Ահա և ես՝ laro-ս!!!

[laro]

Հըմ...Ես ուզում եմ էսօրվա մասին խոսել Էսօր օրս լավ սկսվեց ու էտպես էլ շարունակվեց: Առավոտյան շուտ զարթուցիչիս զանգեց ու դա բնականաբար իմ վրա վատ անդրադարձավ Ես չեմ կարողանում հարմար զանգ գտնել զարթուցիչիս համար. գտնողին խոստանում եմ դրամական պարգև Արտաքին տվյալներն են. չքնացնող, չներվայինացնող, և միառժամանակ հաճելի ու տրամադրող երաժշտություն. դա շատ կարևոր ա իմ օրն սկսելու համար Հա՜, ինչ էի ասում. քիմիա պիտի կարդայի, նոր դպրոց գնայի: Բայց քնեցի Ամոթ Անժելին, ալարկոտ, քնկոտ Անժելին: Հետո վեր կացա ու խելոք գնացի դպրոց Ես սենց ուրախ դպրոցական օր չգիտեմ երբ եմ ունեցել. Դե գիտեք, շաբաթ օրերը դասի չենք գնում, ուղղակի էսօր բաց թողած օր ունեինք: Քիչ էինք տասնվեց աշակերտ էր ներկա: Դասղեկս առավոտ շուտ եկավ սովորականի նման ջղայինացավ ու գնաց: Նախորդ օրը մեր դասարանի աղջիկները դասարանը մաքրել էին ու նստարանները աշակերտների քանակով դրել: Ավելորդներն էլ դասարնի վերջում դրել: Դասղեկս էլ ասեց,որ չեք օգտագործում իջեցրեք առաջին հարկ: Մեր տղաներն էլ էտ բոլոր նստարանները վերցրեցին ու երկու շարքով շարեցին. մի շարքը համարյա պատունանին կպած, մյուսը՝ պատին: Մեր դասարնն էլ լավ մեծ ա ու արևոտ Վերջում էլ երկու նստարան դրեցին, դասարանի ծաղիկ-մաղիկներից բերեցին, էտ մասերը զարդարեցին, դառավ մեր « բիսետկան»՝ քննարկուների և որոշումների կայացման վայրը նենց լավն ա, նստես, հավեսդ գալիս ա, կանա՜չ, արև... քանի որ շարքերը երկուսն էին, էն էլ դասարանի ծայրերում, միջին մասը մնացել էր դատակ: Իսկ դասղեկիս էն հարցին, թե էտ ազատ տեղն ինչի համար ա թողած, պատասխանեցինք. «բասեինի տեղն ա», բալկոնի հաշվին խոհանոցն առաջ ենք տալու, ձեր սեղանը մեզ պետք չի, իջեցնելու ենք առաջին հարկ......գժվել էինք էսօր Մարդիկ իրենց դասարաններում մրսում են, մենք պատուհաններն ենք բացում, որ չշոգենք Դրա համար տնօրենը խոսեց մեր վրա: Շատ ու շատ ծիծաղել ենք էսօր, ուրախ էր շատ Ֆիզկուլտ չարեցինք, դասացուցակը խառնվեց, յոթերորդ դասանցիների հետ դաս արեցինք. աշխարհի չափ ծիծաղեցինք, հիմա անգամ չեմ հիշում ինչի վրա: Էտ տարիքային խմբին պատկանող տղա երեխաների հոգեբանությունն ուրիշ ա, իրանց ինքնաձևավորման տարիքն ա, բավականին չար են ու «լեզվանիկ», մեծերի հետ խոսելու ձև չգիտեն Ուրեմն էտ երեխաները կարծրաթևավորներ էին պատմում: Ով գալիս ա, խոսում ա,որ մեկ միլիոն տեսակ միջատ կա ու թվարկում հերթով էն տեղերը, որտեղ միջատ կարող է լինել....պատկերացնում եք, չէ՞ Ու ոնց էին զարմացել մեր պատմելու վրա, մեր օգտագործած տերմինների......Ու մի պահ հիշեցի ինձ էտ տարիքում ու ժպիտ եկավ դեմքիս Հետո բիսետկայում աղջիկներով հավաքվեցինք ու որոշեցինք ճշտել մեր միջին դպրոցի դասղեկի ծննդյան օրն ու մի մե՜ծ նվեր անել իրեն, որովհետև էտ կնոջը բացի նեղացնելուց, ուրիշ ոչինչ չենք արել..... Հա՜, ու մի բան էլ. մեր աղջիկներով որոշել ենք մեր տոնը՝ միամսյակը, նշել, դասղեկին էլ կհրավիրենք ու մի լավ կուրախանանք: Տուն եկա բարձր տրամադրությամբ, քիմիաս պիտի անեի, մեկ էլ խոռիս դասատուն զանգեց խնդրեց որ գնամ խոռի: Ոչ կարող էի ասել չեմ կարող գալ, ոչ էլ քիմիաս թողնեի ու գնայի: Մի քիչ քիմիա արեցի, գնացի երգեցի ու եկա տուն Էլ չասեմ, թե էնտեղ ինչ լավ էր....Ես զարմանում եմ. էտ փոքր երեխաները ո՞նց են կարում էտ բարդության նյութերը տենց կայուն ու լավ երգել.... Հետո վազելով եկա քիմիաս արեցի, գնացի պարապմունքի. լավ եմ պատմել, երկու ժամ քառասունհինգ րոպե պատմել եմ հաջորդ անգամվա համար էլ երկու հարյուր թեստ տվեց Ինն անց էր, պարապմունքս վերջացրի մոտ երեք ժամ և ավելի նստեցի ու դուրս եկանք: էտ ի՜նչ ցուրտ էր...կարկուտա-անձրևա-քամիախառը եղանակ էր, քշում էր ինձ Մրսած, քշված մի կերպ մարշուտկա նստեցի: Ի ուրախություն ինձ, ճաշակով երաժշտություն էր Տուն եկա, մամաս բլինչիկ էր սարքել, կերա ու եկա,որ բլբլամ մի քիչ
Հիմա արդեն գնամ, բլբլացի լիքը .....

