Մի քիչ էլ ես մրոտեմ:
Սկսեմ էս եռյակից:
Պատկերն ամբողջացնելու համար էս մեկն էլ դնենք կողքից, սազում են միմյանց
Այ էս քառյակի արածներին նայում ես, սիրտդ խառնում ա: Ֆուտբոլ եք խաղում թե թատրոն: Դուրս եք եկել դաշտ ֆուտբոլ խաղացեք արա՛, ինչ մի դերասանություն եք անում: Մենք էլ միլիոններով նստած ձեր տուֆտա, սիմուլյանտ ձղաժգումների համար չենք գիշերվա կեսին նստում աչք քոռացնում, ուզում ենք ֆուտբոլ նայենք: Այ սրանց նմաններն են թքում սպորտի վրա, որ ի սկզբանե ազնիվ պայքար էր ենթադրում(Օլիմիպիական խաղերը ինկատի ունեմ):
Հիմա անդրադառնամ Պեպեի ու Ալվեսի մասնակցությամբ դրվագին: Չգիտեմ այստեղ տարբեր թեմաներում գրողները իրական կյանքում ֆուտբոլ խաղում, բայց մի հատ նորից ուշադիր նայեք էտ դրվագին: Ինչի եմ ասում իրականում ֆուտբոլ խաղում եք թե չէ, բայց երբ տեսնում ես, որ մեկը հեսա քեզ տապալելու ա կա երկու տարբերակ:
ա. հնարավորինս խուսափել բախումից
բ. գնալ մինչև վերջ, խաղալ այնպես ոնց մտածում էիր, ստանալ հարվածը
Սրանք ունեն իրանց դրական ու բացասական կողմերը: Առաջին տարբերակը հնարավորություն է տալիս խուսափել կոշտ բախումներից հետևաբար նաև վնասվածքներից: Բայց այս դեպքում մրցավարները համարում են, որ խախտումը այնքան էլ վտանգավոր չէր ու պատիժը համարյա միշտ շատ ավելի մեղմ ա լինում: Երկրորդ տարբերակում, վնասվածք ստանալու հավանականությունը մեծ ա, բայց մրցակիցը ամենայն հավանականությամբ ավելի խիստ կպատժվի:
Կոնկրետ էս դրվագում, եթե Ալվեսը գնար հարվածի ու ոտքը դներ գետնին, հնարավոր ա որ այ սենց վերջանար դրվագը.
մոտավոր նույն իրավիճակն էր լինելու Ալվեսը ոտքը դնում ա գետնին ու ստանում սրընթաց իր վրա եկող Պեպեի բաց ոտքով հարված ոտքի ոսկորի ամենաբարակ մասին: Ու լավ ա որ հասցրեց կողմնորոշվի իմ համար մինչև հիմա էլ անհասկանալի ձև ոտքը փախցնի ու խուսափի հարվածից: Դրանից հետո դերասանություն, մրցակցին հնարավորինս խիստ պատժելու համար: Կոնկրետ ֆուտբոլային կանոնների իմ հասկանալով անկախ նրանից կոնտակտ կար թե չէ սա կարմիր քարտ ա, միանշանակ, բաց ոտքով տենց մեծ արագության տակ, չեն թռնում մրցակցի ոտքերին:
Իսկ ընդհանուր մնացած խաղը Մոուրինյոի հերթական թսիկ կազմով ուղղակի ուրախացնում ա: Անցած երկու խաղերին հլը վնասվածքներ կային, բա էս անգամ ի՞նչ ասես: Ինչքան պաշտպան կար խաղադաշտում էր իսկ պահեստայինների նստարանը տաքացնում էին Կական, Բենզեման, Իգուաինը ու Ադեբայորը: Ոնց չղժաս ախր: է՞տ ա արքայական ակումբի վիճակը: Ասենք Ալմերիան, Նումանսիան, Բետիսը տենց խաղան էլի մտածես լավ դե 0:0ն էլ ա ձեռք տալիս: Բայց Ռեա՞լը: Ուր կորավ էն շաբաթ օրվա թիմը որ քարը քարի չթողեց Վալենսիայից, Բարսան էլ մի կերպ Օսասունային տարավ իրա ամենավատ խաղով էս տարվա: Վերջապես Պույոլը ամբողջ խաղը խաղաց, ու Ալվեսն էլ կեսից չէր գալիս, էտ թույլ տվեց ամբողջ խաղին ոչ մի լուրջ հարված չստանալ դարպասին, իսկ Մոուն տենց էլ մնաց, հարձակվողներին գրկած: Մյուս խաղին էլ տենց կանես միստր Մոու, շատ ա դուրս գալիս է Ռեալը էտ տեսքով

Էջանիշներ