ոչ մի անգամ չարթնացածները, երբեք չեն ճանաչել մարդկային կյանքի գեղեցկությունն ու թովչանքը: Գաղտնիք չէ, որ բոլոր հասյալները՝ լինեն դրանք կաթոլիկ-քրիստոնյաներ կամ ինչ-որ այլ կրոնների հետևորդներ՝ միահամուռ են մի բանում. աշխարհում ամեն ինչ լավ է, ամեն ինչ կարգին է: Ամենուր թագավորում է քաոսը, բայց ամեն ինչ կարգին է: Բավականին տարօրինակ պարադոքս է: Դժբախտաբար, մարդկանց մեծամասնությունը չի հասկանում, որ "ամեն ինչ կարգին է" այն պատճառով միայն, որ մենք բոլորս քնած ենք: Եվ մղձավանջային երազ ենք տեսնում:
Մի տարի առաջ իսպանական հեռուստատեսության ինչ-որ հաղորդման մեջ ես մի հետաքրքիր պատմություն լսեցի: Հայրը ծեծում է որդու սենյակի դուռը. "Ջե՛յմս, արթնացի՛ր': "Չե՛մ ուզում, հայրիկ", - պատասխանում է վերջինս: "Քեզ ժամանակն է դպրոց գնալ, վե՛ր կաց": "Դե չե՛մ ուզում ես դպրոց գնալ", - պատասխանում է Ջեյնմսը: "Ինչու՞": "Երեք պատճառներով, - ասում է որդին: - Նախ, այնտեղ շատ ձանձրալի է, երկրորդ, այնտեղ ինձ ձեռք են առնում, և երրորդ, ես ուղղակի ատում եմ այդ դպրոցը": "Այդ ժամանակ ես կասեմ երեք պատճառներ, թե ինչու դու պետք է գնաս դպրոց: Նախ, դա քո պարտականությունն է: Երկրորդ, շուտով դու արդեն կդառնաս 45 տարեկան: Եվ երրորդ, դու դպրոցի տնօրենն ես":
Վե՛ր կացեք, արթնացե՛ք: Դուք արդեն մեծացել եք: Դուք արդեն բավականին հասուն եք, որպեսզի չքնեք: Արթնացե՛ք: Խաղալիքները թողեք երեխաներին:
Մի հավատացեք նրան, ով ասում է, որ իբր դեմ չէ մեծանալ: Մի՛ հավատացեք: Միակ բանը, որ պետք է մարդկանց, - որ ինչ-որ մեկը վերանորոգի իրենց սիրելի խաղալիքները: "Հետ տվեք կնոջս: Վերադարձրեք աշխատանքս և ծախսած փողերս: Վերադարձրեք բարի անունս և անցյալ հաջողություններս": Ահա թե ինչ է նրանց պետք՝ նորից տեր դառնալ իրենց խաղալիքներին: Եվ ուրիշ ոչինչ: Ցանկացած հոգեբան կհաստատի սա. իրականում մարդիկ լիակատար ապաքինում չեն ուզում: Նրանց միայն սփոփանք է պետք. չէ՞ որ բուժումը ոչ քիչ տանջանք է պատճառում:
Դուք ինքներդ գիտեք, թե ինչպես չես ուզում առավոտներն արթնանալ: Վերմակի տակ այնքան ջերմ ու հարմարավետ է: Մեկը ձեզ արթնացնում է՝ և դժգոհությունից բացի դուք ուրիշ ոչինչ չեք զգում: Ահա թե ինչու իմաստուն ուսուցիչը երբեք չի արթնացնում քնածներին: Ցանկանալով մոտենալ իմաստությանը, ես նույնիսկ չեմ էլ փորձի ձեզ քնից արթնացնել: Դա իմ ծրագրի մասը չի կազմում, չնայած և գոչում եմ ես. "Արթնացե՛ք": Իմ խնդիրն է՝ անել իմ գործը, վարել իմ երաժշտական դերերգը: Եթե դուք կարողանաք օգտվել իմ աշխատանքից՝ գերազանց է, չեք կարողանա՝ ընդունեք ցավակցություններս: Ինչպես ասում է արաբական առակը, "այգու վարդերին և ճահճի տատասկներին միևնույն անձրևն է սնուցում":
Էջանիշներ