[laro]

Վաղուց չեմ գրել էստեղ.....էնքա՜ն բան ա փոխվել, լիքը պատմելու բան կա Բայց հավես չկա .... ինչ հիմար օր ա: Չեմ ուզում գոնե մի քիչ պարապեմ, վաղը քննության եմ բայց: Քիմիան ա: Սկզբում բանավոր էր, քսան տոմսով: Էտ տոմսերն արդեն սովորած էր, պատրաստ, մեկ էլ մի շաբաթ էլ չէր մնում քննություններին, ՀԱՆԿԱՐԾ որոշեցին որ գրավոր ա լինելու ... Ու՜ֆ, էս ինչ բողոքավոր եմ. հաջողություն ինձ, գնացի պատրաստվեմ:

[laro]

Ու ինչի եմ ես քեզ հիշում... Չնայած մեղավորը ես եմ,հա... Ինչքան սխալվեցի ես քո հարցում, ուր էին աչքերս: Ինչքան ժամանակ է անցել ու ես ամեն օր հիշում եմ սխալներիս մասին. սխալներ, որ ինձ «չեն սազում», ինձ բնորոշ չեն:Ինձ իմ նման չեմ զգում: Ախր եթե մի քիչ արդարանալու տեղ ունենայի....ինչքան կուզեի մեկին գտնել ու պատմել, հանգստանալ ու էտ մեկն ինձ չմեղադրեր: Ուղղակի չեմ կարողանում կյանքիս էտ մի էջն էլ շրջել ու առաջ անցել: Ես գիտեմ, որ սրանից էլ ավելի վատ իրավիճակներում եմ գտնվել ու հաղթահարել եմ, իսկ հիմա. հիմա ես մեղավոր եմ ու շատ, դրա համար էլ չեմ կարողանում մոռանալ: Երևի էտպես էլ կա.....

[laro]

