Այստեղ կփորձեմ ամփոփել անցածս օրերը, գրել մտորումներիս ու խոհերիս մասին:
Այստեղ կփորձեմ ամփոփել անցածս օրերը, գրել մտորումներիս ու խոհերիս մասին
Ameli (10.12.2011), armen9494 (10.12.2011), Arpine (09.12.2011), E-la Via (09.12.2011), erexa (09.12.2011), Inna (14.12.2011), John (10.12.2011), Lusinamara (10.12.2011), Meme (09.12.2011), Quyr Qery (17.12.2011), Ripsim (09.12.2011), Smokie (10.12.2011), unknown (09.12.2011), _Հրաչ_ (09.12.2011), Ժունդիայի (09.12.2011), Նիկեա (22.11.2017), Շինարար (25.11.2012)
Վաղը կիրակի է: Նոր հիշեցի, որ ես վաղը լուրջ գործի եմ, ոնց կարող էի մոռանալ: Ես հիմա պետք ա այ էս
գործին լինեմ... Գիտեմ,զգում եմ, որ ամեն ինչ լավ կլինի վաղը... Ընդհանրապես չեմ անհանգստանում
... Մի խոսքով. Աստված ջան, ինչպես միշտ, վաղն էլ ինձ հետ եղիր, մտքիս պայծառություն տուր, որ իմացածս լարվածությունից չմոռանամ: Միշտ էտ պահերին օգնում ես ինձ. ես նստում եմ, ու եթե անգամ ուղեղս բան չի հիշում, ձեռքս իրեն-իրեն գրում ա
Ինչ գրեմ...ոնց որ ամեն ինչ լավ եմ գրել էսօր: Ինչ գիտեի թղթին եմ հանձնել.... մի հարց կար, պիտի ցեղատեսակի անունը հիշեի. զգամ արդեն բարձր ասում եմ.« Ինչ ոչխար էր... ինչ էր է՜... ինչ ոչխար էր.....» : Մեկ էլ. « Էվրիկա... «դոլի» ցեղատեսակի
»: Մի խոսքով ուրախ օլիմպիադա էր, թեթև
Մի պահ կար, անջատվել էի, պենետի ցանցում սխալ էի արել ու պատասխանը չէի ստանում: Արդեն հուսահատվել էի, բայց որոշեցի խնդիրս նորից սկսել լուծել և ի ուրախություն ինձ՝ ստացվեց: Բա, բա... էսօր էլ էսպիսի բաներ եղան Անժելի,էէէ՜ laro-ի հետ...
Վերջին խմբագրող՝ laro: 11.12.2011, 21:55:
Վաաաա՜յ... էս երբ ա գալու էսօրվա ժամը յոթը: Հոգնեցի արդեն, առավոտվա յոթից կարդում եմ, գլուխս ո՜նց ա ցավում: Է՜, Անժել, Անժել. տեսնես էտ ում ես բողոքում... բա չսովորես, որ ընդունվես: Դրա համար չարչավել ա չէ պետք
Վերջին խմբագրող՝ laro: 12.12.2011, 12:13:
): Բայց հետաքրքիրն էն ա, որ երբ մեր հոսքը իրոք խելոք նստում ա դասերին, նորմալ սովորում ա, ասում են անկարգ են, դաս չեն անում..... բայց էսօր ոչ մի բողոք տնօրինությանը, անգամ դասղեկին չի հասել: Էտ տղան ամբողջ դասարանին դարձրել ա Real Madridi երկրպագու, Էնքան ա խոսում, էնքաաաա՜ն,որ թեկուզ խաղերը չեն նայում, բայց ամբողջ խաղի ընթացքին տեղյակ են, գիտեն օրհներգը և ընդհանրապես Ռեալին վերաբերվող բոլոր երգերն ու....ամեեեն ինչ....
Ուրախ էր էսօր օրս... Հաաա՜ մոռացա գրեմ
Վերջին խմբագրող՝ laro: 13.12.2011, 20:19:
Պլանները փոխվել են
Բարևներ բոլորին. բոլոր նրանց, ովքեր հետևում են օրագրիս, հայտնում եմ իմ խորհին շնորհակալությունը: Այսօր արտասովոր դեպքեր չեն եղել, ոնց որ.... Բայց չէ, վաղուց էսպիսի լավ , ուրախ պարապունք չէր եղել
Էս ինչ շատ եմ բազմակետեր օգտագործում, սովորություն է դարձել : Ու գրառումներումս անպես է ստացվում, որ շատ է օգտագործվում «ուրախ» բառը: Անպիսի տպավորություն է, որ ամբողջ օրը ուրախ-զվարթ ապրում եմ
Ծննդյանս օրն է մոտենում ու ինչքան մոտենում է, էնքան ավելի եմ ուզում, որ շուտ գա....(էլի բազմակետեր
Մոտենում է Նոր տարին ու ինչքան մոտենում է, էնքան ավելի եմ ուզում,որ շուտ գա...