Մի ժամանակ կար, գրեթե ամեն օր գրում էի էստեղ....իսկ հիմա...հիմա հավես չկա Ոչ մի բանի հավես չկա Ես ավելի լավ ա տխուր բաներից չխոսեմ. պատմեմ, թե էս ընթացքում ինչն ա փոխվել իմ կյանքում. ասեմ, որ քիմիաս արդեն լավ ա, շատ առաջընթաց կա: Շատ եմ ուրախանում, որ....մի խոսքով, ես մտածում էի, որ կտրվելու եմ, բայց ոնց տեսնում եմ չէ Աստված տա, անվճար նստեմ, շատ եմ ուզում: Ու երևի էսքանը, նույնություն, նույնություն, նույնություն.....հեչ լավ բան չի էտ: Հա ու մեկ էլ սկսել եմ կարոտել դպրոցը: Մեկ-մեկ որ մտածում եմ, որ վերջին տարին ա, մի ձև կարոտում եմ բոլորին Հետո որ ավարտենք, ուրիշ կյանք կլինի, ուրիշ շրջապատ, նոր ընկերներ....հաստատ կկարոտեմ անգլերենի ժամերը, ընկեր Հարությունյանին՝ հանր-երկրաչիս դասատուին, անգամ դասղեկիս, Մամո ձյաձյաին ու Մարին ծյոծյային՝ պահակներին, Ասյա տատիին՝ բուֆետչիկին...բոլորին: Բա Վարդանյանին, Մանթաշյանին....Էլ չեմ ասում ընկերներիս ինչքան շատ: Վայ անգլերենի ժամերին էլ չեմ նստի....էտ ինչեր էինք անում, խեղճ, ԽԵՂՃ Արզումանյան....Այ էսպես ամեն, ամեն ինչն աչքիս դեմով անցնում ա, լրիվ հիշողություններ են, մնաց մի տարի հնարավորինս կվայելեմ դպրոցը: Մեր դասարանի արևը, «բիսետկան», ամեն օրվա մեր ծաղիկներ ջրելը, բարձիկ թափ տալը, մազեր հուսելը, հարսնիքները...: Կյանքում չեմ մոռանա հարսանիքը. վայ, փեսան անհետաքրքիր մարդ էր, փախավ կեսից: Ժակետս հարսի քողն էր, էտ կարծեմ նկարել են, գտնել ա պետք....Կենսաբի դասարանի կմախքը բա, Քիսոի վախենալը: Գանգեր ունեինք դասարանում. դրանով մեր դասարանի Քիսոյի հետևից էինք ընկնում, էն ոնց էր գոռում....լավ օրեր էին: Կարոտում եմ անգամ դպրոցի կազմակերպած միջոցառումները, կարոտում եմ այս տարվա շրջանավարտներին, որոնց հետ էինք էտ միջոցառումները կազմակերպում:
Դեռ հիմա եմ կարոտում, մյուս տարի էս ժամանակ բա ինչքան կկարոտեմ....Ուֆ վերջին զանգ, թե ուխ վերջին զանգ....արդեն դա էլ չեմ կարողանում տարբերեմ, ուրախ եմ, թե՞ չէ Բայց մի բան հաստատ ա. ինչքան էլ վատ բաներ ենք արել, ինչքան էլ մեր վրա բարկացել են, ինչքան էլ քեն են պահել, թեկուզ մեկը իմ նկատմամբ, էլի սիրում եմ, կարոտում եմ ու կարոտելու եմ դպրոցս, հա

[laro]

Ամառն անցավ: Ու թե ոնց՝ չհասկացա: Ամբողջ ամառ պարապեցի, արձակուրդս արձակուրդի նման չէր: Առաջ մինչև գիշերվա հազարը երեխեքով պախկվոցի էինք խաղում, հալամոլա: Երանի էն ժամանակներին: Էնքան էի վեր ընկնում, որ ծնկներիս վերքերը չէին լավանում: Հիմա անհետաքրքիր օրեր են, նույնություն ա: Որոշել եմ արձակուրդ չվերցնեմ ընդհանրապես: Մեկ ա բան չմնաց արձակուրդիցս, երևի էլ չվերցնեմ: Կմնամ, մի գիրք էլ կավարտեմ ու կգա սեպտեմբերն ու դասերը ու ես կդիմանամ ևս տաս ամիս, մինչև չարաբաստիկ քննություններս տամ, դպրոցս ավարտեմ ու ընդունվեմ: Ոչ ուզում եմ դաս անեմ, ոչ նվագեմ, ոչ կոմպին մոտիկ գամ, ոչ քնեմ.....ոչ մի բան: Արդեն արձակուրդ էլ չեմ ուզում: Սենց բան կլինի՞ Անգույն օր ա....Հեսա դպրոց էլ կգնամ ու «ամեն ինչ իր տեղը կընկնի»: Դասեր, չարացած դասատուներ, պարապմունքներ..... ու տենց հիմար բաներ:

[laro]

Որոշել եմ գրել Դասի չեմ գնացել էսօր: Ասեցի մնամ մի քիչ կենսաբի պարապմունք անեմ: Ուրեմն անցած պարապմունքին վատ բան ենք արել.....առաջին անգամ, իրոք առաջին անգամ մեր վրա ջղայինացել ա: Էս յոթ խելոքներով Էն ինչ արտագրելու էր արեցինք ու մեզնից գոհ վեր կացանք որ գնանք: Հասանք դռան մոտ մեր դասատուն կողքի սենյակից դուրս եկավ ու ասեց էս ու՞ր Մենք էլ թե տուն: Մի խբսքով ջղայինացավ թե առանց հանձնարարություն ստանալու գնում եք, մյուս դասին փորձեք չպատմել էն, ինչ տվել եմ: Դուրս եկանք ու մեր արածի վրա շշմել էինք. ախր իրոք մեզնից անկախ ա եղել. էտ գրելու ընթացքում լրիվս սոված էինք, մտածում էինք որ տուն հասնենք ինչ ախորժակով հաց կուտենք: Հետո քիմիայից խոսեցինք, բողոքվեցինք որ լիիիքը քիմիա ունենք ոնց ենք հասցնելու: Ու տենց անջատված, հոգնած առանց տնային իմանալու արդեն դուրս էինք եկել: Մեկ մտածեցինք հետ գնանք ներողություն խնդրենք ու հանձնարարությունն իմանանք, մեկ էլ ամաչեցինք: Արդեն մարշուտկա էինք նստում որ գանք, մեկ էլ զանգեց, թե հետ եկեք....լրիվ երեխեքին զանգեցինք, հավաքվեցինք ու գնացինք: Ինչ չէր ասել, մտքում էր պահել բոլորն ասավ, ջղայինացավ ու ուղարկեց տուն....հիմա էսօ ո՞նց ենք պարապմունք անելու մենք էլ չգիտենք...
Էսօր դասատուների տոնն ա: Որոշել ենք իրեն էլ, մեր քիմիայի դասատուին էլ անակնկալ անենք, տեսնենք ինչ կլինի Ժող, քիմիան նենց առաջ եմ գնացել, իմ վրա զգում եմ արդեն Գնամ արդեն, հին գրառումներս էի կարդում հավեսս եկավ, ասեցի գրեմ Պականեր

[laro]