Մոտենում են արձակուրդները ու ինչքան մոտենում են, էնքան ուզում եմ ուշ վերջանան...
Գիտեք հեշտ ա՞, դիմանալ էսքան: Լրիվ դասատուները բողոքավոր են, գիտեն թե վունդերկինդ եմ: Բայց ապրի պատմությանս դասատուն. գնահատում ա մարդը ու ես էլ իրեն եմ գնահատում: Բա քիմիայիս դասատուին ինչքաաաան եմ սիրում
Ի՜ էս ինչի բողոքավոր դառա՞... Լավ ժող նկարներս ուղարկեցին, գնամ զննեմ, թե չէ ուշքս էստեղ ա
Էօրվանից կասեմ, որ փախել ենք դասերից: Անգլերեն էր, քիմիա, հետո էլ ֆիզկուլտ... Դե իմ գլուխն էր ցավում, որոշել էի դասղեկիս ասեմ ու տուն գնամ: Հետո մեր տղաներից մեկն ասեց ես ել գործեր ունեմ տուն եմ գնալու էս ժամից.... ու էտպես լրիվս որոշեցինք գնալ՝ փախնել էլի
Երևի տարիներ հետո կկարդամ ու հաճելի հիշողություններ կարթնացնեն էս գրառումներս մեջս
Գիտեք ինչ հիշեցի. Հիշեցի, թե ոնց էի ես սպասում Ձմեռ պապին
Դպրոցի տնօրենը ջղայինացած ա: Ծնող ա կանչել ու առանց իրենց չի թողնելու դպրոց մտնենք: Սխալ բան արեցինք, առանց էն էլ մեր հանդեպ լարված էր... հիմա լաաաա՜վ խոսելու առիթ տվեցինք: Գոնե քիմիան նստեինք նոր փախնեինք: Ասելու ա եթե հոսքային առարկաները ձեզ պետք չեն, մի մնացեք էտ հոսքում ու ընդհանրապես դպրոցում: Երևի դասղեկիս վրա էլ ա լիքը խոսել... Լրիվին խոսելու առիթ տվեցինք. եթե առաջ խոսում էին մեր վրա վերջում ապացույց չգտնելով ու մենք կարողանում էինք մեզ արդարացնել, ապա այս անգամ հաստատ վատ ա լինելու մեր համար:
Ալարում եմ տնից դուրս գամ, էսպես որ գնա կուշանամ .......
Աստված ի՜մ...ինչքան պետք ա մարդ ընկնի, իրեն էտ ձևի ատահայտություն թույլ տա
Իրոք. ամեն ինչ սպասում էի էտ դասատուից, բայց որ էսքա՜ն կեղծավոր ա ու.... ախր ոնց կարելի ա նման բան ասել աշակերտին, ձեզնից ինչ մանկավարժ
Վերջին խմբագրող՝ laro: 19.12.2011, 15:07:
Լիքը մտքեր կան կուտակված մեջս,իրար հետ կապ չունեցող, ասեցի գամ գրեմ
Երեկ երեկոյան. Ցուրտ ա, մրսում եմ: Մտածում եմ միայն տուն հասնելու ու հաց ուտելու մասին... եթե տեղիցս չշարժվեմ, կկպնեմ գետնից: Չսպասելու համար, ինչպես միշտ, բարձրացանք մի կանգառ վերև (Արևիկ): Եկավ մեր հարգարժան երթուղայինը ու Անժելին բերեց տուն: Գրիպ ընկա: Իսկ ես որ ընկնում եմ, հետո շատ ուշ ա անցնում: Եկա տուն, մինչև մաման գար տուն, հաց եմ սարքում
: Քուրս դաշնամուր ա նվագում ու ինձ ջղայինացնում: Քննության ա երկու օր հետո, պարապում ա շատ արագ, առանց հաշվելու ու տեմպից ընկած (ով ունի երաժշտական կրթություն, ինձ կհասկանա): Չկա ոչ մի նյուանս,ոչ մի.... մի կերպ էնպես արեցի, որ իմ ուզածով նվագի.... Եկավ մամաս: Տրամադրությունս բարձրացավ շատ, քրոջինս էլ հետը: Նոր տարվա խաղալիքնե՜ր, պուպուշ երգող-պարող Ձմեռ պապիկ
.... Անցած տարվա կարմիրով զարդարված տոնածառին այս տարի ոսկեգույնն էլ ա ավելանալու... Քրոջս ծննդյան նախօրյակն ա: Մտածում ա, որ մաման էս ամեն ինչի հետ իր նվերն էլ ա բերել: Կար մի անհայտ արկղիկ, որը մաման դեռ չէր բացել. մտածում ա իր նվերն ա: Բացեց տեսավ սոսկայով տիկնիկ: Էն ոնց տրամադրությունը գցեց... ասում ա.«Մեծ աղջիկ եմ, ինձ տիկնիկ պետք չի...» ( տասնմեկ տարեկան ա դառնում ) ու հինգ ա պակաս լաց լինի: Էտ պահին ծիծաղս գալիս էր ճիշտն ասած
Առավոտյան յոթն ա. Արթնանում եմ քրոջս ձայնից. իր ուզած նվերը ձեռքին... Մար քեզ ո՜նց եմ սիրում համովսսսս
Ա՜յ էսպիսի բաներ...