Տարվա սկզբից մեր մեծ, արևոտ, տնօրինությունից հեռու հրաշք դասարանը մեր ձեռքից վերցրել էին.... ու մենք էլ դասարան չունեինք....ամեն դասին գնում էինք ուրիշ կաբինետ: Մի շաբաթ առաջ պատմական արդարությունը վերականգնվեց Մի օր ուշացած () մտա դասարան լրիվ իրար հետ ասեցին Անժել բա չես իմացել (ու արդեն լրիվի ձայները խառվել էին), մեզ աշխարհի դասարանն են տվել արդեն կաբինետային ա, էտ ա մեր դասարանը.....էտպես, ճիշտ ա բողոքում էինք, որ մեր հին դասարանը չի, բայց համակերպվեցինք: Ու տնօրինությունից մտան, ասեցին, դուք էտ դասարանը կփչացնեք, պլակատներ կան, կճղեք..(վայրենու տեղ են դրել լրիվ.....): Մենք էլ նջաղինացանք, թե մեծ մարդիկ ենք, ինչի պիտի պոկենք Ու մեզ տվեցին ցրտագույն դասարան, անկյունային խոնավ, անշուք....մի խոսքով բողոքեցինք, կյանքի գնով մեր հին ու բարի ռուսերենի մեծ, արևոտ, տնօրինությունից հեռու հրաշք դասարանը մեզ հետ տվեցին: հիմա նե՜նց լավ ա էնտեղ...ինչ ուզում անում ենք. ուրեմն էտ առաջին օրը, որ հետ տվեցին մեր հողերը, որոշեցինք մաքրենք...հիմա պահարանը անգլի ժամին բացեցին, ինչքան պլակատ-մլակատ կար հանեցինք....հետաքրքիր նկարներ կային, երկու հատ ընյուխտի նկար կար..նենց ա դուրս եկել Կապիկներ էլ կային...ու էլի լիքը կենդանական աշխարհի ներկայացուցիչներ, որոնք մեզ մի լավ ուրախացրին: Էտպես մտածել ենք շատ լավ բաներ մեր դասարանը սիրունացնելու համար...էս տղաները իրենց-իրենց վեր կացան պատերին գրիչով բանծիկներ նկարեցին....մեկը ինձ դուր չեկավ, ասեցի էտ մաքրենք մի ձև օղակներ անենք մեծ ու փոքր, տարբեր գույնի, խառը.....բայց էտ բանծիկները ոնց էտպես թողնեինք: Երեկ գուաշ էի տարել, պլակատի վրա բան էինք ներկելու, ձեռքի հետ էլ մտածեցինք էտ բանծիկները ներկենք: Ներկեցինք Ուզում էինք սիրունացնենք, էն էլ: ես էլ գժվեցի, ասեցի էն կողքի պատին մի երկու հատ կլոր անեմ. առաջինը շատ սիրուն ստացվեց. երկրորդն օալախառը եղավ էլ երրորդից չասեմ Երեխեքը մի ձև էտ վրձինը ձեռքիցս վերցրեցին, չէ կարելի ա ասել խլեցին Երեկ ամբողջ օրը դարդ էի անում, թե էտ պատը ոնց կարելի ա մաքրել, որ վրաս չխոսեն: Հերթով մի հատ զնագում եմ ընկերներիս,ասում եմ ինձ խեղդելու են վաղըըը. իրանք էլ ձայնները մեկ արած «Ով կարա քեզ խեդիիի՜ »: Էտպես էսօր գնացի դասի, ֆիզկուլտին մաքրեցինք բոլորով էտ պատերը, բանծիկները ներառյալ: Մեր տղաներից մեկն էլ ասէց վաղը կբերեմ էս պատերը մի հատ կներկենք....բա , Լավ ստացվեց Հետո որոշել նք մեր նկարներից հանենք, անկանոն պատերին կպցնենք: Համ էլ տոնածառ ենք դնելու Պատուհաններին էլ նկարելու ենք....
Մեր վերջին տարին ա դպրոցում..Հիմա չգիտեմ ուրախանամ, թե տխրեմ, որ էլ գիժ չենք լինելու, էլ էսքան երեխա չենք լինելու....Սիրում եմ ձեզ երեխեք....անկախ ամեն ինչից: Հիմիկվանից կարոտում եմ: Էն օրը մտովի գնացի քննության օրը, ընդունելության քննության էի մտքերով: Էն ոնց էր սիրտս խփուուուու՜մ....վախում եմ: Ես էտ իմ վախից չեմ կարողանալաու կողմնորոշվեմ
Մեկ-մեկ կտրվում եմ դասարանից աա՜յ էսպես. էսօր հարմարացրել, նկարել էին.
Զարմացել էի. միշտ ես եմ լավ պահերը ֆիքսում, նկարում: Ամենալավ նկարներն ու վիդիոներն իմ մոտ են, բա: Մենակ չասել գլուխդ շատ ես մոտ պահել, գիտեմ, ուղղակի յոթերորդ ժամ էր, գլուխս վրաս չէր մնում...ես ընդհանրապես ուղիղ եմ նստում
Գնացի ես, արդեն շուտ-շուտ եմ գալու

[laro]

Երկարատև ընդմիջումից հետո գրում եմ. ուղղակի ուզում եմ գրեմ....անկապ գրեմ, ինչ միտք ունեմ ասեմ:Հիմա ես նստած եմ բազմոցին ու վայլում եմ, անկեղծ վայլում եմ իմ մի բաժակ ջակոբսը: էս երկու օր ա ես հասկացել եմ որ շատ հրաշալի է կյանքն առանց դպրոցի ու ինչ լավ եղավ որ պրծա վերջապես: Թե չէ որ մի քիչ էլ էի մնացել մարդկանց ավելի լավ էի ճանաչելու ու նեղվելու էի:Երանի քիմիաս էլ 19,25 ստանամ շատ եմ խնդրում Գիտեմ որ դա էնքան հեռու ա ինձնից բայց ես շատ եմ ուզում շաատ-շատ: Մեկ էլ երանի էս ջակոբսիս բաժակը չվերջանար....ալարում եմ նորից դնեմ բացի էտ էլ չի կարելի մի բաժակից ավել, իսկ ես իրան էնքան շատ եմ սիրում, որ թռել եմ էս անձրևին պեղել եմ խանութից...Մեկ էլ էսքան շատ իմ հաշվիչին եմ սիրում ու վերմակիս: Ես մեկ-մեկ իրանց հետ խոսում էլ եմ Պրծավ իմ ջակոբսը Ուզում եմ հավերժ մոռանամ որ քիմիայի լիքը պարապմունք ունեմ անելու, զզվել եմ արդեն հավես չունեմ էսօր տասյոթ ստացա, նենց եմ նեղվել, չեմ ուզում ես տասյոթ: Ես էնտեղ պիտի շատ լավ գրեմ, բարձր ստանամ, որ հետո հանգիստ խղճով տուն գամ, ինձ համարեմ ընդունված ու քաշեմ ինտերնետից նոտաներս իմ ուզած պրինտ անեմ ու հավեսով սկսեմ սովորել: Թե չէ քիմիա, կենսաբ, արդեն որ գրքերը տեսնում եմ ինֆարկտ եմ ստանում Ոնց որ երեք օրից իմ քննությունը չլինի, անհանգստանալս էլ չի գալիս: Հեսա պրծնեմ էս քիմիայից, սրանք բոլորը սովորելու եմ, շատ են դուրս գալիս.... Ես ուզում էի երկար գրեմ, ջակոբսս պրծավ, նեղվեցի
http://www.youtube.com/watch?v=JRDAe...D02Z48HwHAym3k
http://www.youtube.com/watch?v=9vEYY...D02Z48HwHAym3k
http://www.youtube.com/watch?v=hk4FRHrXgs8
http://www.youtube.com/watch?v=Z48HwHAym3k
http://www.youtube.com/watch?v=9fAZIQ-vpdw