Էսօր զգացի, թե ինչքան եմ կարոտել երաժշական դպրոցս. ընկեր Անահիտ ձեզ ո՜նց եմ կարոտե՜լ: Ինչ լավ օրեր էին...ամենադժվար դասերն էիք տալիս ինձ ու ամբողջ տարին տանջում: Մանավանդ յոթերորդ՝ ավարտական դասարանի Բախի եռաձայն ինվենցիաս ոնց չէի սիրու՜մ. դժվար էր շատ: Կարոտել եմ ձեզ... կյանքում չեմ մոռանա, ոնց էիք լացում երբ ավարտեցինք: Շատ դժվար համակերպվեցինք երկուսս էլ, որ ավարտել եմ ու էլ դասի չեմ գալու...
Բա խոռս ո՜նց եմ կարոտել... Կարծեմ էլի եմ գրել ակումբում, բայց նորից կասեմ. տասնութ-քսան երեխա էինք խոռում, բայց քառաձայն էինք երգում: Դա շատ դժվար ա, գիտե՞ք. նամանավանդ երբ ստեղծագործությունները շատ բարդ էին ընտրված: Հիշում եմ էն օրը, որ քաղաքում առաջին տեղը գրավեցինք. մեր խոռը կյանքում էտ հզորությունը չէր ունեցել ու հիմա էլ չունի: Խոռը կազմող «կորիզն» արդեն ավարտել ա դպրոցը ու հիմա էնտեղ նորեկներ են... ա՜խ, եթե ժամանակս ներեր... էլի կգայի, կերգեի...
Սոլֆեջո. Ընկեր Սյուզիկ ջան գալու եմ ձեզ տեսնեմ, իմ կյանքում հանդիպած ամենալավ, պոզիտիվ, մարդկային բազում արժանիքներով օժտված մարդկանցից եք դուք.ո՜նց էիք պայքարում իմ բալերի համար: Ես գիտեմ, որ հպարտանում էիք ձեր մեջ, որ էտքանի մեջ ձեր պատիվը գոնե ես բարձր պահեցի, բայց էլի ցածր էին դնում (Խնամի,ծանոթ,բարեկամ:
Էսօր բարձր տրամադրություն ունեմ,շաա՜տ... Տեսնեմ քուրս երբ ա դպրոցից տուն գալու, կարծեմ էսօր քննության ա խեղճը
Ես եկա
Էսօր հիվանդ եմ մի քիչազատ ենք,ու՜խ : Վոնց եմ քնելուուու՜....էս արձակուրդին շատ եմ սպասել:
Վա՜յ ժող, էսօր իմ ամանօրյա խաղն էի խաղում. Քուրս գտավ մեր մանկության խաղը՝ դոմինոն: Նենց հաճելի հիշողություններ արթնացան մեջս
Պապիկի ու տատիկի անշնորք թոռնիկը (ես էլի ) շուտով գնալու ա տեսնի: Իրան տվել ա գիր-գրականությանը ու տատիկ-պապիկին վաղուց չի այցելել: Կարոտել եմ ձեզ
Երևի մի օր էլ էս գրառումներ հաճելի հիշողություններ կարթնացնեն մեջս....
Օրագիր ջան ես էլի եկա: Եկա ասեմ հրաշալի օր ա
Վերջին խմբագրող՝ laro: 22.12.2011, 13:47:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