[laro]

Ես փոշմանել եմ, որ էս թեման բացել եմ: Մոռացության եմ մատնում ու չեմ էլ ուզոմ գրեմ, իսկ առաջ ցանկությունս մեծ գրելու: Երևի ես իրեն փոխարինեմ իրական օրագրով, միշտ ուզել եմ ունենամ: Հիմա իմ կյանքն առավել քան գունավոր ա ու հավես: Ես ինձ էսպես լավ եմ զգում: Ազատ եմ ու ինչ ուզում, էն էլ անում: Չկա պարտավորության զգացում, պլանավորված օր: Բայց կամաց արդեն էս վիճակից էլ կհոգնեմ: Չհոգնեմ, ճարս ի՞նչ:
Ես գտել եմ մեկին ով կյանքս փոխեց էս մի ամիս ա: Չմտածեք սիրահարվել եմ Չէ, մի ընկերուհի ունեի, կորել էր, երեք տարի իրար չէինք տեսել: Ինքը ամռաը գալիս էր իր տատիկի տուն, ես էլ իմ Ու ամեն տարի էսպես: Իրար կարոտում էինք փոքր ժամանակ. որ գալիս էր, տոն էր մեր մոտ: Մենք երբեք չենք կռվել, չգիտեմ ինչի ա տենց, երևի որ իրար քիչ ենք տեսնում: Չնայած նրան, որ ինքը Երևանից ա ես Կիրովականից, շատ լավ ենք իրար հետ լեզու գտնում: Չգիտեմ, թե ինչով ա պայմանավորված երևանցու ու կիրովականցու թշնամանքը. չեմ հասկանում, բայց մեկը մյուսին չեն սիրում: Կիրովականցին չի սիրում երևանցու բնավորությունը և հակառակը. ինչի՞, որն ա տարբերությունը: Լավ շեղվեցի արդեն Հիմա ամբողջ օրս իր հետ ա անցնում, որովհետև էստեղ աաա Մեկը մեկից լավ սերիալներ ենք նայում, քննարկում....զարմանում եմ, թե ոնց կարելի էդպիսի սցենարներ գրել, լուրջ մտածված, որ կապի քեզ կոմպին: Նախ սերիաներն են քիչ 20 ամենաշատը, շատ արագ ա զարգանում ու անչափ հետաքրքիր ա: Արդեն նայել եմ.
1.Anjell ты прекрасен
2.Я скучаю по тебе
3.Цветочки после ягодок
Նայելու եմ
4.Книга девяти домов
Նայում եմ
5.король двух сердец
Շարքս հետո էլ եմ շարունակելու, դրա համար հիմա գրում եմ: Ով ազատ ա, թող նայի, իրոք շատ հավես ա
Հեսա կսկսվեն դասերը. որոշել ենք մեր խմբով դիմում գրենք, որ մի համալսարանում էլ մի խմբում լինենք, չգիտեմ կստացվի, թե չէ, բայց շատ կապված ենք իրար հետ: Ոնց էսպես ստացվեց, որ էսքան մտերիմ դարձանք. հիմա մեկս մյուսիս համար ամեն ինչ ենք, ես հասկանում եմ, թե ովքեր են իրական ընկերները:
Ինչ մտքիս եկավ գրեցի